Το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου θα ανοίξει και φέτος την αυλαία του την 1η του Ιουνίου και θα παρουσιάσει στο κοινό αξιοσημείωτες παραγωγές στις οποίες θα συμμετάσχουν πρίπου 2.500 περφόρμερ και δημιουργών. «Οι παραστάσεις μας φέτος έχουν έναν προσανατολισμό πολιτικό, με την έννοια ότι θέτουν στο επίκεντρό τους τις προκλήσεις της συμβίωσης στις σύγχρονες κοινωνίες: το αίτημα για Δημοκρατία, Δικαιοσύνη και συμπερίληψη, καθώς και την επιτακτική ανάγκη για συμμετοχή στα κοινά. Το νήμα αυτό διατρέχει τον προγραμματισμό μας από την Πειραιώς 260 ως το Ηρώδειο και τα αρχαία θέατρα της Επιδαύρου», αναφέρει η καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ στο σημείωμά της, Κατερίνα Ευαγγελάτου. Πληθώρα δράσεων, προβολών, αφιερωμάτων, παραστάσεων και συναυλιών θα προσγειωθούν στις σκηνές του Ηρωδείου, της Επιδαύρου, της Πειραιώς 260 και του Ωδείου Αθηνών που σίγουρα θα ικανοποιήσουν όποιο μουσικό άκουσμα ή θεατρικό ενδιαφέρον έχετε. Μέσα στο πλήθος των δεκάδων παραγωγών που θα παρουσιαστούν φέτος, εμείς επιλέξαμε με Olafaq διάθεση κάποιες, που σχεδόν, επιβάλλεται να πάτε.

➭Μουσικές Προτάσεις

Ωδείο Ηρώδου Αττικού

Sting

Φωτ.: Sting-Music Catalog

Ο θρυλικός Στινγκ επιστρέφει το καλοκαίρι στην Ελλάδα για να δώσει ξανά μία μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο στις 5 Ιουλίου. Με επίσημη προσκεκλημένη του την πολυτάλαντη τραγουδοποιό και ερμηνεύτρια Giordana Angi, ο Sting θα εμφανιστεί στη σκηνή για να ερμηνεύσει τα αγαπημένα και διαχρονικά τραγούδια των Police, αλλά και δικά του.Το setlist θα περιλαμβάνει κλασικά τραγούδια όπως τα “Fields of Gold”, “Roxanne”, “Every Breath You Take”, “Message in a Bottle” και εμείς ανυπομονούμε να τον ακούσουμε. Ο Sting έχει αποθεωθεί σε πρόσφατες συναυλίες που έχει δώσει παγκοσμίως οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί ως «μαθήματα μαεστρίας».

Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο Στινγκ έχει κερδίσει 11 βραβεία Grammy, δύο Brits, μια Χρυσή Σφαίρα, ένα Emmy, τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ, μία υποψηφιότητα για ΤΟΝΥ, και έχει πουλήσει περισσότερα από 100 εκατομμύρια άλμπουμ τόσο με τους Police όσο και ως σόλο καλλιτέχνης. Επίσης, είναι μέλος του Songwriters Hall of Fame και έχει λάβει τιμητικές διακρίσεις καθώς και τιμητικά Διδακτορικά Διπλώματα Μουσικής από τα Πανεπιστήμια Northumbria, Berklee College of Music, Newcastle και Brown.

Anohni & The Johnsons

φεστιβάλ
Anonhi and The Johnsons | Φωτ.: Nomi Ruiz

Για πρώτη φορά μετά από μια δεκαετία, η ANOHNI παρουσιάζει μια σειρά από συναυλίες με τους Johnsons, μαζί με εννέα μουσικούς μεταξύ των οποίων οι Julia Kent (τσέλο), Maxim Moston (βιολί), Doug Wieselman (πολυοργανίστας), Gael Rakotondrabe (πιάνο), Leo Abrahams (κιθαρίστας) και Jimmy Hogarth (κιθαρίστας/παραγωγός). Η ANOHNI θα μας θέσει στις 13 Ιουνίου στο Ηρώδειο την εξής (μεγάλη) πρόκληση: Ήρθε η ώρα να νιώσουμε τι πραγματικά συμβαίνει.

