Βιβλία που έγιναν τραγούδια.

Ή έστω, μυθιστορήματα που έγιναν τραγούδια και κομμάτια που τραγουδάμε μέχρι και σήμερα.

Ορίστα τα δέκα πιο χαρακτηριστικά εξ’ αυτών:

Kate Bush – Wuthering Heights (απ’ το «Ανεμοδαρμένα Ύψη» της Emily Bronte)

Η τραγική ερωτική ιστορία της Cathy και του Heathcliff δίνει το 1978 τόνους έμπνευσης στο κομμάτι που έκανε γνωστή μια νεαρή 18χρονη αγγλίδα, ανακάλυψης του David Gilmour των Pink Floyd.

“Bad dreams in the night
They told me I was going to lose the fight
Leave behind my wuthering, wuthering
Wuthering Heights
Heathcliff, its me, Cathy come home
I’m so cold, let me in-a-your window”

(Χίθκλιφ, εγώ είμαι, η Κάθι, έχει τόσο κρύο, άσε με να μπω)

Sting – Moon Over Bourbon Street (απ’ το «Συνέντευξη με ένα Βρικόλακα» της Anne Rice)

Ο Sting διάβασε το βιβλίο αυτό πολύ πριν γίνει ταινία, το 1993 με τον Brad Pitt και τον Tom Cruise και συγκλονίστηκε τόσο πολύ απ’ το μαρτύριο του βρικόλακα που δεν μπορεί να βρει ησυχία στη ζωή του, που έσπευσε να το κάνει τραγούδι.

“It was many years ago that I became what I am
I was trapped in this life like an innocent lamb
Now I can only show my face at noon
And you’ll only see me walking by the light of the moon”

(Στα χρόνια αυτά που έγινα αυτό που είμαι τώρα, παγιδεύτηκα σε αυτή τη ζωή σαν ένα αθώο αρνί. Τώρα μπορώ να περπατήσω μόνο με το φως του φεγγαριού)

Jefferson Airplane – White Rabbit (απ’ το «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» του Lewis Carrol)

Η μικρή Αλίκη που, κυνηγώντας έναν λαγό, μπαίνει σε ένα λαγούμι και χάνεται σε έναν Νέο Θαυμαστό Κόσμο, αποτέλεσε το τέλειο Technicolor υλικό για μια μπάντα με κατεξοχήν ψυχεδελικό μουσικό προσανατολισμό.

“Go ask Alice
When she’s ten feet tall
And if you go chasing rabbits
And you know you’re going to fall
Tell ’em a hookah smoking caterpillar
Has given you the call
Call Alice
When she was just small”

(Ρώτα την Αλίκη, όταν είναι τρία μέτρα ψηλή)

Led Zeppelin – Battle of Evermore (απ’ τον «Άρχοντα των Δακτυλιδιών» του J.R.R. Tolkien)

Η αιώνια μάχη του Καλού και του Κακού, με έπαθλο το Δακτυλίδι που τα ενώνει όλα κάτω απ’ τη μαγική του στέγη. Εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν στην προσπάθεια να το αποκτήσουν και δεκάδες οι διασκευές που έχουν γίνει σε αυτό το κλασικό τραγούδι των Zeppelin.

“The pain of war cannot exceed the woe of aftermath
The drums will shake the castle wall, the Ringwraiths ride in black
Sing as you raise your bow, shoot straighter than before
No comfort has the fire at night that lights the face so cold
Oh, dance in the dark night, sing to the morning light
The magic runes are writ in gold to bring the balance back, bring it back”

(Χορέψτε μέσα στη σκοτεινή νύχτα, τραγουδήστε στο πρωινό φως, γιατί οι μαγικοί ρούνοι που είναι γραμμένοι σε χρυσάφι θα φέρουν ξανά την κατάσταση σε ισορροπία)

Pink Floyd – Sheep (απ’ τη «Φάρμα των Ζώων» του George Orwell)

Τα Γουρούνια είναι οι Απόλυτοι Άρχοντες στο μυθιστόρημα του Orwell, τα Πρόβατα όμως είναι τα Απόλυτα Θύματα μιας πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης που δεν απέχει και πολύ απ’ το φασισμό ή τη δικτατορία.

“Have you heard the news?
The dogs are dead!
You better stay home
And do as you’re told
Get out of the road if you want to grow old.”

