Τα Οινόφυτα και τα rave partys δεν τα έζησα στην ακμή τους –ήμαρτον, ούτε καν στην παρακμή τους. Ήμουν έφηβος, επιπλέον (τότε) αμετανόητος ροκάς και χεβιμεταλάς και επίσης σπούδαζα και εκτός Αθηνών. Ευτυχώς, αυτή η κατάσταση βελτιώθηκε προϊόντος του χρόνου ώσπου έφτασα, κάπου εκεί στις αρχές και τα μέσα των ‘00s, να έχω την full on rave experience, έστω και με μια μικρή χρονοκαθυστέρηση.
Κάπου τότε, γύρω στο 2008, ταυτόχρονα με την δική μου «rave ενηλικίωση», δημιουργήθηκε και η ομάδα των Athens Drunks Crew, η οποία σεμνά αλλά καθόλου ταπεινά άρχισε σιγά σιγά να εξαπλώνει τα κατά καιρούς πάρτι της σε παραλίες, αποθήκες, βουνά, λαγκάδια και πεδιάδες μέσα ή στα πέριξ της Αθήνας.
Το 2008 έγινε 2010 και μετά φτάσαμε στο 2014 και από εκεί στο 2016 και οι ADC συνέχισαν ενωμένοι, παρά τις όποιες οικονομικές αντιξοότητες λόγω χρονικής συγκυρίας, να κάνουν μερικά από τα καλύτερα πάρτι της πόλης. Τον Απρίλιο του ’16, βρέθηκα και εγώ σε ένα εξ’ αυτών, στην αποθήκη του Χυτηρίου. Τα πάρτι των ADC είναι λίγο σαν το γνωστό μότο της δεκαετίας του ’60: αν τα θυμάσαι καθαρά, σημαίνει ότι ΔΕΝ ήσουν εκεί. Έτσι ακριβώς και εγώ δεν θυμάμαι και πολλά από εκείνη την βραδιά, ούτε το ποιους γνώρισα, ούτε με ποιους μίλησα, ούτε τι ήπια, ούτε καν το πώς γύρισα στο σπίτι μου. Θυμάμαι όμως ότι πέρασα γαμάτα.
Ευτυχώς όμως, ο Δημήτρης Γ. ή αλλιώς «Eazy», από την ομάδα των ADC, έχει καλύτερη και ισχυρότερη μνήμη από μένα και δέχτηκε να μου μιλήσει για τα 14 χρόνια του με το εκλεκτό παρεάκι του καθώς και για το επόμενο πάρτι τους που θα λάβει χώρα το Σάββατο που μας έρχεται.
«Έχουν αλλάξει πολλά από το 2008 μέχρι σήμερα, ξεκινήσαμε πιτσιρίκια 22 ετών και φτάσαμε το 2022 να έχουμε παιδιά, όχι όλοι και όχι πως δεν μας αρέσουν τα πιτσιρίκια, απλά τα events σε εξωτερικούς χώρους δεν έχουν προστασία για να κάνουμε παράλληλα baby disco, άρα τα ADC μέλη έχουν ανάγκη από babysitters κάποιες φορές τον χρόνο. Η περίοδος των lockdown μας αποδεκάτισε με διάφορους τρόπους ενώ είχαμε μια συνέπεια στα party μας, με περίπου τέσσερα event το χρόνο. Επιστρέψαμε όμως», μου λέει ο Δημήτρης και κατόπιν κάνει ένα trip down to memory lane, που λένε και οι Αγγλοσάξονες ενθυμούμενος καταστάσεις, πρόσωπα και πράγματα από μια δεκαετία (και βάλε) πίσω.
