Το ψυχεδελικό σύμπαν της Στέγης επεκτείνεται. Ταυτοχρόνως με την L.S.D. έκθεση των Άρη και Λάκη Ιωνά, και τα παράλληλα events που τρέχουν, ανοίγει σήμερα για το κοινό η εμβυθιστική περφόρμανς της καταξιωμένης γερμανίδας σκηνοθέτη Susanne Kennedy, που μαζί με τον πολυμεσικό καλλιτέχνη Markus Selg και τον διαθεματικό καλλιτέχνη Rodrik Biersteker παρουσιάζουν το project εικονικής πραγματικότητας με τίτλο “Ι AM (VR)”.

Βέβαια μεταξύ του σύμπαντος των The Callas και του metaverse κόσμου που δημιούργησαν οι γερμανοί καλλιτέχνες οι ομοιότητες ξεκινούν και τελειώνουν στη λέξη «ψυχεδέλεια» καθώς η προσέγγιση της έννοιας από πλευράς των δύο projects είναι τελείως διαφορετική.

Στο “Ι AM (VR)” καλούμαστε να ανέβουμε στον +5 της Στέγης, ένας από τους λιγότερα γνωστούς χώρους του οικοδομήματος, και εκεί σε ένα μικρό δωμάτιο φορώντας ο καθένας το headset του –πρόκειται για ατομική συνθήκη αφού μόνο ένα άτομο «τριπάρει» ανά δωματιάκι- ξεκινάει η εμβυθιστική περφόρμανς.

Επί τούτου χρησιμοποίησα τη λέξη «τριπάρει» γιατί αυτό που βίωσα χθες κατά τη διάρκεια της δημοσιογραφικής παρουσίασης ήταν αυτό που φαντάζει στο μυαλό μου όσο πιο κοντινό σε ένα ψυχεδελικό ταξίδι ουσιών˙ λέω φαντάζει γιατί δεν έχει τύχει να κάνω ψυχοτρόπα.

Φωτ.: Mark Selg, Rodrik Biersteker

Μπήκα λοιπόν στο δωμάτιο, έκατσα σταυροπόδι στο πάτωμα, φόρεσα πρώτα το προστατευτικό πανάκι –για να μην πιέζει έντονα δέρμα το headset- και μετά το ίδιο το headset. Μπορεί κανείς να παραμείνει όρθιος καθόλη τη διάρκεια της εμπειρίας ή ακόμη και να ξαπλώσει στο πάτωμα. Προτίμησα να κάτσω γιατί σκέφτηκα ότι ίσως να μου δημιουργηθεί η αίσθηση της αστάθειας ούσα όρθια και όντως πιστεύω ότι έπραξα καλά γιατί κατά τη διάρκεια του ταξιδιού οι «μετακινήσεις» μπορούν να προκαλέσουν μια σύγχυση και να νομίζεις ότι θα πέσεις. Εάν κάθεσαι το σώμα σου καθησυχάζει το μυαλό σου ότι δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος.

Ξεκινάμε λοιπόν, επιλέγουμε τα αγγλικά –εκτός και αν ξέρουμε άπταιστα ιαπωνικά που είναι η δεύτερη επιλογή στη γλώσσα περιήγησης- και το ταξίδι ξεκινά. «Βρέθηκα» σε ένα χώρο που γύρω μου υπήρχαν κι άλλα σώματα σε κατάσταση διαλογισμού ή νιρβάνας. Διαβάζω την επιγραφή «γνώθι σαυτόν» σε έναν από τους «τοίχους». Ένα μαντείο των Δελφών με όρους τεχνοσαμανισμού ανοίγεται μπροστά μου και μου προσφέρει τρεις επιλογές σε τρία νέα «δωμάτια».