Η ANOHNI σχημάτισε το συγκρότημά της The Johnsons κατά την εφηβεία της το 1998 χαράσσοντας μέχρι και σήμερα μια μοναδική πορεία ως καλλιτέχνις με έμφαση σε ανιμιστικά και οικο-φεμινιστικά θέματα. Το μουσικό ταξίδι της ANOHNI κινείται μεταξύ πολλών ειδών – από electronic experimental μέχρι avant-classical, dance και soul. Στο live τους θα παρουσιάσουν υλικό από το νέο άλμπουμ της “Anohni, My Back Was A Bridge For You To Cross”, το οποίο εστιάζει και πάλι στις κοινωνικές κατασκευές, την πνευματικότητα και τη σχέση μας με τη «βιόσφαιρα» και διακρίθηκε ως «άλμπουμ της χρονιάς» από το New Yorker.

Διονύσης Σαββόπουλος

Φωτ.: Yorgos Fakitsas

Ο κορυφαίος Διονύσης Σαββόπουλος θα παρουσιάσει στις 8 & 9 Ιουλίου τη “δική μας Μεταπολίτευση” δημιουργώντας μια μουσική γιορτή/αφιέρωμα με τραγούδια συνδεδεμένα με τη Μεταπολίτευση, την κατάκτηση δημοκρατικών δικαιωμάτων, την ελευθερία, την ψυχαγωγία, την καθημερινότητα, την ελπίδα. Εστιάζοντας σε μουσικούς σταθμούς της περιόδου 1973-1983 ο Διονύσης Σαββόπουλος σε ρόλο οικοδεσπότη καλεί τους σπουδαίους Ελευθερία Αρβανιτάκη, Δήμητρα Γαλάνη, Χρήστο Θηβαίο, Μανώλη Μητσιά, Πάνο Μουζουράκη, Γιώργο Νταλάρα και Μαρία Φαραντούρη, να τραγουδήσουν μαζί δικές του επιτυχίες της εποχής αλλά και των Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Ξαρχάκου, Λοΐζου, Μαρκόπουλου, Μικρούτσικου, Λάγιου κ.ά.

Charles Lloyd

Φωτ.: D. Darr

Ο μυθικός τζαζίστας Τσαρλς Λόιντ επιστρέφει στην Ελλάδα στις 18 Ιουλίου για να μοιραστεί ξανά τη σκηνή με τη Μαρία Φαραντούρη, μιάμιση δεκαετία μετά το ιστορικό “Athens Concert”, που καθήλωσε τους θεατές στο Ηρώδειο το 2010 και λίγο αργότερα κυκλοφόρησε σε δίσκο με τεράστια επιτυχία. Ο μεγάλος Αμερικανός σαξοφωνίστας και συνθέτης, που μόλις γιόρτασε τα 86α γενέθλιά του με την κυκλοφορία του νέου δίσκου του “The Sky Will Still Be There Tomorrow, θα έχει μαζί του τρεις εξαιρετικούς σολίστες διεθνούς εμβέλειας: τον πιανίστα Τζέισον Μοράν, τον μπασίστα Λάρι Γκρεναντίερ και τον ντράμερ Μπράιαν Μπλέιντ. Οι δρόμοι της τζαζ διασταυρώνονται με την ελληνική μουσική παράδοση και τον Μίκη Θεοδωράκη σε μια συναυλία συναρπαστικών μουσικών προσμείξεων.

Loreena McKennitt

Η μούσα που έχει συναρπάσει το ελληνικό κοινό, η αισθαντική Καναδή τραγουδοποιός Loreena McKennitt, το ξωτικό με την αιθέρια φωνή και τις ονειρικές μελωδίες, γιορτάζει με μια ευρωπαϊκή περιοδεία την 30η επέτειο του πιο εμβληματικού άλμπουμ της, του «The Mask and Mirror» και η Αθήνα θα είναι πρώτος σταθμός της ομώνυμης περιοδείας της. Η πρεμιέρα της θα γίνει στο Ηρώδειο στις 26 Ιουνίου 2024 και στο πρώτο μέρος θα παρουσιάσει αγαπημένα κλασικά τραγούδια της, ενώ στο δεύτερο θα ερμηνεύσει ολόκληρο το “The Mask and Mirror” το οποίο έχει χαρακτηριστεί από το Billboard ως «αιώνιο και υπερβατικό» ενώ αποθεώθηκε για την «διαπολιτισμική του ταυτότητα» καθώς συνδυάζει κελτικές, ισπανικές και μαροκινές επιρροές.

