Ακόμα και οι πιο ρεαλιστές από εμάς ελπίζουμε κρυφά να έρθει να μας βρει κατακούτελα κάτι που θα μας πάρει τα μυαλά και θα τα εκτοξεύσει στους αιθέρες ενός ερωτικά πλασμένου κόσμου. Λαχταράμε να ζήσουμε αυτή την δυνατή σύνδεση – τη σπίθα, την έξαρση του πάθους, την αίσθηση ότι θα εκραγείς και ότι θες να φωνάξεις στα σύμπαντα ότι έχεις βρει «τον έναν και μοναδικό», «το άλλο σου μισό», το «alter ego» σου.

Αλλά ωστόσο πολύ συχνά, συμβιβαζόμαστε. Κοκορευόμαστε ότι είμαστε τύποι πρακτικοί, ρεαλιστές και προσγειωμένοι, μαζεύουμε όπως-όπως τα παραμύθια και πέφτουμε σε σχέσεις που είναι «πρακτικές», «ρεαλιστικές» και προπαντόν «εύκολες».

«Εύκολες» με την έννοια ότι είναι βολικές. Είναι εκεί όταν νιώθεις μοναξιά και όταν δεν νιώθεις μοναξιά μπορείς να τις παραγκωνίζεις. Δεν απαιτούν πολλή από την προσοχή, το χρόνο σου, ή κάποια συναισθηματική επένδυση.

Περιγράφω αυτού του είδους τις σχέσεις ως «χλιαρές». Δεν υπάρχει τίποτα κακό καθεαυτό σε αυτές αλλά δεν είναι και σπουδαίες. Και μάλλον σε αυτή τη ζωή μας αξίζει κάτι σπουδαίο.

Σκεφτείτε μόνο πόσο «ζωτικό» χρόνο έχουμε χάσει με τέτοια ημίμετρα σε σχέσεις χλιαρές.

Οι χλιαρές σχέσεις δεν είναι τόσο εύκολες όσο νομίζετε

Όταν είμαστε σε μια σχέση, θέλουμε να νιώθουμε ανάλαφροι και αέρινοι, ζαλισμένοι και ευτυχισμένοι. Θέλουμε να το ουρλιάζουμε από τις κορυφές των βουνών και να γιορτάζουμε τον έρωτά μας. Θέλουμε οι άνθρωποι στη ζωή μας να γνωρίσουν τον ή την σύντροφό μας.

Αλλά ωστόσο μια χλιαρή σχέση μπορεί να μας οδηγήσει σε αδιέξοδο

Οι συνεχείς υπολογισμοί για το σε ποιον να συστήσουμετην/τον άλλον/η ή για το πώς θα ήταν καλύτερο να αποφύγουμε την εν λόγω άβολη παρουσίαση μας βαραίνει σαν κακιά ημικρανία.

Συνήθως κανείς δεν θέλει να παρουσιάσει μια ευκαιριακή χλιαρή σχέση στους φίλους και στην οικογένειά του, ούτε καν να ανακοινώσει δημόσια στους κοινούς γνωστούς ότι «κάτι παίζει» μεταξύ σας. Κάτι απλά δεν σας κολλάει σε όλο αυτό. Είναι μια κατάσταση αμηχανή και άβολη, στα όρια του εκνευρισμού. Δεν ξέρεις τι να νιώσεις, πόσο να νιώσεις, πότε πρέπει να σταματήσεις, και ποια τελοσπάντων είναι τα ερωτικά όρια σε μια χαλαρή σχέση. «Σέβομαι τα όρια του άλλου» λέμε και ξαναλέμε όταν βρισκόμαστε σε μια τέτοια σχέση, με αποτέλεσμα να κατταστέλλουμε διαρκώς τα πάθη και τα συναισθήματά μας, μην τυχόν και φανούμε «τρελοί», ή «παρανοικοί». Αυτό ωστόσο, δεν ακούγεται πολύ υγιές, σωστά;