Δεν θέλω να προδώσω πολλά για τις διαφορετικές επιλογές και τους «χώρους» γιατί υποθέτω ότι για κάθε έναν χρήστη του headset το πώς θα επιλέξει να κινηθεί στα δωμάτια –και κάπου εδώ σταματάω να βάζω άλλα εισαγωγικά γιατί νομίζω ότι πλέον είναι κατανοητό ότι όλα αυτά γίνονται σε ένα virtual reality περιβάλλον και όχι στην πραγματικότητα- και το πώς θα βιώσει αυτή του την περιήγηση είναι μια εξατομικευμένη, προσωπική εμπειρία.

Ο σκοπός όμως είναι κοινός: να βρεθούμε απέναντι από τον μάτι-μάντη που θα μας δώσει τον χρησμό. Αφού είχαν περάσει περίπου 30 λεπτά ταξιδιού και φτάνοντας προς το τέλος –μέσα από δάση, ιπτάμενους πλανήτης, ανελκυστήρες που σε εκτοξεύουν σε ένα παράλληλο σύμπαν περίπου όπως ο περίφημος γυάλινος ανελκυστήρας του Βίλι Βόνκα- βρέθηκα απέναντι από το μάτι-μάντη που πολύ ευγενικά με ρώτησε «Τι θελεις να μάθεις;». Είναι λίγο αστείο αλλά επειδή δεν είχα προετοιμαστεί ή ίσως επειδή μπερδεύτηκα για το αν όντως έχει νόημα να μιλήσω μέσα σε περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας δεν ρώτησα τίποτα άρα στην ουσία χρησμό δεν πήρα. Οπότε πράξτε όπως νιώθετε όταν έρθει εκείνη η στιγμή της κρίσιμης ερώτησης. Ίσως πάλι εγώ έχω τόσες ερωτήσεις μέσα στο κεφάλι μου που δεν πρόλαβε να ξεπηδήσει καμία.

Φωτ.: Mark Selg, Rodrik Biersteker

Ήταν περίπου εκείνη τη στιγμή που έκανα τον συνειρμό και σκέφτηκα το “Altered States”, εκείνη την καταπληκτική ταινία του 1980 με πρωταγωνιστή τον William Hurt και τις μεταμορφώσεις του στο ταξίδι αναζήτησης του εαυτού του. Μια ταινία 40 χρόνων νομίζω ότι ακόμη ενέχει περισσότερη πρωτοτυπία σε σχέση με το γερμανικό virtual reality project. Νιώθω δηλαδή ότι το 35λεπτο ταξίδι έμεινε στον αφρό της αναζήτησης της όποιας αυτογνωσίας δημιουργώντας ένα διασκεδαστικό βίωμα που όμως σύντομα θα ξεχάσω. Ακόμη και από άποψη αληθοφάνειας τα γραφιστικά δεν έπειθαν 100%.

Παρ’ όλα αυτά είναι μια fun εμπειρία, ένα παραισθησιογόνο –αλλά απολύτως ασφαλές- ταξίδι και εάν ειδωθεί ως τέτοιο τότε έχει εκπληρώσει τον σκοπό του.

Info: Τετάρτη – Κυριακή, 7 διαθέσιμα time slots (18:00, 18:45, 19:30, 20:15, 21:00, 21:45, 22:30) ανά ημέρα, Στο +5 της Στέγης. Άτομα που εγκυμονούν, πάσχουν από προβλήματα καρδιολογικά ή όρασης, από επιληψία ή άλλη σοβαρή ιατρική πάθηση καθώς και άτομα που χρησιμοποιούν συσκευές υποβοήθησης ακοής, βηματοδότη ή τυχόν άλλη εμφυτευμένη ιατρική συσκευή, συνιστάται να συμβουλευτούν τον ιατρό τους προτού χρησιμοποιήσουν το VR headset. Η χρήση του VR headset επιτρέπεται σε ανηλίκους άνω των 13 ετών εφόσον συνοδεύονται από ενήλικα. Η ΑΡΙΟΝΑ ουδεμία ευθύνη φέρει για αποκατάσταση πάσης φύσεως ζημίας που μπορεί να επέλθει στον χρήστη του VR headset εξαιτίας παραβίασης των ανωτέρω οδηγιών.

Φωτ.: Mark Selg, Rodrik Biersteker