Ναι, ναι μπορεί Halloween να μην είχαμε στο χωριό μας, αυτά τα ξενόφερτα αμερικάνικα έθιμα όμως είναι πάντα μία ευκαιρία να ξεφύγουμε από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, με πάρτυ, μασκαρέματα, ιστορίες και βέβαια ταινίες.
Το Halloween αποτελεί μία γιορτή με ένα εντυπωσιακό ρόστερ ταινιών. Υπάρχει κάτι σε αυτήν την τρομακτική σεζόν που φαίνεται να εμπνέει τους κινηματογραφιστές στην άλλη πλευρά του ωκεανού. Είτε πρόκειται για θρίλερ που σε κρατούν ξάγρυπνο τις νύχτες, είτε για slashers με δολοφόνους με πριόνια, είτε για οικογενειακές η θεματική του Halloween μπορεί να ικανοποιήσει κάθε γούστο.
Για να σας βοηθήσουμε, συγκεντρώσαμε μερικές από τις καλύτερες ταινίες εμπνευσμένες από το Halloween, ή ιδανικές για την εποχή. Φτιάξτε ποπ κορν, παγώστε μπύρες, ζεστάνετε σοκολάτες, ανοίξτε κρασί και ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στον κινηματογραφικό κόσμο του Halloween.
It’s the Great Pumpkin, Charlie Brown (1966)
Old time classic! Ταινία για όλη την οικογένεια από την αγαπημένη συμμορία του Snoopy που για περισσότερα από 50 χρόνια, μας βάζει στο πνεύμα του Halloween.
Αυτή η κλασική ιστορία “Peanuts” επικεντρώνεται στον Linus που πιπιλάει τον αντίχειρα, που κρατά την κουβέρτα και τη συγκινητική πίστη του στον “Great Pumpkin”, ένα θρυλικό πλάσμα που ανασύρεται από τις κολοκύθες κουβαλώντας μια μεγάλη τσάντα με παιχνίδια για να τα παραδώσει σε παιδιά που πιστεύουν στην ύπαρξή του.
Όταν ο Linus ανακαλύπτει ότι κανείς άλλος δεν πιστεύει στο πλάσμα, ξεκινά να αποδείξει ότι ο “Great Pumpkin” δεν είναι μύθος – περνώντας τη νύχτα μόνος σε ένα χωράφι με κολοκύθες.
The Nightmare Before Christmas (1993)
Ναι μπορεί πολλοί να διαφωνίσουν καθώς ίσως θεωρούν ότι είναι μία χριστουγεννιάτικη ταινία αλλά η ταινία του Tim Burton “The Nightmare Before Christmas” κατέχει αντάξια μία θέση στη λίστα ταινιών για το Halloween. Υπάρχουν πολλά στοιχεία που υποστηρίζουν αυτή τη θεωρία, ξεκινώντας από το γεγονός ότι η ταινία διαδραματίζεται σε μια πόλη που κάθε μέρα είναι Halloween, με τους ανατριχιαστικούς σκελετένιους κατοίκους της να είναι οι πρωταγωνιστές της ταινίας.
Σε συνδυασμό με το ότι δεν υπάρχουν τραγούδια αφιερωμένα στα Χριστούγεννα στην ταινία αλλά τρία αφιερωμένα στο Halloween και το γεγονός ότι η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 29 Οκτωβρίου 1993 (μόλις δύο μέρες πριν το Halloween!) συνθέτουν ένα τέλειο σκηνικό που υποστηρίζει την άποψη ότι αυτή η ταινία πρέπει να βρίσκεται σίγουρα στη λίστα ταινιών του Halloween.
Να υπογραμμίσουμε πολλοί δημιουργοί της ταινίας στην πραγματικότητα πιστεύουν ότι η ταινία έχει πιο στενούς δεσμούς με το Halloween παρά τα Χριστούγεννα. Σε μια συνέντευξη του 2019 στο USA Today, ο συνθέτης Danny Elfman τάχθηκε στο πλευρό του Team Halloween, λέγοντας: «Είναι προφανώς για τα Χριστούγεννα, αλλά για μένα, είναι μια ταινία για το Halloween».
