Η τεχνητή νοημοσύνη εμφανίζεται σε κάθε κλάδο και σχεδόν σε κάθε κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Από τον τομέα της κατασκευής, το μάρκετινγκ, την ιατρική, τις τέχνες και τη δημοσιογραφία, η Τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να ενισχύσει τον ανθρώπινο ρόλο, να ενδυναμώσει τη δουλειά του αλλά και συχνά να τον αντικαταστήσει.
Οι αλγόριθμιο της μηχανικής μάθησης, λειτουργούν εντοπίζοντας και αναπαράγοντας μοτίβα σε δεδομένα. Τα δεδομένα αυτά όμως που τροφοδοτούν τη λειτουργία τους έχουν δημιουργηθεί από ανθρώπους, και σαρώνονται στον ιστό συχνά χωρίς να σέβονται τα πνευματικά δικαιώματα του δημιουργού.
Φανταστείτε να κάνετε έρευνα χρόνων πάνω σε μία θεματική, να δίνετε το έργο σας για δημοσίευση σε έγκριτα περιοδικά και το Chat GPT να ενσωματώνει τη δουλειά σας σε απάντησή χωρίς να έχει πληρώσει για αδειοδότηση.
Αυτό συμβαίνει επειδή το μοντέλο μεγάλης γλώσσας, ή LLM, που εξουσιοδοτεί το ChatGPT έχει εκπαιδευτεί σε περισσότερα από 500 gigabyte δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των αρχείων εφημερίδων, περιοδικών, βιβλίων, ερευνητικών περιοδικών και οτιδήποτε υπάρχει στο διαδίκτυο.
Με άλλα λόγια, τα δεδομένα που προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα, εν μέρει, είναι αυτό που κάνει αυτή τη νέα τεχνολογία ισχυρή και αυτό που κάνει την OpenAI μια τόσο πολύτιμη εταιρεία.
Τα όρια της νομοθεσίας περί πνευματικών δικαιωμάτων συχνά τυγχάνουν νέου ελέγχου σε στιγμές τεχνολογικών αλλαγών- όπως η έλευση του ραδιοφώνου ή των ψηφιακών προγραμμάτων κοινής χρήσης αρχείων όπως το Napster – και η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης αναδεικνύεται ως το τελευταίο σύνορο.
New York Times Vs OpenAi+ Microsoft
Στα τέλη του περασμένου έτους, οι New York Times μήνυσαν την OpenAI και τη Microsoft, υποστηρίζοντας ότι κλέβουν το περιεχόμενο που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα για να εκπαιδεύσουν τα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα τους και στη συνέχεια να επωφεληθούν από αυτό. Σε μια σχολαστική απάντηση στις κατηγορίες της αγωγής, το OpenAI ισχυρίστηκε ότι δεν υπέπεσε σε αδικοπραγία. Εν τω μεταξύ, η Δικαστική Υποεπιτροπή της Γερουσίας για το απόρρητο, την τεχνολογία και το δίκαιο πραγματοποίησε μια ακρόαση στην οποία στελέχη ειδησεογραφικών πρακτορείων παρακάλεσαν τους νομοθέτες να αναγκάσουν τις εταιρείες AI να πληρώνουν τους εκδότες για τη χρήση του περιεχομένου τους.
Η μήνυση αναφέρει ότι οι κατηγορούμενοι θα πρέπει να θεωρηθούν υπεύθυνοι για «δισεκατομμύρια δολάρια σε ζημιές» που σχετίζονται με την «παράνομη αντιγραφή και χρήση των μοναδικών πολύτιμων έργων των Times». Οι New York Times ουσιαστικά υποστηρίζουν ότι το OpenAI βγάζει χρήματα από το περιεχόμενο της και κοστίζει στην εφημερίδα «δισεκατομμύρια δολάρια.
Η εφημερίδα εκφράζει την ανησυχία ότι οι αναγνώστες θα είναι ικανοποιημένοι με μια απάντηση από ένα chatbot και θα αρνηθούν να επισκεφτούν τον ιστότοπο των Times, μειώνοντας έτσι την επισκεψιμότητα στον ιστό που μπορεί να μεταφραστεί σε έσοδα από διαφημίσεις και συνδρομές.
