Οι Data Fragments υφίστανται εδώ και 6 περίπου χρόνια, έχοντας κυκλοφορήσει το 2019 το ομώνυμο ντεμπούτο τους  “Data Fragments” στην Geheimnis Records. Τα παιδιά ήταν ωστόσο σχεδόν από πάντα στον πυρήνα της  post punk κοιλότητας καθώς συντάσσονταν και ανασυντάσσονταν εντός κι εκτός διαφόρων σκοτεινών εγχειρημάτων.  Ο Στάθης Λεοντιάδης ορμώμενος από προηγούμενα solo και συλλογικά εγχειρήματα όπως Doric, Human Puppets, Exetix ανέλαβε το μπάσο, ο Παναγιώτης Δεδεψίδης από τους Κωμωδία Θανάτου ανέλαβε φωνή και κιθάρα, ο Πάνος Δημόπουλος από τους Κωμωδία Θανάτου, Lotus Emperor και τους The Love & Suicide Death Club τα synthesizers. Τη σύνθεση των μελών ήρθε να ολοκληρώσει η  προσθήκη του Βαγγέλη Φελώνη από τους Cold i, Yakuza και Ορυμαγδός στα τύμπανα. Όπως ήταν αναμενόμενο ενσωματώθηκαν με ταχείς ρυθμούς στο τοπικό σκοτεινό μουσικό γίγνεσθαι και διάνθισαν την ελληνική dark wave σκηνή, με πολλές σημαντικές εμφανίσεις δίπλα στους KVB, Drab Majesty, Trisomie 21, The Chameleons και άλλους μέχρι το 2020. Επιστρέφουν μετά από τρία χρόνια απουσίας και ένα επερχόμενο δεύτερο άλμπουμ, αποδεικνύοντας από την πρώτη τους κιόλας εμφάνιση τον Μάρτιο που μας πέρασε στο Death Disco πως είναι στην καλύτερη φάση τους. Εγώ είχα τη χαρά να τους ακούσω στο Ίδρυμα και πιο πρόσφατα στο Tattoo Circus όπου διαπίστωσα ένα punk μπρίο που με τεχνική επάρκεια έρχεται να δέσει με πιο σκοτεινά ηχοτοπία.

Με χαρά υποδεχόμαστε τους Data Fragments  στο Olafaq και ξαναδίνουμε ραντεβού μαζί τους μεθαύριο στην δεύτερη ημέρα του Open Air Death Disco Festival με headliners τους εμβληματικούς Sisters of Mercy.

– Πότε και πώς δημιουργήθηκαν οι Data Fragments;
Πάνος Δεδεψίδης: Το 2016 γνωριστήκαμε με τον Στάθη Λεοντιάδη. Ο Στάθης έπαιζε ως Doric και εγώ μαζί με τον Πάνο Δημόπουλο στην Κωμωδία Θανάτου. Κάνοντας παρέα μετά για κάποιο καιρό έβαλα στον Στάθη να ακούσει μερικά κομμάτια που έγραφα «για προσωπική διασκέδαση», του αρέσανε και αποφασίσαμε να τα γράψουμε παρέα. Προστέθηκε και ο Πάνος που είναι πολυεργαλείο και αποφασίσαμε να το κλείσουμε εκεί προσωρινά χρησιμοποιώντας και ένα drum machine ώστε να βολέψει να κάνουμε τις πρόβες μας στο σπίτι. Τον τελευταίο χρόνο ολοκληρώθηκαν οι Data Fragments με την προσθήκη του Βαγγέλη Φελώνη στα τύμπανα.

– Πώς προέκυψε το όνομα της μπάντας   “Data Fragments”, και τι συμβολίζει;
Όταν χρειάστηκε να βρούμε κάποιο όνομα ήρθε ο καθένας με τις προτάσεις του αλλά δεν τα βρήκαμε κάπου, παρόλα αυτά βρήκαμε κάποιες λέξεις που μας κάνανε κλικ και μετά από διάφορα mix and match καταλήξαμε. Το Data Frafments μας φάνηκε κατάλληλο για την εποχή μας μιας και η πληροφορία είναι άφθονη αλλά τόση υπερπληροφόρηση  σου επιτρέπει να κρατήσεις μόνο μέρη της.

