Η ηλεκτρονική μουσική εντάχθηκε στον κινηματογράφο από τη δεκαετία του 1960, με την έλευση των πρώτων συνθεσάιζερ από τους Robert Moog και Don Buchla, φέρνοντας ένα νέο ηχητικό στοιχείο στις ταινίες, οι οποίες μέχρι τότε ήταν – παραδοσιακά – ενορχηστρωμένες με και από ορχήστρες.

Με τα συνθεσάιζερ αυτά, μια νέα γενιά συνθετών, όπως οι Walter/Wendy Carlos, Philip Glass και ο σκηνοθέτης John Carpenter μπόρεσαν να δημιουργήσουν νέες οπτικοακουστικές ατμόσφαιρες σε ταινίες που αξιοποιούσαν τις δυνάμεις του βιομηχανικού κόσμου.

Η ηλεκτρονική μουσική επένδυση ταινιών και soundtracks έφτασε στο αποκορύφωμά της στα μέσα της δεκαετίας του ’90, όταν σκηνοθέτες όπως ο Ντάνι Μπόιλ και ο Ντέιβιντ Φίντσερ στρατολόγησαν για τα σάουντρακ τους μουσικούς και καλλιτέχνες που βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή της ηλεκτρονικής καινοτομίας. Ο frontman των Nine Inch Nails, Trent Reznor και οι Daft Punk ή οι Air πήραν την σκυτάλη, συνθέτοντας άλμπουμ που ήταν εξαιρετικά, ανεξάρτητα από τις ταινίες που αυτά «υποστήριζαν».

Ακολουθούν τα 10 καλύτερα σύγχρονα soundtracks ταινιών με ηλεκτρονική μουσική:

Koyaanisqatsi
Ο Philip Glass είχε ήδη καθιερωθεί ως το πρότυπο του «μινιμαλιστικού συνθέτη» μέσα από το έργο του στις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Ο Glass συνέθεσε πολλά soundtrack ταινιών με τη βοήθεια συνθεσάιζερ και sequencers, ωστόσο κανένα δεν ήταν πιο συγκλονιστικό από το απίστευτο ντοκιμαντέρ «Koyaanisqatsi». Οι φρενήρεις, επαναλαμβανόμενες συνθέσεις του Glass τον ανέδειξαν σε έναν από τους συνθέτες με τη μεγαλύτερη επιρροή στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.

Run Lola Run
Το Run Lola Run αξιοποίησε τη νευρώδη νεανική ερμηνεία της Franka Potente για να μετατραπεί σε ένα indie φαινόμενο στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Όπως και ο John Carpenter πριν από αυτόν, ο σεναριογράφος/σκηνοθέτης Tom Tykwer συνέθεσε σχεδόν αποκλειστικά μόνος του την ηλεκτρονική μουσική της ταινίας, η οποία συνέβαλε τα μέγιστα στην απρόσκοπτη συνεργασία σεναρικής και σκηνοθετικής πλοκής και της δυνατής, γεμάτης ένταση, μουσικής.

Trainspotting
Εν μέσω των κιθαριστικών grunge soundtracks της δεκαετίας του ’90 όπως το Singles, ο Danny Boyle κληροδότησε στο κοινό των indie ταινιών της εποχής εκείνης μια συλλογή μουσικής που συνδύαζε κλασικά punk κομμάτια όπως το “Lust for Life” του Iggy Pop με έναν ηλεκτρονικό ήχο που καθοδηγείται από το κλασικό κομμάτι “Born Slippy” των Underworld. Και, έτσι ξαφνικά, το ροκ κοινό αναγκάστηκε να επανεξετάσει τη δύναμη της βρετανικής ηλεκτρονικής μουσικής ακούγοντας και ξανακούγοντας τα αγχωτικά synth beats των Primal Scream και των New Order. Το αποτέλεσμα ήταν ένα από τα πιο εμβληματικά soundtrack της δεκαετίας του ’90.

Hanna
Το σημαντικότερο βρετανικό ηλεκτρονικό δίδυμο των δεκαετιών του ’90 και του 2000 αποφάσισαν να βοηθήσουν τον σκηνοθέτη Joe Wright γράφοντας το σάουντρακ σε αυτό το εξαιρετικό φιλμ. Το θορυβώδες χάος των Αδελφών συνδράμει άψογα στην εξαιρετική ερμηνεία της Saoirse Ronan ως μιας γενετικά τροποποιημένης δολοφόνου που εκπαιδεύτηκε από τη γέννησή της για να εκδικηθεί το θάνατο της μητέρας της. Το Hanna μπορεί να μην ικανοποίησε τους θεατές και τους κριτικούς, αλλά διέθετε ένα από τα καλύτερα σάουντρακ της σύγχρονης ιστορίας.

Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem
Οι σταθεροί και στενοί συνεργάτες Trent Reznor και Atticus Ross έχουν συνθέσει μαζί πολλά σάουντρακ με το πρόσφατο soundtrack τους για το «Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem» να είναι ένα από τα καλύτερά τους. Οι Reznor και Ross αντικατέστησαν σε μεγάλο βαθμό την μέχρι πρότινος κυριαρχία των Hans Zimmer, Mark Mothersbaugh και Danny Elfman στην αγορά της σύνθεσης των κινηματογραφικών σάουντρακ. Ο Reznor, η μουσική ιδιοφυΐα πίσω από τους Nine Inch Nails, ουσιαστικά μπήκε στο χώρο αυτό μέσω του φίλου και κύριου συνεργάτη του, του σκηνοθέτη David Fincher, και συνεχίζει να συνθέτει εκπληκτικά σάουντρακ.

Climax
Ο Gaspar Noé επιμελήθηκε το soundtrack για την ταινία Climax μαζί με τον Thomas Bangalter, το μισό των Daft Punk.Το αποτέλεσμα ήταν ένα ακραιφνώς ηλεκτρονικώς funk soundtrack που πραγματικά επισκίασε την ταινία για την οποία δημιουργήθηκε, καθώς ο Bangalter δημιούργησε πρωτότυπα κομμάτια που συναγωνίζονται μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του με τους Daft Punk.

Tron: Legacy
Το εμβληματικό γαλλικό δίδυμο με τα χαρακτηριστικά κράνη της Γαλλίας συνέθεσε ένα από τα καλύτερα σύγχρονα σάουντρακ για το σίκουελ του Tron. Το Tron: Legacy δεν απογοητεύει ούτε μια στιγμή, είτε με σύντομα κλασικά κομμάτια όπως το “Derezzed” και το “End of Line”, είτε με μεγαλεπήβολες ηλεκτρονικές ουβερτούρες που κινούνται και «αναπνέουν» άνετα μέσα στις φουτουριστικές σκηνές της ταινίας.

The Virgin Suicides
Οι Air συνθέτουν αιθέρια ηλεκτρονική μουσική, αποτελώντας ένα μουσικό πρότυπο για όλα τα μεταγενέστερα indie ηλεκτρονικά σχήματα. Για το The Virgin Suicides, οι Air ανταποκρίθηκαν στην απαίτηση της σκηνοθέτιδας Sofia Coppola να δημιουργήσουν ένα απαλό ηλεκτρονικό soundtrack που να συνδέεται αχνά με την εφηβεία και τη νεανική ηλικία. Μαζί με τη μουσική επένδυση, το soundtrack περιλάμβανε κάποια τραγούδια της δεκαετίας του ’70s και μερικά κομμάτια των ’90s από το συγκρότημα Sloan.

Requiem for a Dream
Το καλύτερο μέρος του soundtrack των Clint Mansell και Kronos Quartet για το Requiem for a Dream ήταν ότι η έκδοση του άλμπουμ περιλάμβανε και μερικά εξαιρετικά remixes από τους Paul Oakenfold, Jagz Kooner και Delirium. Ο Mansell αποδείχτηκε ότι ήταν ο ιδανικός συνθέτης για τον σκηνοθέτη Darren Aronofsky, του οποίου οι ταινίες έχουν μια σκοτείνια και μια απαισιοδοξία που «κουμπώνει» τέλεια με τις ηλεκτρονικές ελεγείες του πρώην τραγουδιστή και κιθαρίστα του συγκροτήματος Pop Will Eat Itself.

Assault on Precinct 13
Το πλέον αξιοσημείωτο κομμάτι στην εξέλιξη του John Carpenter ως καλλιτέχνη και σκηνοθέτη δεν ήταν μόνο η εξέλιξη των ταινιών του, αλλά και η περαιτέρω ανάπτυξη του έργου του ως συνθέτη της μουσικής των ίδιων των ταινιών του. Ο Κάρπεντερ καινοτόμησε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τη δεκαετία του ’80, αξιοποιώντας την ίδια στιγμή τη δύναμη των πρώιμων συνθεσάιζερ της εποχής εκείνης. Αν και τα soundtrack του για τα «The Thing» και «Escape From New York» είναι πιο γνωστά και, τρόπον τινά, καθιερωμένα, εντούτοις το soundtrack του «Assault on Precinct 13» είναι στην πραγματικότητα η καλύτερη μουσική παρακαταθήκη του, μια πραγματική πανδαισία ambient ηλεκτρονικών ηχοτοπίων και βαρβάτων electro-beats που ήταν άκρως πρωτοποριακά για την εποχή τους.