H Anita Pallenberg γεννήθηκε στην Ρώμη, στις 5 Ιανουαρίου 1944. Ο Γερμανο-Ιταλός πατέρας της είχε ένα ταξιδιωτικό γραφείο, ενώ η μητέρα της ήταν γραμματέας της Γερμανικής Πρεσβείας. Επαναστατικό παιδί, η Anita έκανε παρέα με «τα παιδιά του δρόμου» της Ρώμης. «Κάναμε κοπάνες απ’ το σχολείο, πηγαίναμε να σκάψουμε τάφους, πίναμε στην παραλία και έκανα αγόρια μου αυτούς που είχαν βέσπα. Ιταλική dolce vita» είχε δηλώσει.

Σε μια προσπάθεια για να πειθαρχήσει, ο πατέρας της την έστειλε έγκλειστη σε ένα σχολείο στο Μόναχο, απ’ το οποίο όμως σύντομα αποβλήθηκε. Παρ΄όλα αυτά, κέρδισε υποτροφία για να σπουδάσει γραφιστική στη Ρώμη και επέστρεψε. Η Anita όμως προτίμησε να περνάει τον χρόνο της στα καφέ. Έγινε το “it girl” της πόλης, ξεκίνησε να κάνει παρέα  με τους σκηνοθέτες Fellini και Pasolini, και έγιναν ζευγάρι με τον αβανγκάρντ καλλιτέχνη Mario Schifano.

Σε ηλικία 18 χρονών, μαζί με τον Schifano, ταξιδεύουν στη Νέα Υόρκη και αποφασίζουν να μείνουν εκεί. Ξεκινάει να εργάζεται περιστασιακά και βγάζει κάποια χρήματα πλένοντας τα πινέλα του καλλιτέχνη Jasper Johns. Γνωρίζει διάσημες φιγούρες και προσωπικότητες της «beat γενιάς», όπως τους Allen Ginsberg και τον William Burroughs, ενώ ξεκινάει να κάνει παρέα με τον Andy Warhol. Συνεργάζεται με την Vogue, χωρίζει με τον  Schifano και την στέλνουν στον Παρίσι. Εκεί, κάνει τα πρώτα βήματα της στον κινηματογράφο παίζοντας σε ταινία του Volker Schlöndorff και γίνεται μέλος ενός ερωτικού τριγώνου, με την ίδια, τον σκηνοθέτη Donald Cammell και το μοντέλο Deborah Dixon.

Η καριέρα της ως μοντέλο θα την στείλει το 1965 στο Αμβούργο για μια επίδειξη και εκεί είναι που ξεκινάει η περιπέτεια της με τους Rolling Stones. Μια ιστορία γεμάτη ναρκωτικά, αίμα, παράνοια και μαύρη μαγεία.

Η πρώτη επαφή με τους Rolling Stones

Ήταν γοητευτική, με ξανθά μαλλιά, διαπεραστικό βλέμμα και λεπτό κορμί. Μπορούμε να πούμε πως ενσάρκωνε τη «ροκ θεά» των sixties. Αλλά υπήρχε κάτι πιο «επικίνδυνο» στην Anita Pallenberg, απ’ ότι για παράδειγμα στην Marianne Faithfull, η οποία είχε αναφέρει σχετικά: «Η Anita είχε τρομερό χαμόγελο, αλλά ήταν τρομακτικό ταυτόχρονα». Μια αύρα αυταρχισμού την ακολουθούσε στα βήματα της και ενώ αυτό φόβιζε τον κόσμο, ταυτόχρονα τους σαγήνευε.

Η Anita Pallenberg λοιπόν, δεν ήταν η πιο όμορφη τύπισσα της εποχής. Υπήρχαν περιπτώσεις γυναικών με «τυπικά» και στερεοτυπικά πρότυπα ομορφιάς, που τις καθιστούσαν ποθητές απ’ όλο τον πλανήτη. Αυτή ήταν όμως που κατάφερε να γίνει η μούσα των Brian Jones, Keith Richards, Mick Jagger. Των 3/5 των Stones. Και η επίδρασή της σε αυτούς, ήταν ολέθρια.

