Ήταν 5 Οκτωβρίου του 1995 όταν η φιγούρα της ερωτιάρας χήρας Χριστίνας Μαρκάτου έσκασε στους τηλεοπτικούς δέκτες για πρώτη φορά. Πήγαινα στο Δημοτικό την δεκαετία του 2000 και, φυσικά, η τηλεόραση το έπαιζε σε επανάληψη. Μικρή ιεροτελεστία μετά το σχολείο και πριν την καθημερινή μελέτη: φαγητό, λίγο Ντόλτσε Βίτα και άγιος ο Θεός.
Φτάσαμε 2023 και το σήριαλ παίζει και ξαναπαίζει. Έχει το δικό του φανατικό κοινό που ανανεώνει μες στα χρόνια και έχει κατορθώσει, άκρως επιτυχημένα, να ενταχθεί στην ποπ κουλτούρα, με gifs, memes και tik tok videos με διαλόγους από τους χαρακτήρες της σειράς.
Μάλιστα, από το Σάββατο 11 Φεβρουαρίου (και κάθε Σάββατο και Κυριακή) στις 17.00, το Ντόλτσε Βίτα επιστρέφει στο MEGA με νέα αναβαθμισμένη ποιότητα εικόνας.
Τι ωραίοι τίτλοι αρχής, θυμάστε; Το παλιό λογότυπο του Mega, αυτή η συγκεκριμένη μουσική (Mama yo quiero), μια θαλπωρή και μια αίσθηση comfort, όπως αυτή που σε κατακλύζει όταν τρως τα μακαρόνια με κιμά της μάνας σου.
Αλέξανδρος Ρήγας και Λευτέρης Παπαπέτρου στα καλύτερά τους.
Γιατί δεν λέω να το βαρεθώ το Ντόλτσε Βίτα;
Κι άλλα είναι επικά σήριαλ-ειδικά εκείνη την εποχή γίνονταν πολύ καλές δουλειές που, σε σχέση με τις σημερινές, μοιάζουν πολλά επίπεδα πάνω. Και ναι, έχουν σχολιαστεί για το σεξιστικό τους περιεχόμενο (ανέκαθεν έβρισκα ανόητο να κρίνουμε το παρελθόν και τους ανθρώπους του με σημερινούς όρους και με την άνεση της εξέλιξής μας), έχουν παλιώσει και, ίσως να μη αφορούν τα πολύ νέα παιδιά, αλλά έχουν γράψει την δική τους σημαντική ιστορία στο σύμπαν της τηλεοπτικής μυθοπλασίας, έχουν αναδείξει ηθοποιούς, έχουν εμφυσήσει ατάκες και συγκεκριμένο χιούμορ μέσα μας, ενώ συνεχίζουν να σημειώνουν επιτυχία όταν προβάλλονται σε επανάληψη. Είκοσι, εικοσιπέντε, εικοσιοκτώ χρόνια μετά…
Το Ντόλτσε Βίτα είναι το προσωπικό μου αγαπημένο. Οι λόγοι πάρα πολλοί, ας κρατήσω δέκα:
1.Η ξεδίπλωση της ιστορίας ενός ΤΕΤΟΙΟΥ παράνομου έρωτα. Πεθερά και γαμπρός. Ρηξικέλευθο, τολμηρό. Μ’ αρέσουν αυτά.
2.Η Μαρία Καβογιάννη σε κάθε επεισόδιο, με κάθε της παρουσία στην οθόνη, από όταν πεταρίζει τις βλεφαρίδες, μέχρι όταν τραγουδάει καθαρίζοντας και από όταν μαλώνει με την γιαγιά μέχρι όταν προσπαθεί να παρασύρει τους ωραίους άντρες στην αγκαλιά της. Ο ρόλος της Ασπασίας είναι από τους πιο καλογραμμένους στο σενάριο και η Καβογιάννη ξεδιπλώνει τα υποκριτικά της χαρτιά γενναιόδωρα. Ενώ δεν την θυμόμαστε ως «Ασπασία», γιατί έχει παίξει κι έχει παίξει ρολάρες σε σινεμά, θέατρο και τηλεόραση, ο ρόλος αυτός, που καρικατουρίζει, την ακολουθεί μέχρι σήμερα, με άκρως θετικό πρόσημο.