– Ποιες είναι θα λέγατε οι βασικές επιρροές, όχι μόνο μουσικές, της γενικότερης αισθητικής σας;
Μουσικά οι επιρροές μας είναι πολλές, από τον κοινό παρονομαστή που είναι τα post punk, dark wave, synth wave κλπ και μετά από psychedelic garage μέχρι metal. Από εκεί και πέρα οι επιρροές μας είναι άπειρες, ο καθένας με τις δικές του από την πορεία της ζωής του, τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία, τις κοινωνικές συνθήκες και ότι άλλο μπορεί να σε διαμορφώσει σαν άνθρωπο.

– Ποιο είναι το κλειδί για μια επιτυχημένη και δημιουργική συνεργασία μαζί με μια ομάδα ανθρώπων που αποκαλείται «συγκρότημα»;
Μάλλον το βασικότερο συστατικό είναι να είσαι με ανθρώπους που θα μιλούσατε, θα πίνατε μπύρες και θα κάνατε βόλτες ακόμα και χωρίς να υπήρχε η μπάντα.

– Ποιες προσλαμβάνουσες σας εμπνέουν να γράψετε στίχους και μουσική;
Οι στίχοι είναι κυρίως προσωπικές αναζητήσεις, ανησυχίες, σκέψεις. Η μουσική μας βγαίνει αβίαστα μόλις υπάρξει μια αρχική ιδέα. Είμαστε πλέον σε ένα στάδιο που ο καθένας μας έχει βρει την αισθητική του στο παίξιμο του και από εκεί και πέρα όταν τζαμάρουμε πάνω σε κάτι ξέρουμε όλοι τι να κάνουμε μέχρι να καταλήξουμε κάπου.

– Τι ρόλο παίζει η Αθήνα σε όλα αυτά, είναι η πόλη που αγαπάμε να μισούμε;
Σίγουρα έχει παίξει τεράστιο ρόλο στο πως είμαστε εμείς ατομικά και προφανώς όλο αυτό έχει αντίκτυπο και στο μουσικό αποτέλεσμα.

– Παίρνω ένα τραγούδι “Falsifies the Fact” από τον δίσκο σας “Data Fragments” που κυκλοφόρησε το 2019 από την Geheimnis Records ένα track όπου πρωταγωνιστούν τα νοσταλγικά και ρομαντικά synths, που θυμίζει ένα χαρμόλυπο ταξίδι που αγναντεύει τον κόσμο από ένα ύψωμα και κάπου λέει “Feeling lonely, feeling insecure/Trying to convince yourself there is nothing wrong/Postponing your dejection/Struggling to recall/Little things in life that worth to struggle” Ποια είναι η ιστορία του κομματιού. Ποια πράγματα αξίζουν να αγωνιστείς γι’ αυτά;
Δεν υπάρχει ιστορία πίσω από το κομμάτι, όπως είπαμε είναι συναισθήματα που ίσως όλοι έχουμε νιώσει κάποια στιγμή ή και πολλές στιγμές. Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάτι που τους δίνει σκοπό, έχουν στόχους και έχουν όνειρα, καμιά φορά όλα αυτά μπορεί να μας θολώσουν σε κάποια κακή στιγμή, να νιώσουμε αδύναμοι, μπορεί και να παραιτηθούμε. Συχνά μπορεί να χάνουμε το νόημα ή να νιώθουμε εγκλωβισμένοι. Σε τέτοιες συνθήκες γραφτήκαν οι στίχοι και δεν χρειάζεται προφανώς την άδεια μας ο καθένας να τους μεταφράσει όπως του ταιριάζουν.

– Ποιο κομμάτι είναι αυτό που σας αρέσει να παίζετε επί σκηνής;
Χωρίς δεύτερη σκέψη με μια φωνή από κοινού όλοι μας συμφωνούμε ότι είναι το “Nothing there”. Το θεωρούμε ίσως και το πιο “αδικημένο μας κομμάτι” τουλάχιστον από την εικόνα που μας δίνουν τα μέσα δικτύωσης.

