Η Ναύπακτος είναι πάντα μαγευτική, οποιαδήποτε μέρα του χρόνου. Κοντινός προορισμός από την Αθήνα, με πολλές επιλογές, για ζευγάρια και οικογένεια. Η φύση, όμως, ήταν το κριτήριο αναζήτησης στο πλάνο του ταξιδιού και γνώμονας με τον όποιο πραγματοποιήθηκε η οργάνωση και ο σχεδιασμός του. Με αυτή τη σκέψη, αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε την ορεινή Ναυπακτία. Εκμεταλλευτήκαμε τις δύο μέρες που είχαμε στη διάθεσή μας και διασχίσαμε ένα μεγάλο κομμάτι της και μαγευτήκαμε από τα δέντρα, τα ποτάμια και τα ρυάκια. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να σας την παρουσιάσουμε μέσα από τη δική μας εμπειρία και τα δικά μας μάτια, τις Άλπεις της Ελλάδας.
Με αφετηρία την Αθήνα και μεταφορικό μέσο την μηχανή, φτάσαμε μετά από 3 ώρες στην Ναύπακτο, που κάναμε στάση για καφέ και ανεφοδιασμό. Προσοχή! Οπωσδήποτε, μην παραμερίσετε τα καύσιμα, γιατί μετά θα το μετανιώσετε. Ο καφές μας και το γλυκό μας έδωσαν κουράγιο και ενέργεια για να συνεχίσουμε μέχρι την Ελατού, στην οποία θα κάναμε διανυκτέρευση. Μετά από μία ώρα και 49 χιλιόμετρα, φτάσαμε σε ένα μαγευτικό καταπράσινο μέρος, με βελανιδιές, καστανιές, αμυγδαλιές και πλατάνια. Που και που, μπορεί να πετύχετε να ξεπροβάλλουν σκιουράκια, ενώ οι πεταλούδες θα σας κάνουν παρέα στο πολύχρωμο και ανθισμένο τοπίο. Το δασικό τοπίο, προμηνύει την ομορφιά του τόπου, ωστόσο μόλις ξεπροβάλλουν τα πρώτα έλατα, θα καταλάβετε ότι πλησιάζετε στον προορισμό σας, που βρίσκεται σε υψόμετρο 1.050 μέτρων. Τα πέτρινα σπίτια και η εκκλησία της Μεταφόρφωσης του Σωτήρος, χτισμένη στο μακρινό 1864, σίγουρα θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον του επισκέπτη.
Που θα μείνετε
Ελατού
Το ομώνυμο ξενοδοχείο, κρυμμένο μέσα στα έλατα, περιμένει να σας φιλοξενήσει, με 16 δίκλινα δωμάτια, το καθένα με το δικό του μπαλκόνι και τη φύση να απλώνετε μπροστά στα μάτια σας. Οι ζεστοί του άνθρωποι θα σας προσφέρουν μία ζεστή διαμονή και νόστιμο σπιτικά μαγειρεμένο φαγητό. Δεν πρέπει να χάσετε τον κοκκινιστό κόκκορα που συνοδεύεται με μακαρόνια, την παραδοσιακή πίτα που είναι γεμισμένη με άγρια χόρτα που έχουν μαζέψει από την περιοχή και τα μπιφτέκια που είναι τόσο ζουμέρα με τα μυρωδικά απλώνονται στη στους γευστικούς αισθητήρες. Όφειλετε στο τέλος να έχετε αφήσει, οπωσδήποτε, χώρο στο στομάχι σας για το γλυκό. Το έχουν ονομάσει προφιτερόλ, αλλά δεν έχει καμία σχέση με το προφιτερόλ που έχετε στο μυαλό σας. Αποτελείται από αρκετά στρώματα, κάποια από τα οποία περιλαμβάνουν σοκολάτα, κρέμα, ξηρούς καρπούς και μπισκότο. Μία μελετημένη συνταγή που έχει καταφέρει να συνδέσει όλες τις στρώσεις στην τέλεια αναλογία, με ένα μαγικό τρόπο.
