Μπορεί να ξεχάσει άραγε κάποιος την πρώτη φορά που δοκίμασε αναψυκτικό και έτσουξαν τα μάτια του τόσο πολύ που δάκρυσε; Ή την πρώτη φορά που έφαγε παγωτό; Ή μια κουταλιά από μια πάστα σεράνο; Μπορεί άραγε η περφορέ γραμμή ανάμεσα στο χτες και το σήμερα να περιχαρακώσει την ανάμνηση; Υπαρξιακά ερωτήματα ζητούν απάντηση. Σίγουρα η γεύση μάς καθορίζει με τον ίδιο τρόπο που το κάνει το μουσικό μας γούστο ή η φωτογραφία μας στα σόσιαλ μίντια.

«Η κοιλιά είναι ο λόγος για τον οποίο ο άνθρωπος δεν πιστεύει εύκολα πως είναι θεός» λέει ο Νίτσε αντιλαμβανόμενος την αδυναμία των έμβυων όντων στις τερψυραλλύγιες απολαύσεις.

«Α, εγώ θέλω τα γλυκά να μην είναι γλυκά» είναι η μόνιμη επωδός τελευταία. Όλοι ή σχεδόν όλοι αυτό θέλουμε πλέον. Μια άγλυκη επικάλυψη σοκολάτας να φωλιάσουμε. Μια αφράτη πουτίγκα χωρίς ζάχαρη να πάνε κάτω τα φαρμάκια. Κανείς μας, όμως δεν μπορεί να ξεχάσει τα γλυκά-γλυκά με τα οποία μεγάλωσε. Αυτά που έφερνε η χρυσοχέρα θεία στις κυριακάτικες επισκέψεις, αυτά που καταναλώναμε με μανία με κάθε εορταστική αφορμή, τα ποντικάκια της καρδιάς μας ή τα σιροπιασμένα σαβαρέν σε XL μέθεγος.

Τα γλυκά του παρελθόντος μοιάζουν με το παιδικό μας δωμάτιο: αυτές μας μεγάλωσαν. Κι ευτυχώς υπάρχουν ακόμα μερικά ζαχαροπλαστεία που συνεχίζουν να αναπαράγουν αυτές τις γευστικές αναμνήσεις χωρίς να φοβούνται να μελώσουν από την γλύκα.

Βάρσος – Η μόνιμη και σταθερή στάση στην Κηφισιά

Το πρώτο πράγμα που απολαμβάνει κανείς μπαίνοντας στον χώρο είναι η μυρωδιά. Μοσχοβολάει κρέμα. Ο Γουίλι Γουάνκα θα αισθανόταν σαν στο σπίτι του. Από το 1892 που άνοιξε τις πόρτες του έως σήμερα δεν έχει αλλάξει και πολλά. Τα βουνά από μαρέγκες που στέκονται ακούνητα σε προκαλούν να τα ανέβεις, τα παλιά ψυγεία προσφέρονται για φόντο σε κάποια σέλφι, στον τιμοκατάλογο του τοίχου υπάρχει η δυνατότητα για γάλα σε ποτήρι. Ο χρόνος επιβεβαιώνει τη σχετικότητά του και οι πάστες συνεπικουρούν σε αυτό. Το σαλονάκι στο πίσω μέρος του μαγαζιού θα μπορούσε να φιλοξενηθεί στο περιοδικό Wallpaper ενώ η ηλεκτρονική έκδοση των New York Times συμπεριέλαβε το αστικό αυτό θρυλικό ζαχαροπλαστείο στα πέντε μέρη που πρέπει να επισκεφθεί κάποιος στην Αθήνα.

