Για την προσφορά της στα γράμματα και τις τέχνες η Σαπφώ υμνήθηκε από αρχαίους σοφούς. Ο Σωκράτης την ονόμαζε «η ωραία», ο Πλάτωνας την ύμνησε ως «σοφή» και  «δέκατη μούσα», ο Αλκαίος την είχε αποκαλέσει «ιερή γυναίκα» και ο Ιουλιανός «θηλυκό Όμηρο». Η Σαπφώ έγραψε ερωτικά ποιήματα, ύμνους στους Θεούς και τραγούδια γάμου. Τα ποιήματά της τα μελοποιούσε και τα τραγουδούσε παίζοντας το έγχορδο μουσικό όργανο άρπα. Μέχρι σήμερα η Σαπφώ αναγνωρίζεται από τον πνευματικό κόσμο του δυτικού πολιτισμού ως «η γυναίκα που έγραψε την καλύτερη ποίηση που γράφτηκε ποτέ».

Η Wendy Beckett εχει γράψει πάνω από είκοσι πέντε θεατρικά έργα και έχει σκηνοθετήσει περισσότερα από πενήντα. Επίσης, έχει γράψει βιογραφίες, ραδιοφωνικά έργα, βιβλία, λιμπρέτα, ακαδημαϊκά άρθρα. Στο ραδιόφωνο ABC έπαιρνε συνεντεύξεις σε ορισμένα από τα πιο σημαντικά μυαλά της εποχής μας – Gore Vidal, Leonard Bernstein and Paul Bowles. Το ακαδημαϊκό της υπόβαθρο περιλαμβάνει ψυχολογία, φιλοσοφία, λογοτεχνία και η ίδια έχει δώσει διαλέξεις για αυτά τα θέματα σε πολλά Πανεπιστήμια της Αυστραλίας. Έχει ταξιδέψει τα έργα της σε όλο τον κόσμο με παραστάσεις σε Σίδνεϋ, Νέα Υόρκη, Παρίσι, Τόκυο κ.α.

Η Wendy Beckett έρχεται στην Ελλάδα για να παρουσιάσει το νέο της έργο «Σαπφώ» στην Ύδρα (11 Αυγούστου), στην Άνδρο (22 Αυγούστου), στους Δελφούς (27 Αυγούστου) και στη Ρόδο (13 Σεπτεμβρίου).  Λίγο πριν την πρεμιέρα του έργου απαντά στις ερωτήσεις του Olafaq.

Πώς αποφασίσατε να γράψετε σχετικά με τη Σαπφώ;

Σε όλη μου τη ζωή -από την περίοδο που σπούδαζα Λογοτεχνία αλλά και μετέπειτα όταν πλέον έγραφα τα δικά μου θεατρικά έργα- άκουγα για την ελληνίδα ποιήτρια Σαπφώ, και έτσι πήρα αυτή την απόφαση. Νομίζω ότι όλοι θα πρέπει να μάθουμε περισσότερα για αυτή την υπέροχη ποιήτρια και να εξερευνήσουμε τι είναι εκείνο που μας γοητεύει τόσο σε αυτήν.  Φαίνεται ότι αυτή η γυναίκα είναι κομμάτι της ζωής μας, είτε σε πραγματικό επίπεδο είτε σε φαντασιακό. Το έργο που έγραψα επικεντρώνεται στους έρωτες της Σαπφώς και στην ενασχόλησή της με τα κοινά.

 – Στην παράσταση εμπλουτίσατε την πρωτότυπη ποίηση της Σαπφώς και την παραδοσιακή χορωδία με μοντέρνα μουσική και σύγχρονο χορό. Πως έδεσαν μεταξύ τους αυτά τα στοιχεία;

Στην παράσταση θα παρουσιάσω μια μίξη πρωτότυπου κειμένου (από διαφορετικές μεταφράσεις) με δραματικούς μονολόγους, διανθισμένους με χιούμορ. Υπάρχει μια χορωδία που φανερώνει τις κρυμμένες σκέψεις που υπάρχουν διάσπαρτες στο έργο. Υπάρχει επίσης σύγχρονος χορός στο έργο γιατί αυτός δίνει μια σημερινή οπτικής σε αυτό που διαδραματίζεται. Ο αφηγητής επίσης είναι σύγχρονός μας. Πιστεύω ότι αυτό είναι που κάνει σημαντική τη Σαπφώ ακόμη και σήμερα, το πώς δηλαδή συνδέεται με όσα ζούμε τώρα και ειδικά με τον κόσμο που πλέον καλωσορίζει με τον ίδιο σεβασμό όλες τις διαφορετικές εκφράσεις της σεξουαλικότητας. Τα πολιτικά στοιχεία στην παράσταση μας κάνουν να επανεξετάσουμε την τελειότητα των ιδανικών μας, όπως έκανε και η Σαπφώ.