Ωδείον Αθηνών

Evi Nakou & Vassula Delli | Laurel Halo with Leila Bordreuil

Στα πλαίσια του Subset Festival, η πολυπρισματική μουσική πλατφόρμα που εγκαινιάστηκε πέρυσι σε συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με το Ωδείο Αθηνών, επιτέλους έρχεται και στη χώρα μας στις 13 Ιουνίου η Αμερικανίδα συνθέτης και πιανίστρια της ηλεκτρονικής μουσικής Laurel Halo και μαζί με τη Leila Bordreuil στο βιολοντσέλο, θα παρουσιάσει το “Atlas”, το νέο της άλμπουμ με το οποίο περιοδεύει στα μεγαλύτερα φεστιβάλ και αίθουσες συναυλιών του κόσμου από τα τέλη του 2023. Το πρώτο της άλμπουμ “Quarantine”, που κυκλοφόρησε από την Hyperdub το 2012, ανακηρύχθηκε άλμπουμ της χρονιάς από το “The Wire”.

Επίσης θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε τις μουσικούς Εύη Νάκου και Βασούλα Δελλή να παρουσιάζουν το “We habitually maintain ένα έργο για τους αυτοματοποιημένους τρόπους που συνδέουν την αρχιτεκτονική, τον ήχο, τις εργασίες συντήρησης σε υπόγειους χώρους και τα ανθρώπινα σώματα. Επιτόπιες ηχογραφήσεις μηχανημάτων, ζωντανός και επεξεργασμένος ήχος και μη λεκτικοί ήχοι συνθέτουν μια παρτιτούρα που ερμηνεύεται από τις μουσικούς. Μια ηχητική και κειμενική σύνθεση για την αθέατη και αθόρυβη μηχανική και ανθρώπινη εργασία που μας συντηρεί ώστε να συνεχίζουμε τη ζωή μας

Πειραιώς 260

Ben Frost feat Greg Kubacki & Tarik Barri

Φωτ.: Wikipedia

Το έργο του καταξιωμένου μουσικού και συνθέτη Ben Frost διατρέχει τα είδη της μίνιμαλ, πειραματικής, industrial και noise μουσικής. Στις ζωντανές του εμφανίσεις, στη δισκογραφία και στο πλούσιο έργο του για τον κινηματογράφο, ο Frost διευρύνει διαρκώς τα ηχητικά όρια. Έχοντας στο ενεργητικό του συνεργασίες με επιφανείς καλλιτέχνες όπως οι Björk, Tim Hecker, Colin Stetson και Swans, ο Frost φέρνει στο Subset μια νέα συνεργασία με τον Greg Kubacki, κιθαρίστα του mathcore συγκροτήματος Car Bomb, και τον Ολλανδό οπτικοακουστικό καλλιτέχνη Tarik Barri.

Οι Frost και Kubacki συνδημιούργησαν το Scope Neglect (2023), ένα άλμπουμ όπου η σταθερή δεξιοτεχνία του Frost στην υφή και τον τόνο αντισταθμίζεται σε στιγμές από τα σπλαχνικά power chords της κιθάρας του Kubacki. Άλλοτε θρασύτατα μέταλ και άλλοτε νοσταλγικά ambient, το Scope Neglect πρωτοπορεί απροσδόκητα, γειωμένο από το ηχητικό σθένος των δύο συνεργατών. Οι δυο τους υπόσχονται μια καθολική εμπειρία ήχου, που συνοδεύεται από τα εντυπωσιακά visuals του Barri.

➭Θεατρικές Προτάσεις

“Lacrima” της Caroline Guiela Nguyen

Φωτ.: Manuel Braun

Η Caroline Guiela Nguyen, που τη γνωρίσαμε στο Φεστιβάλ με τη μαγευτική “Σαϊγκόν (2019) και το 2021 μας παρουσίασε την παράσταση “Fraternité, un conte fantastique (Αδελφοσύνη: μια φανταστική ιστορία)”, πλέκει πάνω στην κοπιώδη διαδικασία της δημιουργίας, μια ιστορία για τη βία, θεσμική και ενδοοικογενειακή, και για τα δάκρυα που κρύβονται πίσω από την ομορφιά.