(Ακούσατε τα νέα; Τα σκυλιά είναι νεκρά. Μείνετε σπίτι αν θέλετε να γεράσετε)

Genesis – Mama (απ’ το «Moon’s a Balloon» του David Niven)

Ο ήρωας του τραγουδιού παθαίνει ό,τι ακριβώς και ο ηθοποιός David Niven στην αυτοβιογραφία του: παθαίνει ψύχωση με μια πόρνη, που αποκαλεί «μαμά», την ερωτεύεται και την κυνηγάει με σκοπό να τη βγάλει απ’ τον κακό το δρόμο.

“Now I can’t see you, mama
But I know you’re always there
You taunt, you tease me, mama
But I never, never, never can keep away
It’s the heat and the steam of the city
Ooh, got me running and I just can’t brake
So stay, don’t leave me, mama
‘Cause it’s getting so hard, ooh”

(Μαμά, δεν σε βλέπω, αλλά ξέρω πως είσαι εκεί. Μαμά, με πειράζεις και με τσιγκλάς, αλλά δεν μπορώ να φύγω μακριά σου)

Cure – Killing an Arab (απ’ το «Ο Ξένος» του Albert Camus)

Ο Robert Smith των Cure εδώ νιώθει λίγο σαν τον Meursault, τον ήρωα του «Ξένου», ο οποίος σκοτώνει κατά λάθος έναν άραβα σε μια παραλία κι έκτοτε η ζωή του αλλάζει προς το δραματικότερο.

“Standing on the beach
With a gun in my hand
Staring at the sea
Staring at the sand
Staring down the barrel
At the arab on the ground
I can see his open mouth
But I hear no sound
I’m alive
I’m dead
I’m the stranger
Killing an arab”

(Κάθομαι σε μια παραλία με ένα όπλο στα χέρια. Κοιτάω την θάλασσα και μετά το όπλο. Και έναν άραβα στο χώμα με το στόμα του ανοικτό)

Metallica – For Whom the Bell Tolls (απ’ το «Για Ποιον Χτυπά Η Καμπάνα» του Ernest Hemmingway)

Το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Hemingway σχετικά με τις εμπειρίες του ως δημοσιογράφου που κάλυψε τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο το 1936-39, αποκτάει ακουστική διάσταση μέσα απ’ το εκπληκτικό αυτό τραγούδι των Metallica.

“Make his fight on the hill in the early day
Constant chill deep inside
Shouting gun, on they run through the endless grey
On the fight, for they are right, yes, by whos to say?
For a hill men would kill, why? they do not know
Suffered wounds test there their pride
Men of five, still alive through the raging glow
Gone insane from the pain that they surely know”

(Δίνω μάχη πάνω σε ένα λόφο ξημερώματα, το κρύο με διαπερνάει. Ήχοι απο όπλα, ατέλειωτο γκρίζο και ποδοβολητά)

Nirvana – Scentless Apprentice (απ’ το «Άρωμα» του Patrick Suskind)

Οι μυρωδιές και η σημασία που έχουν αυτές στη ζωή μας, μέσα απ’ την ιστορία ενός ανθρώπου που ενώ δεν διαθέτει ένα δικό του, προσωπικό «άρωμα» όπως όλοι μας, εντούτοις διαθέτει μια φοβερή ικανότητα να ξεχωρίζει όλες τις υπόλοιπες μυρωδιές γύρω του.

“Like most babies smell like butter
His smell smelled like no other
He was born scentless and senseless
He was born a scentless apprentice”

(Γεννήθηκε χωρίς μυρωδιά και χωρίς να αισθάνεται. Ήταν ένας άοσμος μαθητευόμενος)

Rolling Stones – Sympathy for the Devil (απ’ το «The Master & Margarita» του Mikhail Bulgakov)

Ένα απ’ τα καλύτερα μυθιστορήματα του 20ου αιώνα, με ήρωα τον Σατανά, ο οποίος επισκέπτεται μεταμφιεσμένος την Μόσχα του 1930, προκαλώντας την απόλυτη ανακατωσούρα όχι μόνο μέσα στο βιβλίο αλλά και στη ροκ κουλτούρα των επόμενων δεκαετιών.

“I stuck around st. Ρetersburg
When I saw it was a time for a change
Killed the czar and his ministers
Anastasia screamed in vain
I rode a tank
Held a generals rank
When the blitzkrieg raged
And the bodies stank
Pleased to meet you
Hope you guess my name, oh yeah
Ah, whats puzzling you
Is the nature of my game, oh yeah”

(Ήμουν στην Αγία Πετρούπολη, όταν είδα πως είχε έρθει καιρός για μια αλλαγή. Εγώ σκότωσα τον Τσάρο και τους υπουργούς του)