Σε αυτή την ατελείωτη περίοδο της πανδημίας, που οι ψηφιακές εκθέσεις έχουν εκτοξευθεί και όλες οι λέξεις αποκτούν το meta προσθετικό, τα video games δεν θα μπορούσουν να γλιτώσουν από αυτή τη φάση. Προσπέρασε το περιβόητο Fortnite και εκείνα που έχεις συνηθίσει να βλέπεις με πλάνα στρατηγικής, ρόλους, γήπεδα και παράλληλες πραγματικότητες και πρόσθεσε στη λίστα σου τη μικρή συλλογή του Zium Society. Εδώ, θα βρεις τα παιχνίδια Zium Museum, Zium Garden και το πιο πρόσφατο Zium Gallery, που προσπαθούν να συνδυάζουν τον κόσμο των τεχνών και να τον κάνουν πιο προσιτό και στο κοινό των video games που ξενυχτάει αγκαλιά με τους alter ego χαρακτήρες τους.

Στο τελευταίο, όλα διαδραματίζονται σε μία γκαλερί και παράλληλα, επικρατεί ένα inception. Δηλαδή ενώ οι παίκτες κινούνται στις αίθουσες, μόλις στεκονται και παρατηρούν έναν πίνακα, σταδιακά εκείνες εξαφανίζονται για να δημιουγηθει ένα νέο περιβάλλον από το έργο που βλέπουν. Άρα βρίσκεσαι σε ένα παιχνίδι που είναι σαν κινούμενη έκθεση. Και για να μη δεις το game over να σκάει μπροστά στην οθόνη, πρέπει να βρεις τρόπο να αποδράσεις από το χώρο, τη στιγμή που προσπαθεί να σε κρατήσει μέσα.

 

Για την ιστορία, ο curator Michael Berto κυκλοφόρησε το πρώτο Zium Museum το 2017 γιατί αγαπάει πάρα πολύ τις γκαλερί και τα μουσεία και τον τρόπο που μεταμορφώνονται συνεχώς ανάλογα τις διαφορετικές εκθέσεις, οπότε ήθελε να εντάξει αυτούς τους χώρους στο παιχνίδι του. Όταν όμως ανακάλυψε το The Stanley Parable, όπου ανατρέπονται όλα, εμπνεύστηκε για να φτιάξει ένα νέο πολυμορφικό σύμπαν.

«Κοιτούσα διάφορα artworks και gif στο Twitter, διάλεξα όσα μου άρεσαν και τα εφάρμοσα στο ψηφιακό περιβάλλον με 3D χαρακτήρες στο Zium. Ο στόχος μου ήταν οι παίκτες να κινούνται στο χώρο και να βλέπουν τα έργα διάφορων καλλιτεχνών, που υπάρχουν όντως στην πραγματική ζωή, από όλες τις γωνίες. Μ’αρέσει πώς ενώ μένεις ακίνητος, ξαφνικά αλλάζουν όλα γύρω σου. Είναι σαν να ανατρέπεις όλους τους κανόνες των video games γιατί συνδυάζει αρκετά πράγματα μαζί και ανακαλύπτεις νές μορφές τέχνης», ανέφερε στην συνέντευξη του στο Verge. Προσθέτει επίσης πως μία γκαλερί είναι σαν ένα σούπερ μάρκετ ιδεών γιατί ενώ βλέπεις έναν πίνακα της Γαλλικής Αναγέννησης, στην διπλανή ενότητα της σύγχρονης τέχνης μπορεί να υπάρχει ένα κουτί με σαπούνι και ένα αρκουδάκι.

Στην ομάδα των καλλιτεχνών που συνεργάστηκε ο Berto είναι η Cat Graffam, η οποία του παραχώρησε μία σειρά από πολαρόιντ φωτογραφίες, ζωγραφισμένες με ακρυλικά χρώματα και τις μετέφεραν σε ψηφιακή μορφή. Επιπλέον, ένας άλλος καλλιτέχνης που μπορείς να εντοπίσεις ενώ παίζεις, είναι ο Julian Palacios. Έχει φτιάξει το video art I hope to see you again σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό και είναι σαν ένα ψυχεδελικό όνειρο. Όπως λέει ο ίδιος, είναι μια καλή ευκαιρία να παρουσιάζεις μια δουλειά με έναν διαφορετικό τρόπο και να πειραματίζεσαι με νέες ιδέες.

Και κάπως έτσι, πατάμε enter σε μία φουτουριστική πύλη, όπου όλα θα ενώνονται για να φτιάχνουν διαρκώς μεταβαλλόμενους κόσμους.