Υπάρχουν βιβλία που σε κερδίζουν με το περιεχόμενο. Άλλα, με την αισθητική τους. Το “Μήπως είναι γκέι;” του Julius Thesing καταφέρνει και τα δύο, και με έναν τρόπο που δεν φωνάζει, αλλά σε ταρακουνά.
Ό,τι αξίζει να μείνει, γράφεται με μελάνι και σιωπή. Γιατί η ζωή δε διαβάζεται απλά, ξαναγράφεται, σελίδα τη σελίδα.
Πέντε βιβλία, πέντε δρόμοι για την κατανόηση του εαυτού, του κόσμου και του χρόνου.
OpenAI: Η δύναμη και η υπερηφάνεια. Έργο ζωής του Σαμ Άλτμαν, μαρτυρία της φιλοδοξίας του και δρόμος προς μία σύγχρονη αυτοκρατορία.
Αντιστέκεται, καλλιεργεί τη σκέψη και ενθαρρύνει τη δράση απέναντι στην παραίτηση και στην αδράνεια.
Πού υπάρχει η γαλήνη και πώς ορίζεται για τον καθένα η τελειότητα κι η καλοσύνη;
Στο “Αίμα της Πέτρας”, ο Ιμπραχίμ Αλ Κούνι ψιθυρίζει στην άμμο μια αρχαία αλήθεια: ο άνθρωπος της ερήμου δεν ανήκει στο παρελθόν, αλλά στην αντίσταση.
ΑΙ Εικονογράφηση: © Artificial Vandalism / OLAFAQ
Οι «μπρολιγάρχες» (broligarchs) μοιράζονται έναν αγαπημένο συγγραφέα, τον Ίαν Μ. Μπανκς και αυτό φαίνεται πολύ περίεργο αν ανατρέξει κανείς στην πορεία και τις ιδέες του.
Μέσα στον θόρυβο του κόσμου, αναζητούμε τις σελίδες που αξίζει να ακουστούν. Γιατί τα καλά βιβλία δεν φωνάζουν, αλλά μένουν, φωτίζοντας σκέψη και ψυχή.
Για πρώτη φορά μία συλλογή διηγημάτων κερδίζει το σημαντικό βραβείο μεταφρασμένης (Ντίπα Μπάστι) λογοτεχνίας.
