Ο Πάπας Φραγκίσκος δίνει μεγάλη μάχη για να διατηρηθεί στη ζωή και δε χάνει την αισιοδοξία του στέλνοντας μήνυμα στους πιστούς, “συνεχίζω με αυτοπεποίθηση τη νοσηλεία μου στο νοσοκομείο Τζεμέλι, συνεχίζοντας την απαραίτητη θεραπεία – και η ανάπαυση είναι επίσης μέρος της θεραπείας”. Η υγεία του επιδεινώθηκε τις τελευταίες ώρες, καθώς το αναπνευστικό του σύστημα δείχνει να μην ανταποκρίνεται όπως θα περίμεναν οι γιατροί. Την ίδια στιγμή το “Κονκλάβιο” με πρωταγωνιστή τον Ρέιφ Φάινς συνεχίζει να σαρώνει στα Βραβεία (μετά τα BAFTA και στα Ιndependent Spirit Awards) με φόντο την τελετή των Όσκαρ. Θυμόμαστε μαζί με αυτήν ταινία κι άλλες με “παπικό” χρώμα κι ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση σε έναν άνθρωπο που σε κάθε του δημόσια τοποθέτηση προσπαθεί να ενώνει κι όχι να χωρίζει τους ανθρώπους. 

“Κονκλάβιο”, του Έντουαρντ Μπέργκερ 
Μετά τον απρόσμενο θάνατο του Πάπα ο Καρδινάλιος Λόρενς αναλαμβάνει να διαχειριστεί το κρυφό και αρχαίο τελετουργικό για την εκλογή ενός νέου. Απομονωμένος στο Βατικανό με τους πιο ισχυρούς ηγέτες της Καθολικής Εκκλησίας μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας, ο Λόρενς βρίσκεται στο επίκεντρο μιας συνωμοσίας που θα μπορούσε να οδηγήσει στην πτώση της. Οχτώ υποψηφιότητες για Χρυσό Αγαλματίδιο. 

“Οι Δύο Πάπες”, του Φερνάντο Μεϊρέγες 
Ο Πάπας Βενέδικτος XVI έχει διαδεχθεί τον Ιωάννη Παύλο ΙΙ. Γερμανός στην καταγωγή, σκληρός άνθρωπος, κατηγορείται πως έχει υπάρξει ναζί στο παρελθόν και μπλέκει σε υπόθεση συγκάλυψης παιδεραστίας. H ιδεοληπτική καθολική εκκλησία απομονώνεται κι απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από τους πιστούς. Ο Χόρχε Μπεργκόλιο από την Αργεντινή αποφασίζει να παραιτηθεί από το αξίωμά του και ενημερώνει σχετικά τον προκαθήμενο. Ταξιδεύει για το Βατικανό. Θα συναντήσει μία έκπληξη που σίγουρα δεν περιμένει. Η ταινία διεισδύει στα άδυτα ενός κόσμου ερμητικά κλειστού.  Σκάνδαλα αποσιωπούνται, αμαρτίες ξεχνιούνται και μία άφεση είναι ικανή να καθαρίσει μυαλό και καρδιά. Τι γίνεται όμως με τα θύματα του παρελθόντος; Ο μανδύας της εκκλησίας είναι ικανός να καλύψει πολλά και το έκανε για χρόνια, εν έτει 2020 όμως οι μάσκες πρέπει να πέσουν κι οι ένοχοι να βρεθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου. “Οι ναοί μας είναι όμορφοι, αλλά άδειοι”. Αυτή ακριβώς η περιγραφή αρμόζει στη σημερινή ορθοδοξία. Η έννοια του Θείου έχει χαθεί. Αρκούμαστε στην τυπολατρεία και τις λαμπρές τελετές εντυπωσιασμού στο πνεύμα της εποχής και του καπιταλισμού. 

