Νομίζαμε πως στα τριάντα μας θα τα είχαμε όλα, θα ζούσαμε τη ζωή στο φουλ και θα είχαμε βρει το δρόμο μας. Αλλά πόσα δεν ήρθαν ποτέ και πόσα απίθανα πράγματα μας χτύπησαν την πόρτα, χωρίς να το περιμένουμε.
Νομίζαμε πως στα τριάντα μας θα τα είχαμε όλα, θα ζούσαμε τη ζωή στο φουλ και θα είχαμε βρει το δρόμο μας. Αλλά πόσα δεν ήρθαν ποτέ και πόσα απίθανα πράγματα μας χτύπησαν την πόρτα, χωρίς να το περιμένουμε.
Η τεχνολογία έχει πολιορκήσει τόσο πολύ τη ζωή μας που πλέον δεν διασκεδάζουμε μαζί της. Αλλά, μήπως όλη αυτή η ανία είναι ένα σημάδι για κάτι πιο ελπιδοφόρο;
Η τεχνολογία έχει πολιορκήσει τόσο πολύ τη ζωή μας που πλέον δεν διασκεδάζουμε μαζί της. Αλλά, μήπως όλη αυτή η ανία είναι ένα σημάδι για κάτι πιο ελπιδοφόρο;
Ενώ η ενασχόληση του υποψηφίου των Ρεπουμπλικάνων με τους δικτάτορες και η περιφρόνησή του για τον αμερικανικό στρατό βαθαίνει, οι Δημοκρατικοί επιλέγουν να σιωπούν.
Ενώ η ενασχόληση του υποψηφίου των Ρεπουμπλικάνων με τους δικτάτορες και η περιφρόνησή του για τον αμερικανικό στρατό βαθαίνει, οι Δημοκρατικοί επιλέγουν να σιωπούν.
Περισσότεροι από 60 δισεκατομμυριούχοι υποστηρίζουν τον Τραμπ, διότι είναι σαφές ότι οι πλουτοκράτες ανησυχούν πολύ περισσότερο για τους υψηλότερους φόρους παρά για τις απειλές κατά της δημοκρατίας.
Περισσότεροι από 60 δισεκατομμυριούχοι υποστηρίζουν τον Τραμπ, διότι είναι σαφές ότι οι πλουτοκράτες ανησυχούν πολύ περισσότερο για τους υψηλότερους φόρους παρά για τις απειλές κατά της δημοκρατίας.
Ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα, καθώς η προοπτική μιας δεύτερης θητείας του Τραμπ με τον Μασκ στο πλευρό του δημιουργεί ένα νέο πολιτικό τοπίο γεμάτο προκλήσεις και δυστοπικούς εφιάλτες.
Ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα, καθώς η προοπτική μιας δεύτερης θητείας του Τραμπ με τον Μασκ στο πλευρό του δημιουργεί ένα νέο πολιτικό τοπίο γεμάτο προκλήσεις και δυστοπικούς εφιάλτες.
Στην καρδιά της Αθήνας, κάθε βλέμμα, κάθε λέξη, κάθε σιωπή μπορεί να κρύβει μια κακοποίηση που δεν αφήνει σημάδια. Αυτή η σιωπή είναι η φωνή των ανήμπορων και των φοβισμένων, που υπομένουν αδιάκοπα.
Στην καρδιά της Αθήνας, κάθε βλέμμα, κάθε λέξη, κάθε σιωπή μπορεί να κρύβει μια κακοποίηση που δεν αφήνει σημάδια. Αυτή η σιωπή είναι η φωνή των ανήμπορων και των φοβισμένων, που υπομένουν αδιάκοπα.