Μπορώ να πω με σιγουριά ότι η Gen Z είναι μια εντελώς ξεχωριστή γενιά και ειλικρινά δεν είμαι καθόλου σίγουρη αν το λέω αυτό για καλό. Όπως και οι άλλες γενιές που έχουν περπατήσει πάνω σε αυτόν τον πλανήτη, έτσι κι εμείς θέλουμε με κάθε τρόπο να αφήσουμε το δικό μας αποτύπωμα. Μόνο που κάποιες φορές το κάνουμε με έναν πολύ ήσυχο και διακριτικό τρόπο.
Σε αντίθεση με όσους πέρασαν τα εφηβικά τους χρόνια τη δεκαετία του ’70 και του ’80, φαίνεται να έχουμε επιλέξει να ακολουθήσουμε έναν πιο εσωστρεφή δρόμο, που δεν θυμίζει καθόλου το επαναστατικό πνεύμα που επικρατούσε τα προηγούμενα χρόνια. Αντίθετα, ορκιζόμαστε στο «wellness» και την ηρεμία, χτίζοντας νέες συνήθειες γύρω από αυτές τις έννοιες. Και όχι, αυτό σίγουρα δεν μπορεί κανείς να το προσθέσει στη λίστα με τα ενοχλητικά κολλήματα που παρουσιάζουμε κατά καιρούς. Γιατί, στο κάτω κάτω, για να μας υπερασπιστώ λίγο, αν δεν ήμασταν εμείς να επιμείνουμε σε αυτό το κομμάτι, η ψυχική υγεία θα θεωρούνταν ακόμα ταμπού και οι κρίσεις πανικού θα ήταν το χρυσό εισιτήριο για πρώτο τραπέζι στο τρελοκομείο.
Αυτό το κύμα της προσωπικής ευεξίας φαίνεται να μας έχει επηρεάσει σε περισσότερους τομείς απ’ όσο θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, και ναι, η διασκέδαση είναι μέσα σε αυτούς. Και εδώ είναι που έρχεται το “soft clubbing”, ο νέος και πιο ήπιων τόνων τρόπος για να απολαύσει κανείς ένα Σαββατιάτικο βράδυ.
Αλκοόλ, δυνατές μουσικές και ξέφρενοι χοροί μοιάζουν πλέον με συνήθειες που μπορεί κανείς να βρει μόνο στα καταχωνιασμένα φωτογραφικά άλμπουμ και στις βιντεοκασέτες των γονιών του. Το 2025 δεν μετράει κανείς την επιτυχία της βραδιάς από τον αριθμό των ποτών που έχουν καταναλωθεί ή από την προσεγμένη playlist που έκανε τους πάντες να χορεύουν και να τραγουδούν μέχρι πρωίας. Όταν το ρολόι δείξει 01:00, όλοι εξαφανίζονται λες και έχουν να προλάβουν κάποια άμαξα πριν ξαναγίνει κολοκύθα, ενώ τα clubs και τα bars θεωρούνται πια τόσο πασέ που έχουν αντικατασταθεί από καφέ, καλλιτεχνικά στέκια, φούρνους, βιβλιοπωλεία, ακόμα και σούπερ μάρκετ.
Οι Millennials και η Gen Z προτιμούν να περνούν τα βράδια τους πιο ήρεμα και πιο οικονομικά, γιατί εδώ που τα λέμε, ποιος θέλει να σπαταλήσει τα χρήματά του σε αλκοόλ όταν οι λογαριασμοί και το ενοίκιο ξεπερνούν τον μισθό του; Έτσι, για να μη βρίσκεται συνέχεια το ταμείο στο μείον, τα νηφάλια πάρτι έχουν γίνει η νέα τάση.
Η έννοια της διασκέδασης δεν έχει εκλείψει, απλώς έχει διαφοροποιηθεί ο πυρήνας της. Βγάζοντας τον παράγοντα αλκοόλ από την εξίσωση, μπορεί κανείς να βιώσει τη στιγμή όπως πραγματικά είναι, να χορέψει με την παρέα του όχι υπό την καθοδήγηση του πέμπτου ποτηριού βότκας με βύσσινο, αλλά επειδή απλώς χαίρεται τη στιγμή. Και ναι, αν με ρωτάς, πιστεύω ότι όλο αυτό έχει μια βάση.
Στο κάτω κάτω, τόσο δύσκολο μας είναι να αφήσουμε τις αναστολές και να διασκεδάσουμε πραγματικά χωρίς διάφορα «συμπληρώματα»; Ίσως με αυτόν τον τρόπο να καταφέρουμε να συνδεθούμε ουσιαστικά με τα άτομα που έχουμε γύρω μας. Όχι, δεν προσπαθώ να δαιμονοποιήσω το αλκοόλ. Άλλωστε, δεν πίνω πράσινο τσάι όταν βγαίνω. Απλώς, ίσως αυτός είναι ο τρόπος της Gen Z να βάλει κάποια όρια στην αλόγιστη κατανάλωση που επικρατεί, δείχνοντας πως δεν χρειάζεται να βρίσκεται κανείς σε κατάσταση μέθης για να περάσει καλά.
