Οι χριστουγεννιάτικες ταινίες τρόμου είναι στη μόδα. Από το επερχόμενο Violent Night μέχρι τα πρώιμα κλασικά, όπως τα Black Christmas και Silent Night, Deadly Night, οι επιλογές horror και slasher ταινιών είναι άφθονες και κάνουν την περίοδο των γιορτών λίγο πιο υποφερτή. Εξάλλου, λίγο gore φαίρνει πάντα χαρά και αγαλλίαση στις καρδιές μας. Βασικά, ακόμη και ταινίες όπως το All Through the House του 2015 και το The Dorm That Dripped Blood του 1982 έχουν τη γοητεία τους. Πέραν από τους δολοφονικούς Άγιους Βασίλιδες, υπάρχουν και ταινίες με τρομακτικά χριστουγεννιάτικα πλάσματα, που -εντάξει- ίσως να μην είναι και κινηματογραφικά αριστουργήματα, πάντως το Krampus και το Rare Exports είναι ίσως οι μόνες από τις όχι και τόσο κακές ταινίες του είδους. 

Ωστόσο, όσο δημοφιλές κι αν είναι το συγκεκριμένο subgenre τα τελευταία χρόνια, οι χριστουγεννιάτικες ταινίες τρόμου αντιστέκονται περιέργως στην ιδέα μιας ωραίας, ανατριχιαστικά γοτθικής ιστορίας χριστουγεννιάτικων φαντασμάτων. Γιαυτό ακριβώς θα μιλήσουμε σήμερα: χριστουγεννιάτικες ταινίες με φαντάσματα. Παρακάτω, σας παρουσιάζουμε πέντε τέτοιες ταινίες που δε πρέπει να χάσετε.

Το Κάλεσμα 2 (The Conjuring 2)

Ο James Wan έχει ξεκαθαρίσει ότι το Κάλεσμα 2 είναι μια χριστουγεννιάτικη ταινία τρόμου. Σίγουρα, σε αντίθεση με άλλες ταινίες του είδους, τα Χριστούγεννα εδώ δεν είναι η βασική θεματική αλλά απλώς το background για την πλοκή. Υπάρχει ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο, μερικά τρομακτικά χριστουγεννιάτικα κάλαντα, ακόμη και μια δυσοίωνη παιδική χορωδία στην τηλεόραση. Ποτέ όμως τα Χριστούγεννα δε διαποτίζουν την αφήγηση της ιστορίας με κάτι περισσότερο από κάποιες οπτικοακουστικές «τσαχπινίες». Δεν πειράζει, όμως. Όταν μια ταινία είναι τόσο τρομακτική όσο Το Κάλεσμα 2, μπορεί να είναι ό,τι θέλει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αξίζει να τη δεις.

Ju-On: White Ghost

Λαμβάνοντας υπόψη το τεράστιο εύρος του franchise, ακόμη και οι πιο σκληροπυρηνικοί φανς του, μπορεί να μη γνωρίζουν ότι δεν είχε κυκλοφορήσει μόνο μία, αλλά δύο διαφορετικές επετειακές εκδοχές Ju-On το 2009. Πρόκειται για τα Ju-On White Ghost και Ju-On Black Ghost, δύο εξαιρετικά σύντομες ταινίες, με συνολική διάρκεια κάτι παραπάνω από μία ώρα. Καμία από τις δύο ταινίες δεν ακολουθεί τις δολοφονίες Saeki, που σημαίνει ότι ο χαρακτήρας της Kayako απουσιάζει, με μια εντελώς νέα υπερφυσική απειλή να καραδοκεί.

Το White Ghost διατηρεί το αναχρονιστικό ύφος των προηγούμενων ταινιών της ανθολογίας, αν και αυτή τη φορά, υπάρχει ένας μικρός χριστουγεννιάτικος τρόμος για να ισορροπήσει την ατμόσφαιρα. Ενώ τα οκτώ τμήματα μπορεί να προκαλούν σύγχυση, ο ζοφερός μηδενισμός είναι άπλετος, αποτελώντας βασικό στοιχείο της ταινίας. Απίστευτα creepy πράγματα συμβαίνουν στο White Ghost, με τα κεντρικά φαντάσματα να φτάνουν στο σημείο να καταδιώκουν άντρες ντυμένενα Άγιοι Βασίληδες. Σίγουρα δεν είναι η καλύτερη ταινία του franchise, αλλά η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα της δίνει κάτι το ξεχωριστό.