«Ίσως το καλύτερο σκηνικό που έχω ζήσει ποτέ ήταν στο παλιό Βolivar που ήταν πάνω στην άμμο πριν έρθει στο Φάληρο. Χάσαμε τον Ηλία, ένα φίλο μας, μεθυσμένο που πήγε για κολύμπι και καλέσαμε την αστυνομία. Παράλληλα, ένας ψαράς μπήκε με τη βάρκα του να βοηθήσει ψάχνοντας και εκείνος για τον Ηλία. Η αστυνομία κάλεσε το ναυτικό ενώ οι μισοί από την παρέα έκλαιγαν. Το ναυτικό κάλεσε μέχρι και ελικόπτερο Super Puma και ξαφνικά ο ψαράς βγαίνει προς τα έξω με τον ημίγυμνο Ηλία λέγοντας πως τον βρήκε σε μια ξέρα να κοιμάται διότι έχασε τα γυαλιά μυωπίας του».
Όσοι έχουν παραστεί σε παρόμοια πάρτι ξέρουν καλά ότι λόγω της τοπογραφικής φύσης των event, δηλαδή εγκαταλελειμμένους και υπαίθριους χώρους, σχεδόν νομοτελειακά πάντα θα συμβαίνουν ευτράπελα τα οποία χειρίζονται μεταξύ τους τα μέλη των ADC. Πάντως, όπως μου λέει ο Δημήτρης, «πάντα προσέχουμε προκειμένου να περνάμε όλοι μας ωραία. Αλλά σίγουρα έχουμε βρεθεί κάποτε μέσα σε μια αστυνομική κλούβα στον Λυκαβηττό με τα χέρια μας ψηλά για να μας ψάξουν διότι κάποιος είχε ενοχληθεί αρκετά από τα συνεχόμενα events που ωστόσο δεν κάναμε μόνο εμείς. Επίσης έχουμε δεχτεί μήνυση για κάτι αρχαία που ήταν ένα στρέμμα παραπέρα από τον χώρο του event, αλλά και έναν αστυνομικό να χορεύει παρέα μας».
Νυχτερινή διασκέδαση στην Αθήνα, μια χαμένη υπόθεση;
Η αθηναϊκή νύχτα του 2008 δεν μπορεί φυσικά να συγκριθεί με εκείνην του σήμερα (οκ, έστω του 2020, προ κορονοϊού).
«Η αλήθεια είναι πως τότε υπήρχαν μαγαζιά με χαρακτήρα στην μουσική και τους θαμώνες και όχι τόσο commercial διασκέδαση», επισημαίνει εμφατικά ο Δημήτρης, προσθέτοντας ότι «πλέον στην Αθήνα αν δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο event για να πάω, νιώθω αρκετά χαμένος ανάμεσα σε τουρίστες και locals. Αυτό είναι που μας κρατάει στο DIY, έστω και αν είναι κουραστικό και επίφοβο πλέον. Υπάρχουν και βελτιώσεις φυσικά σε σχέση με το τότε και αυτές είναι το ότι πια υπάρχουν αρκετά clubs ή festivals που παίζουν ηλεκτρονική μουσική με καλό curate και αισθητική, παραγωγοί και dj που συναγωνίζονται άνετα το international επίπεδο, οπότε το επόμενο βήμα ίσως είναι η πολιτεία να φροντίσει περισσότερο για αυτή την club κουλτούρα όπως ας πούμε κάνει με κονδύλια στο Βερολίνο. Λείπουν οι αποθήκες και τα industrial μαγαζιά σίγουρα όπως ήταν το Βυρσοδεψείο, αλλά πιστεύω πως θα ζήσουμε ωραία χρόνια στο κέντρο διότι έχουμε μπει δύο γενιές στα τεκταινόμενα οι οποίες διψάμε ακόμα για καλά σκηνικά».
«Δύσκολα τα events αν δεν έχεις κολλητηλίκια»
Όποιος έχει δοκιμάσει, έστω και σε εμβρυακό επίπεδο, να διοργανώσει ένα τέτοιο event, γνωρίζει φυσικά το πόσο δύσκολα έως και ανέφικτα είναι κάποια πράγματα ως προς τον μικρο-οικονομικό αλλά και μακρο-οικονομικό σχεδιασμό τους.
«Στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού είχαμε κάνει νύξη κάποτε να κάνουμε ένα πάρτι, πολύ πριν γίνουν εκεί festival, με σκοπό οι dj μας να είναι μέσα σε ένα παλιό Αirbus της Ολυμπιακής Αεροπορίας, αλλά αν δεν ανήκεις σε κάποιο κομμάτι της εκάστοτε κυβέρνησης ή αν δεν κάνεις παρέα με την κλίκα των ανθρώπων που εκμεταλλεύεται τους χώρους που θέλεις, κάποια event είναι ακόμα δύσκολα», μου υπερτονίζει με νόημα ο Δημήτρης, συνεχίζοντας ωστόσο ότι «εκτός Αθηνών, στην επαρχία έχει πολύ ζουμί, αλλά για να γίνει αυτό θέλουμε αρκετούς ντόπιους για συνεργασία και σίγουρα να κλείσουμε πούλμαν για να φέρουν κόσμο από Αθήνα για την συγκεκριμένη ημέρα. Υπάρχουν άπειρα open air μέρη στην Ελλάδα για events. Όπως υπάρχει και η καλή πλευρά των φίλων dj και promoters άλλων ομάδων που δεν είναι τόσο Βαλκάνιοι στον τρόπο σκέψης και βοηθάμε ο ένας τον άλλο με πληροφορίες. Όσο για το εξωτερικό, δεν έχουμε σκεφτεί να διοργανώσουμε εκεί κάποιο party, διότι όλοι οι φίλοι μας είναι εδώ. Αλλά σίγουρα θα κάναμε μια ωραία φασούλα στο Βερολίνο λόγω της μισής παρέας μας που έχει μετακομίσει εκεί αλλά και πολλών φίλων dj που έχουμε κλείσει παλιότερα για να έρθουν στην Ελλάδα να παίξουν μαζί μας».
Δεν λέει ανακρίβειες ο Δημήτρης. Αν δει κανείς τους ξένους dj που έχουν έρθει κατά καιρούς να παίξουν στα events των ADC, θα τον πιάσει… λιποθυμία: Traumer, Danny Daze, Madam x, B.Traits, Shall Ocin, Tom Demac, Textasy, ενώ σε παλαιότερα party τους έχουν περάσει από τα μικρόφωνα οι Νέγρος του Μοριά, Mc Yinka, Turboflow3000, Ghettorock κ.α.
«Σίγουρα θα θέλαμε πολύ τον Armand Van Helden ή κάποια μέλη της [σ.σ: γαλλικής δισκογραφικής εταιρείας] Ed Banger Records αλλά επειδή το ADC είναι πιο locally dedicated, θα δείτε αρκετά ονόματα της εγχώριας dj σκηνής πάντα ως secret guests», σημειώνει ο Δημήτρης.
Οπότε, και εμείς με την σειρά μας τι ακριβώς να περιμένουμε στο πάρτι των ADC σε λίγες ημέρες;
«Επειδή το αποφασίσαμε τελευταία στιγμή και είναι σε δύσβατο σημείο σε βουνό της Αττικής, σίγουρα να πάρετε μαζί ένα αντιανεμικό μπουφανάκι και φακό», λέει ο Δημήτρης, καταλήγοντας ότι «σε όσους φίλους το επικοινωνήσαμε για να παίξουν παρέα, μάς απάντησαν θετικά άρα έχουμε ήδη ένα καλό line up και σίγουρα θα γίνει και η απαραίτητη επανένωση με φίλους και γνωστούς που έχουμε να αντικρύσουμε πάνω από τρία χρόνια. Το event θα ξεκινήσει νωρίς το απόγευμα στις 30 Απριλίου και θα τελειώσει την Πρωτομαγιά το μεσημέρι κατά τις 12:00. Πραγματικά, επειδή λόγω lockdown μπήκαμε σε άλλους ρυθμούς ελπίζω να πάνε όλα καλά και να αντέξουμε. Σας περιμένουμε όλους».
*Για περισσότερες πληροφορίες για το μεγάλο πάρτι των ADC, μπορείτε να επισκεφτείτε το https://linktr.ee/athensdrunks.
*Instagram των Athens Drunks Crew.