Δεν είναι όμως μόνο η κατανάλωση ποτών που έχει αλλάξει με το soft clubbing. Είναι και οι ώρες που επιλέγουμε να αφιερώσουμε στη διασκέδασή μας. Τα λεγόμενα ξενύχτια έχουν γίνει κι αυτά παρελθόν, αφού πλέον τα απρόβλεπτα πάρτι σε καφέ και βιβλιοπωλεία τα μεσημέρια έχουν μεγαλύτερη απήχηση. Άλλωστε, ποιος έχει το κουράγιο να γυρνάει σπίτι του στις πέντε το πρωί, όταν έχει ήδη δουλέψει δεκατρείς ώρες με τις ευλογίες της κυβερνήσεως;
Με λίγα λόγια, η Gen Z, ως μια γενιά που τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την εσωστρέφεια, επαναπροσδιορίζει τους όρους του nightlife, εφευρίσκοντας πιο ήπιους και ξεκούραστους τρόπους για να το ρίξει έξω. Ντύνεται καλά, συναντά αγαπημένους φίλους στα πιο απρόσμενα μέρη, βγαίνει έξω και αποφεύγει το hangover της επόμενης ημέρας. Σε πολλούς μπορεί να φαίνεται σαν ένα είδος μιζέριας, ενώ σε άλλους αυτή η τακτική βάζει τέλος στην υπερβολή που κυριαρχούσε τις προηγούμενες δεκαετίες. Προσωπικά, βρίσκομαι κάπου ανάμεσα. Το soft clubbing έχει έρθει σίγουρα για να αποδείξει ότι η πραγματική διασκέδαση δεν κρύβεται μόνο στο ξενύχτι και το αλκοόλ, αλλά και σε μικρότερα πράγματα, όπως ένα απρόσμενο παρτάκι με σπιτική λεμονάδα σε ένα βιβλιοπωλείο σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας στην καρδιά του μεσημεριού.
Αυτό που έχει σημασία είναι η ισορροπία. Ο συνδυασμός του soft και του hard clubbing. Λίγη δόση ηρεμίας και λίγη δόση έντασης που γεμίζει τις μπαταρίες και δημιουργεί μνήμες.
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.
Μπορώ να πω με σιγουριά ότι η Gen Z είναι μια εντελώς ξεχωριστή γενιά και ειλικρινά δεν είμαι καθόλου σίγουρη αν το λέω αυτό για καλό. Όπως και οι άλλες γενιές που έχουν περπατήσει πάνω σε αυτόν τον πλανήτη, έτσι κι εμείς θέλουμε με κάθε τρόπο να αφήσουμε το δικό μας αποτύπωμα. Μόνο που κάποιες φορές το κάνουμε με έναν πολύ ήσυχο και διακριτικό τρόπο.
Σε αντίθεση με όσους πέρασαν τα εφηβικά τους χρόνια τη δεκαετία του ’70 και του ’80, φαίνεται να έχουμε επιλέξει να ακολουθήσουμε έναν πιο εσωστρεφή δρόμο, που δεν θυμίζει καθόλου το επαναστατικό πνεύμα που επικρατούσε τα προηγούμενα χρόνια. Αντίθετα, ορκιζόμαστε στο «wellness» και την ηρεμία, χτίζοντας νέες συνήθειες γύρω από αυτές τις έννοιες. Και όχι, αυτό σίγουρα δεν μπορεί κανείς να το προσθέσει στη λίστα με τα ενοχλητικά κολλήματα που παρουσιάζουμε κατά καιρούς. Γιατί, στο κάτω κάτω, για να μας υπερασπιστώ λίγο, αν δεν ήμασταν εμείς να επιμείνουμε σε αυτό το κομμάτι, η ψυχική υγεία θα θεωρούνταν ακόμα ταμπού και οι κρίσεις πανικού θα ήταν το χρυσό εισιτήριο για πρώτο τραπέζι στο τρελοκομείο.
Αυτό το κύμα της προσωπικής ευεξίας φαίνεται να μας έχει επηρεάσει σε περισσότερους τομείς απ’ όσο θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, και ναι, η διασκέδαση είναι μέσα σε αυτούς. Και εδώ είναι που έρχεται το “soft clubbing”, ο νέος και πιο ήπιων τόνων τρόπος για να απολαύσει κανείς ένα Σαββατιάτικο βράδυ.
