«28 ταινίες που είδαν κάποιοι διάσημοι πριν πεθάνουν». Η Bette Davis, ο Charlie Parker και ο Steve Jobs είναι ανάμεσα σε αυτούς που παρακολούθησαν μια ταινία και κατόπιν πήγαν και… πέθαναν.
Από τον Cobain μέχρι τον Elvis, ποια ήταν η τελευταία ταινία που είδαν κάποιοι διάσημοι λίγο πριν πεθάνουν;
Για παράδειγμα, ο Kurt Cobain λίγο πριν εγκαταλείψει τα εγκόσμια, είδε το The Piano.
Για τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ήταν το τρέιλερ του Eyes Wide Shut. Ο Φράντς Κάφκα είδε το «Χαμίνι» του Τσάρλι Τσάπλιν.
Στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Last Movies» (Τελευταίες Ταινίες), ο βρετανός καλλιτέχνης και σκηνοθέτης Στάνλεϊ Στίντερ διερευνά την σινεφιλική ιστορία μέσα από το πρίσμα των ταινιών που παρακολούθησαν κάποιες διάσημες ιστορικές προσωπικότητες λίγο πριν τον θάνατό τους σε ένα βιβλίο που ευσχήμως αναμειγνύει αληθινά γεγονότα με εικασίες, όπως αναφέρει ο Guardian.
«Ήθελα να δω αν θα μπορούσα να “επανασχεδιάσω” τον αιώνα του κινηματογράφου με βάση κάτι άλλο εκτός από τις συνήθεις κατηγορίες ή αξιακές κρίσεις», εξηγεί ο συγγραφέαας του βιβλίου, ο Stanley Schtinter.
Η τελευταία ταινία που ξετυλίχθηκε μπροστά στα μάτια του Τσάπλιν, πριν πεθάνει το 1977, ήταν μια κόπια του Barry Lyndon, σε σκηνοθεσία Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Ο οποίος, με τη σειρά του, είδε το τρέιλερ για το δικό του κύκνειο άσμα, το Eyes Wide Shut, λίγο πριν κλείσουν οριστικά τα μάτια του το 1999.
Ο γκάνγκστερ Τζον Ντίλιντζερ, τον οποίο πυροβόλησε το FBI έξω από τον κινηματογράφο Biograph του Σικάγο το 1934, πρόλαβε και είδε το «Manhattan Melodrama».
O Cobain, ο Ian Curtis και ο Olaf Palme
Η αφήγηση εκτείνεται από τη δεκαετία του 1920 έως τη δεκαετία του 2020 –η τελευταία καταχώρηση είναι για τον πρωτοπόρο σκηνοθέτη της Νουβέλ Βαγκ, τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ, ο οποίος πέθανε πέρυσι– και ενσωματώνει διάφορες αληθινές ιστορίες μαζί με εικασίες, όπως π.χ. μια σύνοψη των τηλεοπτικών προγραμμάτων τη νύχτα που κρεμάστηκε ο βρετανός τραγουδιστής των Joy Division, Ιαν Κέρτις.
Η ιδέα για το πρωτότυπο πρότζεκτ γεννήθηκε στο μυαλό του Στίντερ το 1986, όταν διάβασε για τη δολοφονία του σουηδού πρωθυπουργού Ολαφ Πάλμε, που συνέβη μόλις είχε βγει από έναν κινηματογράφο της Στοκχόλμης. «Με έκανε να αναρωτηθώ ποια ταινία είχε δει» εξηγεί. Η απάντηση αποδείχθηκε ότι ήταν οι «Αδελφοί Μότσαρτ», σε σκηνοθεσία της Σουζάν Οστεν, η οποία μάλιστα είχε προσφέρει στην Πάλμε έναν ρόλο στην ταινία της.
Ο Schtinter αναφέρει τον αείμνηστο σκηνοθέτη Louis Malle που είχε πει το εξής καταπληκτικό: «Ο κινηματογράφος μπορεί να σκοτώσει, όπως και οτιδήποτε άλλο».
Το πιθανότερο είναι ότι όντως η τελευταία ταινία που είδε ο Κένεντι ήταν το «Από τη Ρωσία με Αγάπη», όπως υποθέτει ο συγγραφέας, αλλά ο JFK δεν είναι ο μόνος θαυμαστής του Τζέιμς Μποντ στο βιβλίο.
Ο Ελβις Πρίσλεϊ μίσθωσε έναν κινηματογράφο στο Μέμφις για να προβάλει το «Η Κατάσκοπος που με Αγάπησε» τις εβδομάδες πριν πεθάνει, τον Αύγουστο του 1977.
Όπως αναφέρει η Guardian, ο θάνατος είναι… παρών σε όλες τις σελίδες του βιβλίου, με το μαύρο χιούμορ να ρέει όπως το μελάνι και τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και συμπτώσεις, να διαδέχονται η μια την άλλη.
Όπως, λόγου χάρη, στην περίπτωση του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, ο οποίος παρακολούθησε την αστυνομική δραματική ταινία «20.000 Χρόνια στο Σινγκ Σινγκ» λίγες ώρες πριν φύγει από τη ζωή, τον Ιούνη του 1982.
«Είναι παράξενο που το τηλεγράφημα που εμφανίζεται στην ταινία χρονολογείται στις 10 Ιουνίου 1932, δηλαδή ακριβώς 50 χρόνια πριν παρακολουθήσει την ταινία και αμέσως μετά πεθάνει ο Φασμπίντερ», εξηγεί ο Στίντερ. «Και είναι το τηλεγράφημα που αλλάζει την αφήγηση, στέλνοντας τελικά τον Σπένσερ Τρέισι στον θάνατο».
«Αυτά τα φαντάσματα που περνάνε μπροστά από τα μάτια μας και από τις σελίδες του βιβλίου είναι αληθινά», καταλήγει εμφατικά και με νόημα ο Στάνλεϊ Στίντερ.
