Η Βικτόρια Χίσλοπ μιλάει για τους τόπους σαν να είναι τους χαρακτήρες και για τις ιδεολογίες που χωρίζουν όσους αγαπιούνται, για τους τρόπους που η λογοτεχνία μας συμφιλιώνει με τις πληγές μας και για τη γραφή ως θεραπεία.
Η Βικτόρια Χίσλοπ μιλάει για τους τόπους σαν να είναι τους χαρακτήρες και για τις ιδεολογίες που χωρίζουν όσους αγαπιούνται, για τους τρόπους που η λογοτεχνία μας συμφιλιώνει με τις πληγές μας και για τη γραφή ως θεραπεία.