Δέκα σπουδαία grunge συγκροτήματα που καθόρισαν το είδος, τού έδωσαν ζωή, ενώ μερικά απ’ αυτά «πέθαναν» ταυτόχρονα με την πτώση της δημοτικότητάς του το 1997-98, και άλλα συνεχίζουν με όχι τόσο μεγάλη επιτυχία μέχρι σήμερα.

Melvins
1983 –2010
Ενεργοί από το 1984, με βασική μονάδα τους τον «αφάνατο» Buzz Osborne (aka King Buzzo) και τον ντράμερ Dale Crover, έχουν χαρακτηριστεί ως οι «Νονοί της Grunge» και επανενώθηκαν πριν μερικά χρόνια. Όλοι όσοι τούς έχουν δει live, θεωρούν πως δικαιολογούν απολύτως τον χαρακτηρισμό που τους έχουν αποδώσει.

Green River
1984 – 1988
Σχηματίστηκαν το 1984 από τον Mark Arm, τον κιθαρίστα Steve Turner, τον μπασιστα Jeff Ament και τον ντραμερ Alex Shumway, θεωρούμενοι ως το πρώτο μεγάλο υπεργκρουπ της σκηνής αυτής. Το 1985 κυκλοφορήσαν το EP Come on Down στην Homestead Records, το οποίο σήμερα θεωρείται ως ο πρώτος γκραντζ δίσκος. Κατόπιν τους πήρε η διάσημη δισκογραφική Sub Pop, αλλά το 1988 διαλύθηκαν με τα μέλη τους να φτιάχνουν τους Mudhoney και τους Pearl Jam.

Soundgarden
1984 – 1997
Οι Soundgarden σχηματίστηκαν κι αυτοί το 1984 (μάλλον είναι το ανεπίσημο Year Zero του γκραντζ) από τους Chris Cornell, Kim Thayil, Hiro Yamamoto (που αντικαταστάθηκε το 1990 από τον κλάσεις ανώτερο του Ben Shephard) και Scott Sundquist που και αυτός έφυγε για να έρθει στη θέση του ο Matt Cameron. Το ντεμπούτο τους LP Ultramega OK τούς εξασφάλισε μια υποψηφιότητα για βραβείο Grammy, δίνοντας τους την ευκαιρία να υπογράψουν κατόπιν στην δισκογραφική A&M Records και να κυκλοφορήσουν οριακά grunge άλμπουμ όπως τα Badmotorfinger και Superunknown.

Alice In Chains
1987 – 2002
Οι Alice In Chains ξεκίνησαν όταν οι κολλητοί φίλοι Layne Staley και Jerry Cantrell αποφάσισαν το 1987 να φτιάξουν μια μπάντα. Πήραν μαζί τους τον Mike Starr και τον Sean Kinney και μέχρι το 1990 κατάφεραν να εξασφαλίσουν ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο με την δισκογραφική Columbia. Η καθοριστική τους στιγμή παραμένει μέχρι σήμερα το υπέροχο LP Dirt το 1992.

Nirvana
1987 – 1994
Μέσα σε επτά μόλις χρόνια άλλαξαν το πρόσωπο όχι μόνο της γκραντζ, αλλά κι ολόκληρου του οικοδομήματος που σήμερα αποκαλούμε mainstream rock. Τρεις γενιές ακροατών θυμούνται ΑΚΡΙΒΩΣ τι έκαναν και που βρίσκονταν όταν άκουσαν για πρώτη φορά το Smells like Teen Spirit τον Σεπτέμβριο του 1991. Ο Kurt Cobain παραμένει μέχρι σήμερα η πλέον αρχετυπική, αν και μυστηριώδης φιγούρα, όλου του κινήματος.

Mother Love Bone
1988 – 1990
Οι Mother Love Bone ξεπήδησαν από τις στάχτες των Malfunkshun και των Green River. Οι Andrew Wood, Stone Gossard, Bruce Fairweather, Jeff Ament και Greg Gilmore (των Ten Minute Warning και Skin Yard), έκαναν αμέσως εντύπωση στη σκηνή του Σιατλ και θα μπορούσαν να έχουν γίνει τεράστιοι αν στις 19 Μαρτίου 1990 ο Wood δεν πέθαινε στα 24 του μόλις χρόνια από υπερβολική δόση ηρωίνης.

TAD
1988 – 1999
Οι TAD ήταν μεγάλοι. Από κάθε άποψη. Ο ιδρυτής και βασικό τους μέλος, Tad Doyle, ζύγιζε πάνω από 140 κιλά. Δεν τα λες και λίγα. Υπέγραψαν στην Sub Pop, κυκλοφορώντας το άλμπουμ God’s Balls το 1989, ενώ το Inhaler του 1993 ήταν τόσο καλό που ανάγκασε τους Soundgarden να τους πάρουν μαζί τους ως σαπόρτ στην παναμερικανική τους περιοδεία. Διαλύθηκαν ήσυχα το 1999, αφού πρώτα είχαν προλάβει να επηρεάσουν καμιά δεκαριά εξίσου βαριές μπάντες της πόλης.

Mudhoney
1988 – 2010
Μπάντα των Mark Arm και Steve Turner που από τις πρώτες τους κιόλας δισκογραφικές απόπειρες, το EP Superfuzz Bigmuff και τον πανκ-γκραντζ δυναμίτη Touch Me I’m Sick το 1989, έβαλαν το κίνημα στον μουσικό χάρτη της Αμερικής. Το άλμπουμ Every Good Boy deserves Fudge που ακολούθησε το 1991 συνέχισε να τους κρατάει στον αφρό μέχρι που σε κάποιο σημείο το διέλυσαν. Επανενώθηκαν όμως πριν μερικά χρόνια.

Pearl Jam
1990 – 2010
Μαζί με τους Nirvana, AIC, Soundgarden, Pearl Jam και Screaming Trees θεωρούνται η δυνατή «πεντάδα» της grunge σκηνής. Οι Jam κυκλοφορήσαν το άλμπουμ Ten τον Αύγουστο του 1991, αλλά έπρεπε να περιμένουν ένα χρόνο για να δουν τη φήμη τους να εξαπλώνεται κατά μήκος των δυτικών αμερικανικών πολιτειών. Συνεχίζουν να δισκογραφούν μέχρι σήμερα, με ελάχιστη όμως επιτυχία, αφού οι μουσικές εξελίξεις τους έχουν φανερά προσπεράσει.

Screaming Trees
1985 – 2000
Η μπάντα αυτή είχε την τύχη και το προνόμιο να έχει στις τάξεις της το καλύτερο λαρύγγι στην σύγχρονη ιστορία της αμερικανικής μουσικής. Ο μακαρίτης Mark Lanegan ήταν ικανός να σου φέρει ανατριχίλες με τη χροιά της φωνής του, ακόμη και αν απήγγελνε το μενού των McDonalds. Καλλιτεχνικό τους αποκορύφωμα ήταν το άλμπουμ Dust το 1996, ένα από τα 5-10 καλύτερα αμερικανικά άλμπουμ της δεκαετίας του ’90.