Τα Οινόφυτα και τα rave partys δεν τα έζησα στην ακμή τους –ήμαρτον, ούτε καν στην παρακμή τους. Ήμουν έφηβος, επιπλέον (τότε) αμετανόητος ροκάς και χεβιμεταλάς και επίσης σπούδαζα και εκτός Αθηνών. Ευτυχώς, αυτή η κατάσταση βελτιώθηκε προϊόντος του χρόνου ώσπου έφτασα, κάπου εκεί στις αρχές και τα μέσα των ‘00s, να έχω την full on rave experience, έστω και με μια μικρή χρονοκαθυστέρηση.
Κάπου τότε, γύρω στο 2008, ταυτόχρονα με την δική μου «rave ενηλικίωση», δημιουργήθηκε και η ομάδα των Athens Drunks Crew, η οποία σεμνά αλλά καθόλου ταπεινά άρχισε σιγά σιγά να εξαπλώνει τα κατά καιρούς πάρτι της σε παραλίες, αποθήκες, βουνά, λαγκάδια και πεδιάδες μέσα ή στα πέριξ της Αθήνας.
Το 2008 έγινε 2010 και μετά φτάσαμε στο 2014 και από εκεί στο 2016 και οι ADC συνέχισαν ενωμένοι, παρά τις όποιες οικονομικές αντιξοότητες λόγω χρονικής συγκυρίας, να κάνουν μερικά από τα καλύτερα πάρτι της πόλης. Τον Απρίλιο του ’16, βρέθηκα και εγώ σε ένα εξ’ αυτών, στην αποθήκη του Χυτηρίου. Τα πάρτι των ADC είναι λίγο σαν το γνωστό μότο της δεκαετίας του ’60: αν τα θυμάσαι καθαρά, σημαίνει ότι ΔΕΝ ήσουν εκεί. Έτσι ακριβώς και εγώ δεν θυμάμαι και πολλά από εκείνη την βραδιά, ούτε το ποιους γνώρισα, ούτε με ποιους μίλησα, ούτε τι ήπια, ούτε καν το πώς γύρισα στο σπίτι μου. Θυμάμαι όμως ότι πέρασα γαμάτα.
Ευτυχώς όμως, ο Δημήτρης Γ. ή αλλιώς «Eazy», από την ομάδα των ADC, έχει καλύτερη και ισχυρότερη μνήμη από μένα και δέχτηκε να μου μιλήσει για τα 14 χρόνια του με το εκλεκτό παρεάκι του καθώς και για το επόμενο πάρτι τους που θα λάβει χώρα το Σάββατο που μας έρχεται.
«Έχουν αλλάξει πολλά από το 2008 μέχρι σήμερα, ξεκινήσαμε πιτσιρίκια 22 ετών και φτάσαμε το 2022 να έχουμε παιδιά, όχι όλοι και όχι πως δεν μας αρέσουν τα πιτσιρίκια, απλά τα events σε εξωτερικούς χώρους δεν έχουν προστασία για να κάνουμε παράλληλα baby disco, άρα τα ADC μέλη έχουν ανάγκη από babysitters κάποιες φορές τον χρόνο. Η περίοδος των lockdown μας αποδεκάτισε με διάφορους τρόπους ενώ είχαμε μια συνέπεια στα party μας, με περίπου τέσσερα event το χρόνο. Επιστρέψαμε όμως», μου λέει ο Δημήτρης και κατόπιν κάνει ένα trip down to memory lane, που λένε και οι Αγγλοσάξονες ενθυμούμενος καταστάσεις, πρόσωπα και πράγματα από μια δεκαετία (και βάλε) πίσω.