Σύμφωνα με μια εκτίμηση, δεδομένων των εκατομμυρίων άρθρων που ενδεχομένως εμπλέκονται και του κόστους ανά περίπτωση αντιγραφής, οι New York Times μπορεί να αναζητούν αποζημίωση 450 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Καλεί επίσης τις εταιρείες να καταστρέψουν οποιαδήποτε μοντέλα chatbot και δεδομένα εκπαίδευσης που χρησιμοποιούν υλικό που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα από τους Times.
Στην καταγγελία τους, οι Times ανέφεραν ότι προσέγγισε τη Microsoft και το OpenAI τον Απρίλιο για να εκφράσει ανησυχίες σχετικά με τη χρήση της πνευματικής ιδιοκτησίας της και να διερευνήσει «μια φιλική επίλυση», που πιθανώς περιλαμβάνει μια εμπορική συμφωνία και «τεχνολογικά προστατευτικά κιγκλιδώματα» γύρω από τη δημιουργία προϊόντων Τεχνητής Νοημοσύνης. Ωστόσο, είπε ότι οι συνομιλίες δεν οδήγησαν σε κάποια λύση.
Η μήνυση θα μπορούσε να δοκιμάσει τα αναδυόμενα νομικά πλαίσια της ΤΝ που παράγουν κείμενα, εικόνες και οποιοδήποτε άλλο περιεχόμενο που μπορούν να δημιουργήσουν αφού εκπαιδευτούν σε μεγάλα σύνολα δεδομένων.
Θα μπορούσε όμως να έχει και σημαντικές επιπτώσεις στη βιομηχανία ειδήσεων. Οι Times είναι μεταξύ ενός μικρού αριθμού πρακτορείων που έχουν δημιουργήσει επιτυχημένα επιχειρηματικά μοντέλα από τη διαδικτυακή δημοσιογραφία, αλλά δεκάδες εφημερίδες και περιοδικά έχουν καταστραφεί λόγω της διαδικτυακής ενημέρωσης
Δημουργείται λοιπόν μία μεγάλη συζήτηση γύρω από το μέλλον και την επιβίωση της δημοσιογραφίας και γενικά της ανθρώπινης δημιουργίας αλλά και των τεχνολογικών εξελίξεων της ΤΝ.
Οι υποστηρικτές της τεχνολογικής καινοτομίας θα έλεγαν ότι η ΤΝ έχει απεριόριστες δυνατότητες και καλύτερα να μην την καταπνίξουμε όσο είναι στις πρώτες μέρες της ανάπτυξης της. Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία και οι εκδότες θα έλεγαν ότι ακόμη και οι συναρπαστικές εταιρείες τεχνολογίας πρέπει να πληρώνουν όταν χρησιμοποιούν περιεχόμενο που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα και εάν δώσουμε στην τεχνητή νοημοσύνη ένα δωρεάν πάσο, η δημοσιογραφία όπως την ξέρουμε θα μπορούσε τελικά να πάψει να υπάρχει.
Διεκδίκηση πνευματικών δικαιωμάτων
Τα προγράμματα ΤΝ έχουν πλέον εξελιχθεί τόσο πολύ που έχουν περάσει στο κομμάτι της δημιουργίας απειλώντας πολλούς κλάδους. Ταυτόχρονα, το OpenAI και άλλες εταιρείες τεχνολογίας – οι οποίες χρησιμοποιούν μια μεγάλη ποικιλία διαδικτυακών κειμένων, από άρθρα εφημερίδων μέχρι ποιήματα σε σενάρια, για εκπαίδευση chatbots – προσελκύουν χρηματοδότηση δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Microsoft έχει δεσμεύσει 13 δισεκατομμύρια δολάρια στο OpenAI και έχει ενσωματώσει την τεχνολογία της εταιρείας στη μηχανή αναζήτησής της Bing. Αυτό σημαίνει ότι η δυναμική τους είναι τόσο ισχυρή που μπορεί να φτάσει σε σημείο να ακυρώσει τη δουλειά και το έργο εκατομμυρίων ανθρώπων.
