Είναι αρκετά δύσκολο για έναν άνθρωπο χωρίς φετίχ να κατανοήσει την ψυχοσύνθεση ατόμων τα οποία διεγείρονται σεξουαλικά με ιδιαίτερες μεθόδους που περιλαμβάνουν την ταπείνωση, τον εξευτελισμό, τον περιορισμό ή την αλλαγή ρόλων. Μέσα στο πλαίσιο όμως της σεξουαλικής αυτοδιάθεσης, όπου τα θέλω του κάθε ενηλίκου πρέπει να γίνονται σεβαστά, το BDSM είναι η ευρύτερη ομπρέλα κάτω από την οποία υπάγονται όλες οι πρακτικές που οδηγούν στην διέγερση και την ικανοποίηση.

Η Ήρα, είναι μια κυριαρχική γυναίκα, dominatrix ή mistress, πείτε το όπως θέλετε, άλλωστε οι όροι έχουν μικρή σημασία. Προσφέρει συνεδρίες σε άνδρες οι οποίοι θέλουν να υποστούν λεκτικό ή σωματικό βασανισμό και αυτό το επιζητούν διότι τους εκφράζει και τους κάνει να αισθάνονται όμορφα. Ο χώρος μέσα στον οποίο πραγματοποιούνται οι συγκεκριμένες συνεδρίες λέγεται dungeon και πρόκειται για ένα μπουντρούμ με εργαλεία που προσφέρονται για να λάβουν χώρα αυτά τα σεξοτερτίπια.

Η Godess Ήρα, είναι όμορφη, επιβλητική, δυναμική και ασχολείται επαγγελματικά ως pro dom τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα για περισσότερα από δέκα χρόνια. Η εμπειρία της είναι τεράστια, οι άνθρωποι που την επισκέπτονται πλήρως συνειδητοποιημένοι και μέσα από αυτές τις σχέσεις κυριαρχίας – υποταγής βγαίνουν όλοι ευχαριστημένοι. Το dungeon που την φιλοξενεί προς το παρόν λέγεται Limit Up όμως σύντομα θα έχει τον προσωπικό της χώρο ο οποίος ετοιμάζεται πυρετωδώς.

© Γιάννης Τσιλίδης / olafaq

Όταν μπήκα στο μπουντρούμ, η Ήρα με περίμενε ντυμένη με μια μαύρη δερμάτινη μακριά φούστα, και κρατώντας το crop της. Μαζί της ήταν ο υποτακτικός της: ένα νεαρό πολύ εμφανίσιμο αγόρι που τα πρωινά κάνει μια καθωσπρέπει δουλειά και μετά από αυτό την υπηρετεί πιστά, λατρεύοντας την ίδια και την μεταξύ τους ξεκάθαρα δομημένη σχέση κυριαρχίας-υποταγής. Κοιτώντας την και ακούγοντάς την να μιλάει κατάλαβα τι του αρέσει σε εκείνη. Αντίστοιχα όμως, παρατηρώντας κι εκείνον, συνειδητοποίησα επίσης τι τoν ιντριγκάρει σε εκείνη: δυο ενήλικες που ξέρουν τι θέλουν βρήκαν ο ένας τον άλλον. Τόσο απλά.Tόσο πολύπλοκα.

Η Ήρα μίλησε στο OLAFAQ για τα πάντα θέλοντας να εξηγήσει τη λογική των sm σχέσεων, την ψυχολογία της dominatrix και του –εκάστοτε- σκλάβου, ανέλυσε όσο πιο ξεκάθαρα μπορούσε τη φιλοσοφία των συγκεκριμένων πρακτικών και μας άνοιξε μια πόρτα, την καλά κρυμμένη ενός dungeon μέσα στο οποίο ισχυροί άνδρες παραδίδονται για 60 λεπτά της ώρας και γίνονται με την θέλησή τους έρμαια μιας εντυπωσιακής γυναίκας η οποία θα παίξει στα πλαίσια ενός role play με το κορμί και το μυαλό τους.