Και όταν τέθηκε αυτή η ερώτηση στον σκηνοθέτη Henry Selick κατά τη διάρκεια ενός Q&A στο φεστιβάλ κινηματογράφου Colorado Telluride Horror Show του 2015, απάντησε με τέσσερις λέξεις: «Είναι μια ταινία για το Halloween».
Αρκετά όμως με τις οικογενειακές ταινίες. Ήρθε η ώρα για λίγο πραγματικό Halloween.
Για τρόμο, αίμα, μανιακούς δολοφόνους, jumpscares, άγρυπνες νύχτες, φόβο και αγωνία, αυτό για το οποίο το Halloween άλλωστε προορίζεται.
Halloween (1978)
Εμβληματική ταινία και ένα από τα πιο επιτυχημένα δείγματα κινηματογραφικών ταινιών είδους slasher, το οποίο γινόταν ολοένα και πιο δημοφιλές εκείνη την εποχή. Η Νύχτα με τις Μάσκες δημιούργησε ένα franchise ταινιών που αποτελείται από έντεκα ταινίες, που βοήθησαν στο να σχηματιστεί μια εκτενής ιστορία για τον πρωταγωνιστή Michael Myers.
Η ταινία μας δίνει την ιστορία καταγωγής του Michael Myers: Ο 6χρονος τότε Myers σκότωσε τη μεγαλύτερη αδερφή και στάλθηκε σε ένα ψυχιατρείο υπό τη φροντίδα του Dr. Samuel Loomis. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, δραπετεύει από το άσυλο την περίοδο του Halloween και επιστρέφει στην πόλη του για να αρχίσει να καταδιώκει και να σκοτώνει μια μπέιμπι σίτερ και τους φίλους της.
The Texas Chainsaw Massacre (1974)
Ο Leatherface βρίσκεται στην κορυφή ανάμεσα στα πιο αναγνωρισμενα πρόσωπα ταινιών τρόμου και στις πιο πολυφορεμένες στολές Halloween. Πρόκειται για μία ιστορία πέντε φίλων που παίρνουν έναν άνθρωπο που έκανε ωτοστόπ, για να παρασυρθούν σε ένα σπίτι όπου κρύβεται ένας δολοφόνος με αλυσοπρίονο.
Η ταινία ξεκίνησε μια σειρά από sequels, και remakes, συμπεριλαμβανομένου του Texas Chainsaw Massacre του 2022, μιας ταινίας του Netflix που έχει τον Leatherface να κοντράρει τους influencers που επιδιώκουν να εξευγενίσουν τη γειτονιά του.
A Nightmare on Elm Street (1984)
Ο εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες αποτελεί μία από τις πιο κλασικές ταινίες τρόμου αμερικανικής παραγωγής, σε σκηνοθεσία του Wes Craven.
Αρκετοί έφηβοι από το Midwestern πέφτουν θύματα του Freddy Krueger (Robert Englund), ενός παραμορφωμένου δολοφόνου που τα μεσάνυχτα κυνηγά τους εφήβους στα όνειρά τους -και στη συνέχεις τους σκοτώνει στην πραγματικότητα.
Αφού ερευνά το φαινόμενο, η Nancy (Heather Langenkamp) αρχίζει να υποψιάζεται ότι ένα σκοτεινό μυστικό που κρατούν οι γονείς της και οι γονείς των φίλων της μπορεί να είναι το κλειδί για την εξιχνίαση του μυστηρίου, αλλά μπορούν η Nancy και ο φίλος της Glen (Johnny Depp) να λύσουν το παζλ πριν να είναι πολύ αργά;
Αυτό που κάνει τον Freddy πραγματικά τρομακτικό, και ένα πραγματικά εμπνευσμένο δημιούργημα από την πλευρά του Craven, είναι ότι δεν υπάρχει στον πραγματικό κόσμο αλλά στο σκιερό βασίλειο των ονείρων. Και το διαστροφικά πειραγμένο “παιδικό” τραγούδι του ακόμα στοιχειώνει τα όνειρά μου.