Οι New York Times δεν είναι όμως η μόνη που έχει μηνύσει εταιρείες Τεχνητής Νοημοσύνης. Άνθρωποι και συλλογικότητες πολλών κάδων έχουν εκφράσει τις ανησυχίες τους για το μέλλον της δουλειάς τους και έχουν ξεκινήσει αγώνες κατά τις καταπάτησης των πναυματικών δικαιωμάτων.
Η ηθοποιός Sarah Silverman συμμετείχε σε αγωγές τον Ιούλιο που κατηγόρησαν τη Meta και το OpenAI ότι «χρησιμοποίησαν» τα απομνημονεύματά της ως εκπαιδευτικό κείμενο για το AI προγράμματα. Σχετικές αγωγές έχουν γίνει και από συγγραφείς όπως ο Jonathan Franzen και ο John Grisham για τη συλλογή δεδομένων -που εκπαιδεύουν τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης -μέσα από ένα σύνολο πειρατικών ηλεκτρονικών βιβλίων που εκτείνονται σε όλα τα είδη, από την ερωτική μυθοπλασία έως την πεζογραφία σύμφωνα με έρευνα του The Atlantic. ο φωτογραφικό πρακτορείο Getty Images, μήνυσε μία εταιρεία ΤΝ που δημιουργεί εικόνες με βάση γραπτές προτροπές, λέγοντας ότι η πλατφόρμα βασίζεται σε μη εξουσιοδοτημένη χρήση οπτικού υλικού που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα του Getty.
Δεν γνωρίζουμε ακόμη, αλλά η τεχνητή νοημοσύνη φαίνεται ότι είναι προορισμένη να αλλάξει την κατανόησή μας για τα πνευματικά δικαιώματα και τον τρόπο με τον οποίο πληρώνονται οι δημιουργοί περιεχομένου για τη δουλειά τους. Η απόφαση στην υπόθεση των New York Times κατά του OpenAI θα διαρκέσει χρόνια και ακόμη και τότε, τα ερωτήματα θα παραμείνουν.
«Πιστεύω ότι η γενετική τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να είναι τόσο μεταμορφωτική για τα πνευματικά δικαιώματα όσο το τυπογραφείο», δήλωσε ο Grimmelmann, καθηγητής νομικής στο Cornell. «Αλλά αυτό πιθανότατα θα πάρει λίγο περισσότερο χρόνο για να γίνει».
Πώς θα επηρεαστεί η λειτουργία της Τεχνητής Νοημοσύνης
Δικηγόροι και νομικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η αγωγή των New York Times είναι μεγάλη υπόθεση. Όχι μόνο οι Times φαίνεται να έχουν μια σταθερή υπόθεση, αλλά το OpenAI έχει πολλά να χάσει – ίσως ακόμα και την ίδια του την ύπαρξη.
Είναι πιθανό τα δικαστήρια —ή, εναλλακτικά, οι ρυθμιστικές αρχές που ενδιαφέρονται ολοένα και περισσότερο να οριοθετήσουν την τεχνολογία, ιδιαίτερα στην ΕΕ— να επιβάλουν κανόνες που δυσκολεύουν πολύ τη λειτουργία των OpenAI ή/και να τιμωρούν τις εταιρείες αναδρομικά για τη λήψη δεδομένων χωρίς συγκατάθεση. Υπάρχει μάλιστα η άποψη από υψηλόβαθμα στελέχη τεχνολογίας στο μέλλον να περιορίσουν να συνεργαστούν με μηχανές τεχνητής νοημοσύνης από φόβο μήπως καταλήξουν με μηνύσεις ή τους ζητηθεί να “πετάξουν” τη δουλειά που είχαν κάνει με τις μηχανές αυτές και άρα να χάσουν σημαντικά χρήματα.