© Γιάννης Τσιλίδης / olafaq

 «Δεν είμαι συνοδός, ούτε δέχομαι διείσδυση»

 « Τα τελευταία 10 χρόνια ασχολούμαι επαγγελματικά με το BDSM ως pro dominatrix και πλέον βιοπορίζομαι αποκλειστικά από αυτό. Είναι μια δουλειά στην οποία πρέπει να επενδύσεις και να εκτεθείς στο κοινό. Το να δημοσιεύεις αγγελίες με το πρόσωπό σου ας πούμε, σε σχετικά sites είναι κάτι το οποίο λειτουργεί θετικά. Να ξεκαθαρίσω ότι η δουλειά μου δεν έχει καμια απολύτως σχέση με τις escorts. Αυτό που προσφέρω εγώ, είναι σεξουαλική διέγερση μέσω του πόνου, της ταπείνωσης, του λεκτικού και σωματικού εξευτελισμού, ενώ εάν και εφόσον υπάρξει σεξ, πραγματοποιώ εγώ σε εκείνον διείσδυση με strap on και όχι εκείνος σε εμένα.»

«Ανέκαθεν με έλκυε το αντισυμβατικό, αν και έχω κάνει στη ζωή μου vanilla σχέσεις»

« Πάντα με ενδιέφερε η ψυχολογία των ανθρώπων, τα όρια, το λίγο παραπέρα και σιγά σιγά άρχισα να συνειδητοποιώ ότι άρχισα να προσελκύω ανθρώπους με υποτακτική ψυχολογία. Όσο περισσότερο λοιπόν το έβγαζα εγώ, τόσο περισσότεροι με προσέλκυαν τέτοιοι χαρακτήρες, όλο αυτό είναι και ενεργειακό. Στο σεξ ανέκαθεν παρατηρούσα ότι το να με ζορίσεις, να με κρατήσεις κάτω ή να μου τραβήξεις τα μαλλιά δεν μου άρεσε και δεν μπορούσα να το δεχτώ. Δεν ήξερα ακόμη τότε τον λόγο, αλλά ήξερα τι ένιωθα. Απεχθανόμουν με λίγα λόγια τη ματσίλα, το να μου επιβάλλεται το αρσενικό, δεν με έφτιαχνε, δεν ήταν το στυλ μου. Έτσι λοιπόν τραβούσα κοντά μου ανθρώπους που ήταν δεκτικοί στο να με ευχαριστούν και να επιθυμούν να έχω εγώ τον έλεγχο. Έθεσα λοιπόν τα όριά μου και έτσι έρχονταν πλέον κοντά μου άτομα που επιθυμούσαν να παίζουν με τους όρους μου. Έπαψαν να με ελκύουν οι άντρες που είναι κυριαρχικοί στο φλερτ ή ‘κυνηγοί’ και θα ήθελαν να μου επιβληθούν.»

© Γιάννης Τσιλίδης / olafaq

«Όλο μου το ταξίδι είναι βιωματικό, δεν είχα μέντορα»

«Ότι είμαι το ανακάλυψα μόνη μου. Έτσι σιγά σιγά, συνειδητοποίησα ότι με ενδιαφέρει να εστιάσω στο πως θα έχω μια υποτακτική σχέση η οποία να διαθέτει και τρυφερότητα. Πλέον μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου, δεν είμαι ακραία όπως υπήρξα στο παρελθόν. Ένας σκλάβος που είχα στα 25 μου με έναν σκλάβο που έχω τώρα δεν έχουν απέναντί τους την ίδια γυναίκα. Είμαι πιο ώριμη, ξέρω τι θέλω, δεν πειραματίζομαι. Έτσι ως mistress πλέον δεν έχω απωθημένα, δεν έχω κόμπλεξ και δεν ξεσπάω τα νεύρα μου πάνω στον άλλο. Η συμπεριφορά μου είναι αποτέλεσμα ενός παιχνιδιού ρόλων, όχι από απωθημένα που κάπου βρίσκω να τα ξεσπάω.»