Όταν συνάντησε τους Rolling Stones, στο Αμβούργο, ήταν μόλις 21 χρονών αλλά γνώριζε τα πάντα γύρω απ’ τα ναρκωτικά και το σεξ. Ο ατζέντης της τότε είχε δηλώσει πως «ήταν πολύ όμορφη για να μην την έχεις στο κρεβάτι». Πήγε στα backstage της συναυλίας τους για να τους συναντήσει από κοντά και να τους προσφέρει ναρκωτικά. Απογοητεύτηκε με την «αφέλεια» τους, τους χαρακτήρισε «αδαή σχολιαρόπαιδα» και αποφάσισε να τους μυήσει στις ουσίες. Η ανηθικότητα της ήταν απόλυτα γοητευτική και έτσι τα μέλη της μπάντας δεν δίστασαν να την ακολουθήσουν στον δρόμο που τους υποσχέθηκε.

Της έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ο Brian Jones και έτσι ξεκίνησε με αυτόν, καπνίζοντας χασίς. «Καταλήξαμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του και πέρασα όλη τη νύχτα κρατώντας τον αγκαλιά ενώ έκλαιγε» είχε δηλώσει η ίδια σχετικά με εκείνη το πρώτο βράδυ. Μια εβδομάδα μαζί της ήταν αρκετή, για να διώξει ο Jones απ’ το διαμέρισμα του τη φίλη του και το μωρό τους. Η Anita μετακόμισε εκεί και του έκανε ταχύρρυθμα μαθήματα σαδομαζοχιστικού σεξ και μαγείας. Τομείς που γνώριζε ιδιαίτερα καλά, απ’ την επαφή της με τον Kenneth Anger.

Η μύηση της στην μαγεία και το σαδομαζοχιστικό σεξ

«Με ενδιέφερε η μαγεία, ο Βουδισμός, οι μαύροι μάγοι στους οποίους με σύστησε ο φίλος μου Kenneth Anger. Ο κόσμος του αποκρυφισμού με γοήτευε» Annita Pallenberg.

Ο Kenneth Anger, ήταν ένας αμερικανός κινηματογραφιστής, διάσημος για κάποια βιβλία του σχετικά με σκάνδαλα του Hollywood, αλλά και για τις πειραματικές του ταινίες με αναφορές στον παγανισμό. Ο Anger έχει χαρακτηριστεί «ένας απ’ τους πρώτους ανοιχτά ομοφυλόφιλους κινηματογραφιστές της Αμερικής και σίγουρα ο πρώτος του οποίου το έργο ασχολήθηκε με την ομοφυλοφιλία με τρόπο απροκάλυπτο, αυτοαναιρούμενο». Ανοιχτά ομοφυλόφιλος, ο Anger, είχε τατουάζ “Lucifer” [σ.σ. εωσφόρος] στο στήθος του και έτρεφε μεγάλο θαυμασμό για τον βρετανό αποκρυφιστή Aleister Crowley. Τον αυτοποκαλούμενο “Great Beast 666”.

Ο Crowley πίστευε στην ύπαρξη της μαγείας, την οποία είχε επιλέξει να γράφει “Magick” – μια παλαιότερη αρχαϊκή γραφή της λέξης. Τόσο κατά τη διάρκεια της ζωής του όσο και μετά από αυτήν, ο Crowley έχει περιγραφεί ευρέως ως σατανιστής, συνήθως από τους επικριτές του. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι δεν θεωρούσε τον εαυτό του σατανιστή, ούτε λάτρευε τον Σατανά, καθώς δεν αποδεχόταν τη χριστιανική κοσμοθεωρία στην οποία πιστεύεται ότι υπάρχει ο Σατανάς. Η λατρεία του περιελάμβανε σαδομαζοχιστικές σεξουαλικές τελετές με άνδρες και γυναίκες, ξόρκια τα οποία (όπως ισχυριζόταν) μπορούσαν να αναστήσουν Κακούς Θεούς και τη χρήση ναρκωτικών, όπως όπιο, κοκαΐνη και ηρωίνη. Αν και οι περισσότεροι τον θεωρούσαν τρελό, ο Crowley έλκυε κάποιους χίπις, με αποκορύφωμα την παρουσία του στο εξώφυλλο του άλμπουμ “Sgt. Pepper” των Beatles [σ.σ. πρώτη σειρά επάνω, δεύτερο πρόσωπο αριστερά].

Το τέλος με τον Brian Jones και η αρχή με τον Keith Richards

Εκτός από τους πειραματισμούς με τον αποκρυφισμό, τις τελετές για να επικοινωνήσουν με σκοτεινές δυνάμεις και νεκρούς, τις σαδομαζοχιστικές εμπειρίες και τις βόλτες με το αμάξι τα ξημερώματα στο Stonehenge για να συναντήσουν εξωγήινους [σ.σ. η Pallenberg πίστευε στην ύπαρξη τους], γενναίες ποσότητες LSD κυκλοφορούσαν στο σπίτι που έμενε με τον Brian Jones, κάτι που φαίνεται να επιτάχυνε την πτώση του οδηγώντας τον στην παράνοια.