Ένας οίκος υψηλής ραπτικής δέχεται μια ασυνήθιστη παραγγελία: να φτιάξει το νυφικό μιας πριγκίπισσας της βασιλικής οικογένειας της Αγγλίας. Επί οκτώ μήνες διάφοροι άνθρωποι εργάζονται για την υλοποίηση του μυστικού σχεδίου χωρίς να γνωρίζουν το τελικό προϊόν: η μοντελίστ στο Παρίσι, η πλέκτρια δαντέλας στη Νορμανδία, ο κεντητής στο Μουμπάι. Όλοι δεσμεύονται να μην αποκαλύψουν το παραμικρό. Όμως επί σκηνής παρακολουθούμε να ξετυλίγονται η μοίρα και τα όνειρά τους.

“Ενενήντα” της Βαλέριας Δημητριάδου

Φωτ.: Domniki Mitropoulou

Πώς θα βλέπαμε τον κόσμο αν ήμασταν ενενήντα χρονών; Θα αποδεχόμασταν το τέλος που πλησιάζει ή θα θέλαμε να πιούμε τη ζωή μέχρι την τελευταία σταγόνα; Μέλος της ομάδας των C for Circus, η Βαλέρια Δημητριάδου, που βραβεύτηκε από την Ελληνική Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών για το έργο της “Και εφύτευσεν ο Θεός Παράδεισον“, δίνει ένα νέο κείμενο με χιούμορ και τρυφερότητα, εγκώμιο στη ζωή

Ένας ηλικιωμένος άντρας ενενήντα ετών και ο σαραντάρης γιος του. Οι δυο τους σε μια πόλη που τρέχει. Σε μια άγρια πόλη. Ο γέρος, παρότι γέρος, νιώθει σαν μόλις να γεννήθηκε. Κι ο νέος, παρότι νέος, νιώθει λες κι η ζωή του πλησιάζει στο τέλος της. Αδύναμος, τρωτός κι ευάλωτος όπως είναι, αποφασίζει να στείλει τον πατέρα του σε οίκο ευγηρίας. Το μόνο στήριγμα του γέρου είναι η νεαρή φίλη του, ένα ανάπηρο κορίτσι, με το οποίο βρίσκονται καθημερινά στη λίμνη του κεντρικού πάρκου της πόλης. Γιατί ένας ηλικιωμένος άνθρωπος να πρέπει να αποδεχτεί το τέλος; Γιατί να μην μπορεί να βγει έξω, να ερωτευτεί, να κάνει έρωτα; Επειδή όντως δεν μπορεί ή επειδή δεν του το επιτρέπουν όλοι οι άλλοι, εμείς; Σε μια εποχή σαν τη δική μας που εξιδανικεύει τη νεότητα, η παράσταση αναδεικνύει ένα θέμα ταμπού: τα γηρατειά. Με ζωντανή μουσική επί σκηνής, αφηγείται έναν φανταστικό μικρόκοσμο που αντιστέκεται σθεναρά στο δυστοπικό μας παρόν προτάσσοντας την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη.