Φωτ: Πάτροκλος Σκαφίδας

 – Στη «Σαπφώ» συνεργάζεστε με πλειάδα ελλήνων καλλιτεχνών. Θα παρουσιάσετε το έργο σε Ύδρα, Άνδρο, Δελφούς και Ρόδο. Ποιες είναι οι μέχρι τώρα εντυπώσεις σας απ’ τις πρόβες και τι προσδοκίες έχετε απ’ την επαφή με το ελληνικό κοινό;

Είναι εξαιρετικοί όλοι οι έλληνες συνεργάτες μου. Ό θίασος αποτελείται αποκλειστικά από Έλληνες. Η δημιουργική μου ομάδα αποτελείται από τη μεταφράστρια Δάφνη Οικονόμου, τον συν-σκηνοθέτη μου Adam Fitzgerald, τη βοηθό σκηνοθέτη Βασιλική Γεωργικοπούλου, τον χορογράφο Φώτη Διαμαντόπουλο, τον ενδυματολόγο Παύλο Θανόπουλο, την σκηνογράφο Halcyon Pratt, τον συνθέτη Mehdi Bourayou και τον φωτιστή Κώστα Aσμάνη. Πρόκειται για μια φανταστική ομάδα και ελπίζω να παρουσιάσουμε μια παράσταση με μοναδικό όραμα. Στην ουσία παρουσιάζω το παρελθόν με σχολιασμό απ’ το σήμερα. Ελπίζω το κοινό να εκτιμήσει το χιούμορ.

– Έχετε σκηνοθετήσει δεκάδες παραστάσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου. Τι αλλάζει και τι είναι ίδιο ως προς τον τρόπο που προσεγγίζουν το θέατρο άνθρωποι από διαφορετικές γωνιές του πλανήτη;

Έχω σκηνοθετήσει πάνω από 50 έργα σε όλο τον κόσμο και είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη που το κάνω πλέον και στην Ελλάδα, στην «εστία του θεάτρου». Εδώ ξεκίνησαν όλα. Οι έλληνες ηθοποιοί είναι αξιοσέβαστοι και πολύ εργατικοί. Η δημιουργική, καλλιτεχνική ομάδα είναι εξαιρετικά συνεργάσιμη και ακριβής. Καθώς είμαι αγγλόφωνη Ιρλανδοαυστραλή βασίζομαι πολύ στην βοηθό σκηνοθέτη μου προκειμένου να πιάσω σωστά την απόδοση των ερμηνειών. Ευτυχώς τα συναισθήματα είναι ίδια παντού και αυτό είναι κάτι που είναι πάντα χρήσιμο στο θέατρο. Όλοι μπορούμε να διαβάσουμε εκφράσεις, χειρονομίες και συναισθήματα.

 – Είστε ανιψιά του Samuel Beckett. Πόσο αυτό σας επηρέασε ώστε να ασχοληθείτε με το θέατρο αλλά και στον τρόπο που δουλεύετε; Ποια είναι η πιο ζωντανή ανάμνηση που έχετε απ’ τον θείο σας;

Δεν μου αρέσει να μιλώ για την οικογένεια. Οι Becketts ήταν μια οικογένεια που τηρούσε το ρητό «εν οίκω μη εν δήμω», μέλη της καταλήξαμε σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Αρνούμουν να διαβάσω κείμενα του Samuel Beckett μέχρι που έφυγα απ’ το πανεπιστήμιο. Μετά τον συνάντησα, πρώτα στο Λονδίνο και ύστερα στο Παρίσι, και κατάλαβα δύο πράγματα: ότι η οικογένεια δεν είναι ποτέ τέλεια και ότι ο ίδιος ήταν ένας ζεστός και φροντιστικός άνθρωπος. Κι εγώ έχω αναρωτηθεί γιατί επέλεξα στη ζωή μου να γράφω θεατρικά έργα. Βρήκα τον  δρόμο μου στα 16 και συνεχώς από τότε επέστρεφα εκεί. Πιθανόν, να οφείλεται στην Ιρλανδία που κουβαλάω μέσα μου. Όλοι οι Ιρλανδοί αγαπάμε τις ιστορίες.