Μια μέση λύση, προς το παρόν, θα μπορούσε να είναι να δημιουργηθούν εργαλεία και προγράμματα που θα “εκπαίδευαν” της μηχανές ΤΝ να μη χρησιμοποιούν υλικό που υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα. Όπως για παράδειγμα η Spawning.AI που έχει δημιουργήσει το “Have I Been Trained“, ένα απλό εργαλείο που υποτίθεται ότι δείχνει εάν το έργο τέχνης σας έχει σκαναριστεί από μηχανήΤΝ και σας δίνει τη δυνατότητα να πείτε στη μηχανή ΤΝ να μην το χρησιμοποιήσει στο μέλλον. Ο συνιδρυτής του Spawning Dryhurst υποστήρικε ότι το εργαλείο δεν θα λειτουργήσει για όλους ή για κάθε μηχανή, αλλά είναι μια αρχή και δημιουργεί μία κατατοπιστική πορεία σχετικά με τη βέλτιστη χρήση της ΤΝ.
«Αυτή είναι μια πρόβα τζενεράλε και μια ευκαιρία να δημιουργηθούν συνήθειες που θα αποδειχθούν κρίσιμες τις επόμενες δεκαετίες», δήλωσε στο Vox. «Είναι δύσκολο να πούμε αν έχουμε δύο ή 10 χρόνια για να το κάνουμε σωστά».
Ό,τι και να γίνει,η νομοθεσία περί πνευματικών δικαιωμάτων είναι δύσκολο να απειλήσει άμεσα την Τεχνητή Νοημοσύνη. Περισσόερο φαίνεται σαν ένας ρυθμιστικός αγώνας για χρήματα. Συμφωνίες αδειοδότησης, προστασία πνευματικών δικαιωμάτων, συμβάσεις εργασίας – όλα θα οδηγήσουν σε ένα φανταστικά πολύπλοκο ρυθμιστικό καθεστώς στο οποίο η νομική φαντασία της «ιδιοκτησίας» πληροφοριών θα επιτρέπει ή όχι συγκεκριμένο τρόπο δράσης. Η ζωή σε έναν κόσμο Τεχνητής Νοημοσύνης σίγουρα πάντως θα είναι πολύ επικερδής για τους δικηγόρους. Εκτός βέβαια και αν αντικατασταθούν με μηχανήματα.
Η τεχνητή νοημοσύνη εμφανίζεται σε κάθε κλάδο και σχεδόν σε κάθε κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Από τον τομέα της κατασκευής, το μάρκετινγκ, την ιατρική, τις τέχνες και τη δημοσιογραφία, η Τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να ενισχύσει τον ανθρώπινο ρόλο, να ενδυναμώσει τη δουλειά του αλλά και συχνά να τον αντικαταστήσει.
Οι αλγόριθμιο της μηχανικής μάθησης, λειτουργούν εντοπίζοντας και αναπαράγοντας μοτίβα σε δεδομένα. Τα δεδομένα αυτά όμως που τροφοδοτούν τη λειτουργία τους έχουν δημιουργηθεί από ανθρώπους, και σαρώνονται στον ιστό συχνά χωρίς να σέβονται τα πνευματικά δικαιώματα του δημιουργού.
Φανταστείτε να κάνετε έρευνα χρόνων πάνω σε μία θεματική, να δίνετε το έργο σας για δημοσίευση σε έγκριτα περιοδικά και το Chat GPT να ενσωματώνει τη δουλειά σας σε απάντησή χωρίς να έχει πληρώσει για αδειοδότηση.
Αυτό συμβαίνει επειδή το μοντέλο μεγάλης γλώσσας, ή LLM, που εξουσιοδοτεί το ChatGPT έχει εκπαιδευτεί σε περισσότερα από 500 gigabyte δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των αρχείων εφημερίδων, περιοδικών, βιβλίων, ερευνητικών περιοδικών και οτιδήποτε υπάρχει στο διαδίκτυο.
Με άλλα λόγια, τα δεδομένα που προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα, εν μέρει, είναι αυτό που κάνει αυτή τη νέα τεχνολογία ισχυρή και αυτό που κάνει την OpenAI μια τόσο πολύτιμη εταιρεία.