Εκείνη την περίοδο, το 1966, ο Richards είχε αγοράσει την κατοικία Redlands, ένα γραφικό κτήμα στο Sussex. Λίγους μήνες αργότερα, στο Redlands έγινε μια απ’ τις πιο διαβόητες συλλήψεις ναρκωτικών της δεκαετίας του ’60, όταν είκοσι αστυνομικοί μπούκαραν στο σπίτι ψάχνοντας ναρκωτικές ουσίες. Ο Richards, ο Jagger και η Marianne Faithfull, οι οποίοι βρίσκονταν σε ένα acid trip, δεν κατάφεραν να αποδράσουν και συλλήφθηκαν. «Ακούγεται ένα χτύπημα στην πόρτα, κοίταξα έξω από το παράθυρο και είδα ένα σωρό νάνους», θυμόταν ο Richards. «Δεν με είχαν συλλάβει ποτέ πριν, και ήμουν ακόμα υπό την επήρεια LSD». Στο περιστατικό αυτό δόθηκε το ψευδώνυμο “Mars bar”, καθώς είχαν κυκλοφορήσει οι φήμες πως η Faithfull άνοιξε την πόρτα στην αστυνομία φορώντας ένα πορτοκαλί γούνινο κάλυμμα κρεβατιού, κρατώντας στο χέρι της μια σοκολάτα Mars.

Μετά απ’ το “Mars bars” στο Redlands, το 1967, οι Jones – Pallenberg – Richards αποφάσισαν να κάνουν ένα ταξίδι στις Μαρακές για να χαλαρώσουν. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού, ο Jones ξεκίνησε να μη νιώθει καλά και έτσι έκαναν μια στάση σε νοσοκομείο της Ισπανίας. Όμως ο Keith με την Anita ήθελαν να συνεχίσουν. Παράτησαν τον Brian εκεί και όσο ο σοφέρ οδηγούσε, αυτοί στα πίσω καθίσματα ερχόντουσαν σε ερωτική επαφή. Από εκεί και πέρα, θα παρέμεναν «αχώριστοι», όσο αυτό είναι εφικτό δηλαδή, μέσα σε μια rock n’ roll δίνη.

Rock n’ roll queen witch

Περιμένοντας το πρώτο τους παιδί, η Pallenberg και ο Richards μετακόμισαν σε ένα σπίτι στο Cheyne Walk, του Chelsea, το καλοκαίρι του 1969. Η αίθουσα υποδοχής του πρώτου ορόφου – όπου κάποτε είχε δειπνήσει ο Winston Churchill – ήταν ντυμένη στα μαύρα, γιγάντια μαύρα κηροπήγια είχαν τοποθετεί επάνω στο περίτεχνο τζάκι και ιερογλυφικά κοσμούσαν τις σκάλες. Στον σαλόνι του δεύτερου ορόφου – όπου οι υπουργοί της βρετανικής κυβέρνησης είχαν συζητήσει την κρίση του Σουέζ το 1956 – πρωταγωνιστούσε ένα πιάνο ψυχεδελικά ζωγραφισμένο και μια τεράστια πίπα ναργιλέ. Κρεμασμένη στο ταβάνι, μια αστραφτερή μπάλα με κομμάτια από καθρέφτες, εκτόξευε δέσμες φωτός στον χώρο. Ήταν μια κατασκευή της Pallenberg, που τους βοηθούσε στα acid trip με LSD.

Στη κύρια κρεβατοκάμαρα της κατοικίας στο Chelsea, υπήρχε ως επίκεντρο το μεγάλο κρεβάτι που είχε φιλοξενήσει την πιο διάσημη σκηνή της ταινίας “Performance” του Donald Cammell. Η ταινία που παραλίγο να διαλύσει το συγκρότημα, αφού οι πρωταγωνιστές, Jagger – Pallenberg, φημολογήθηκε πως έκαναν όντως σεξ στην επίμαχη ερωτική σκηνή. Ο φωτογράφος Cecil Beaton που είχε παρευρεθεί στα γυρίσματα της ταινίας για να τραβήξει κάποιες λήψεις, είχε δηλώσει πως «έκαναν έρωτα στα σοβαρά» και κάπως έτσι η Pallenberg μπήκε ανάμεσα στο διάσημο δίδυμο των Stones. Μπορεί ο Richards να έγινε έξαλλος με όλα αυτά, αλλά συγχώρεσε την πιο “sexy fucking bitch” όλων των γυναικών [σ.σ. λόγια του ίδιου, στην αυτοβιογραφία του “Life”].

