Μετά την παρακολούθηση του κύριου όγκου των ταινιών που θα διαγωνιστούν το βράδυ της 10ης Μαρτίου για τα Βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, σχετικά με το Όσκαρ Γυναικείας Ερμηνείας μεγάλη μάχη αναμένεται να γίνει μέχρι την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή μεταξύ των Έμμα Στόουν και Λίλι Γκλαντστόουν με αουτσάιντερ τη Μάργκοτ Ρόμπι. “Poor Things”, “Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού” και “Βarbie” φιλοδοξούν να γράψουν ιστορία κι οι πρωταγωνίστριές τους ερίζουν για την κορυφαία κινηματογραφική διάκριση της κατηγορίας στην 96η τελετή απονομής.

Η Barbie λατρεμένη ηρωίδα των νεαρών κοριτσιών μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη και προσέλκυσε πλήθος θεατών σε ολλόκληρο τον κόσμο. Η Μάργκοτ Ρόμπι αναλαμβάνει το δύσκολο φορτίο να την ενσαρκώσει σε ένα σύνθετο ρόλο που ακροβατεί μεταξύ του μύθου και της ανθρώπινης υπόστασης με όλες τις αδυναμίες που τη συνοδεύει. Μπαίνει στα παπούτσια της και καλείται να δικαιώσει τις προσδοκίες. Εξαιρετική εισαγωγή, ο θεατής παίρνει μία πρώτη γεύση και εγκλιματίζεται. Γρήγορα μεταφέρεται σε έναν εικονικό κόσμο, ξένο πιθανώς για τον ίδιο. Ίσως τον ιδεατό για πολλούς από εμάς και φυσικά για τους δημιουργούς. Η δράση εκτυλίσσεται με μεγάλη ταχύτητα. Εκεί που όλα φαντάζουν ιδανικά στη Barbieland έρχεται ο χρόνος να κάνει την εμφάνισή του ως αόρατος εχθρός.

Ακολούθησε στο μεταίχμιο μεταξύ θερινών και χειμερινών κινηματογράφων η νέα ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε. Εκεί έρχεται ως μέγιστη αποκάλυψη η Λίλι Γκλαντστόουν στο πλευρό του Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Σαρωτική, πηγαία ομορφιά και ερμηνεία υψηλού επιπέδου, καθώς κι αυτή βρίσκεται μεταξύ δύο κόσμων. Ο ένας είναι αυτός που γεννήθηκε κι έμαθε να ανήκει κι ο άλλος αυτός που έρχεται με ταχύτητα φωτός. Δε γνωρίζει πότε πρέπει να μιλήσει, προσπαθεί να διαχειριστεί το γεγονός πως κάποιες στιγμές άθελά της γίνεται “συνεργός” σε εγκλήματα. Η ψυχή της είναι καθαρή, η εποχή όμως απαιτεί υπερβάσεις στον δρόμο για την επιβίωση του δυνατού. Ο δρόμος του χρήματος θα τη βάλει σε δύσκολα μονοπάτια που αρκετές φορές δεν έχουν επιστροφή.

Τρίτη χρονικά εμφανίστηκε η Έμμα Στόουν στο “Poor Thnings”. Ουσιαστικά κουβαλά και σωματικοποιεί κάθε πτυχή του σεναρίου. Ο λόγος κι οι κινήσεις, η προοδευτική βελτίωσή τους, το παιχνίδι με τα μάτια. Πρόκειται για μία λεπτοκεντημένη δουλειά από κάθε άποψη. Δεν εκβιάζει το συναίσθημα του θεατή. Ίσα ίσα αρκετές φορές απομακρύνεται από τα στερεότυπα και τις κοινωνικές επιταγές. Έχει στόχο να ενοχλήσει. Η Μπέλα είναι ένας ρόλος τομή. Έχει επαναστατική φύση. Από την αρχή ήταν εξαιρετικά σύνθετη υπόθεση η απόδοσή του. Ο Λάνθιμος επέλεξε τη “μούσα” του κι αυτή τον δικαίωσε στο έπακρο.

Μία ενδεχόμενη σύγκριση των τριών δεν είναι σε καμία περίπτωση εύκολη υπόθεση. Ξεκινώντας από τη Ρόμπι “ενηλικιώνεται” με αυτόν τον ρόλο και δείχνει πως μπορεί ανά πάσα στιγμή να σηκώσει έναν κομβικό ρόλο στην καριέρα της. Η πρωταγωνίστρια των “Δολοφόνων” μας συστήνεται για πρώτη φορά. Δείχνει πως έχει τρομερές δυνατότητες και φυσικά την εξέλιξή της θα κρίνει ο χρόνος. Όσον αφορά τη Στόουν νομίζω πως η συνύπαρξή της με τον Λάνθιμο είναι εκρηκτική. Το αποτέλεσμα απλά αυτή τη φορά γίνεται περισσότερο αντιληπτό καθολικά στους θεατές, καθώς το “Poor Things” είναι μία ταινία ικανή να ξεπεράσει το “λανθιμικό” κοινό και να ανοιχτεί σε ένα ευρύ κοινό όπως δείχνουν και τα εισιτήριά της.

Γκρέτα Γκέργουικ, Μάρτιν Σκορσέζε και Γιώργος Λάνθιμος πέτυχαν διάνα με τις επιλογές τους. Τρεις κορυφαίες ερμηνείες στον δρόμο για το Όσκαρ. Προσωπική μας εκτίμηση και τίποτα περισσότερο πως ο σύνθετος χαρακτήρας της Μπέλα θα δώσει στην Έμμα Στόουν το πολυπόθητο Βραβείο. Ο Λάνθιμος άλλωστε είδε και την Ολίβια Κόλμαν να παίρνει το αντίστοιχο Χρυσό Αγαλματίδιο για την “Ευνοούμενη”. Ο χρόνος θα κρίνει τα υπόλοιπα. Θα είναι πυκνός μέχρι τις 10 του Μάρτη κι ευχόμαστε καλή επιτυχία σε όλους τους διαγωνιζόμενους.