Τα όρια της νομοθεσίας περί πνευματικών δικαιωμάτων συχνά τυγχάνουν νέου ελέγχου σε στιγμές τεχνολογικών αλλαγών- όπως η έλευση του ραδιοφώνου ή των ψηφιακών προγραμμάτων κοινής χρήσης αρχείων όπως το Napster – και η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης αναδεικνύεται ως το τελευταίο σύνορο.
New York Times Vs OpenAi+ Microsoft
Στα τέλη του περασμένου έτους, οι New York Times μήνυσαν την OpenAI και τη Microsoft, υποστηρίζοντας ότι κλέβουν το περιεχόμενο που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα για να εκπαιδεύσουν τα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα τους και στη συνέχεια να επωφεληθούν από αυτό. Σε μια σχολαστική απάντηση στις κατηγορίες της αγωγής, το OpenAI ισχυρίστηκε ότι δεν υπέπεσε σε αδικοπραγία. Εν τω μεταξύ, η Δικαστική Υποεπιτροπή της Γερουσίας για το απόρρητο, την τεχνολογία και το δίκαιο πραγματοποίησε μια ακρόαση στην οποία στελέχη ειδησεογραφικών πρακτορείων παρακάλεσαν τους νομοθέτες να αναγκάσουν τις εταιρείες AI να πληρώνουν τους εκδότες για τη χρήση του περιεχομένου τους.
Η μήνυση αναφέρει ότι οι κατηγορούμενοι θα πρέπει να θεωρηθούν υπεύθυνοι για «δισεκατομμύρια δολάρια σε ζημιές» που σχετίζονται με την «παράνομη αντιγραφή και χρήση των μοναδικών πολύτιμων έργων των Times». Οι New York Times ουσιαστικά υποστηρίζουν ότι το OpenAI βγάζει χρήματα από το περιεχόμενο της και κοστίζει στην εφημερίδα «δισεκατομμύρια δολάρια.
Η εφημερίδα εκφράζει την ανησυχία ότι οι αναγνώστες θα είναι ικανοποιημένοι με μια απάντηση από ένα chatbot και θα αρνηθούν να επισκεφτούν τον ιστότοπο των Times, μειώνοντας έτσι την επισκεψιμότητα στον ιστό που μπορεί να μεταφραστεί σε έσοδα από διαφημίσεις και συνδρομές.
Σύμφωνα με μια εκτίμηση, δεδομένων των εκατομμυρίων άρθρων που ενδεχομένως εμπλέκονται και του κόστους ανά περίπτωση αντιγραφής, οι New York Times μπορεί να αναζητούν αποζημίωση 450 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Καλεί επίσης τις εταιρείες να καταστρέψουν οποιαδήποτε μοντέλα chatbot και δεδομένα εκπαίδευσης που χρησιμοποιούν υλικό που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα από τους Times.
Στην καταγγελία τους, οι Times ανέφεραν ότι προσέγγισε τη Microsoft και το OpenAI τον Απρίλιο για να εκφράσει ανησυχίες σχετικά με τη χρήση της πνευματικής ιδιοκτησίας της και να διερευνήσει «μια φιλική επίλυση», που πιθανώς περιλαμβάνει μια εμπορική συμφωνία και «τεχνολογικά προστατευτικά κιγκλιδώματα» γύρω από τη δημιουργία προϊόντων Τεχνητής Νοημοσύνης. Ωστόσο, είπε ότι οι συνομιλίες δεν οδήγησαν σε κάποια λύση.
Η μήνυση θα μπορούσε να δοκιμάσει τα αναδυόμενα νομικά πλαίσια της ΤΝ που παράγουν κείμενα, εικόνες και οποιοδήποτε άλλο περιεχόμενο που μπορούν να δημιουργήσουν αφού εκπαιδευτούν σε μεγάλα σύνολα δεδομένων.
Θα μπορούσε όμως να έχει και σημαντικές επιπτώσεις στη βιομηχανία ειδήσεων. Οι Times είναι μεταξύ ενός μικρού αριθμού πρακτορείων που έχουν δημιουργήσει επιτυχημένα επιχειρηματικά μοντέλα από τη διαδικτυακή δημοσιογραφία, αλλά δεκάδες εφημερίδες και περιοδικά έχουν καταστραφεί λόγω της διαδικτυακής ενημέρωσης
Δημουργείται λοιπόν μία μεγάλη συζήτηση γύρω από το μέλλον και την επιβίωση της δημοσιογραφίας και γενικά της ανθρώπινης δημιουργίας αλλά και των τεχνολογικών εξελίξεων της ΤΝ.