Τα χωριά που πρέπει να δείτε
Άνω Χώρα
Η ορεινή Ναυπακτία όσο όμορφη είναι, άλλο τόσο δύσβατη είναι. Θα το αναλύσουμε και στη συνέχεια, ωστόσο να είσαστε προετοιμασμένοι για λακούβες, κενά στην ασφαλτόστρωση και κάποια σημεία με χωματόδρομους. Η περιήγηση ξεκίνησε από την Άνω Χώρα Ναυπακτίας, η οποία είναι ένα από τα πιο τουριστικά μέρη της περιοχής και βρίσκεται δυτικά των Βαρδουσίων, στις πλαγιές του υψώματος που ονομάζεται Κερασοβούνι. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, λειτούργησε η μοναδική οργανωμένη σχολή της ορεινής Ναυπακτίας, η οποία αναφέρεται ως Σχολή της Λομποτινάς. Η σχολή λειτούργησε υπό την προστασία των Καναβαίων, παλιάς εύπορης Βυζαντινής οικογένειας, ενώ εκεί φοίτησε για δύο χρόνια ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Από το 2016 λειτουργεί λαογραφικό μουσείο στο οποίο μπορείτε να κάνετε μία στάση, ενώ δεν απέχει πολύ μακριά ο παλιός νερόμυλος που για την σημερινή του εικόνα έχουν φροντίσει τα εγγόνια της τελευταίας νερομυλού.
Αν αποφασίσετε να πάτε τον Οκτώβριο, σίγουρα πρέπει να επισκεφθείτε την “Γιορτή κάστανου και τσίπουρου”, στην οποία προσέρχεται κόσμος και από τις γύρω περιοχές.
Κρυονέρια
Μία στάση, οπωσδήποτε επιβάλλεται σε αυτό το εξαιρετικά όμορφο χωριό, που δυστυχώς για να φτάσετε πρέπει να διασχίσετε ένα εξαιρετικά κακό οδικό δίκτυο. Από τη Ναύπακτο απέχει 65 χιλιόμετρα και θα χρειαστείτε κάτι λιγότερο από 2 ώρες για να φτάσετε. Το χωριό είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.170 μέτρων, ενώ μέχρι να φτάσετε πρέπει να προσέχετε μήπως πετύχετε κάποιο ζαρκάδι ή αγριογούρουνο στον δρόμο, για αυτό πρέπει και να οδηγείτε προσεκτικά. Σίγουρα θα μαγευτείς από τα πανύψηλα δέντρα και από τα σπάνια είδη λουλουδιών. Αν θες να ξαποστάσεις μπορείς να το κάνεις στην κεντρική πλατεία του χωριού που θα έχεις την ευκαιρία να αφουγκραστείς την ηρεμία, την οποία συνοδεύει το νερό από τις βρύσες τριγύρω, ενώ στο κέντρο της πλατείας δεσπόζει ένας πανέμορφος πλάτανος που μπορείτε να θαυμάσετε. Το Πολιτιστικό Κέντρο και Λαογραφικό Μουσείο των Κρυονερίων που στεγάζεται στο “αρχοντικό” του Ζήσιμου Παπαλάμπρου και ο πολιούχος ναός του Αγίου Γεωργίου, που χτίστηκε το 1829, σας περιμένουν για επίσκεψη.
Που θα φάτε
Πλάτανος
View this post on Instagram
Για φαγητό οπωσδήποτε, πρέπει να κάνετε στάση σε ένα εξαιρετικά όμορφο χωριό, τον Πλάτανο. Από το συγκεκριμένο χωριό κατάγεται ο μεγάλος θεατράνθρωπος Δημήτρης Ροντήρης που ήταν σπουδαίος σκηνοθέτης, δάσκαλος, διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και πρωτοπόρος στην αναβίωση του αρχαίου δράματος. Το ανοιχτό θέατρο που υπάρχει, έχει πάρει το όνομά του από αυτόν, ενώ παράλληλα, διασώζεται ακόμη και σήμερα από το 1847 η περίφημη Οικία Ροντήρη ή αλλιώς «Τα Ροντηραίικα». Εκεί είχε εγκαταστήσει και το αρχηγείο του ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821,προκειμένου να βοηθήσει το πολιορκημένο Μεσολόγγι. Λίγο πριν την πλατεία του χωριού, υπάρχει και η προτομή του. Σύμφωνα με τα βιβλία του χωριού, υπήρχε και ένα άλλο πρόσωπο που το είχε επισκεφθεί, αυτό ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη το 1969, στο οποίο βρήκε τον γιατρό που τη βοήθησε να μείνει έγκυος.
