Τα βήματα του Αριστοτέλη και του Αλέξη Ζορμπά» μέχρι το Κάστρο Νέπωσι στο Παλαιοχώρι, έιχαν την δυνατότητα να περπατήσουν ταξιδιωτικοί πράκτορες από τη Βρετανία, την Ολλανδία και το Βέλγιο, οι οποίοι συμμετείχαν σε περιπατητικό ταξίδι εξοικείωσης, που διοργάνωσε ο δήμος Αριστοτέλη, σε συνεργασία με τα γραφεία Ε.Ο.Τ. Ηνωμένου Βασιλείου και Κάτω Χωρώ, αναφέρει το ΑΠΕ.

Οι πράκτορες περπάτησαν από τον Ταξιάρχη προς την Αρναία ανάμεσα στους ελατώνες και τις μελισσοκαλλιέργειες του Χολομώντα, αλλά και σε τμήμα του Αριστοτελικού Περιπάτου. Ποδηλάτησαν ακόμα σε τμήματα του Ακάνθιου και του Προαθωνικού Περιπάτου, στα σύνορα του Αγίου Όρους, ενώ γεύτηκαν θεματικά υπαίθρια γεύματα σε δάση, λόφους και θέσεις θέας, αλλά και σε hiking friendly ή πολυτελή ξενοδοχεία της Ολυμπιάδας, όπου προωθήθηκαν συγκεκριμένα τοπικά προϊόντα από εννέα τοπικούς παραγωγούς. Η εμπειρία των συμμετεχόντων θα μετατραπεί σε τουριστικό πρόγραμμα διάρκειας επτά και 14 ημερών, το οποίο θα μπορούν να προμηθευτούν από τοπικούς ταξιδιωτικούς πράκτορες ή να το δομήσουν σε συνεργασία με τοπικές ξενοδοχειακές μονάδες, ώστε περισσότεροι Ευρωπαίοι ταξιδιώτες να ανακαλύψουν το υφιστάμενο δίκτυο περιπατητικών και ποδηλατικών περιηγήσεων της περιοχής, το οποίο διαθέτει διαδρομές μήκους άνω των 100 χιλιομέτρων.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του δήμου Αριστοτέλη, η επίσκεψη εστίασε στην ανάδειξη επιλεγμένων τοπικών μονοπατιών, τα οποία συνδυάζουν τη φυσική ομορφιά με ιστορικές προσωπικότητες παγκόσμιας εμβέλειας, όπως ο Αριστοτέλης, ο Απόστολος Παύλος και ο Αλέξης Ζορμπάς, αλλά και τη γεωγραφική τους θέση με σημεία παγκόσμιου ενδιαφέροντος, όπως το Άγιον Όρος, η Διώρυγα του Ξέρξη, το Αριστοτελικό Όρος και η Αρχαία Άκανθος. Πρόκειται επιπλέον για μονοπάτια που αναδεικνύουν τη δύναμη της διεθνούς συνθήκης «Natura 2000», η οποία προστατεύει μεγάλα τμήματα μεταξύ του ορεινού και του πεδινού όγκου.

«Ο Δήμος Αριστοτέλη, έχοντας πραγματοποιήσει την υποχρεωτική εκπαίδευση 12 δημοτών του, φιλοδοξεί φέτος να ολοκληρώσει την τοποθέτηση κριτηρίων σε μονοπάτι μήκους 50 χιλιομέτρων, προκειμένου αυτό να ελεγχθεί και να πιστοποιηθεί από τον ανεξάρτητο φορέα πιστοποίησης “Wanderbares Deutschland und Leading Quality Trails”» υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση, στην οποία επισημαίνεται ακόμα ότι ανανεώνεται για τρία έτη η «bike friendly» (φιλική προς το ποδήλατο) πιστοποίηση του συνόλου των τοπικών μονοπατιών, σε συνεργασία με την «Tour Natuur» και παραδίδεται στους περιπατητές – ποδηλάτες η εφαρμογή για έξυπνες συσκευές με τίτλο «Αριστοτέλης, Συνοδοιπόρος», όπου ο Αριστοτέλης εμφανίζεται σε αυτές να διδάσκει ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ σε κάθε ερώτηση εκείνων που ακολουθούν τον Αριστοτελικό Περίπατο. Η συντήρηση του δικτύου πραγματοποιείται για μία ακόμη χρονιά από τα μέλη της Αριστοτελικής Σύμπραξης Επαγγελματιών του Δήμου.

«Ένα σπουδαίο έργο τουριστικής υποδομής δίνει πραγματική τουριστική ζωή στην Ανατολική Χαλκιδική από το Μάρτιο μέχρι το Νοέμβριο, διαμορφώνοντας την αλλαγή που είχε ανάγκη ο τοπικός τουρισμός» επισήμανε ο δήμαρχος Αριστοτέλη, Στέλιος Βαλιάνος και πρόσθεσε: «Μέσα από μεγάλες ή μικρές συμπράξεις, συναινέσεις και συνέργειες πετύχαμε ουσιαστική επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, ένταξη του ορεινού και του πεδινού όγκου στα διεθνή τουριστικά δρώμενα, κατακόρυφη αύξηση του τζίρου των τοπικών επιχειρήσεων ξενοδοχίας και εστίασης, μείωση της ανεργίας και φυσικά ανάδειξη της τοπικής ιστορίας, αφού κάθε ειδική διαδρομή προβάλει και μία πτυχή της».

