Στις 17 Ιανουαρίου συμπληρώνονται 45 χρόνια από την διάλυση των Sex Pistols. Διαπομπευμένοι από τον Τύπο, κατακεραυνωμένοι από το κατεστημένο, ιδιαιτέρως προσφιλείς, όμως, στην αδικημένη βρετανική νεολαία, οι Sex Pistols διαλύθηκαν κατά τη διάρκεια μιας επεισοδιακής περιοδείας στις ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια της οποίας ο front man Johnny Rotten εγκατέλειψε το συγκρότημα. Λιγότερο, όμως, από ένα μήνα νωρίτερα, το συγκρότημα είχε δώσει την τελευταία του συναυλία στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο Ivanhoe’s – ένα βαθιά άχαρο club στο Huddersfield του δυτικού Yorkshire, ανήμερα των Χριστουγέννων του 1977, γράφοντας ιστορία.

Εκείνα τα Χριστούγεννα, τα «κακά παιδιά» της punk αποφάσισαν να διοργανώσουν μια συναυλία αλληλεγγύης για τα παιδιά των απεργών πυροσβεστών, ανθρακωρύχων και των λοιπών άπορων εργατών για τους οποίους τα πράγματα ήταν ιδιαιτέρως δύσκολα οικονομικά εκείνη την περίοδο. Με ελάχιστα ή καθόλου χρήματα, οι γιορτές, τα δώρα, ακόμη και το φαγητό επρόκειτο να καλυφθούν με δελτία τροφίμων. Οι Sex Pistols, που βάλλονταν ασταμάτητα από τον Τύπο και τη συντηρητική βρετανική κοινωνία γενικότερα, αποφάσισαν να κάνουν ένα εορταστικό δώρο τόσο στις οικογένειες των απεργών όσο και στα μονογονεϊκά νοικοκυριά της περιοχής.

Όπως έχει συχνά καταγραφεί, οι Pistols ήταν το πιο μισητό συγκρότημα στη χώρα, που απεικονιζόταν από τον Τύπο ως η μεγαλύτερη απειλή για τα παιδιά κάθε έθνους από τότε που ο Ηρώδης έσφαξε τους αθώους. Τους είχε απαγορευτεί η είσοδος σχεδόν σε κάθε αστικό χώρο του Ηνωμένου Βασιλείου και βρίσκονταν στη μαύρη λίστα της MI5. Για πολλούς πολιτικούς, και μόνο η αναφορά των Sex Pistols μπορούσε να προκαλέσει προσωπαλγίες.

Αλλά δεν ήταν μόνο οι Pistols που φοβόντουσαν αυτοί οι πολιτικοί και ο υποτακτικός τους Τύπος. Ήταν και τα συνδικάτα – ιδιαίτερα οι πυροσβέστες που απεργούσαν ήδη ένα μήνα ολόκληρο, αιτούμενοι αύξηση μισθών κατά 30%. Επί δύο χρόνια, οι πυροσβέστες περίμεναν από την κυβέρνηση των Εργατικών να διαπραγματευτεί μια αύξηση μισθών, αλλά τίποτα δεν είχε συμβεί. Καθώς το κόστος των τροφίμων, των καυσίμων και των φόρων είχε εκτοξευθεί στα ύψη, ο μισθός στην τσέπη του μέσου εργαζόμενου ήταν οριακά ασήμαντος. Ως εκ τούτου, μετά από ψηφοφορία της Ένωσης Πυροσβεστικών Υπαλλήλων, η οποία αριθμούσε 30.000 μέλη, οι πυροσβέστες πέρασαν σε απεργία στις 14 Νοεμβρίου 1977.

 

Η συναυλία διοργανώθηκε όσο πιο κρυφά γινόταν, σχεδόν αθόρυβα, γιατί αν το δημοτικό συμβούλιο της περιοχής τους ανακάλυπτε, θα έκανε τα πάντα για να την εμποδίσει. Πάνω από τα μισά εισιτήρια για αυτή τη συναυλία στο Huddersfield είχαν τυπωθεί χωρίς ημερομηνία ή τόπο διεξαγωγής, μόνο με μια σειρά από ερωτηματικά και έναν αριθμό τηλεφώνου, στο οποίο οι κάτοχοι των εισιτηρίων έπρεπε να τηλεφωνήσουν στις 23 Δεκεμβρίου για να μάθουν πότε και πού θα πήγαιναν για να δουν το πιο διαβόητο συγκρότημα της Βρετανίας.

Επιπλέον, το γεγονός ότι η συναυλία πραγματοποιήθηκε την ημέρα των Χριστουγέννων ήταν μεγάλη έκπληξη. Εκείνα τα χρόνια, ήταν ανήκουστο να πάει κανείς σε συναυλία – πόσο μάλλον σε συναυλία των Sex Pistols – την πιο ιερή ημέρα του χρόνου.

Η συναυλία είχε δύο σκέλη, αποτελούνταν από μια απογευματινή εμφάνιση των Pistols ειδικά για παιδιά, στη διάρκεια της οποίας τα μέλη του συγκροτήματος μοίρασαν δώρα και άφθονες χριστουγεννιάτικες λιχουδιές, και μια βραδινή πιο «ενήλικη».

Παρά τη σκληρή εικόνα τους, εκείνη την ημέρα οι Sex Pistols έδειξαν μια πιο ήπια πλευρά τους. Καλωσορίζοντας τα παιδιά της εργατικής τάξης στο χώρο με τεράστια χαρά, έδειξαν στο κοινό μια νέα πτυχή της «φοβερής» εικόνας τους, που είχαν χτίσει τόσο οι ίδιοι όσο και τα ΜΜΕ για εκείνους. Ο Johnny Rotten μοίραζε κονκάρδες και αφίσες με το σήμα των Sex Pistols, έφηβοι και μικρά παιδιά ανέβαιναν στην πίστα για να χορέψουν με τον Sid Vicious boogie, ενώ, προς το τέλος, τα μέλη της μπάντας και το κοινό κατέληξαν να παίζουν τουρτοπόλεμο.

Την ιστορική αυτή συναυλία των Sex Pistols απαθανάτισε με το φακό του ο εμβληματικός Kevin Cummings. Σήμερα κυκλοφορεί ένα εξαιρετικό λεύκωμα με φωτογραφικό υλικό από εκείνα τα Χριστούγεννα, το οποίο συγκεντρώνει κάθε καρέ που τράβηξε ο Cummings. Συνολικά 150 έγχρωμες και ασπρόμαυρες φωτογραφίες που αποτυπώνουν μερικές από τις πιο ειλικρινείς στιγμές εκείνης της συναυλίας, καθώς και το πάθος των Johnny Rotten, Sid Vicious, Paul Cook και Steve Jones.

Ο σκηνοθέτης Julian Temple κατέγραψε ολόκληρη τη συναυλία σε μια μεγάλη παλιά άθλια κάμερα U-matic. Αποσπάσματα από το υλικό έχουν χρησιμοποιηθεί σε διάφορα ντοκιμαντέρ στο παρελθόν, ενώ το 2013 ολόκληρο το υλικό προβλήθηκε στη βρετανική τηλεόραση και συγκεκριμένα στο BBC, μαζί με συνεντεύξεις ενηλίκων που είχαν παρευρεθεί στη συναυλία ως παιδιά, με τη μορφή ντοκιμαντέρ.