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

“Ιφιγένεια η εν Αυλίδι” του Ευριπίδη

Σκηνοθεσία Τιμοφέι Κουλιάμπιν

Τιμοφέι Κουλιάμπιν
Φωτ.: Alex Kat

Το ενδιαφέρον μας είναι στραμμένο στον διεθνώς καταξιωμένο Ρώσο σκηνοθέτη Τιμοφέι Κουλιάμπιν ο οποίος επανέρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μετά τις αριστουργηματικές Τρεις αδερφές (2018). Ο γνωστός για την ποιητική σκηνοθετική ματιά του σκηνοθέτης θα ανοίξει τα φετινά Επιδαύρια με το έργο “Ιφιγένεια η εν Αυλίδι” του Ευριπίδη στις 05 Ιουλίου και θα ακολουθήσει άλλη μία παράσταση την επόμενη ημέρα, μια διεθνή παραγωγή του Φεστιβάλ σε παγκόσμια πρεμιέρα. Σπουδαίοι *ες Έλληνες και Ελληνίδες ηθοποιοί απαρτίζουν τον θίασο, δίνοντας σάρκα και οστά στο κορυφαίο αυτό καλλιτεχνικό εγχείρημα. Σχεδιασμένη αποκλειστικά για το αργολικό θέατρο, η πολυαναμενόμενη αυτή παραγωγή ενώνει δημιουργικά γι’ άλλη μια φορά έναν ξένο σκηνοθέτη με την ελληνική σκηνή, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο τον διεθνή χαρακτήρα του Φεστιβάλ και το πνεύμα της εξωστρέφειας που επιδιώκεται συνειδητά τα τελευταία χρόνια.

“Ορέστεια” του Αισχύλου

Σκηνοθεσία Θεόδωρος Τερζόπουλος

Το Εθνικό Θέατρο συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον διεθνώς καταξιωμένο Έλληνα σκηνοθέτη και δάσκαλο Θεόδωρο Τερζόπουλο, που θα σκηνοθετήσει την Ορέστεια του Αισχύλου, τη μοναδική σωζόμενη τριλογία αρχαίου δράματος και τελευταίο σωζόμενο έργο του συγγραφέα (δύο μόλις χρόνια πριν από τον θάνατό του), σε μία ενιαία παράσταση και θα ανέβει στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου στις 12 και 13 Ιουλίου.

Η Ορέστεια διδάχθηκε στην Αθήνα, στα Εν Άστει Διονύσια το 458 π.Χ., μια χρονιά με μεγάλες εντάσεις μεταξύ των Ολιγαρχικών και των Δημοκρατικών αποτυπώνοντας τους πολιτικούς, ιστορικούς και κοινωνικούς κραδασμούς της εποχής και τις βίαιες αναταραχές. Ανάμεσα στους λόγους των εντάσεων ήταν και οι μεταρρυθμίσεις του δημοκρατικού Εφιάλτη, που αφορούσαν τη λειτουργία και τη δομή του Αρείου Πάγου. Και ενώ η Αθήνα στο εσωτερικό βρισκόταν σε μεταβατική περίοδο, ακολουθούσε μια εξαιρετικά τολμηρή πολιτική ως προς τις άλλες πόλεις, και την ίδια εποχή συμμάχησε με το Άργος που είχε αποσκιρτήσει από την Πελοποννησιακή Συμμαχία. Η επιρροή και των δύο αυτών ιστορικών γεγονότων είναι ορατή στην Ορέστεια. Έργο εκπληκτικής ωριμότητας, άρτιας αισθητικής, διανοητικού βάθους και πλήθους φιλοσοφικών αναζητήσεων, έργο που διευρύνει τα όρια της τέχνης και που υπερασπίζεται με τόλμη ένα δημοκρατικό πολίτευμα.

Η Ορέστεια έχει παρουσιαστεί από το Εθνικό Θέατρο στην Επίδαυρο πέντε φορές μέχρι σήμερα: το 1954 και το 1959 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη, το 1972 σε σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη, το 2001 σε σκηνοθεσία Γιάννη Κόκκου και το 2019 με τρεις σκηνοθέτριες (Ιώ Βουλγαράκη, Λίλλυ Μελεμέ, Γεωργία Μαυραγάνη), που ανέλαβαν μια τραγωδία η καθεμία, στην πρώτη τους δοκιμή στην Επίδαυρο.