Ποιός ήταν ο Ζορμπάς

Ο Αλέξης Ζορμπάς (πραγματικό όνομα Γεώργιος Ζορμπάς, 1865 – 1941) ήταν Έλληνας και ως οικογενειάρχης χαρακτηρίζεται ως Πολύτεκνος. Στην πολυτάραχη ζωή του ήταν κατά καιρούς κτηνοτρόφος, υλοτόμος, σιδεράς, γανωματής, σταβλιτής, μεταλλωρύχος, επιχειρηματίας. Έγινε γνωστός ως ήρωας του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά.

Ως τόπος γεννήσεως του, σε πρώιμα δημοσιεύματα, αναφέρεται ο Κολινδρός του Νομού Πιερίας. Νεότερα στοιχεία και έρευνα, όμως, φαίνεται να οδηγούν στο ότι ο πραγματικός τόπος γεννήσεώς του είναι το Καταφύγι Πιερίων της Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης το 1865. Η εγγραφή της γεννήσεώς του, μάλιστα, εμφανίζεται στο διασωθέν Βιβλίο Μητρώου Αρρένων της Κοινότητας Καταφυγίου από την πυρπόληση του χωριού από τους Γερμανούς τα Χριστούγεννα του 1943.

Ήταν γιος του Φώτη Ζορμπά και της Ευγενίας το γένος Σπανού ενός πλούσιου τσέλιγκα και κτηματία και είχε άλλα τρία αδέλφια (την Κατερίνα, τον Γιάννη και τον Ξενοφώντα). Ήταν πρώτος ξάδελφος του πολιτικού Αστέριου Ζουρμπά.

Όταν ενηλικιώθηκε έφυγε για τη Χαλκιδική, όπου στο Παλαιοχώρι έζησε τα πιο κρίσιμα χρόνια της ζωής του. Εκεί διέμεινε σε ένα φίλο του και εργάστηκε ως υλοτόμος, σιδεράς, γανωματής και σταβλιτής, μεταλλωρύχος σε μια Γαλλική εταιρεία εκμετάλλευσης μεταλλείων στο Ίσβορο στην περιοχή Μαδέμ Λάκκο (Στρατονίκη). Γνωρίστηκε με τον αρχιεργάτη του μεταλλείου, Γιάννη Καλκούνη, “έκλεψε” και παντρεύτηκε στο Παλαιοχώρι την κόρη του Ελένη, και έκανε μαζί της δώδεκα παιδιά (έζησαν τελικά τα επτά), από τα οποία αγαπούσε ιδιαίτερα τη δεύτερή του κόρη Ανδρονίκη, αλλά οι πόλεμοι και ο θάνατος της γυναίκας του Ελένης, φέρνουν δυστυχία στην οικογένειά του.

Μετά από όλα αυτά εγκαταλείπει το Παλαιοχώρι και την Χαλκιδική και έρχεται στο Ελευθεροχώρι της Πιερίας, όπου μένει ο αδελφός του Γιάννης Ζορμπάς, ο γιατρός.

Το 1915 φεύγει για το Άγιο Όρος με την απόφαση να γίνει καλόγερος. Εκεί θα γνωριστεί με τον Καζαντζάκη και μια δυνατή φιλία θα αρχίσει να δένει τους δυο άντρες. Κατόπιν πηγαίνουν στη Μάνη όπου εκμεταλλεύονται τα ορυχεία της Πράστοβας (κοντά στη Στούπα Μεσσηνίας, παραθαλάσσιο χωριό του Δήμου Λεύκτρου στη Μεσσηνιακή Μάνη).

Ακολουθεί τον Καζαντζάκη ως απεσταλμένου του Ελληνικού Κράτους στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου το 1920, μετά την Ποντιακή γενοκτονία, όπου διέσωσε περίπου 100.000 Πόντιους, μεταφέροντάς τους στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με τα αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας.

Ο Νίκος Καζαντζάκης κατά την παραμονή του στην Αίγινα έγραψε το έργο του “Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά”.

Η ταραγμένη ζωή του θα σταματήσει στα Σκόπια, όπου εγκαταστάθηκε μαζί με την κόρη του Κατίνα (Κατερίνα). Εκεί ξαναπαντρεύτηκε, έκανε και άλλα παιδιά και νέα οικογένεια. Ασχολήθηκε με την εξορυκτική δραστηριότητα.

Πέθανε το 1941 από τη φυσική εξασθένηση της υγείας, τις κακουχίες και τη πείνα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο τάφος του βρίσκεται στο νεκροταφείο του Δήμου Μπούτελ στα Σκόπια. Δισέγγονός του ήταν ο Παύλος Σιδηρόπουλος.