«Είχε εμμονή με τη μαύρη μαγεία», είχε πει ο Tony Sanchez, φίλος του Richards. «Κουβαλούσε παντού μαζί της σκόρδα για να διώχνει τους βρικόλακες. Είχε επίσης περίεργα μυστηριώδη παλιά σέικερ για αγιασμό, τα οποία χρησιμοποιούσε σε κάποιες τελετές της. Οι τελετές αυτές γίνονταν όλο και πιο μυστικές και πάντα με προειδοποιούσε να μην τη διακόψω όταν «δούλευε» επάνω σε κάποιο ξόρκι». Η γέννηση του γιού τους, Marlon [σ.σ. απ’ το Marlon Brando], ένα μήνα μετά το θάνατο του Jones, δεν την απομάκρυνε απ’ όλα αυτά.

Στις αρχές του ’70, η βρετανική κυβέρνηση είχε αυξήσει την φορολόγηση στους υψηλά αμειβόμενους, και έτσι οι Stones εγκατέλειψαν την χώρα. Οι άνθρωποι που αποφάσιζαν για το συγκρότημα, δισκογραφική-μάνατζερ κ.α., επέλεξαν τη γαλλική Ριβιέρα ως ιδανική τοποθεσία. Έτσι, τον Μάιο του 1971, το ζευγάρι Richards – Pallenberg, ενοικίασε τη βίλα Nellcote στο Villefranche-sur-Mer. Εκεί, που το συγκρότημα ηχογράφησε (ίσως) το κορυφαίο του άλμπουμ “Exile On Main Street”

Η ατμόσφαιρα στη βίλα δεν άργησε να βαρύνει και μέχρι το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς, στους χώρους της κυκλοφορούσαν διάφοροι περίεργοι τύποι που έσπρωχναν ηρωϊνη, κλέφτες αντικειμένων τέχνης, γυμνά σώματα περιφερόντουσαν στα δωμάτια και το ζευγάρι βρισκόταν σε πλήρη καταστολή αισθήσεων. Όπως ήταν αναμενόμενο, ξεκίνησαν να διαρρέουν ιστορίες – βάσιμες και μη –  για τελετές, βιασμούς και τόνους ναρκωτικών.

Έτσι, δόθηκε εντολή στην Anita και στον Keith, να εγκαταλείψουν το μέρος το συντομότερο δυνατόν. Η τοπική κοινότητα αφού αρχικά θαμπώθηκε με την λάμψη των αστέρων, στην συνέχεια στράφηκε εναντίον τους και η αστυνομία ξεκίνησε τις έρευνες. Όλοι κατηγόρησαν τους Stones συνολικά. Η Pallenberg ήταν έγκυος πλέον στο δεύτερο παιδί τους [σ.σ. η Dandelion Angela Richards, γεννήθηκε το ‘72] και αν καταδικάζονταν, η μέγιστη ποινή φυλάκισης θα ήταν τα 14 χρόνια.

Τελικά, οκτώ μήνες αργότερα, δικαστήριο της Νίκαιας απάλλαξε τον Jagger και τους υπόλοιπους από κάθε πλημμέλημα, αλλά, Pallenberg και Richards κρίθηκαν ένοχοι για χρήση και προμήθεια μαριχουάνας και ηρωίνης. Τους επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης με αναστολή και βαριά πρόστιμα, ενώ τους απαγορεύτηκε η είσοδος στη Γαλλία για αρκετά χρόνια.

Η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση και οι φήμες γύρω απ’ το όνομά της, ουσιαστικά έκλεισαν οποιαδήποτε καλλιτεχνική πόρτα χτύπησε η Pallenberg τα επόμενα χρόνια. Ενώ είχε αποθεωθεί από κορυφαίους φωτογράφους ως μοντέλο και είχε συμμετοχές σε ταινίες που γνώρισαν επιτυχία, όπως η “Barbarella”, πλέον το όνομά της είχε σβηστεί από κάθε λίστα συνεργασιών.