“Έχουμε Πάπα”, του Νάνι Μορέτι 
Μετά την κηδεία του Πάπα στο Βατικανό, συγκαλούνται οι επί της Γης καρδινάλιοι για να επιλέξουν το νέο Ποντίφικα. Σύμφωνα με την παράδοση, το κονκλάβιο απομονώνεται στην Καπέλα Σιστίνα για την ψηφοφορία, ενώ το πλήθος των πιστών συγκεντρώνεται στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, περιμένοντας το σημάδι του λευκού καπνού. Η καταμέτρηση των ψήφων αναδεικνύει στο ανώτατο αξίωμα αγιοσύνης τον Γάλλο καρδινάλιο Μελβίλ και οι απόλυτα ικανοποιημένοι κληρικοί τον συνοδεύουν στο μπαλκόνι απ’ όπου θα χαιρετίσει τον κόσμο και θα αποδεχτεί το ρόλο του Ύπατου Ποιμένα. Μόνο που η ανακοίνωση «Έχουμε Πάπα!» συνοδεύεται με… μία κραυγή! Ο καρδινάλιος Μελβίλ, σε κρίση πανικού, δεν εμφανίζεται ποτέ στο μπαλκόνι, αλλά αντιθέτως το βάζει, κυριολεκτικά, στα πόδια και κλειδώνεται στα διαμερίσματά του. Είναι το άγχος; Η κατάθλιψη; Αισθάνεται ανεπαρκής; Ο Νάνι Μορέτι, αρχίζοντας δυναμικά με μια εξαιρετικά αστεία σκηνή, καταφέρνει να μαγνητίσει το κοινό και να το παρασύρει στο ταξίδι αυτογνωσίας του νεοεκλεγμένου Πάπα. Η ταινία διεκδίκησε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες το 2011. 

“Ο Καρδινάλιος”, του Όττο Πρέμιτζερ 
Το μυθιστόρημα του Ρόμπινσον βασίστηκε στη ζωή του καρδινάλιου Φράνσις Σπέλμαν, ο οποίος τότε ήταν Αρχιεπίσκοπος της Νέας Υόρκης και μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Όττο Πρέμιτζερ. Το σενάριο διασκευάστηκε από τον Ρόμπερτ Ντόζιερ. Τη μουσική επένδυση συνέθεσε ο Τζερόουμ Μόρος.  Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Τομ Τράιον, Ρόμι Σνάιντερ και Τζον Χιούστον, ενώ ήταν υποψήφια για έξι βραβεία Όσκαρ. Αποτελεί την τελευταία εμφάνιση της βετεράνου ηθοποιού Ντόροθι Γκις, καθώς και την τελευταία κινηματογραφική εμφάνιση της Μάγκι ΜακΝαμάρα. Η ταινία γυρίστηκε σε τοποθεσίες στη Ρώμη, τη Βιέννη, τη Βοστώνη και το Στάμφορντ του Κονέκτικατ. Η ιστορία αγγίζει διάφορα κοινωνικά ζητήματα, όπως ο διαθρησκευτικός γάμος, το σεξ εκτός γάμου, η άμβλωση, η φυλετική προκατάληψη, η άνοδος του φασισμού και ο πόλεμος. 

“Η Εκθρόνιση”, του Άντονι Χάρβεϊ 
Η ταινία αφηγείται την ιστορία της βασίλισσας Χριστίνας της Σουηδίας, η οποία παραιτήθηκε από τον θρόνο της το 1654 και ταξίδεψε στη Ρώμη και το Βατικανό. Εκεί ήρθε αντιμέτωπη με τις προσωπικές της συγκρούσεις και την αναζήτηση της πίστης και της ταυτότητάς της. Πρωταγωνιστούν οι Λιβ Ούλμαν στον ρόλο της βασίλισσας Χριστίνας και ο Πίτερ Φιντς ως Καρδινάλιος Ατσολίνι. Η ταινία χαρακτηρίζεται από την ατμοσφαιρική της κινηματογράφηση και τις έντονες ερμηνείες, εστιάζοντας στη σύγκρουση μεταξύ καθήκοντος, επιθυμίας και πίστης. Η μουσική επένδυση είναι του Νίνο Ρότα, γνωστού για τη δουλειά του σε ταινίες του Φεντερίκο Φελίνι και του Φράνσις Φορντ Κόπολα. 

 

 

 

 Ακολουθήστε το OLAFAQ στο FacebookBluesky και Instagram.