Την Άννα, την συνάντησα πρώτη φορά στο Athens Retro Festival, όπου το Ντεμοντέ, ήταν ακόμη, ένα concept χωρίς έδρα. Είχε στήσει το vintage set up της με τα αναπαλαιωμένα αντικείμενα από τις δεκαετίες των 60s και 70s και μοιραζόταν με το κοινό την ιδέα της αγάπης για τις αντίκες, το mentalite ότι στα αντικείμενα πρέπει να δίνουμε δεύτερες ευκαιρίες-στους ανθρώπους όμως όχι, όπως μου έχει τονίσει η ίδια.
«Η μόδα μπορεί να είναι Ντεμοντέ, το στυλ ποτέ»: το είπε η Coco Chanel, το έκανε πράξη η Άννα Τερζή.
Και κάπως έτσι άρχισαν όλα
«Ξεκίνησα να αγαπώ τα παλιά αντικείμενα, όταν ως παιδί η μαμά μου με πήγαινε βόλτα στο ‘Γιουσουρούμ’ στην πλατεία Αβυσσινίας. Εκείνη ψώνιζε με την λογική της αγάπης για το vintage αλλά όχι της συλλέκτριας. Εγώ βιώνοντας όλη αυτή την εμπειρία απέκτησα τη δική μου αγάπη για το ‘παλιομοδίτικο’ και ξεκίνησα να αποκτώ τη δική μου συλλογή. Επιπλέον, ο μπαμπάς μου με έμαθε να επιδιορθώνω πράγματα. Κάτι για το οποίο νιώθω πολύ περήφανη είναι ότι ξέρω να επιδιορθώνω παλιά ραδιόφωνα και πλέον υπάρχουν ελάχιστοι άνθρωποι που μπορούν να το κάνουν αυτό. Ο θείος μου ο Αριστείδης υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους συλλέκτες παλαιών ραδιοφώνων. Έπαιρνε ένα ραδιόφωνο σκουπίδι, το επιδιόρθωνε και το έκανε πλήρως λειτουργικό.»
Μπαίνοντας στην χρονομηχανή του Ντεμοντέ
Μπήκα αμέσως στο μυαλό της και αγάπησα το πάθος της. Κατάλαβα ότι με συγκινεί, μου αρέσει, γύρισα πολλά χρόνια πίσω και ένιωσα όμορφα συναισθήματα να ξαναγεννιούνται μέσα μου κοιτώντας αντικείμενα που μου θύμιζαν μια άλλη εποχή, την παιδική μου ηλικία ή και ακόμα πιο μακρινά χρόνια που πιθανότατα δεν είχα ζήσει, αλλά είχα δει σε ταινίες ή φωτογραφίες των γονιών μου. Πάνω από όλα όμως, κατάλαβα ότι ήμουν κι εγώ πολύ Ντεμοντέ τελικά, απλά δεν το είχα συνειδητοποιήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή.
– Άννα τι σημαίνει να είσαι Ντεμοντέ;
Το Ντεμοντέ για εμένα δεν είναι κατάστημα, είναι τρόπος ζωής. Η νοοτροπία μου είναι ότι το σκουπίδι το δικό σου είναι ο θησαυρός ο δικός μου ή κάποιου αλλου. Προσπαθώ σε όσα το δυνατόν περισσότερα αντικείμενα που βρίσκω να μαθαίνω την ιστορία τους, που ήταν πριν και γιατί κάποιος δεν το ήθελε πια. Όταν το καταφέρνω αυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό και εκεί βασίζεται και το concept ‘Hande with love’ ότι δηλαδή μαζί με αυτό που θα αποκτήσεις θα ξέρεις και την ιστορία που το συνοδεύει. Η πιο συγκινητική ιστορία είναι αυτή που βρισκόταν στην ερωτική αλληλογραφία η οποία κρυβόταν μέσα στο κουτί ενός σεσουάρ Babet: η κυρία Μαριάνθη δεν παντρεύτηκε ποτέ τον αγαπημένο της επειδή η ευκατάστατη οικογένειά της δεν της το επέτρεπε λόγω του ότι ήταν πέντε χρόνια μικρότερος. Είχε φυλάξει εκεί όλα τα γράμματά τους και την φωτογραφία του. Η ίδια δεν παντρεύτηκε ποτέ.