3.Το ντουέτο Σάσα-Χριστίνα. Ένας ύμνος στην γυναικεία φιλία και αλληλεγγύη, με τις εύκολες και τις δύσκολες, τις τραγικές και τις αστείες στιγμές. Όλες θα θέλαμε μια κολλητή σαν την Χριστίνα ή σαν την Σάσα. Η δική μου είναι πακέτο αμφοτέρων, γι’ αυτό συνδιοργανώνω μαζί της ενίοτε και κανένα dinner party και αναστατώνουμε τους αθώους ανθρώπους.
4.Η ηθοποιός Μαρία Φωκά στον ανεπανάληπτο ρόλο της γιαγιάς Όλγας. Παρά το ότι ενσαρκώνει μια μαυραγορίτικη φιγούρα πλούσιας ηλικιωμένης των τελών του προηγούμενου αιώνα, η Μαρία Φωκά είχε αναπτύξει πολιτική και συνδικαλιστική δράση μέσα από τις τάξεις του ΚΚΕ, ενώ είχε καταδικαστεί σε ισόβια για κατασκοπεία στη δίκη Μπελογιάννη το 1952.
5.Το πιο θεϊκό πάρτυ μασκέ του κόσμου, μιας που είναι και επίκαιρο. Με την Χριστίνα να ντύνεται άντρας και τον Αντώνη Καλούδη να την αναγνωρίζει και να την ποθεί το ίδιο και περισσότερο. Έλα, σε παρακαλώ, τώρα, σε ποιο Netflix γίνονται αυτά τα σκηνικά;
6.Η σειρά ενέπνευσε μια ολόκληση σελίδα, ένα κίνημα λατρείας στα 90s να αναπτυχθεί. Ο λόγος για τη λατρευτή μας Μακαρένια. Η Ασπασία έπλενε πιάτα τραγουδώντας, αντί Μακαρένα Μακαρένα, Μακαρένια Μακαρένια. Τόσο απλά.
7. Τα ανεξίτηλα γκεστ Ελένης Καστάνη (ως νομιζόμενης ανταγωνίστριας της Χριστίνας) που υποδύθηκε την Ελένη Γκιούλμπαση, μια υπάλληλο του εργοστασίου και, βεβαίως, Ελένης Γερασιμίδου που υποδύθηκε την μητέρα του Αντώνη Καλούδη. Δεν ξεπερνιέται τώρα έτσι εύκολα αυτό…
8. Το σύμπαν της Σάσας Παπαδήμα. Η Κατιάνα Μπαλανίκα αναλαμβάνει τον πιο γοητευτικό ρόλο της σειράς. Απορροφά όλα τα μυστικά, στέλεται κυματοθραύστης ανάμεσα στην Χριστίνα και την οικογένειά της. Ερωτική, αλλά όχι ερωτευμένη όπως η φίλη της, την προστατεύει σαν λέαινα από πιθανά ξώφαλτσα βέλη του ανορθόδοξου love story με τον γαμπρό της. Οφείλω μέρος της συναισθηματικής και αισθητικής μου αγωγής ως γυναίκας σε αυτό το θηλυκό, την Σάσα.
9. Το ρεσιτάλ του Χριστόφορου Πακαλιάτη, ως Χάρη, άντρα Ντορίτας, πατέρα μπέμπη και real γαμπρού Χριστίνας. Νεούδι ο Χριστόφορος, είχε έρθει για να μείνει και αυτό, κάπως, φαινόταν.
10.Το σπίτι της οικογένειας Μαρκάτου. Λίγο ντροπιαστικός λόγος, αλλά κάθε φορά που βλέπω Ντόλτσε Βίτα ευχαριστιέται το μάτι μου. Λατρεύω πίσω πόρτα κουζίνας, υπνοδωμάτιο Χριστίνας και ανοιχτή μπαλκονόπορτα στην καταπράσινη αυλή των βορείων προαστίων της ακολασίας, των μυστικών και των οικογενειακών δραμάτων που μαστίζουν το μαρκατέικο.
