Λίγο πριν την πτώση του και κουβαλώντας επάνω του όλες τις κατάρες του κόσμου αυτό που αναζητεί είναι μια στιγμή λύτρωσης.
Ο Τσιτάχ, ένας πολύπειρος βετεράνος τερματοφύλακας της Εθνικής Ελλάδος, καλείται με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αθλητισμού να μιλήσει σε ένα σχολείο για την αξία της άμιλλας και τα αθλητικά ιδεώδη. Μπροστά στα παιδιά και συναισθηματικά ευάλωτος αφήνεται σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση που του γεννά μνήμες από το παρελθόν του. Ξετυλίγοντας σιγά-σιγά το κουβάρι της ύπαρξης του, από τη δόξα και τα φώτα της δημοσιότητας μέχρι το μηδέν και το περιθώριο ξεγυμνώνεται από μια ψευδεπίγραφη πραγματικότητα που μπορεί να ξαφνιάζει αλλά δεν απέχει πολύ από αυτό που χαρακτηρίζει τις ζωές μας.
Ο Βασίλης Κατσικονούρης μας συστήνει έναν ακόμη ραγισμένο ήρωα. Ο “Τσιτάχ“ δεν διαφέρει από τους περισσότερους χαρακτήρες των έργων του συγγραφέα. Λίγο πριν την πτώση του και κουβαλώντας επάνω του όλες τις κατάρες του κόσμου αυτό που αναζητεί είναι η λύτρωση. Μια ανάσα που πριν το τέλος θα του χαρίσει μια στιγμή προσωπικής αθανασίας. Ένα ύψωμα που παζαρεύει με ενοχές, προσδοκίες και ματαιώσεις. Μπορεί ο “Τσιτάχ“ να μην είναι ο ήρωας που του έπρεπε να γίνει αλλά είναι ο ήρωας που του αξίζει να είναι. Ένας άνθρωπος που δεν το έβαλε κάτω ακόμα κι αν ήξερε πως το παιχνίδι έχει τελειώσει. Που στο τέλος δεν πουλήθηκε κι ας το πλήρωσε με τη ζωή του.
Το κείμενο ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα εξασφαλίζοντας τις απαραίτητες παύσεις που χρειάζονται για να αφεθείς σε έναν τόσο αιχμηρό μονόλογο που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω. Οι αναφορές στον αναποφάσιστο Δανό παίκτη “Άμλετ” και η αβάσταχτη υποχρεωτικότητα της σύγχρονης κορεκτίλας κλείνουν το μάτι σε όσα ζούμε.
Η σκηνοθεσία της Ερμίνας Κυριαζή και του Γιώργου Νινιού δεν κρύβει εκπλήξεις. Βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό και με σύμμαχο μια υπερμεγέθη μαριονέτα –κατασκευή του Βασίλη Βασιλάκη- δημιουργεί έναν εσωτερικό διάλογο. Ο Γιώργος Νινιός αφηγείται τη ζωή του και η μαριονέτα-τερματοφύλακας με τα πολύ μακριά άκρα και τη βρώμικη στολή ανταποκρίνεται εικονοποιώντας κάθε στιγμή υπό την καθοδήγηση της Γεωργίας Μανελίδου.
Η ερμηνεία του Γιώργου Νινιού σε περνάει από όλα τα στάδια του ρόλου για να σε οδηγήσει σε ένα καθηλωτικό κρεσέντο συναισθημάτων. Σε κοιτάει στα μάτια και σου μιλάει. Σου απευθύνεται δημιουργώντας συγγενείς συνδηλώσεις. Ψυχαναλύει το ρόλο και τον παραδίδει γυμνό. Εκτίθεται μπροστά σε μια πλατεία που γίνεται συνένοχη. Είναι τέτοια η προσήλωση του Νινιού στο ρόλο που όταν ακούγεται η περιγραφή αγώνα από τον Χρήστο Κυριαζή η κίνηση του σώματος του ξαφνιάζεται σε μια οδυνηρή καταδίωξη συναισθημάτων. Το πιο σημαντικό είναι πως κατορθώνει να μην γίνει γραφικός σε έναν ρόλο που εύκολα μπορεί να φλερτάρει με το μελόδραμα εκβιάζοντας εντυπώσεις. Ούτε μία στιγμή στην ερμηνεία του Γιώργου Νινιού δεν σε κάνει να νιώσεις συγκατάβαση. Θυμό, μοίρασμα, θλίψη ναι! Όχι, όμως συγκατάβαση και παραίτηση.
❈ INFO:
Σκηνοθεσία: Ερμίνα Κυριαζή – Γιώργος Νινιός
Ερμηνεία: Γιώργος Νινιός
Μουσική-Στίχοι: Γιώργος Νινιός
Σκηνογραφική ιδέα: Ερμίνα Κυριαζή
Κατασκευή μαριονέτας: Βασίλης Βασιλάκης
Σχεδιασμός φωτισμού: Βασίλης Πετεινάρης
Βοηθός σκηνοθέτη-Χειρίστρια κούκλας: Γεωργία Μανελίδου
Διάρκεια: 70 λεπτά
Περιγραφή αγώνα: Χρήστος Κυριαζής
Παραγωγή: Πολιτισμός Σταθμός Θέατρο
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: Από τις 8 Οκτωβρίου, κάθε Σάββατο στις 18:15 και κάθε Κυριακή στις 21:15, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Θέατρο ΣΤΑΘΜΟΣ | Βίκτωρος Ουγκώ 55, Αθήνα | 210 52 30 267
Λίγο πριν την πτώση του και κουβαλώντας επάνω του όλες τις κατάρες του κόσμου αυτό που αναζητεί είναι μια στιγμή λύτρωσης.
