To zombie apocalypse είναι εδώ και καιρό ένα από τα αγαπημένα θέματα των ταινιών τρόμου με το φλέγον ερώτημα που θέτουν αν είναι το εξής: πού θα κρυβόσασταν αν οι απέθαντοι περιπλανιόντουσαν στη Γη;
Το ερώτημα μπορεί αρχικά να φαίνεται παράλογο, αν και τα Κέντρα Ελέγχου Ασθενειών των ΗΠΑ κάποτε κυκλοφόρησαν ακόμη και τις δικές τους συστάσεις για την ετοιμότητα σε περίπτωση ζόμπι.
Κάπως έτσι, είναι σημαντικό να έχετε στο μυαλό σας ένα ασφαλές καταφύγιο για το χειρότερο σενάριο.
Ακολουθούν 6 μέρη στη Γη ιδανικά γι’ αυτόν τον σκοπό, μαζί με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.
6 ασφαλή μέρη στο ενδεχόμενο ενός zombie apocalypse
1. Η μυστική υπόγεια πόλη του Wiltshire, Αγγλία
Ένα από τα ασφαλέστερα μέρη για να βρίσκεστε κατά τη διάρκεια μιας αποκάλυψης ζόμπι είναι ένα υπόγειο -και όσον αφορά στις υπόγειες πόλεις, η υπόγεια πόλη του Wiltshire είναι ένα πραγματικά εντυπωσιακό παράδειγμα.
Χτισμένο τη δεκαετία του 1950, αυτό το καταφύγιο 35 στρεμμάτων έχει τις δυνατότητες να συντηρήσει 4.000 ανθρώπους για έως και 3 μήνες χωρίς καμία βοήθεια από τον έξω κόσμο.
Το συγκρότημα ήταν εξοπλισμένο με γραφεία, πλυντήρια, νοσοκομείο, καφετέριες, κουζίνες, το δεύτερο μεγαλύτερο τηλεφωνικό κέντρο στη Βρετανία και ένα τηλεοπτικό στούντιο, αλλά καμία από αυτές τις ανέσεις δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ.
Πλεονεκτήματα: Μια από τις ασφαλέστερες και πιο λογικές στρατηγικές.
Μειονεκτήματα: Η διαβίωση σε μια αποικία με έως και 4.000 άλλους ανθρώπους δεν είναι ιδανική. Όσο περισσότεροι άνθρωποι, τόσο μεγαλύτεροι οι κίνδυνοι.
2. Πύργος Lawson στο Scituate της Μασαχουσέτης
Μια άλλη καλή στρατηγική αποφυγής ζόμπι είναι να είστε κάπου ψηλά για να έχετε θέα 360 μοιρών στη γύρω περιοχή.
Ο Πύργος Lawson, ένας πέτρινος πύργος νερού ύψους 50 μέτρων στο Scituate της Μασαχουσέτης, ταιριάζει σε αυτό το σχέδιο.
Η κατασκευή ανεγέρθηκε αρχικά ως βασικός πύργος αποθήκευσης νερού από τον επιχειρηματία Thomas Lawson το 1902.
Όταν το είδε η σύζυγός του, ωστόσο, ισχυρίστηκε ότι «είχε καταστρέψει τη θέα της πίσω αυλής τους». Έτσι, ο Lawson προσέλαβε έναν αρχιτέκτονα για να σχεδιάσει έναν αισθητικά όμορφο μεσαιωνικό πέτρινο πύργο που θα τον περιέβαλλε.
Ο πύργος Lawson αποθήκευε νερό για τις γύρω πόλεις μέχρι το 1988.
Πλεονεκτήματα: Ο Πύργος Lawson Tower είναι εξοπλισμένος με ένα κατάστρωμα παρατήρησης. Αν και η δεξαμενή νερού είναι προς το παρόν άδεια, αν μπορέσετε να μεταφέρετε μια ποσότητα νερού, θα έχετε ένα τέλειο μέρος για να το αποθηκεύσετε.
Μειονεκτήματα: Το μειονέκτημα του να οχυρώνεστε σε έναν πύργο είναι ότι δεν έχετε πρόσβαση σε προμήθειες, και αν επιχειρήσετε να βγείτε έξω για φαγητό και νερό. Το οποίο είναι επικίνδυνο.
3. Νησί Αλκατράζ, ΗΠΑ
Το Αλκατράζ έχει εξυπηρετήσει πολλούς σκοπούς από τότε που ο Τζούλιαν Γουόρκμαν, ο πρώτος καταγεγραμμένος ιδιοκτήτης του νησιού, έστησε εκεί έναν φάρο το 1846.
Ήταν η βάση του οπλοστασίου του Σαν Φρανσίσκο κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, φιλοξένησε στρατιωτικούς και ομοσπονδιακούς κρατούμενους και σήμερα αποτελεί δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο.
Με τον άφθονο ζωτικό χώρο, τους ψηλούς τοίχους και τη γεωγραφία του νησιού, είναι μια φυσική επιλογή για οχυρό επιζώντων κατά τη διάρκεια μιας αποκάλυψης ζόμπι.
Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό του είναι ότι ο φάρος του 1846 εξακολουθεί να υπάρχει, παρέχοντας μια τέλεια υπερυψωμένη θέα ολόκληρου του νησιού.
Πλεονεκτήματα: Καλά οχυρωμένο, περιτριγυρισμένο από νερό, με ένα… διαβόητα ασφαλές φρούριο, το Αλκατράζ είναι εξοπλισμένο με ένα ευρύ φάσμα αμυντικών συστημάτων για ζόμπι. Η εγγύτητά του με το Σαν Φρανσίσκο (είναι μόλις 1,5 μίλι μακριά από την ακτή) το καθιστά βολικό σημείο συγκέντρωσης για τον επιζώντα πληθυσμό.