Και εγένετο Ντεμοντέ
«Από το 2004 που τελείωσα τις σπουδές μου στη Βακαλό ασχολούμαι με την αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων. Εξακολουθώ να την ασκώ παράλληλα με το concept του Ντεμοντέ. Στη ζωή μου φυσικά έχω κάνει πάρα πολλές και διαφορετικές δουλειές για βιοπορισμό όπως σερβιτόρα: άλλωστε πάνω στο μπλοκάκι που έπαιρνα τις παραγγελίες έγραψα και πρώτη φορά την λέξη ‘Ντεμοντέ’, την ώρα που έκανα ένα brainstorming για να βαφτίσω το πρότζεκτ μου.»
Το μαγαζί που έλειπε από την ολοκληρωτικά vintage οδό Ιπποκράτους
Όταν έμαθα ότι το concept της Άννας βρήκε το χώρο του, χάρηκα σαν να το είχα ανοίξει εγώ. Η ιδέα έγινε πράξη, το concept βρήκε το δρόμο του και το “Handled with love” απέκτησε βιτρίνα με αντικείμενα τα οποία η Άννα έχει συλλέξει με πολλή αγάπη, έχει γιατρέψει, περιποιηθεί και τα διαθέτει σε όσους πιστεύουν επίσης στις δεύτερες ή τρίτες ευκαιρίες και στην μοναδικότητα των πραγμάτων: δεν τα αντικαθιστούν, αλλά τα επισκευάζουν. Αυτή ίσως είναι και η πεμπτουσία της αγάπης για το vintage: δεν θεωρεί τα πάντα αναλώσιμα και δεν ασπάζεται το ‘ουδείς αναντικατάστατος’, αλλά δίνει αξία και σεβασμό στα πράγματα.
«Ο κόσμος αγαπά πολύ τις φορμάικες, δεν προλαβαίνω να φέρνω τραπέζια»
«Ανοίξαμε την παραμονή Χριστουγέννων του 2020 εν μέσω lockdown. Ήμουν έτοιμη από τον Νοέμβριο αλλά δεν είχα ακόμη POS και με τους περιορισμούς του click away δεν μπορούσα και να δεχθώ πελάτες. Εκείνη την παραμονή λοιπόν ήρθα στο μαγαζί στην κυριολεξία με τις πυτζάμες, κατέβασα τα χαρτόνια από τη βιτρίνα και ο κόσμος έκανε αμέσως ουρές απ’έξω. Μπαίνοντας κάποιος στο Ντεμοντέ, θα ακούσει ένα ‘Καλώς Τους’ και θα βρει ένα χώρο που θα μπορούσε να είναι το σπίτι του, δηλαδή ζεστασιά. Αν κάποιος δεν βρει εδώ ετοιμοπαράδοτο αυτό που θέλει, μπορεί να μου το ζητήσει και να ψάξω να του το βρω είτε στην αποθήκη μου είτε κάπου αλλού. Νιώθω μεγάλη διαδραστικότητα με τον κόσμο παίρνω και δίνω πολλή αγάπη. Το ντεμοντέ είναι τρόπος ζωής και αισθάνομαι ότι ταιριάζει απόλυτα στο συγκεκριμένο location.Έκανα το hobby μου επάγγελμα και είναι ότι καλύτερο έχω καταφέρει στην ζωή μου. Το πρωτοσκέφτηκα το 2014 το υλοποίησα πέρσι.»
Γιατί να επενδύσω σε κάτι μεταχειρισμένο;
Αν δεν έχεις συναντήσει ποτέ πριν κάτι ανάλογο, το κατάστημα Ντεμοντέ θα σε εντυπωσιάσει αλλά ίσως σε ξενίσει, ή ακόμα και σε τρομάξει. Η ενέργειά του είναι τόσο δυνατή που μπορεί να το θεωρήσεις άπιαστο, μακρινό από σένα, υπερβολικά πολυτελές και απλησίαστο οικονομικά. Δεν είναι όμως καθόλου έτσι. Τα αντικείμενα που έχουν την δική τους ιστορία είναι σε μεγάλο βαθμό προσιτά, έχουν affordable τιμές και δεν έρχονται μόνα τους: κουβαλάνε μαζί τους legacy. Aν επιλέξεις από αυτά κάτι για τον εαυτό σου ή για δώρο έχεις κάνει μια επένδυση που δεν μπορεί να σου την προσφέρει το καινούριο. Είναι δυσεύρετα, έχουν χαρακτήρα και όπως αντιλαμβάνεσαι έρχονται με μια ευγνωμοσύνη γιατί όσο περίεργο κι αν ακουστεί, δεν βρίσκονται στα σκουπίδια όπως τα υπόλοιπα που δεν σώθηκαν, αλλά στην διάθεσή σου.
