Το 1996 κυκλοφόρησε σε βιβλίο από τις Εκδόσεις Καστανιώτη η πολύ ιδιαίτερη συνέντευξη που παραχώρησε ο Μάνος Χατζιδάκις στον Θανάση Λάλα.
Η συζήτησή τους κινήθηκε σε απρόσμενες ατραπούς, διακρίθηκε από ποιητικότητα, αλλά και ουσία. Έμεινε, τελικά, στην ιστορία.
Όχι τόσο επειδή ο Χατζιδάκις είναι ιστορικό πρόσωπο, ούτε επειδή οι ερωτήσεις του Θανάση Λάλα χαρτογράφησαν ένα εν πολλοίς ανεξερεύνητο μέρος της προσωπικότητας του Μάνου, με την εμβρίθεια και την γενναιότητά τους.
Αλλά γιατί κάποιες συζητήσεις έχουν την δύναμη να φωτίζουν μια ολόκληρη εποχή, έναν ολόκληρο τρόπο σκέψης και δράσης, αποκαλύπτουν μια ανθρώπινη διάσταση που δύσκολα θα ξαναϋπάρξει ατόφια στο μέλλον. Και οι ίδιες αυτές συζητήσεις είναι γλυκόπικρες υπενθυμίσεις ότι το να γράφεις ιστορία είναι (και) θέμα timing!
«Η μουσική είναι βροχή… Όταν βρέχει, άλλοι τρέχουν να βρουν ένα μέρος να προφυλαχθούν και άλλοι συνεχίζουν να περπατάνε στη βροχή, γίνονται μούσκεμα, αλλά δεν τους μέλλει… αυτοί είναι οι μουσικοί…»
Ακούστε περισσότερα στο podcast του Θανάση Λάλα για το Olafaq.gr.