– Τι είναι αυτό που σας κινητοποιεί καθημερινά σαν μουσικούς και σας εμπνέει να μην το βάζετε κάτω;
Το πιο σημαντικό είναι ότι παίζουμε μουσική για εμάς, είναι η ψυχοθεραπεία μας, η διαφυγή μας από ότι μας πιέζει. Είμαστε μια παρέα που πραγματικά αγαπά να παίζει μουσική, το κάνουμε όλοι απ όσο θυμόμαστε τους εαυτούς μας και δεν μπορούμε να φανταστούμε μια καθημερινότητα χωρίς αυτό.

– Πώς θα σχολιάζατε την πολιτική και κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα;
Ζούμε σε μια εποχή που παρόλη την ψευδαίσθηση της προόδου και του εκσυγχρονισμού είναι εμφανής η γενικότερη έλλειψη παιδείας και προσανατολισμού στην κοινωνία σαν σύνολο. Αυτό έχει αντίκτυπο και στο πολιτικό γίγνεσθαι. Μια εποχή αλληλοσπαραγμού και μεγάλων αλλαγών που η μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου είναι δύσκολο να τις διαχειριστεί. Προς το παρών είμαστε εγκλωβισμένοι σε ένα φαύλο κύκλο μιας και η διαχείριση των καταστάσεων προϋποθέτει μια “ κοινωνική καλλιέργεια” που καμία κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να δημιουργήσει συνθήκες να υπάρξει.

– Υπάρχουν τρόποι να αντισταθούμε σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα;
Αλληλεγγύη και αυτοοργάνωση  είναι τα βασικά εργαλεία που έχει ο λαός για να ξεκινήσει οποιαδήποτε αλλαγή.

– Θεωρείτε ότι υπάρχει ακόμα εύφορο έδαφος για την dark synth σκηνή, ότι έχει πράγματα να δώσει, ή ότι είναι ένα είδος που επιβιώνει ως νοσταλγικό άκουσμα μιας μικρής μερίδας κάποιων ρομαντικών τύπων που αναβιώνουν το παρελθόν;
Ας ξεκινήσουμε με το ότι η σκηνή αυτή δεν είναι κάτι καινούργιο, ούτε είχε εκλείψει ποτέ. Έγινε ένα άνοιγμα σε μεγαλύτερο κοινό τα τελευταία χρόνια αλλά αυτό σίγουρα κάποια στιγμή θα αλλάξει όπως είναι λογικό. Αυτό δε σημαίνει ότι κάποιο είδος έχει ημερομηνία λήξης.

– Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Προς το παρόν τελειώνουμε το δεύτερο LP μας που το καθυστέρησε η πανδημία μαζί με άλλα γεγονότα. Ανυπομονούμε για το Death Disco Open Air Festival και κάπου εκεί θα ολοκληρωθεί η μετά κόβιντ επιστροφή μας φτάνοντας κατά κάποιο τρόπο εκεί που το είχαμε αφήσει ώστε να βάλουμε καινούργιους στόχους.

– Πόσο σημαντικό πιστεύετε πως είναι να υπάρχει ένα φεστιβάλ όπως το Death Disco Open Air Festival, που φέρνει την darkwave κουλτούρα στο προσκήνιο;
Είναι σημαντικό γιατί η Ελλάδα είναι από τις χώρες που η σκηνή αυτή έχει μεγάλη κινητικότητα και είναι κρίμα που τόσα χρόνια δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο. Είναι μια καλή ευκαιρία για όσους ακούνε αυτή τη μουσική γιατί προετοιμάζεται το έδαφος ώστε να αρχίσουν να έρχονται περισσότερα συγκροτήματα και είναι και μια καλή ευκαιρία για ελληνικά συγκροτήματα να βρουν χώρο να ακουστούν σε μεγαλύτερο κοινό.

– Κλείστε αυτή τη συνέντευξη με έναν στίχο που σας εκφράζει αυτή τη στιγμή.
Αυτή τη στιγμή,  μετά το πρόσφατο ναυάγιο των προσφύγων στην Πύλο,
“We walk like shadows in the night, the lives we left behind become a distant lie.
And we’ ve broken our hands while we tried to crawl and we fall and we stand and we keep our endless road.
The boat is waiting in the pier, there’s nowhere a home, there is no hope. The sky is blending with the sea, there’s nowhere a home there is no hope” – Distant lies.

Δείτε επίσης:VNV Nation: «Η μεγαλύτερη απειλή σήμερα είναι να λέμε στους ανθρώπους τι και πώς να σκέφτονται»