Κασσαβέτη 5, Κηφισιά, τηλ.: 210 8012472

Μητροπολιτικόν – Η αστική κουλτούρα του κεράσματος

Κάποτε, χρόνια πίσω, δεν υπήρχε περίπτωση να πάει κάποιος επίσκεψη σε άλλο σπίτι, φιλικό ή οικογενειακό, με άδεια χέρια -μια έκφραση που φρόντιζε να αποχαρακτηριστεί με την παρουσία ενός μικρού κουτιού από το συγκεκριμένο ζαχαροπλαστείο γεμάτο σοκολατάκια, εργολάβους, γλασαρισμένα μανταρινάκια (ένα από τα σουξέ του καταστήματος) ή λοιπά κεράσματα, κάποια από τα οποία έχουν φανατικούς οπαδούς, συγκεκριμένα τα κεράσμαρα φυστικιού με την πράσινη πάστα μέσα τους.

Βουλής 39, Σύνταγμα, τηλ.: 210 3220226

Αφοί Ασημακόπουλοι – Μια lemon pie μα ποια lemon pie, μία lemon pie από τα παλιά

Ήταν το 1915 όταν το γαλακτοπωλείο του κέντρου της Αθήνας πρόσφερε φρέσκο γάλα σε ποτήρι, ρυζόγαλο και βούτυρο με μέλι. Αργότερα μπήκε δυναμικά στη ζαχαροπλαστική, αρχικά με γαλακτομπούρεκα, τσουρέκια, παγωτά, πάστες ενώ μερικά χρόνια αργότερα στράφηκαν στη σοκολατοποιία. Όσα χρόνια κι αν περάσουν η νουγκατίνα του ζαχαροπλαστείου παραμένει φρέσκια. Η απαλάχτη γεύση της είναι τόσο καθησυχαστική σαν χάδι. Στα υπερατού του ζαχαροπλαστείου είναι ότι χρησιμοποιούν αυθεντική ελληνική σοκολάτα, φρέσκο βούτυρο παραγωγής τους αλλά και γάλα απευθείας από επιλεγμένους κτηνοτρόφους. Κι αυτό είναι ένα γευστικό μεμοραμπίλι που κουβαλάει κανείς για χρόνια.

Χαριλάου Τρικούπη 82, Εξάρχεια, τηλ.: 210 3610092

Τούλα – Ποιος δεν έχει δοκιμάσει το μοναδικό παγωτό μουστάρδα;

Άνοιξε για πρώτη φορά το 1920 στην Κωνσταντινούπολη και ύστερα από 44 χρόνια ήρθε στο Παγκράτι. Εκεί βρίσκεται μέχρι και σήμερα με την ίδια διακόσμηση από βαρύ, σκούρο ξύλο στα ράφια πίσω από τις ρετρό βιτρίνες. Το ζαχαροπλαστείο έγινε διάσημο όταν αποφάσισε να ονομάσει το παγωτό από καραμέλα «μουστάρδα» -κάτι που παραμένει αναπάντητο ως urban myth ακόμα και σήμερα, «έχει ή δεν έχει μουστάρδα, τελικά;». Αυτό δε θα το μάθουμε ποτέ. Έχει διαρρεύσει, όμως, ότι το παγωτό μουστάρδα είναι φτιαγμένο με σαράντα συστατικά, μεταξύ των οποίων ανθόνερο, μέλι, καραμελωμένα αμύγδαλα και πρόβειο γάλα.

Ευτυχίδου 41, Παγκράτι, τηλ.: 210 7218255

Pastry Family – Από τα 60s με αγάπη

Από το 1969 έως σήμερα δεν έχει αλλάξει τί-πο-τα. Ούτε η επιγραφή, ούτε η διακόσμηση, ούτε οι αστικοί μύθοι που το συνοδεύουν. Λέγεται (και μας αρέσει να το αναπαράγουμε) ότι ο Δημήτρης Χορν είχε αδυναμία στις νουγκατίνες του, ο Μάνος Χατζιδάκις στους κουραμπιέδες του ενώ η Μελίνα και η Αλίκη ήταν φανατικές πελάτισσες. Όποιος δεν έχει δοκιμάσει το ξακουστό γλυκό με choux, κρέμα και φράουλες κάτι χάνει -πρωταγωνιστεί στις λίστες με τα πράγματα που πρέπει να δοκιμάσει κανείς έστω για μία φορά στη ζωή του.

Ριζάρη 19, Παγκράτι, τηλ: 210 7210987