© Γιάννης Τσιλίδης / olafaq

«Δεν μπορείς να γίνεις mistress και να είσαι μια νευρωτική κοπέλα που κάνει καπρίτσια»

« Η mistress είναι η γυναίκα που δίνει κατεύθυνση και μέσα από τη σχέση σε βοηθάει να γίνεις καλύτερος. Σου φτιάχνει τη ζωή, δεν σε αποσυντονίζει.. Ένας σκλάβος θα πρέπει να βγει καλύτερος άνθρωπος μετά από εσένα, ακόμη κι αν μετά επιστρέψει στην vanilla κατάστασή του. Θα έχει μάθει να συμπεριφέρεται καλύτερα στις γυναίκες με ότι συνεπάγεται αυτό. Η κυριαρχική γυναίκα είναι ήρεμη. Δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα σε κανέναν στην πραγματική ζωή. Έχει αδιαπραγμάτευτη εξουσία στην προσωπική της ζωή και δεν εκτονώνεται στους λάθος ανθρώπους σε λάθος μέρη, όπως στην οικογένειά της. Διαθέτει ήρεμη δύναμη μέσα της.»

© Γιάννης Τσιλίδης / olafaq

«Με τον κάθε σκλάβο που έχω απέναντί  μου η σχέση μας είναι personalized. Δεν είμαι το ίδιο με όλους. Είναι θέμα χημείας.»

 « Η κάθε mistress κάνει διαφορετικές πρακτικές, δεν κάνουμε όλες τα πάντα. Εγώ ας πούμε αγαπώ τις πρωκτοδιαστολές και κάνω medical, αλλά δεν χρησιμοποιώ βελόνες. Το πιο διαδεδομένο φετίχ στην Ελλάδα είναι η ποδολατρεία. Από εκεί και πέρα δημοφιλή είναι η αλλαγή ρόλων, ο λεκτικός εξευτελισμός, το pony play ή pet playo ελαφρύς πόνος με κλιμάκωση και κυρίως με πρακτικές που δεν αφήνουν σημάδια. Βασική προϋπόθεση για να λειτουργήσει μια σχέση κυριαρχίας- υποταγής είναι η εμπιστοσύνη. Η σχέση αυτή χτίζεται σταδιακά. Τα υπόλοιπα φετίχ που ζητάει ο κόσμος είναι η ουρολαγνεία, η διείσδυση στην ουρήθρα με μεταλλικούς καθετήρες ή διαστολείς, η διοχέτευση ηλεκτρισμού στο σώμα, ο βασανισμός πέους-όρχεων, το παιχνίδι με κεριά και αυτά τα προσφέρω στα προγράμματά μου. Χτίζω την ηδονή κλιμακώνοντας τον πόνο μέχρι να φτάσουμε στο σημείο που θα επιτρέψω στον σκλάβο μου να έρθει σε οργασμό. Η απόλαυση δεν βρίσκεται αποκλειστικά στην εκσπερμάτωση. Έχουμε και οι δυο 60 λεπτά στην διάθεση μας να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον, να καταλάβουμε αν ταιριάζουμε, να επικοινωνήσουμε, να χαλαρώσουμε και τελικά να περάσουμε καλά. Έρχονται πάρα πολλά νέα παιδιά στο Dungeon που χρησιμοποιώ. Μου αρέσει πάρα πολύ στο να βλέπω αγόρια 22 χρονών να ξέρουν τι θέλουν  και να το αναζητούν. Μια άλλη ενδιαφέρουσα κατηγορία που με επισκέπτεται είναι οι εξαιρετικά ισχυροί άνδρες που έρχονται εδώ για να παραδοθούν. Οι αγαπημένοι μου όμως είναι αυτοί που έρχονται από την επαρχία.»