Θα σας δώσουμε δύο επιλογές για φαγητό, η μία βρίσκεται σε ένα χωριό πριν τον Πλάτανο, στο Χάνι, εκεί βρίσκεται και η ομώνυμη ταβέρνα το “Χάνι του Λιόλιου”. Αποτελεί ένα από τα ιστορικότερα χάνια του νομού Αιτ/νίας και η ύπαρξη του χρονολογείται πριν το 1820. Βρίσκεται, μεταξύ Πλατάνου και Αγίου Δημητρίου, σε υψόμετρο 1200μ.,περιστοιχισμένο από έλατα. Το φαγητό προέρχεται από ντόπιους παραγωγούς, μεταξύ άλλων, μπορείτε να δοκιμάσετε ψητό στον ξυλόφουρνο, κοκορέτσι, ψητά της ώρας, αγριογούρουνο στιφάδο, γίδα βραστή, νόστιμες παραδοσιακές πίτες και κάθε είδους γλυκά φτιαγμένα με μεράκι και αγνά υλικά. Αν αποφασίσετε να πάτε κατεύθειαν στον Πλάτανο, θα φάτε στης “Ιφιγένειας”. Πρόκειται για μία οικογενειακή ταβέρνα που θα ανταμείψει, επίσης, την κούραση του ταξιδιού σας. Τα κρέατα, προέρχονται από την περιοχή, ενώ τα προμηθεύονται απευθείας από το κρεοπωλείο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε τα παϊδάκια, το χειροποίητο λουκάνικο και τη σπιτική τυροκαυτέρη που σίγουρα θα σας μείνει αξέχαστη.
Τι να δείτε
Ο τελικός προορισμός ήταν το μεσαιωνικό γεφύρι της Αρτοτίβας. Ήρθε η ώρα να σας πω τι να μην κάνετε, γιατί δεν ήταν όλα ρόδινα. Κάπου κοντά στον Θέρμο, ήμασταν στην αναζήτηση του δρόμου που πρέπει να ακολουθήσουμε, ρωτώντας μια κυρία, μας υπέδειξε έναν δρόμο ο οποίος φαινόταν ότι είχα κάποιον λάκκο. “Μπορούμε να πάμε κανονικά; Θα φτάσουμε;” ρωτήσαμε την κυρία που άπλωνε τα σεντόνια. “Ναι ναι κανονικά, πάει πάει”, ανταποκρίθηκε, αυτή η βεβαιότητα έκρυβε σίγουρα μία παγίδα από πίσω, πάντα κρύβει, δηλαδή. Μετά από 500 μέτρα, συναντήσαμε τον αγαπημένο χωματόδρομο, που είχαμε ήδη συναντήσει σε κάποια σημεία έως τώρα. Αυτός ο χωματόδρομος, εκτός από πέτρες, περιελάμβανε στροφές, κατηφόρες και προς το τέλος και ανηφόρες. Τι σημαίνει αυτό; Η κατάβαση με μηχανή και δύο αναβάτες, ακόμα και με πολλή εμπειρία, μπορεί να αποδειχθεί δύσκολη πίστα. Η οδηγική εμπερία παίζει σημαντικό ρόλο, αν δεν την έχετε, σας προτείνουμε να ακολουθήσετε άλλο δρόμο, αυτόν που είναι κοντά στο χωριό Δροσούλα.
Μετά από 1 ώρα και κάτι κατάβασης και αφού συναντήσαμε δύο κοπάδια με πρόβατα, καταφέραμε με πολύ κόπο να φτάσουμε στο γεφύρι της Αρτοτίβας. Το γεφύρι της Αρτοτίβας (η «Καμάρα» ή το «Βενέτικο»), είναι σημείο αναφοράς για τους ντόπιους και άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία, την οικονομία και την κοινωνική ζωή της ευρύτερης περιοχής του Θέρμου, της βόρειας Ναυπακτίας και της νοτιοανατολικής Ευρυτανίας. Κατασκευάστηκε ή ανακατασκευάστηκε, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην τοπική παράδοση, κατά την Α΄ Ενετοκρατία (1407-1499). Είναι από τα αρχαιότερα γεφύρια από όσα σώζονται μέχρι σήμερα στην Αιτωλοακαρνανία και ένα από τα παλαιότερα στην Ελλάδα. Πρόσφατα επισκευάστηκε, και μάλιστα, έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