Οι υποστηρικτές της τεχνολογικής καινοτομίας θα έλεγαν ότι η ΤΝ έχει απεριόριστες δυνατότητες και καλύτερα να μην την καταπνίξουμε όσο είναι στις πρώτες μέρες της ανάπτυξης της. Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία και οι εκδότες θα έλεγαν ότι ακόμη και οι συναρπαστικές εταιρείες τεχνολογίας πρέπει να πληρώνουν όταν χρησιμοποιούν περιεχόμενο που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα και εάν δώσουμε στην τεχνητή νοημοσύνη ένα δωρεάν πάσο, η δημοσιογραφία όπως την ξέρουμε θα μπορούσε τελικά να πάψει να υπάρχει.
Διεκδίκηση πνευματικών δικαιωμάτων
Τα προγράμματα ΤΝ έχουν πλέον εξελιχθεί τόσο πολύ που έχουν περάσει στο κομμάτι της δημιουργίας απειλώντας πολλούς κλάδους. Ταυτόχρονα, το OpenAI και άλλες εταιρείες τεχνολογίας – οι οποίες χρησιμοποιούν μια μεγάλη ποικιλία διαδικτυακών κειμένων, από άρθρα εφημερίδων μέχρι ποιήματα σε σενάρια, για εκπαίδευση chatbots – προσελκύουν χρηματοδότηση δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Microsoft έχει δεσμεύσει 13 δισεκατομμύρια δολάρια στο OpenAI και έχει ενσωματώσει την τεχνολογία της εταιρείας στη μηχανή αναζήτησής της Bing. Αυτό σημαίνει ότι η δυναμική τους είναι τόσο ισχυρή που μπορεί να φτάσει σε σημείο να ακυρώσει τη δουλειά και το έργο εκατομμυρίων ανθρώπων.
Οι New York Times δεν είναι όμως η μόνη που έχει μηνύσει εταιρείες Τεχνητής Νοημοσύνης. Άνθρωποι και συλλογικότητες πολλών κάδων έχουν εκφράσει τις ανησυχίες τους για το μέλλον της δουλειάς τους και έχουν ξεκινήσει αγώνες κατά τις καταπάτησης των πναυματικών δικαιωμάτων.
Η ηθοποιός Sarah Silverman συμμετείχε σε αγωγές τον Ιούλιο που κατηγόρησαν τη Meta και το OpenAI ότι «χρησιμοποίησαν» τα απομνημονεύματά της ως εκπαιδευτικό κείμενο για το AI προγράμματα. Σχετικές αγωγές έχουν γίνει και από συγγραφείς όπως ο Jonathan Franzen και ο John Grisham για τη συλλογή δεδομένων -που εκπαιδεύουν τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης -μέσα από ένα σύνολο πειρατικών ηλεκτρονικών βιβλίων που εκτείνονται σε όλα τα είδη, από την ερωτική μυθοπλασία έως την πεζογραφία σύμφωνα με έρευνα του The Atlantic. ο φωτογραφικό πρακτορείο Getty Images, μήνυσε μία εταιρεία ΤΝ που δημιουργεί εικόνες με βάση γραπτές προτροπές, λέγοντας ότι η πλατφόρμα βασίζεται σε μη εξουσιοδοτημένη χρήση οπτικού υλικού που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα του Getty.
Δεν γνωρίζουμε ακόμη, αλλά η τεχνητή νοημοσύνη φαίνεται ότι είναι προορισμένη να αλλάξει την κατανόησή μας για τα πνευματικά δικαιώματα και τον τρόπο με τον οποίο πληρώνονται οι δημιουργοί περιεχομένου για τη δουλειά τους. Η απόφαση στην υπόθεση των New York Times κατά του OpenAI θα διαρκέσει χρόνια και ακόμη και τότε, τα ερωτήματα θα παραμείνουν.