– Tι τύποι είναι τελικά οι ντεμοντέ;
Οι κατηγορίες των ανθρώπων που μπαίνουν στο κατάστημα είναι οι εξής: Αρχικά είναι εκείνοι που βρίσκονται στο mood ‘Tι μου θύμισες τώρα’. Είναι αυτοί που δεν θέλουν να φύγουν. Στον αντίποδα είναι εκείνοι που δεν αντέχουν να θυμούνται αυτές τις εποχές γιατί τους θυμίζουν δύσκολα χρόνια. Πονάνε, τους βλέπεις να φθάνουν στην βιτρίνα και φεύγουν. Υπάρχει επίσης η κατηγορία που έρχεται εδώ επειδή είναι της μόδας-οξύμωρο για κάτι ‘ντεμοντέ’ κι όμως ισχύει. Είναι μια άλλη κατηγορία- η αγαπημένη μου- που έρχονται στο χώρο μου και αγάπησαν αυτό που κάνω επειδή αγάπησαν εμένα. Είναι κάποιοι άλλοι οι οποίοι με βρίσκουν απλά στο πέρασμά τους και μετά την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε έχω γίνει η αγαπημένη τους στάση στο δρόμο για το σπίτι ή τη δουλειά.
Ηandled with love vs Handle with love: Εκεί που ένα γράμμα κάνει τη διαφορά
«Πάνω στα αντικείμενα των οποίων γνωρίζω την ιστορία τους κολλάω ένα κόκκινο αυτοκόλλητο το οποίο είναι εμπνευσμένο από το ‘Fragile’ και γράφει ‘Handle with love’. Αυτό σημαίνει ότι το memorabilia που φτάνει στα χέρια τους έρχεται με αγάπη όχι από εμένα, αλλά από εκείνον που το είχε προηγουμένως. Ουσιαστικά διαφοροποιώ το μότο μου που είναι πανομοιότυπο δηλαδή ‘Handled with love’ και μετουσιώνει την ευρύτερη νοοτροπία του Ντεμοντέ.»
Μια επίσκεψη δεκάδες αναμνήσεις
Όταν μπήκα στο κατάστημα Ντεμοντέ, μύρισα την Tosca, την κολώνια που φορούσε η μητέρα μου στα 80s και έπαιξα με τον Αιμίλιο, ένα ρομποτάκι που περιστρεφόταν γύρω από τον εαυτό του όταν το ακουμπούσα με το χέρι μου στο κεφάλι. Έφυγα έχοντας αγοράσει μια γαλλική ασπρόμαυρη carte postale από τα 40s, με ένα μοντέλο που πόζαρε γυμνό στον φωτογράφο και πλέον με κοιτά χαμογελώντας σε μια κορνίζα πάνω στο γραφείο μου. Πάνω από όλα όμως, έφυγα χαμογελώντας γιατί το Ντεμοντέ βρήκε επιτέλους το σπίτι του. Ένιωσα ότι είχα αποκτήσει κι εγώ το δεύτερο δικό μου.
« Στο Ντεμοντέ μπορεί κανείς να βρει αντικείμενα που η τιμή τους κυμαίνεται από 8 ευρώ και είναι εξαιρετικά προσιτά ,αλλά φτάνει μέχρι και τα 700 ευρώ για κάτι πολύ ιδιαίτερο, ξεχωριστό και μοναδικό. Μια μέση τιμή θα έλεγα πως είναι γύρω στα 35 ευρώ, κάτι που θεωρώ ότι είναι affordable για τον καταναλωτή. Δεν έχω απαγορευτικές τιμές για το μέσο άνθρωπο, αντιθέτως θεωρώ ότι το Ντεμοντέ είναι για όλους αρκεί να το αγαπούν, να το εκτιμούν και να το καταλαβαίνουν.»
Ντεμοντέ: Ιπποκράτους 146, Εξάρχεια