Friday the 13th (1980)
Το 1957, ένα νεαρό αγόρι που ονομάζεται Jason πνίγεται σε μια λίμνη κοντά στο Camp Crystal Lake. Τον επόμενο χρόνο, δύο ομαδάρχες δολοφονούνται.
Το τρομακτικό παρελθόν της Crystal Lake δεν αποτρέπει κάποιους ομαδάρχες από το να δημιουργήσουν μια καλοκαιρινή κατασκήνωση στη δασώδη περιοχή. Οι δεισιδαίμονες ντόπιοι προειδοποιούν για αυτό, αλλά οι νέοι με φρέσκο πρόσωπο — ο Jack (Kevin Bacon), Alice (Adrienne King), Bill (Harry Crosby), Marcie (Jeannine Taylor) και Ned (Mark Nelson) — δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία.
Στη συνέχεια, βρίσκουν τους εαυτούς τους καταδιωκόμενους από έναν βάναυσο δολοφόνο. Καθώς τους κόβουν, τους πυροβολούν και τους μαχαιρώνουν, οι ομαδάρχες αγωνίζονται να παραμείνουν ζωντανοί απέναντι σε έναν ανελέητο αντίπαλο.
Οι μάσκες χόκεϊ δεν ήταν ποτέ ίδιες από την κυκλοφορία αυτής της ταινίας το 1980, με τον Kevin Bacon.
Poltergeist (1982)
Το Poltergeist είναι μια αμερικανική υπερφυσική ταινία τρόμου του 1982 σε σκηνοθεσία του Tobe Hooper και σενάριο των Steven Spielberg, Michael Grais και Mark Victor. Το Πνεύμα του Κακού, όπως έχει αποδοθεί στα ελληνικά αποτελεί ένα θρίλερ που άφησε εποχή και μια από τις σπουδαίες ταινίες “στοιχειωμένου σπιτιού”.
Το “τέλειο” αμερικάνικο προαστιακό σπίτι μιας οικογένειας γίνεται στόχος εισβολής φαντασμάτων. Ο Steven και η Diane Freeling (Craig T. Nelson και JoBeth Williams) και τα τρία παιδιά τους είναι χαρούμενοι στο νέο τους σπίτι στην Καλιφόρνια που χτίστηκε από την εταιρεία στην οποία εργάζεται ο Steven. Δεν παρατηρούν στην αρχή ότι η 5χρονη κόρη Carol Anne (Heather O’Rourke) λαμβάνει μηνύματα από φωνές που της μιλούν μέσω καναλιών στην τηλεόρασή τους.
Αλλά η Diane σύντομα αρχίζει να βλέπει περισσότερα στοιχεία για μια φανταστική παρουσία, μια παρουσία που μετακινεί τα πράγματα στην κουζίνα και τρομάζει τα παιδιά κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τα αόρατα όντα γίνονται πιο κακόβουλα, κατοικώντας σε ένα δέντρο που σπάει ένα παράθυρο και επιτίθεται στον γιο των Freelings, Robbie (Oliver Robins).
Όταν τα πνεύματα απομακρύνουν την Carol Anne, οι Freelings καλούν μια ομάδα ειδικών, συμπεριλαμβανομένου ενός μέντιουμ που κρατά το κλειδί για τον άλλο κόσμο.
The Exorcist (1973)
Δεν χρειάζονται συστάσεις για την απόλυτη ταινία δαιμονικής κατοχής. Την ταινία που έδωσε τις βάσεις για το είδος, που έσπασε κάθε στεγανό και ξεπέρασε τα όρια σκηνοθέτη και ηθοποιών. Ο εξορκιστής ακολουθεί τη δαιμονική κατοχή μιας νεαρής κοπέλας και την προσπάθεια της μητέρας της να τη σώσει μέσω ενός εξορκισμού από δύο καθολικούς ιερείς.
