Στον Νονό 2 ο Αμερικανικός κινηματογράφος της δεκαετίας του 70 βρίσκει τον ακρογωνιαίο του λίθο, την ταινία που από πολλούς έχει αποκληθεί ως η καλύτερη όλων των εποχών. Μια ιστορία,βασισμένη εν μέρει στο ομώνυμο βιβλίο του Mario Puzo, κατακόρυφης ανόδου και εξουσίας που προϋποθέτει απο τον πρωταγωνιστή της να απόλεσει κάθε συναίσθημα οίκτου. Στο πρώτο μέρος η ιστορία χτίζεται γύρω από το πατέρα Κορλεόνε (υποδυόμενος εμβληματικά από τον Μάρλο Μπράντο) για να οδηγήσει την ηγεσία στα χέρια του υιού,το δεύτερος μέρος είναι η πορεία του άντρα προς την απόλυτη εξουσία.
Στη καταληκτική σκηνή του έργου βλέπουμε τον μοναχικό Michael Corleone, καθισμένο σε ένα αδιευκρίνιστικο τοπίο, με το βλέμμα του ξεκάθαρα μελαγχολικό, να αναλογίζεται πως βρέθηκε στο ζενίθ της δύναμης του και ποιές ήταν οι προϋποθέσεις για να την κατάκτηση της παντοκρατορίας του. Ο Αλ Πατσίνο, στη ίσως μεγαλύτερη ερμηνεία του, υποδύεται τον άντρα που έχτισε μια αυτοκρατορία για να μείνει στο τέλος μόνος του.
Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη της ταινίας, τον Φράνσις Φορντ Κόπολα, ο Νονός δεν αφορά μονοδιάστατα την ιστορία της Μαφίας στην Αμερική αλλά κυρίως αποτυπώνει το καπιταλιστικό σύστημα πάνω στο οποίο καταφέρνει να γιγαντωθεί. Ο πατέρας Κορλεόνε εμφανίζεται στην επονομαζόμενη ως Νέα Γη ως καταδιωγμένος μετανάστατης για να διεκδικήσει το αμερικάνικο όνειρο. Αυτή τη προσδοκία των ακατάλυτων φιλοδοξιών μεταλαμπαδεύει και στον γιο του ο οποίος παραλαμβάνει το νήμα να επεκτείνει τη κληρονομιά του.
Στη τελευταία σκηνή του πρώτου μέρους βλέπουμε το βάπτισμα του Michael Corleone ως Godfather. Μέσα απο μια καλοσχεδιασμένη επιχείρηση, οι αντίπαλοι του και όσοι έθεταν προσκόμματα στην ανάδυση του ως αρχηγού της οικογένειας , εξαλείφονται ένας προς ένας. Την ίδια ώρα που ο γιός του βαφτίζεται σύμφωνα με το Καθολικό μυστήριο ο πατέρας λαμβάνει το χρίσμα της αρχηγείας και η εξουσία του χαλυβδώνεται μέσα στο αίμα.
Πως αυτός ο νεαρός ιδεαλιστής που οι σχέσεις του με την οικογένεια και τα μυστικά της: τις πρακτικές επιβολής που εδραιώνουν τα συμφέροντα της προσέκρουαν μονίμως στην μέρους του σιωπηλή αποδοκιμασία της Μαφίας,θέλει να γίνει ηγηθεί αυτής; Πως ο Μάικλ Κορλεόνε αποφασίζει να ακολουθήσει το δρόμο που δεν θα έχει ποτέ διέξοδο επιστροφής στη παλιά αποστασιοποιημένη απο τη βία ζωή;
Μπορεί οι συγκυρίες να τον φέρνουν σε θέση μάχης και εξ’ απίνης να βρίσκεται στις επάλξεις για την υπεράσπιση της οικογένειας του αλλά η πορεία που ακολουθεί βασίζεται εν τέλει στη θέληση του. Μεθυσμένος απο την δύναμη και τα οικονομικά οφέλη που υπόσχεται την αναζητά με όλες του τις δυνάμεις.
Ο Ιταλός σκηνοθέτης Πιερ Πάολο Παζολίνι έγραφε πως η δύναμη είναι κατ’ εξοχήν αναρχική γιατί δεν γνωρίζει φραγμούς ούτε υποτάσσεται στους νόμους. Ο Μάικλ Κορλεόνε βαδίζει προς την απόλυτη δύναμη και δεν θα σταματήσει μέχρι να την ανταμώσει χωρίς να νιώθει δεσμευμένος από πάσης φύσεως ηθικούς κανόνες.
Στη πασίγνωστη σκηνή, όταν φιλάει τον αδελφό του Φρέντο στο στόμα εν μέσω της κατάρρευσης του καθεστώτος του Μπατίστα ένεκα των επελαύνοντων επαναστατών, φωνάζοντας του κατά πρόσωπο: Εσύ ήσουν Φρέντο, μου τσάκισες τη καρδιά,η μεταμόρφωση του έχει συντελεστεί και η διαταγή για την εκτέλεση του λίγο μετά την επικυρώνει.
Πίσω απο τις διάσημες τελετουργικές συνήθειες των μαφιόζων, το όνομα της οικογένειας που απλώνεται για να προστρατεύσει τους φίλους της κάτω απο την αιγίδα της, ο Κορλεόνε είναι ένας αδηφάγος επιχειρηματίας που μόνο τα μέσα που μετέρχεται τον διαφοροποιούν από τους υπόλοιπους.
Λίγο πριν ο πατέρας του πεθάνει του είχε εκμυστηρευτεί πως η ζωή του υπαγορεύθηκε από την άρνηση του να γίνει μαριονέτα στα χερια των ισχυρών. Αυτή την διδαχή ακολουθεί για να γίνει αυτός ο ισχυρός και οι άλλοι οι μαριονέτες. Βασιζόμενος στις δικές του δυνάμεις και ταυτόχρονα μη εμπιστευόμενος κανένα επιθυμεί να φθάσει στη κορυφή όπου εκεί μπορεί να είναι αχειραγώγητος απο κάθε επιρροή.
Ο πατέρας Κορλεόνε έρχεται στην Αμερική, ανήλικος και εκδιωγμένος, για να βρεί την υπόσχεση του Αμερικάνικου Ονείρου. Η Μαφία μεταφέρεται από το σχεδόν φεουδαρχικό καθεστως της Σικελίας στη χώρας της επαγγελίας των ίσων ευκαιριών. Ο γιός είναι αυτός που θα δώσει στο όνειρο την πραγματική του διάσταση: άνθρωπος προς άνθρωπος λύκος πρέπει να μονολογεί εκεί προς το τέλος της ταινίας.