Οι θάνατοι δύο παιδιών

Στα μέσα της δεκαετίας του ’70, φαινόταν πως η Pallenberg δεν είχε πλέον κοινή ζωή με τον Richards, ανακάλυψε όμως πως ήταν έγκυος στο τρίτο παιδί τους. Τον Μάρτιου του 1976 ο Tara Jo Jo Gunne γεννιέται και ο κιθαρίστας των Stones φεύγει για ευρωπαϊκή περιοδεία με το συγκρότημα. Είναι πρωί, Κυριακή 6 Ιουνίου, και η Anita ξυπνάει για να πάει να φροντίσει το μόλις 2,5 μηνών μωρό τους. Ο Tara είναι ακούνητος στην κούνια του και η φριχτή πραγματικότητα χτυπάει με όλη της την δύναμη τη μητέρα του. Η ιατροδικαστική έκθεση έδειξε πως το μωρό κατά την διάρκεια της νύχτας, αντιμετώπισε αναπνευστικά προβλήματα και υπέκυψε στο σύνδρομο του αιφνίδιου θανάτου.

Έναν χρόνο αργότερα, ο Keith και η Anita αποφασίζουν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα και μετακομίζουν σε μια κατοικία του 18ου αιώνα στο Salem της Νέας Υόρκης. Ο Richards όμως είναι το ακριβώς αντίθετο του πιστού συζύγου, αφού ξεκινάει μια ερωτική σχέση με το Lil Wenglass Green απ’ την Σουηδία. Το ίδιο διάστημα, προσλαμβάνουν για κάποιες εργασίες και συντηρήσεις στο σπίτι, τον 17χρονο Scott Cantrell.

Μέσα σε εννέα μήνες, αναπτύσσετε μια σχέση με την Pallenberg, αν και δεν υπήρξαν βάσιμες αποδείξεις ότι ήταν εραστές. Ο Scott ξεκινάει να μένει πλέον μόνιμα στην κατοικία του Salem. Το τελευταίο σπίτι της ζωής του.

Ήταν 20 Ιουλίου το 1979, όταν η Pallenberg βρίσκει στο κρεβάτι ξαπλωμένο ανάσκελα τον 17χρονο Cantrell να πνίγεται στο αίμα του. Είχε προηγηθεί ένας πυροβολισμός, όσο εκείνη είχε σηκωθεί για να τακτοποιήσει κάποια πράγματα και αφού παρακολούθησαν μαζί τηλεόραση.

Οι ακριβείς λεπτομέρειες για το τι συνέβη, δεν θα έρθουν στο φως της δημοσιότητας ποτέ. Αυτά που γνωρίζουμε, είναι η παραπάνω περιγραφή της Pallenberg, πως ο 10χρονος Marlon είχε ειδοποιήσει την αστυνομία να έρθει στο σπίτι και τις δηλώσεις ενός αστυνομικού, αργότερα στην New York Post στις 17 Αυγούστου του 1979, πως του επιτέθηκε μια ομάδα από ανθρώπους που ήταν ντυμένοι με μαύρες κάπες φορώντας κουκούλες και πως στον χώρο υπήρχαν θυσιασμένοι σκύλοι και γάτες.

Στο αίμα του Scott Cantrell βρέθηκε μόνο λίγη ποσότητα αλκοόλ.

Το οριστικό τέλος της «καταραμένης» σχέσης

Αν και η αστυνομία απάλλαξε την Pallenberg από οποιαδήποτε εμπλοκή με το θάνατο του Cantrell, η σχέση της με τον Richards είχε οριστικά τελειώσει. Φυσικά, έπαιξε και σημαντικό ρόλο η εμπλοκή του Jagger, ο οποίος όντας πλέον απεξαρτητοποιημένος απ’ την ηρωίνη, στην Anita βρήκε όλα εκείνα τα ενοχοποιητικά στοιχεία που έριξαν στα βαθιά σκοτάδια της ηρωίνης τον Keith και κατά κάποιον τρόπο, επέβαλε την απομάκρυνσή της απ’ τους κύκλους του συγκροτήματος.

Η ίδια αργότερα και αφού κατάφερε επίσης να καθαρίσει απ’ τις ναρκωτικές ουσίες, είχε δηλώσει «Όλοι μιλούν για εκείνη την εποχή και αναφέρονται σε αγάπη και ειρήνη. Εγώ δεν θυμάμαι τίποτα απ’ όλα αυτά. Δεν τα έζησα. Αλλά νιώθω υπερήφανη που ήμουν εκεί».

Πέθανε στο νοσοκομείο, στις 13 Ιουνίου 2017, σε ηλικία 75 ετών.

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News