«Πιστεύω ότι η γενετική τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να είναι τόσο μεταμορφωτική για τα πνευματικά δικαιώματα όσο το τυπογραφείο», δήλωσε ο Grimmelmann, καθηγητής νομικής στο Cornell. «Αλλά αυτό πιθανότατα θα πάρει λίγο περισσότερο χρόνο για να γίνει».
Πώς θα επηρεαστεί η λειτουργία της Τεχνητής Νοημοσύνης
Δικηγόροι και νομικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η αγωγή των New York Times είναι μεγάλη υπόθεση. Όχι μόνο οι Times φαίνεται να έχουν μια σταθερή υπόθεση, αλλά το OpenAI έχει πολλά να χάσει – ίσως ακόμα και την ίδια του την ύπαρξη.
Είναι πιθανό τα δικαστήρια —ή, εναλλακτικά, οι ρυθμιστικές αρχές που ενδιαφέρονται ολοένα και περισσότερο να οριοθετήσουν την τεχνολογία, ιδιαίτερα στην ΕΕ— να επιβάλουν κανόνες που δυσκολεύουν πολύ τη λειτουργία των OpenAI ή/και να τιμωρούν τις εταιρείες αναδρομικά για τη λήψη δεδομένων χωρίς συγκατάθεση. Υπάρχει μάλιστα η άποψη από υψηλόβαθμα στελέχη τεχνολογίας στο μέλλον να περιορίσουν να συνεργαστούν με μηχανές τεχνητής νοημοσύνης από φόβο μήπως καταλήξουν με μηνύσεις ή τους ζητηθεί να “πετάξουν” τη δουλειά που είχαν κάνει με τις μηχανές αυτές και άρα να χάσουν σημαντικά χρήματα.
Μια μέση λύση, προς το παρόν, θα μπορούσε να είναι να δημιουργηθούν εργαλεία και προγράμματα που θα “εκπαίδευαν” της μηχανές ΤΝ να μη χρησιμοποιούν υλικό που υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα. Όπως για παράδειγμα η Spawning.AI που έχει δημιουργήσει το “Have I Been Trained“, ένα απλό εργαλείο που υποτίθεται ότι δείχνει εάν το έργο τέχνης σας έχει σκαναριστεί από μηχανήΤΝ και σας δίνει τη δυνατότητα να πείτε στη μηχανή ΤΝ να μην το χρησιμοποιήσει στο μέλλον. Ο συνιδρυτής του Spawning Dryhurst υποστήρικε ότι το εργαλείο δεν θα λειτουργήσει για όλους ή για κάθε μηχανή, αλλά είναι μια αρχή και δημιουργεί μία κατατοπιστική πορεία σχετικά με τη βέλτιστη χρήση της ΤΝ.
«Αυτή είναι μια πρόβα τζενεράλε και μια ευκαιρία να δημιουργηθούν συνήθειες που θα αποδειχθούν κρίσιμες τις επόμενες δεκαετίες», δήλωσε στο Vox. «Είναι δύσκολο να πούμε αν έχουμε δύο ή 10 χρόνια για να το κάνουμε σωστά».
Ό,τι και να γίνει,η νομοθεσία περί πνευματικών δικαιωμάτων είναι δύσκολο να απειλήσει άμεσα την Τεχνητή Νοημοσύνη. Περισσόερο φαίνεται σαν ένας ρυθμιστικός αγώνας για χρήματα. Συμφωνίες αδειοδότησης, προστασία πνευματικών δικαιωμάτων, συμβάσεις εργασίας – όλα θα οδηγήσουν σε ένα φανταστικά πολύπλοκο ρυθμιστικό καθεστώς στο οποίο η νομική φαντασία της «ιδιοκτησίας» πληροφοριών θα επιτρέπει ή όχι συγκεκριμένο τρόπο δράσης. Η ζωή σε έναν κόσμο Τεχνητής Νοημοσύνης σίγουρα πάντως θα είναι πολύ επικερδής για τους δικηγόρους. Εκτός βέβαια και αν αντικατασταθούν με μηχανήματα.