Αλκοόλ, δυνατές μουσικές και ξέφρενοι χοροί μοιάζουν πλέον με συνήθειες που μπορεί κανείς να βρει μόνο στα καταχωνιασμένα φωτογραφικά άλμπουμ και στις βιντεοκασέτες των γονιών του. Το 2025 δεν μετράει κανείς την επιτυχία της βραδιάς από τον αριθμό των ποτών που έχουν καταναλωθεί ή από την προσεγμένη playlist που έκανε τους πάντες να χορεύουν και να τραγουδούν μέχρι πρωίας. Όταν το ρολόι δείξει 01:00, όλοι εξαφανίζονται λες και έχουν να προλάβουν κάποια άμαξα πριν ξαναγίνει κολοκύθα, ενώ τα clubs και τα bars θεωρούνται πια τόσο πασέ που έχουν αντικατασταθεί από καφέ, καλλιτεχνικά στέκια, φούρνους, βιβλιοπωλεία, ακόμα και σούπερ μάρκετ.
Οι Millennials και η Gen Z προτιμούν να περνούν τα βράδια τους πιο ήρεμα και πιο οικονομικά, γιατί εδώ που τα λέμε, ποιος θέλει να σπαταλήσει τα χρήματά του σε αλκοόλ όταν οι λογαριασμοί και το ενοίκιο ξεπερνούν τον μισθό του; Έτσι, για να μη βρίσκεται συνέχεια το ταμείο στο μείον, τα νηφάλια πάρτι έχουν γίνει η νέα τάση.
Η έννοια της διασκέδασης δεν έχει εκλείψει, απλώς έχει διαφοροποιηθεί ο πυρήνας της. Βγάζοντας τον παράγοντα αλκοόλ από την εξίσωση, μπορεί κανείς να βιώσει τη στιγμή όπως πραγματικά είναι, να χορέψει με την παρέα του όχι υπό την καθοδήγηση του πέμπτου ποτηριού βότκας με βύσσινο, αλλά επειδή απλώς χαίρεται τη στιγμή. Και ναι, αν με ρωτάς, πιστεύω ότι όλο αυτό έχει μια βάση.
Στο κάτω κάτω, τόσο δύσκολο μας είναι να αφήσουμε τις αναστολές και να διασκεδάσουμε πραγματικά χωρίς διάφορα «συμπληρώματα»; Ίσως με αυτόν τον τρόπο να καταφέρουμε να συνδεθούμε ουσιαστικά με τα άτομα που έχουμε γύρω μας. Όχι, δεν προσπαθώ να δαιμονοποιήσω το αλκοόλ. Άλλωστε, δεν πίνω πράσινο τσάι όταν βγαίνω. Απλώς, ίσως αυτός είναι ο τρόπος της Gen Z να βάλει κάποια όρια στην αλόγιστη κατανάλωση που επικρατεί, δείχνοντας πως δεν χρειάζεται να βρίσκεται κανείς σε κατάσταση μέθης για να περάσει καλά.
Δεν είναι όμως μόνο η κατανάλωση ποτών που έχει αλλάξει με το soft clubbing. Είναι και οι ώρες που επιλέγουμε να αφιερώσουμε στη διασκέδασή μας. Τα λεγόμενα ξενύχτια έχουν γίνει κι αυτά παρελθόν, αφού πλέον τα απρόβλεπτα πάρτι σε καφέ και βιβλιοπωλεία τα μεσημέρια έχουν μεγαλύτερη απήχηση. Άλλωστε, ποιος έχει το κουράγιο να γυρνάει σπίτι του στις πέντε το πρωί, όταν έχει ήδη δουλέψει δεκατρείς ώρες με τις ευλογίες της κυβερνήσεως;
Με λίγα λόγια, η Gen Z, ως μια γενιά που τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για την εσωστρέφεια, επαναπροσδιορίζει τους όρους του nightlife, εφευρίσκοντας πιο ήπιους και ξεκούραστους τρόπους για να το ρίξει έξω. Ντύνεται καλά, συναντά αγαπημένους φίλους στα πιο απρόσμενα μέρη, βγαίνει έξω και αποφεύγει το hangover της επόμενης ημέρας. Σε πολλούς μπορεί να φαίνεται σαν ένα είδος μιζέριας, ενώ σε άλλους αυτή η τακτική βάζει τέλος στην υπερβολή που κυριαρχούσε τις προηγούμενες δεκαετίες. Προσωπικά, βρίσκομαι κάπου ανάμεσα. Το soft clubbing έχει έρθει σίγουρα για να αποδείξει ότι η πραγματική διασκέδαση δεν κρύβεται μόνο στο ξενύχτι και το αλκοόλ, αλλά και σε μικρότερα πράγματα, όπως ένα απρόσμενο παρτάκι με σπιτική λεμονάδα σε ένα βιβλιοπωλείο σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Αθήνας στην καρδιά του μεσημεριού.
Αυτό που έχει σημασία είναι η ισορροπία. Ο συνδυασμός του soft και του hard clubbing. Λίγη δόση ηρεμίας και λίγη δόση έντασης που γεμίζει τις μπαταρίες και δημιουργεί μνήμες.
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.