Η τρομακτικά συγκρατημένη επίθεση του σκηνοθέτη στις αισθήσεις και στην πίστη του θεατή αφήνει το κοινό υπόκειται σε διαβολικό, κλειστοφοβικό μαρτύριο που κάνει την πνευματική αφύπνιση που προκύπτει ακόμη πιο ισχυρή. Ο Εξορκιστής δημιουργεί μία απόκοσμη ατμόσφαιρα με αξιοσημείωτα ειδικά εφέ, και δικαίως συγκαταλέγεται σαν μία μια από τις πιο τρομακτικές ταινίες όλων των εποχών.
Psycho (1960)
Καθόλου άδικα αυτό το έπος του Alfred Hitchcock παραμένει ένα από τα πιο εμβληματικά θρίλερ και με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ποπ κουλτούρα. Με πρωταγωνιστές τους ταλαντούχους Anthony Perkins και Janet Leigh, το σενάριο είναι βασισμένο στην αληθινή ιστορία του Ed Gein και ακολουθεί μια γραμματέα που φεύγει από τον πελάτη του εργοδότη της, έχοντας κλέψει 4.000 δολάρια.
Αποφασίζει να μείνει σε ένα ξενοδοχείο σε αγροτική περιοχή, το οποίο διευθύνει ένας νεαρός άνδρας που βρίσκεται υπό τον έλεγχο της μητέρας του.
Αντέχοντας στο πέρασμα του χρόνου ως μια από τις πιο αξιομνημόνευτες ταινίες του είδους της, αυτό το αριστούργημα του Hitchcock ήταν σίγουρα μπροστά από την εποχή του. Με εξαιρετικές ερμηνείες και άψογη κινηματογραφική παραγωγή, απεικονίζει την αίσθηση της απώλειας της επαφής με την πραγματικότητα.
Conjuring (2013)
Η ταινία βασίστηκε στην εμπειρία μιας οικογένειας την δεκαετία του 1970. Οι Perrons ( που στην ταινία ενσαρκώνονται από τη Lili Taylor και τον Ron Livingston) και οι πέντε κόρες τους έχουν πρόσφατα μετακομίσει σε μια απομονωμένη αγροικία, όπου μια υπερφυσική παρουσία γίνεται αισθητή.
Έτσι κάλεσαν τους ερευνητές παραφυσικών γεγονότων Lorraine (Vera Farmiga) και Ed (Patrick Wilson) Warren και ισχυρίστηκαν ότι η αγροικία στοιχειωνόταν από μια μάγισσα με το όνομα Bathsheba Sherman, η οποία πέθανε τον 19ο αιώνα και καταράστηκε τη γη πάνω στην οποία χτίστηκε η αγροικία.
Υποστήριξαν ότι βίωναν μια σειρά από τρομακτικά γεγονότα στο σπίτι, όπως ουρλιαχτά, πόρτες που χτυπούσαν και αληθινό αίμα που έβγαινε από τα φρούτα. Αλλά και οι Cory και Jennifer Heinzen, οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες, είχαν αναφέρει ότι θεωρούν πως το σπίτι είναι «ακόμα στοιχειωμένο» καθώς και οι ίδιοι είχαν βιώσει μια σειρά από περίεργα υπερφυσικά φαινόμενα.
Μία ταινία που βασίζεται στην κλιμάκωση και στην τρομακτική μαγεία του άγνωστου. Η ένταση που δημιουργείται σκηνοθετικά και η ατμόσφαιρα αποδεικνύουν ότι το πιο τρομακτικό πράγμα για ένα κοινό δεν έχει να κάνει με αυτό που βλέπει αλλά με αυτό που δεν βλέπει. Παρ’ όλο που χρησιμοποιεί σκηνοθετικά πολλά κλισέ, το κάνει με μεγάλη αυτοπεποίθηση, γιατί ξέρει ότι όταν γίνονται με μαεστρία και αριστοτεχνικό τρόπο, τότε μεταμορφώνουν το αποτέλεσμα σε κλασική ταινία τρόμου που σου κόβει την ανάσα.