Μήπως ζούμε στην εποχή που το να εκδηλώνεις τον έρωτα και τις επιθυμίες σου, τον ρομαντισμό και την ανάγκη για μια βαθιά σύνδεση με τόν άλλον έχει παρέλθει; Θεωρούμε αυτού του είδους εκδηλώσεις «προβληματικές» και στα στα όρια του “cridge“; Εδώ εναπόκειται κι ένα σημαντικό διακύβευμα της εποχής μας, κι όλοι έχουμε το μερίδιο που μας αναλογεί για τό αν εν τέλει το συναίσθημα θα επιβιώσει στον τεχνοκρατικά πλασμένο μας κόσμο, ή αν θα το ανακαλύπτουν σαν κτέρισμα οι αρχαιολόγοι του μέλλοντος.

Οι χλιαρές σχέσεις έχουν ένα κρυφό κόστος

Σιχαίνομαι την τάση του να βγαίνεις με κάποιον μέχρι να βρεθεί κάποιος καλύτερος – είναι το άκρον άωτον της αντικειμενοποίησης-  κάτι που οι οικονομολόγοι το αποκαλούν αυτό «κόστος ευκαιρίας»*, και μοιάζει με κάτι για το οποίο το κάρμα αργά ή γρήγορα θα στο ξεπληρώσει.

Οι χλιαρές σχέσεις επιβαρύνουν τη συνολική σας ευημερία

Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να ζούμε μια ισορροπημένη ζωή. Αυτό βέβαια χρήζει διαφορετικής ερμηνείας για διαφορετικούς ανθρώπους- αλλά για μένα, σημαίνει να αισθάνεστε – ανεξάρτητα από την κατάσταση της σχέσης σας.

Το να βρίσκεστε σε μια σχέση που δεν είναι κατάλληλη για σας πιθανόν να φέρει σε αντιπαράθεση με τον ίδιο σας τον εαυτό καθώς καταπιέζετε τις επιθυμίες σας. Τα επίπεδα ενέργειάς σας θα είναι χαμηλότερα καθώς θα προσπαθείτε να κρύψετε τη σπίθα του έρωτά σας.

Είναι προτιμότερο να είσαι μόνος παρά σε μια σχέση που δεν σου ταιριάζει

Το να δώσεις τέλος σε μια χλιαρή σχέση, είναι δύσκολο.

Δεν συμβαίνει μέσα στον θυμό ή το συναίσθημα μιας δίκαιης αγανάκτησης. Είναι συνήθως γεμάτη με την οδυνηρή συνειδητοποίηση ότι η εσωτερική μας φλόγα σιγά σιγά καταπνίγεται καθώς γινόμαστε μια σκιά του προηγούμενου εαυτού μας.

Μετά από έναν χωρισμό μιας τέτοιας χλιαρής σχέσης, πιθανόν να αισθανθείτε πιο ανάλαφροι και ελεύθεροι απ’ όταν βρισκόσασταν εντός της σχέσης. Σίγουρα η μοναξιά πέφτει βαριά μερικές φορές, αλλά το πνεύμα σας θα θεραπευτεί. Αργά αλλά σταθερά θα βρείτε ξανά την εσωτερική σας ισορροπία.

Αν αυτή τη στιγμή βρίσκεστε σε μια χλιαρή σχέση που ξέρετε ότι δεν είναι κατάλληλη για εσάς, ελπίζω το άρθρο αυτό να σας δώσει το κουράγιο και την αυτοπεποίθηση να πιστέψετε ότι αξίζετε κάτι καλύτερο, γιατί το “less is more” δεν πάει χέρι-χέρι με τον έρωτα, καθώς όπως λέει και ο J.Ortrga Y Gasset, «ο έρωτας είναι βαθιά επιλογή».

*Το κόστος ευκαιρίας αντιπροσωπεύει τα δυνητικά οφέλη που χάνει ένα άτομο, ένας επενδυτής ή μια επιχείρηση όταν επιλέγει μια εναλλακτική λύση έναντι μιας άλλης.