Wind Chill

Μια από τις απολαύσεις της ζωής αυτής είναι να βάζεις να δεις μια παλιότερη ταινία και να αναγνωρίζεις έναν διάσημο ηθοποιό σε ένα από τα πρώτα του βήματα στη μεγάλη οθόνη. Στο Wind Chill του Γκρέγκορι Τζέικομπς, η Έμιλυ Μπλαντ πρωταγωνιστεί ως το κορίτσι της διπλανής πόρτας, μια φοιτήτρια που δέχεται να μπει στο αυτοκίνητο ενός τύπου (Άστον Χολμς) και να τη γυρίσει στο πατρικό της για τις διακοπές των Χριστουγέννων. Καθ’ οδόν προς τον προορισμό τους, το αυτοκίνητο του άντρα χαλάει, εγκλωβίζοντάς τους σε ένα στοιχειωμένο τμήμα του δρόμου. Υπάρχει άφθονη Brenda Lee στο soundtrack, έντονο υπερφυσικό στοιχείο και λίγο gore για τους πιο απαιτητικούς λάτρεις τους είδους. Λίγες ταινίες είναι τόσο ανατριχιαστικές όσο το Wind Chill για τις γιορτές – μιλάμε για το κορυφαίο χριστουγεννιάτικο horror. 

The Christmas Party (Dead of Night)

Το Dead of Night του 1945 μπορεί να είναι πιο διάσημο για το τμήμα του Alberto Cavalcanti «The Ventriloquist’s Dummy». Όμως, μέσα σε αυτή την ανθολογία βρίσκεται μια εξαιρετικά τρομακτική ιστορία χριστουγεννιάτικων φαντασμάτων. Ο Cavalcanti σκηνοθέτησε με παρόμοιο τρόπο το «The Christmas Party», την ιστορία μιας νεαρής κοπέλας που παίζει κρυφτό σε μια έπαυλη κατά τη διάρκεια ενός χριστουγεννιάτικου πάρτι. Ενώ κρύβεται, συναντά ένα αγόρι που κλαίει. Καθώς τον παρηγορεί, σύντομα συνειδητοποιεί ότι το αγόρι είχε δολοφονηθεί χρόνια πριν από την αδερφή του. Φυσικά, δεν συμβαίνει τίποτα το ιδιαίτερα τρομακτικό, αλλά η σκηνοθεσία έχει κάτι το βαθιά gothic, ενώ η πλοκή εννώνει το μυστήριο με το υπερφυσικό.

The Stone Tape

Σίγουρα, το The Stone Tape δεν το λες καθαρά εορταστικό, αν και προβλήθηκε το 1972 ως μέρος ενός προγράμματος του BBC για χριστουγεννιάτικες ιστορίες φαντασμάτων. Επομένως, νομίζουμε ότι αξίζει δικαίως μια θέση στη λίστα. Ο Peter Sasdy σκηνοθέτησε αυτό το σοκαριστικό φιλμ, το οποίο είναι βασισμένο σε παλαιότερο σενάριο του διάσημου συγγραφέα Nigel Kneale.

Η ιστορία ξεκινά με με ομάδα επιστημόνων, οι οποίοι καταλαμβάνουν μια στοιχειωμένη βικτοριανή έπαυλη, για τους σκοπούς της έρευνάς τους. Σύμφωνα με τη θεωρία τους, οι πέτρες με τις οποίες είναι χτισμένη η έπαυλη—φυσικά, οργανικά υλικά της γης—είναι αρχεία παραφυσικής δραστηριότητας, με γεγονότα του παρελθόντος να αποτυπώνονται κυριολεκτικά πάνω τους. Στην πραγματικότητα, η ταινία έκανε δημοφιλή την θεωρία του “Stone Tape”, ενός γνήσιου παραψυχολογικού φαινομένου όπου η δραστηριότητα των φαντασμάτων θεωρείται ότι καταγράφεται πάνω στην οργανική ύλη (πέτρες, τούβλα, κλπ). Κατά τη διάρκεια της έρευνάς τους, η ομάδα αναπόφευκτα έρχεται σε επαφή με μια πιο τρομακτική δύναμη. Αν και μπορεί να φαίνεται πιο «συγκρατημένο» σε σχέση με τα σύγχρονα στάνταρ των horror ταινιών, το The Stone Tape μαζί με το το Ghostwatch, θεωρείται ως μια από τις πιο τρομακτικές και στοιχειωτικές ιστορίες φαντασμάτων που δημιούργησε ποτέ το BBC.