Ο Τσιτάχ, ένας πολύπειρος βετεράνος τερματοφύλακας της Εθνικής Ελλάδος, καλείται με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αθλητισμού να μιλήσει σε ένα σχολείο για την αξία της άμιλλας και τα αθλητικά ιδεώδη. Μπροστά στα παιδιά και συναισθηματικά ευάλωτος αφήνεται σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση που του γεννά μνήμες από το παρελθόν του. Ξετυλίγοντας σιγά-σιγά το κουβάρι της ύπαρξης του, από τη δόξα και τα φώτα της δημοσιότητας μέχρι το μηδέν και το περιθώριο ξεγυμνώνεται από μια ψευδεπίγραφη πραγματικότητα που μπορεί να ξαφνιάζει αλλά δεν απέχει πολύ από αυτό που χαρακτηρίζει τις ζωές μας.
Ο Βασίλης Κατσικονούρης μας συστήνει έναν ακόμη ραγισμένο ήρωα. Ο “Τσιτάχ“ δεν διαφέρει από τους περισσότερους χαρακτήρες των έργων του συγγραφέα. Λίγο πριν την πτώση του και κουβαλώντας επάνω του όλες τις κατάρες του κόσμου αυτό που αναζητεί είναι η λύτρωση. Μια ανάσα που πριν το τέλος θα του χαρίσει μια στιγμή προσωπικής αθανασίας. Ένα ύψωμα που παζαρεύει με ενοχές, προσδοκίες και ματαιώσεις. Μπορεί ο “Τσιτάχ“ να μην είναι ο ήρωας που του έπρεπε να γίνει αλλά είναι ο ήρωας που του αξίζει να είναι. Ένας άνθρωπος που δεν το έβαλε κάτω ακόμα κι αν ήξερε πως το παιχνίδι έχει τελειώσει. Που στο τέλος δεν πουλήθηκε κι ας το πλήρωσε με τη ζωή του.
Το κείμενο ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα εξασφαλίζοντας τις απαραίτητες παύσεις που χρειάζονται για να αφεθείς σε έναν τόσο αιχμηρό μονόλογο που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω. Οι αναφορές στον αναποφάσιστο Δανό παίκτη “Άμλετ” και η αβάσταχτη υποχρεωτικότητα της σύγχρονης κορεκτίλας κλείνουν το μάτι σε όσα ζούμε.
Η σκηνοθεσία της Ερμίνας Κυριαζή και του Γιώργου Νινιού δεν κρύβει εκπλήξεις. Βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό και με σύμμαχο μια υπερμεγέθη μαριονέτα –κατασκευή του Βασίλη Βασιλάκη- δημιουργεί έναν εσωτερικό διάλογο. Ο Γιώργος Νινιός αφηγείται τη ζωή του και η μαριονέτα-τερματοφύλακας με τα πολύ μακριά άκρα και τη βρώμικη στολή ανταποκρίνεται εικονοποιώντας κάθε στιγμή υπό την καθοδήγηση της Γεωργίας Μανελίδου.
Η ερμηνεία του Γιώργου Νινιού σε περνάει από όλα τα στάδια του ρόλου για να σε οδηγήσει σε ένα καθηλωτικό κρεσέντο συναισθημάτων. Σε κοιτάει στα μάτια και σου μιλάει. Σου απευθύνεται δημιουργώντας συγγενείς συνδηλώσεις. Ψυχαναλύει το ρόλο και τον παραδίδει γυμνό. Εκτίθεται μπροστά σε μια πλατεία που γίνεται συνένοχη. Είναι τέτοια η προσήλωση του Νινιού στο ρόλο που όταν ακούγεται η περιγραφή αγώνα από τον Χρήστο Κυριαζή η κίνηση του σώματος του ξαφνιάζεται σε μια οδυνηρή καταδίωξη συναισθημάτων. Το πιο σημαντικό είναι πως κατορθώνει να μην γίνει γραφικός σε έναν ρόλο που εύκολα μπορεί να φλερτάρει με το μελόδραμα εκβιάζοντας εντυπώσεις. Ούτε μία στιγμή στην ερμηνεία του Γιώργου Νινιού δεν σε κάνει να νιώσεις συγκατάβαση. Θυμό, μοίρασμα, θλίψη ναι! Όχι, όμως συγκατάβαση και παραίτηση.
❈ INFO:
Σκηνοθεσία: Ερμίνα Κυριαζή – Γιώργος Νινιός
Ερμηνεία: Γιώργος Νινιός
Μουσική-Στίχοι: Γιώργος Νινιός
Σκηνογραφική ιδέα: Ερμίνα Κυριαζή
Κατασκευή μαριονέτας: Βασίλης Βασιλάκης
Σχεδιασμός φωτισμού: Βασίλης Πετεινάρης
Βοηθός σκηνοθέτη-Χειρίστρια κούκλας: Γεωργία Μανελίδου
Διάρκεια: 70 λεπτά
Περιγραφή αγώνα: Χρήστος Κυριαζής
Παραγωγή: Πολιτισμός Σταθμός Θέατρο
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: Από τις 8 Οκτωβρίου, κάθε Σάββατο στις 18:15 και κάθε Κυριακή στις 21:15, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Θέατρο ΣΤΑΘΜΟΣ | Βίκτωρος Ουγκώ 55, Αθήνα | 210 52 30 267
