Το Design Museum του Λονδίνου συνεργάστηκε με το κέντρο ArkDes στη Στοκχόλμη της Σουηδίας για να παρουσιάσει την πρώτη έκθεση στο Ηνωμένο Βασίλειο που είναι αφιερωμένη στο αισθητηριακό φαινόμενο ASMR. Εξετάζοντας το θέμα από τη σκοπιά του σχεδιασμού, η έκθεση εμβαθύνει στην άνοδο του ASMR (Autonomous Sensory Meridian Response, Αυτόνομη Αισθητήρια Ανταπόκριση Μεσημβρινών), το οποίο έχει να κάνει με την ανταπόκριση του ανθρώπινου εγκεφάλου σε συγκεκριμένους ήχους με τη μέθοδο του «triggering». Δηλαδή, οι ήχοι αυτοί, σε συνδυασμό και με την εικόνα (που όμως είναι δευτερεύουσα) «τριγκάρουν» στον εγκέφαλο του υποκειμένου, συγκεκριμένες αισθήσεις (συνήθως σαν ανατριχίλα σε όλο το κεφάλι) που έχουν σαν αποτέλεσμα τη χαλάρωσή του. Το Design Museum του Λονδίνου εξετάζει τις διάφορες μορφές του, σκιαγραφώντας όσους πρωτοστάτησαν στην τεράστια διαδικτυακή κοινότητά του και ενθαρρύνοντας τους επισκέπτες να βιώσουν τις επιδράσεις που μπορεί να έχει στο σώμα και το μυαλό.
«Ο κόσμος του ASMR είναι μια κοινότητα, μια κουλτούρα και ένα δημιουργικό πεδίο», δήλωσε ο επιμελητής της έκθεσης, James Taylor-Foster. «Υπό αυτή την έννοια, είναι ένας πραγματικός τόπος φαντασίας μέσα σε ένα αναδυόμενο πεδίο που αναγνωρίζει το διαδίκτυο ως έδαφος για το σχεδιασμό».
Η έκθεση, που βρίσκεται στην υπόγεια γκαλερί του μουσείου, ανοίγει με μια ενότητα αφιερωμένη στο οπτικό ASMR. Τρισδιάστατα βίντεο σχεδιασμού κίνησης από το στούντιο Wang & Söderström της Κοπεγχάγης συνδυάζονται με ένα ηχοτοπίο, ενώ ένα ειδικό, φωτισμένο με διάθεση δωμάτιο προσφέρει έναν βελούδινο τόπο για να καθίσει ο επισκέπτης, παράλληλα παίζουν αποσπάσματα ζωγραφικής του Bob Ross. Στον τοίχο είναι τοποθετημένα πρωτότυπα έργα του Ross -ο οποίος ονομάστηκε «νονός του ASMR»- τα οποία απεικονίζουν χιονισμένες σκηνές βουνών και εξευγενισμένες όψεις της υπαίθρου.
Ενώ ο Ross μπορεί να πρωτοστάτησε στο κίνημα χωρίς καν να το γνωρίζει – η δημοφιλής εκπομπή του Painting With Bob Ross προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1983 – είναι οι «AMRtists» του Youtube που το έχουν προωθήσει στο δημόσιο χώρο σήμερα. Μερικοί από αυτούς τους δημιουργούς παρουσιάζονται στην έκθεση σε μια οθόνη τριών οθονών, στην οποία δίνουν τους δικούς τους ορισμούς του ASMR στην κάμερα.
Στο βάθος της έκθεσης υπάρχει ένα ενοχλητικά ζωντανό μαραφέτι που σχεδίασε ο Tobias Bradford, όπου μια υγρή, ροζ γλώσσα από καουτσούκ κινείται πάνω-κάτω μέσω ενός ρομποτικού συστήματος που έχει επινοήσει. Κοντινά βρίσκονται τα έργα του Marc Teyssier “Voice of Touch” και “Articifical Skin for Mobile Devices”. Το τελευταίο είναι ουσιαστικά ακριβώς όπως περιγράφεται – μια επιφάνεια που μοιάζει με δέρμα για τα τεχνολογικά μας αντικείμενα, ενώ το πρώτο είναι πιο σύνθετο. Καθώς ο χρήστης τσιμπάει ή αγγίζει το κομμάτι του «δέρματος» από σιλικόνη, εμφανίζεται ως απάντηση μια φωνητική κραυγή.
Μια έκθεση για το ASMR δεν θα ήταν πλήρης χωρίς χώρο για τη συμμετοχή του κοινού, και η ομάδα που την επιμελήθηκε επιστράτευσε την εμπειρία της ερευνήτριας Julie Rose Bower για να δημιουργήσει έναν ζωντανό χώρο στούντιο στον οποίο οι επισκέπτες μπορούν να δημιουργήσουν τις δικές τους εμπειρίες σε πέντε εγκαταστάσεις.
Ολόκληρη η έκθεση επικεντρώνεται γύρω από μια «ASMR Arena». Στο εσωτερικό της μαλακά μαξιλαράκια που μοιάζουν με την επιφάνεια ενός εγκεφάλου εκτείνονται στις πλευρές ενός μεταλλικού πλαισίου, προσκαλώντας τους επισκέπτες να ξαπλώσουν και να παρακολουθήσουν τα βίντεο στις οθόνες γύρω από το χώρο. Από την Björk που δίνει μια περιγραφή για το πώς λειτουργεί μια τηλεόραση (1988), μέχρι το πρώτο βίντεο με ψίθυρους που ανέβηκε ποτέ στο Youtube (2009), τα βίντεο προσφέρουν μια ευρεία επισκόπηση αυτού που οι επιμελητές περιγράφουν ως «σκόπιμο ASMR» – που ορίζεται ως μια πρακτική που «μπορεί να ενεργοποιηθεί από την αντίληψη και την άμεση εμπλοκή».
*Η έκθεση «Weird Sensation Feels Good: The Wonderful World of ASMR» θα διαρκέσει από τις 13 Μαΐου έως τις 16 Οκτωβρίου στο Design Museum του Λονδίνου.