© Γιάννης Τσιλίδης / olafaq

 «Δυστυχώς ακόμη αρκετός κόσμος θεωρεί ότι αν δεχθεί διείσδυση με strap on είναι gay»

 « Προσωπικά θεωρώ πως είναι πολύ αρρενωπό το να υπερασπίζεται κάποιος τα θέλω του, ακόμη κι αν αυτό είναι η αντιστροφή ρόλων. Εκτιμώ το να μην ντρέπεται κάποιος ή να μην φοβάται να ζητήσει αυτό που θέλει. Το να βρίσκει ένας άνδρας το θάρρος να ζητήσει από μια όμορφη γυναίκα να φορέσει ένα πλαστικό πέος και να του κάνει σεξ απαιτεί πολλά κιλά αρχίδια. Στις συνεδρίες, δεν δέχομαι ποτέ εγώ διείσδυση. Στην προσωπική μου ζωή, το να δέσω τον άλλον και να τον χρησιμοποιήσω- ακινητοποιημένο πάντα- για την προσωπική μου ευχαρίστηση είναι κάτι το οποίο το κάνω. Κλείνω ραντεβού μόνο με ανθρώπους που ξέρουν που πατάνε. Αν από το τηλέφωνο ακόμη δεν ακούσω κάποιον ο οποίος μου κάνε, δεν θα κλείσω μαζί του να κάνω μια συνεδρία. To αγαπημένο μου role play είναι αυτό που έχει σενάριο, ευρηματικότητα, φαντασία. Σου λέει ο άλλος τι θέλει και εσύ αυτοσχεδιάζεις από την αρχή μέχρι το τέλος κλιμακώνοντας τον πόνο και κάνοντας την διαδικασία super exciting τόσο για εσένα όσο και για εκείνον.»

© Γιάννης Τσιλίδης / olafaq

 « Ο μέσος φετιχιστής έχει δει πάνω κάτω τι του αρέσει στο σχετικό πορνό, εδώ έρχεται να κάνει τη φαντασίωσή του πραγματικότητα»

 «Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται σε μένα και ζουν σε ένα χωριό έξω από το Αγρίνιο. Αυτοί οι τύποι κάπου έχουν ψάξει, έχουν δει τι τους διεγείρει και έρχονται εδώ για να το κάνουν πράξη. Δεν έρχονται εδώ μόνο άτομα που ξέρουν τι τους συμβαίνει. Έρχονται εδώ για να ρωτήσουν, να μάθουν, να ζήσουν και αρκετές φορές μετά, νιώθουν ενοχές.Περνάμε αρκετή ώρα μετά τη συνεδρία για να τους απενοχοποιήσω, συζητάμε, λύνουμε τις απορίες τους και όλο αυτό είναι πολύ τρυφερό και γλυκό, νιώθουν τόσο λιγότερο μόνοι. Στην Ελλάδα έρχονται γυναίκες μόνο με τον σύντροφό τους: εκείνη έχει υποτακτική ψυχολογία κι εκείνος θέλει να δει τη σύντροφό του να εξουσιάζεται από μια γυναίκα. Όταν υπάρχει και γυναίκα στο session πάντοτε μιλάω μαζί της. Δεν αναλαμβάνω ποτέ session που μια γυναίκα θα κάνει κάτι μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει αποκλειστικά τον σύντροφό της. Το πιο exciting κομμάτι σε κάθε συνεδρία είναι το νέο πρόσωπο που θα μπει κάθε φορά από την πόρτα. Το fun ξεκινά όταν ο υποτακτικός λύνεται και αρχίζει το παιχνίδι. Τέλος οι smooth στιγμές είναι μετά το τέλος της συνεδρίας που ο καθένας έχει πάρει αυτό που θέλει. Ο μεγαλύτερος σε ηλικία υποτακτικός που έρχεται και κάνει μαζί μου αλλαγή ρόλων και παιχνίδια πόνου είναι ένας ισχυρός άνδρας 72 ετών.  Αυτοί που προτιμώ είναι όσοι ταιριάζουμε, επικοινωνούμε και δημιουργείται μεταξύ μας μια όμορφη ατμόσφαιρα. Δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου. Έχω καταλήξει πως είμαι γεννημένη για pro dom. Χαίρομαι που το ασκώ επαγγελματικά.»