Μειονεκτήματα: Θεωρητικά, το νησί-φρούριο θα είναι τόσο δύσκολο να μπει κανείς σε αυτό όσο και να βγει από αυτό. Και αν ξεσπάσει επιδημία ζόμπι στο νησί, θα είστε παγιδευμένοι στο Αλκατράζ μαζί με ένα μάτσο… απέθαντους.
4. Το μυστικό καταφύγιο της Σκωτίας στο Ερντρι
Εκατό μέτρα κάτω από μια γοητευτική παλιά αγροικία στη Σκωτία υπάρχει μια σήραγγα που οδηγεί σε ένα καταφύγιο 24.000 τετραγωνικών ποδιών, το οποίο χτίστηκε για να προστατεύσει κορυφαίους κυβερνητικούς αξιωματούχους σε περίπτωση πυρηνικού πλήγματος.
Σήμερα είναι ένα μουσείο Ψυχρού Πολέμου που στεγάζει μια συλλογή στρατιωτικών οχημάτων και μια σειρά από ιστορικά αντικείμενα.
Πλεονεκτήματα: Το καταφύγιο εξακολουθεί να περιέχει ένα μεγάλο μέρος του αρχικού εξοπλισμού του, όπως για παράδειγμα το σύστημα φιλτραρίσματος του αέρα, το οποίο ως εκ θαύματος εξακολουθεί να λειτουργεί ανανεώνοντας 1500 κυβικά μέτρα αέρα ανά λεπτό.
Μειονεκτήματα: Παρ’ όλα τα οφέλη που προσφέρουν οι υπόγειες κρυψώνες, τα πυρηνικά καταφύγια σχεδιάστηκαν για να κρατούν τους ανθρώπους μέσα, παρά για να κρατούν τους εισβολείς έξω. Αν η μόλυνση κατάφερνε με κάποιο τρόπο να διεισδύσει στις εγκαταστάσεις, οι επιζώντες θα μπορούσαν να παγιδευτούν κάτω από το έδαφος.
5. Το κελί του Ludger Sylbaris στη Μαρτινίκα
Στις 8 Μαΐου 1902, το ηφαίστειο Mt. Pelee εξερράγη στο νησί της Μαρτινίκας, σκοτώνοντας περίπου 40.000 ανθρώπους στην πόλη Saint Pierre.
Μόνο λίγοι επέζησαν – μερικοί τυχεροί ναυτικοί σε βάρκες στα ανοικτά της ακτής και ένας τοπικός μεθύστακας που είχε μπει στη φυλακή το προηγούμενο βράδυ: Ο Ludger Sylbaris.
Το κελί απομόνωσής του, μια πέτρινη κατασκευή χτισμένη εν μέρει μέσα στο έδαφος, του έσωσε τη ζωή από τα καυτά ηφαιστειακά αέρια και τη στάχτη.
Το Saint Pierre δεν ανέκαμψε ποτέ από την καταστροφή, και σήμερα έχει πληθυσμό περίπου 1000 κατοίκους, αλλά το κελί του Sylbaris εξακολουθεί να παραμένει στο ίδιο σημείο.
Πλεονεκτήματα: Αυτή η δομή έχει αρκετά πλεονεκτήματα όσον αφορά την άμυνα των ζόμπι: βρίσκεται σε ένα νησί, είναι φτιαγμένη από πέτρα με μόνο μία είσοδο για να οχυρωθεί και, ίσως το πιο σημαντικό, είναι μία από τις λίγες δομές στον κόσμο που έχει ήδη αποδείξει την αποτελεσματικότητά της να αντέχει σε πραγματικά… αποκαλυπτικές συνθήκες.
Μειονεκτήματα: Το Mt. Pelee εξακολουθεί να είναι ένα από τα πιο ενεργά ηφαίστεια στον κόσμο, οπότε υπάρχει πιθανότητα, ενώ περιμένετε τα ζόμπι, να αντιμετωπίσετε μια ηφαιστειακή έκρηξη.
6. Τα θαλάσσια οχυρά του στρατού στο Maunsell της Αγγλίας
Στις εκβολές του Τάμεση βρίσκεται μια εγκαταλελειμμένη σειρά αντιαεροπορικών πύργων που χτίστηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στηριγμένες σε πασσάλους ψηλά πάνω από την ίσαλο γραμμή και παροπλισμένες τη δεκαετία του 1950, οι κατασκευές αυτές βρίσκονται μεν σε σοβαρή αποσύνθεση, αλλά θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα σχεδόν τέλειο στρατηγικό καταφύγιο σε περίπτωση επιδημίας ζόμπι.
Στην τρέχουσα κατάστασή τους, η είσοδος στα θαλάσσια οχυρά απαγορεύεται και είναι πιθανώς επικίνδυνη, αλλά θα μπορούσαν εύκολα να οχυρωθούν για να παρέχουν προστασία και απομόνωση.
Πλεονεκτήματα: Η πρόσβαση σε αυτές τις υπερυψωμένες κατασκευές είναι εύκολο να ελεγχθεί και οι κάτοικοι θα έχουν μια ανεμπόδιστη και κυκλική θέα του περιβάλλοντός τους.
Μειονεκτήματα: Η κατάσταση αποσύνθεσης είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα εδώ – η στέγαση μιας μεγάλης ομάδας επιζώντων σε ένα τόσο ετοιμόρροπο κτίριο δεν θα ήταν η καλύτερη δυνατή απόφαση.