«Ίσως το καλύτερο σκηνικό που έχω ζήσει ποτέ ήταν στο παλιό Βolivar που ήταν πάνω στην άμμο πριν έρθει στο Φάληρο. Χάσαμε τον Ηλία, ένα φίλο μας, μεθυσμένο που πήγε για κολύμπι και καλέσαμε την αστυνομία. Παράλληλα, ένας ψαράς μπήκε με τη βάρκα του να βοηθήσει ψάχνοντας και εκείνος για τον Ηλία. Η αστυνομία κάλεσε το ναυτικό ενώ οι μισοί από την παρέα έκλαιγαν. Το ναυτικό κάλεσε μέχρι και ελικόπτερο Super Puma και ξαφνικά ο ψαράς βγαίνει προς τα έξω με τον ημίγυμνο Ηλία λέγοντας πως τον βρήκε σε μια ξέρα να κοιμάται διότι έχασε τα γυαλιά μυωπίας του».
Όσοι έχουν παραστεί σε παρόμοια πάρτι ξέρουν καλά ότι λόγω της τοπογραφικής φύσης των event, δηλαδή εγκαταλελειμμένους και υπαίθριους χώρους, σχεδόν νομοτελειακά πάντα θα συμβαίνουν ευτράπελα τα οποία χειρίζονται μεταξύ τους τα μέλη των ADC. Πάντως, όπως μου λέει ο Δημήτρης, «πάντα προσέχουμε προκειμένου να περνάμε όλοι μας ωραία. Αλλά σίγουρα έχουμε βρεθεί κάποτε μέσα σε μια αστυνομική κλούβα στον Λυκαβηττό με τα χέρια μας ψηλά για να μας ψάξουν διότι κάποιος είχε ενοχληθεί αρκετά από τα συνεχόμενα events που ωστόσο δεν κάναμε μόνο εμείς. Επίσης έχουμε δεχτεί μήνυση για κάτι αρχαία που ήταν ένα στρέμμα παραπέρα από τον χώρο του event, αλλά και έναν αστυνομικό να χορεύει παρέα μας».
Νυχτερινή διασκέδαση στην Αθήνα, μια χαμένη υπόθεση;
Η αθηναϊκή νύχτα του 2008 δεν μπορεί φυσικά να συγκριθεί με εκείνην του σήμερα (οκ, έστω του 2020, προ κορονοϊού).
«Η αλήθεια είναι πως τότε υπήρχαν μαγαζιά με χαρακτήρα στην μουσική και τους θαμώνες και όχι τόσο commercial διασκέδαση», επισημαίνει εμφατικά ο Δημήτρης, προσθέτοντας ότι «πλέον στην Αθήνα αν δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο event για να πάω, νιώθω αρκετά χαμένος ανάμεσα σε τουρίστες και locals. Αυτό είναι που μας κρατάει στο DIY, έστω και αν είναι κουραστικό και επίφοβο πλέον. Υπάρχουν και βελτιώσεις φυσικά σε σχέση με το τότε και αυτές είναι το ότι πια υπάρχουν αρκετά clubs ή festivals που παίζουν ηλεκτρονική μουσική με καλό curate και αισθητική, παραγωγοί και dj που συναγωνίζονται άνετα το international επίπεδο, οπότε το επόμενο βήμα ίσως είναι η πολιτεία να φροντίσει περισσότερο για αυτή την club κουλτούρα όπως ας πούμε κάνει με κονδύλια στο Βερολίνο. Λείπουν οι αποθήκες και τα industrial μαγαζιά σίγουρα όπως ήταν το Βυρσοδεψείο, αλλά πιστεύω πως θα ζήσουμε ωραία χρόνια στο κέντρο διότι έχουμε μπει δύο γενιές στα τεκταινόμενα οι οποίες διψάμε ακόμα για καλά σκηνικά».
«Δύσκολα τα events αν δεν έχεις κολλητηλίκια»
Όποιος έχει δοκιμάσει, έστω και σε εμβρυακό επίπεδο, να διοργανώσει ένα τέτοιο event, γνωρίζει φυσικά το πόσο δύσκολα έως και ανέφικτα είναι κάποια πράγματα ως προς τον μικρο-οικονομικό αλλά και μακρο-οικονομικό σχεδιασμό τους.
«Στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού είχαμε κάνει νύξη κάποτε να κάνουμε ένα πάρτι, πολύ πριν γίνουν εκεί festival, με σκοπό οι dj μας να είναι μέσα σε ένα παλιό Αirbus της Ολυμπιακής Αεροπορίας, αλλά αν δεν ανήκεις σε κάποιο κομμάτι της εκάστοτε κυβέρνησης ή αν δεν κάνεις παρέα με την κλίκα των ανθρώπων που εκμεταλλεύεται τους χώρους που θέλεις, κάποια event είναι ακόμα δύσκολα», μου υπερτονίζει με νόημα ο Δημήτρης, συνεχίζοντας ωστόσο ότι «εκτός Αθηνών, στην επαρχία έχει πολύ ζουμί, αλλά για να γίνει αυτό θέλουμε αρκετούς ντόπιους για συνεργασία και σίγουρα να κλείσουμε πούλμαν για να φέρουν κόσμο από Αθήνα για την συγκεκριμένη ημέρα. Υπάρχουν άπειρα open air μέρη στην Ελλάδα για events. Όπως υπάρχει και η καλή πλευρά των φίλων dj και promoters άλλων ομάδων που δεν είναι τόσο Βαλκάνιοι στον τρόπο σκέψης και βοηθάμε ο ένας τον άλλο με πληροφορίες. Όσο για το εξωτερικό, δεν έχουμε σκεφτεί να διοργανώσουμε εκεί κάποιο party, διότι όλοι οι φίλοι μας είναι εδώ. Αλλά σίγουρα θα κάναμε μια ωραία φασούλα στο Βερολίνο λόγω της μισής παρέας μας που έχει μετακομίσει εκεί αλλά και πολλών φίλων dj που έχουμε κλείσει παλιότερα για να έρθουν στην Ελλάδα να παίξουν μαζί μας».
Δεν λέει ανακρίβειες ο Δημήτρης. Αν δει κανείς τους ξένους dj που έχουν έρθει κατά καιρούς να παίξουν στα events των ADC, θα τον πιάσει… λιποθυμία: Traumer, Danny Daze, Madam x, B.Traits, Shall Ocin, Tom Demac, Textasy, ενώ σε παλαιότερα party τους έχουν περάσει από τα μικρόφωνα οι Νέγρος του Μοριά, Mc Yinka, Turboflow3000, Ghettorock κ.α.
«Σίγουρα θα θέλαμε πολύ τον Armand Van Helden ή κάποια μέλη της [σ.σ: γαλλικής δισκογραφικής εταιρείας] Ed Banger Records αλλά επειδή το ADC είναι πιο locally dedicated, θα δείτε αρκετά ονόματα της εγχώριας dj σκηνής πάντα ως secret guests», σημειώνει ο Δημήτρης.
Οπότε, και εμείς με την σειρά μας τι ακριβώς να περιμένουμε στο πάρτι των ADC σε λίγες ημέρες;
«Επειδή το αποφασίσαμε τελευταία στιγμή και είναι σε δύσβατο σημείο σε βουνό της Αττικής, σίγουρα να πάρετε μαζί ένα αντιανεμικό μπουφανάκι και φακό», λέει ο Δημήτρης, καταλήγοντας ότι «σε όσους φίλους το επικοινωνήσαμε για να παίξουν παρέα, μάς απάντησαν θετικά άρα έχουμε ήδη ένα καλό line up και σίγουρα θα γίνει και η απαραίτητη επανένωση με φίλους και γνωστούς που έχουμε να αντικρύσουμε πάνω από τρία χρόνια. Το event θα ξεκινήσει νωρίς το απόγευμα στις 30 Απριλίου και θα τελειώσει την Πρωτομαγιά το μεσημέρι κατά τις 12:00. Πραγματικά, επειδή λόγω lockdown μπήκαμε σε άλλους ρυθμούς ελπίζω να πάνε όλα καλά και να αντέξουμε. Σας περιμένουμε όλους».
*Για περισσότερες πληροφορίες για το μεγάλο πάρτι των ADC, μπορείτε να επισκεφτείτε το https://linktr.ee/athensdrunks.
*Instagram των Athens Drunks Crew.