© Γιάννης Τσιλίδης / olafaq

 «Δεν πάω στο super market με τα λάτεξ να πάρω μοτσαρέλα»

 «Στη ζωή μου έξω από το dungeon, είμαι πολύ cool άνθρωπος. Δεν είμαι επιθετική, ούτε κυκλοφορώ με το μαστίγιο και βρίζω τον κόσμο. Είμαι δυναμική, ξέρω τι θέλω, θα έλεγα ότι ζω μια φυσιολογική ζωή. Με τον προσωπικό μου σκλάβο κάνουμε αρκετά πράγματα μαζί όσο μας το επιτρέπουν τα αντίθετα ωράριά μας. Υπάρχει βαθιά κανονικότητα στην καθημερινότητά μου όσο περίεργο κι αν σου φανεί. Εκεί που διαφέρει η ζωή μου από τη ζωή ενός vanilla ατόμου είναι στο σεξουαλικό κομμάτι. Εκεί υπάρχει  το φετιχιστικό στοιχείο. Ο σκλάβος μου πέρα από αυτό είναι ένας φυσιολογικός σύντροφος: ζηλεύει, νοιάζεται κι εγώ τον σέβομαι. Μια κυριαρχική γυναίκα και αγαπάει, και πληγώνεται και στεναχωριέται. Απλά έχει τον αυτοέλεγχο να μην διαλυθεί. Συγκρατείται.»

© Γιάννης Τσιλίδης / olafaq

Κλείνοντας, τον λόγο πήρε ο προσωπικός σκλάβος της Ήρας, με τον οποίο βρίσκονται σε s/m σχέση:

 «Γνωριστήκαμε με την κυρία Ήρα στο Spank Party,έκτοτε έγινα ο προσωπικός της σκλάβος»

 «Έχω μια κανονική δουλειά, είμαι 25 ετών και υποτακτική ψυχολογία. Η σεξουαλική μου ταυτότητα είναι ξεκάθαρα φετιχιστική, αυτό που στην ουσία ανακάλυψα στην πορεία είναι η εφαρμογή της. Επιδίωκα και με τις vanilla σχέσεις μου να επεκτείνω τα όρια. Είμαι καλυμμένος με τη σχέση που έχω μαζί με την κυρία Ήρα. Βρέθηκα απέναντι σε μια γυναίκα με τεράστια εμπειρία και αυτό είναι το ζητούμενό μου. Πριν ήταν πολύ περίεργο για εμένα να ζητάω στις vanilla σχέσεις μου να με γαμήσουν. Κι όμως το διεκδικούσα. Τώρα επιτέλους το βρήκα. Δε ντράπηκα ποτέ γι αυτό, αποδέχομαι τη σεξουαλικότητά μου και την αγκαλιάζω. Προέρχομαι από μια υγιέστατη, ευκατάστατη, ευτυχισμένη οικογένεια, δεν υπάρχει καμια ψυχοπαθολογία πίσω από εμένα, αυτό που μου συμβαίνει είναι ξεκάθαρα η σεξουαλική μου προτίμηση, η αισθητική μου αν θες. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια επιστημονική εξήγηση πίσω από τις προτιμήσεις μου, αυτό που γνωρίζω είναι ότι το ένιωθα από πολύ μικρή ηλικία. Κοιτώντας μια γυναίκα ντυμένη με λάτεξ ένιωθα διέγερση, περισσότερη από όση αισθανόμουν με το οποιοδήποτε συμβατικό πορνό. Για την ταυτότητά μου μιλώ σε όσους είναι έτοιμοι να το ακούσουν. Υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν την ταυτότητά μου γιατί το καταλαβαίνουν. »

© Γιάννης Τσιλίδης / olafaq