Not Hecubaστ

Comédie-Française – Tiago Rodrigues

Μετά τη θριαμβευτική υποδοχή της παράστασης Ηλέκτρα / Ορέστης σε σκηνοθεσία Ίβο βαν Χόβε το 2019, ο κορυφαίος θίασος της Κομεντί Φρανσέζ έρχεται ξανά στην Επίδαυρο συμπράττοντας αυτή τη φορά με τον πολυσυζητημένο Πορτογάλο σκηνοθέτη Τιάγκο Ροντρίγκες, νέο διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Στην πρώτη του συνεργασία με τον θίασο της Κομεντί Φρανσέζ, ο Τιάγκο Ροντρίγκες καταπιάνεται με την ιστορία της Εκάβης. Και όπως γίνεται πάντα στο χαρακτηριστικό μετωπικό του ιδίωμα, συμπλέκει το δράμα ενός αρχαίου μ’ ενός σύγχρονου ήρωα στον ίδιο διαχρονικό καμβά: εδώ μια Τρωαδίτισσα με μια γυναίκα σημερινή, ηθοποιό και μητέρα. Ο Τιάγκο Ροντρίγκες συνηθίζει να λέει ότι δεν γράφει για το θέατρο, αλλά για τους / τις ηθοποιούς που κάνουν το έργο στο θέατρο. Στο έργο, μια ηθοποιός κάνει πρόβα στην Εκάβη του Ευριπίδη. Υποδύεται τον ρόλο της χήρας του Πριάμου. Που με την ήττα της Τροίας έχασε τα πάντα: τον άντρα της, τον θρόνο της, την ελευθερία της και, το πλέον οδυνηρό, σχεδόν όλα τα παιδιά της. Είναι μια γυναίκα που αξιώνει δικαιοσύνη.

Ο μύθος της τραγωδίας συναντάει όμως σπαρακτικά την οικεία πραγματικότητα της ηθοποιού, μητέρας ενός εφήβου στο φάσμα του αυτισμού, που έχει υποστεί κακοποίηση από το προσωπικό του ιδρύματος όπου τον έχει εμπιστευτεί. Καθώς οι ιθύνοντες προσπαθούν να συγκαλύψουν την υπόθεση, αποφασίζει να τη δημοσιοποιήσει στον Τύπο. Στις πρόβες για την παράσταση παρεμβάλλεται με αμφίσημο τρόπο η δικαστική έρευνα. Σε ένα ιδιόμορφο, μεταιχμιακό σκηνικό, οι δύο αυτοί κόσμοι έρχονται σε αντιπαράθεση σε μια βασανιστική και συνταρακτική μείξη του μυθικού με το πραγματικό, του θεάτρου με τη δικαιοσύνη. Η παράσταση θα παρουσιαστεί στην Επίδαυρο στις 26 και 27 Ιουλίου αμέσως μετά την πρεμιέρα της τον Ιούλιο στο Φεστιβάλ της Αβινιόν.

Όρνιθες του Αριστοφάνη

Σκηνοθεσία Άρης Μπινιάρης

Φωτ.: Κική Παπαδοπούλου / Olafaq


Ο Άρης Μπινιάρης σκηνοθετεί τους “Όρνιθες” του Αριστοφάνη, τοποθετώντας το έργο σε ένα προ-τραγικό περιβάλλον προσεγγίζοντάς το σαν αρχέγονη τελετή. Και όπως συμβαίνει σε κάθε τελετή, ένας θίασος ζωντανεύει βιωματικά τον μύθο. Οι δύο πρωταγωνιστές ζητούν, αλληγορικά, να «αδειάσουν» από κάθε άλλη ανθρώπινη ιδιότητα και να «κατοικηθούν», άλλοτε ηδονικά κι άλλοτε μανιασμένα, από τη ζωώδη ορμή των πουλιών σε μια παράσταση – συναυλία. Με σύμμαχο την εκρηκτικότητα της μουσικής και της κίνησης, ο Άρης Μπινιάρης δημιουργεί μια σύγχρονη σάτιρα παρασύροντάς μας σ’ ένα ηλεκτρισμένο «άσμα», που ρίχνει εκτυφλωτικό φως στα κρίσιμα ζητήματα της πόλης με το αριστοφανικό έργο πάντα ως πυξίδα.

Στους “Όρνιθες ο Αριστοφάνης εξιστορεί την απόφαση δύο Αθηναίων, του Πεισθέτερου και του Ευελπίδη, να εγκαταλείψουν τον κόσμο των ανθρώπων αναζητώντας μια πόλη χωρίς μικρότητα και διαφθορά, όπου να μπορεί κανείς να ζήσει με ειρήνη και δικαιοσύνη. Ιδρύουν μαζί με τα Πουλιά μια πολιτεία στους αιθέρες και υψώνουν ένα τείχος ανάμεσα στους ανθρώπους και τους θεούς. Η παράσταση θα ανέβει στην Επίδαυρο στις 9 και 10 Αυγούστου