τυφλή
Μετά την μεγάλη επιτυχία της παράστασης στη Αθήνα, το Τυφλή, τυφλή φοράδα, πού πας; στη Θεσσαλονίκη 16-17-18-19 Οκτωβρίου.
Από την Επίδαυρο ως το Θέατρο Ολύμπια, ο Robert Wilson δεν πέρασε απλώς από την ελληνική σκηνή, την μετέτρεψε σε τόπο ονείρων. Με τελευταία του παρουσία την παράσταση “Τρεις Ψηλές Γυναίκες”, ο αρχιτέκτονας του φωτός μας αποχαιρέτησε όπως έζησε: με σιωπή που μιλούσε πιο δυνατά απ’ το λόγο.
ΑΙ Εικονογράφηση: © Artificial Vandalism
Αύξηση στα εισιτήρια, sold-out το ένα πίσω από το άλλο… Τι έγινε; Μας ξανάπιασε ο έρωτας με το θέατρο ή απλώς δεν είχε άλλη σειρά στο Netflix;
Φωτ.: © Γιάννης Παπαϊωάννου / OLAFAQ
Σαν να βγήκε από όνειρο θαμμένο σε παλιό χωμάτινο δρόμο, η Μαρία Προϊστάκη περπατά στη σκηνή κουβαλώντας σιωπές, αίμα και το βάρος όσων δεν ειπώθηκαν ποτέ, στο έργο “Στην Παλιά Εθνική” του Γιώργου Χριστοδούλου.
Φωτ.: © Γιάννης Παπαϊωάννου / OLAFAQ
Σε μια εποχή που η τέχνη δοκιμάζεται πολιτικά και αισθητικά, ο συνθέτης Παναγιώτης Μανουηλίδης μετατρέπει τον ήχο σε εργαλείο αφήγησης, σχολιασμού και συγκίνησης, ακόμη και μέσα στη σιωπή.
Φωτ.: © Γιάννης Παπαϊωάννου / OLAFAQ
Ο Όμηρος Πουλάκης συναντά τον Άσλευ Γουίλκς σε ένα τοπίο όπου το “Όσα Παίρνει ο ‘Ανεμος” γίνεται άσκηση ερμηνείας μέσα από τις αντιφάσεις της Ιστορίας.
Στις πέντε ιστορίες του Σωτήρη Δημητρίου τα πλάσματα που πρωταγωνιστούν κουβαλούν μιαν αντίδικη μοίρα και πορεύονται ακυβέρνητα αναζητώντας κάπου ν’ ακουμπήσουν.
Το “Ξύπνημα της άνοιξης In Reverse” είναι μια σύγχρονη διασκευή ενός δυστοπικού παραμυθιού για ενήλικες.
Φωτ.: © Γιάννης Παπαϊωάννου / OLAFAQ
Ο Νικόλας Ανδρουλάκης, με αφετηρία τον “Ηλίθιο” του Ντοστογιέφσκι, φτιάχνει μια παράσταση-καθρέφτη, όπου η αθωότητα γίνεται πράξη και η καλοσύνη δημόσια δήλωση.
Φωτ.: Κική Παπαδοπούλου
Η μεγάλη ερωτική ιστορία της Μάργκαρετ Μίτσελ ζωντανεύει επί σκηνής με φόντο τον αμερικανικό εμφύλιο.
