Τα δύο πρώτα άλμπουμ του νεοϋορκέζικου συγκροτήματος The Velvet Underground είναι εμφανώς διαποτισμένα από την επιρροή του πολυοργανίστα του συγκροτήματος John Cale. Ο Cale εγκατέλειψε το συγκρότημα μετά την κυκλοφορία του White Light/White Heat το 1968, αλλά στο κομμάτι “Lady Godiva’s Operation“, η παρουσία του είναι παραπάνω από έντονη.
Εκεί, τα στοιχειωμένα φωνητικά σε συνδυασμό με τα «άρρωστα» ηχητικά εφέ δημιουργούν μια τρομακτική εικόνα σωματικών ακρωτηριασμών. Ο στιχουργός του τραγουδιού Lou Reed εξήγησε αργότερα στο Circus Magazine το 1973: “Το «Lady Godiva’s Operation, μιλουσε για μια τρανσέξουαλ».
Ίσως οι τομές που πραγματοποιεί ο γιατρός στο σώμα της Godiva κι έχουν ως αποτέλεσμα τις «κραυγές» της που «αντηχούν στην αίθουσα», να αποτελούν μέρος μιας εγχείρησης αλλαγής φύλου, είτε το όλο γεγονός να αποτελεί μεταφορά για τις προσπάθειες της κοινωνίας να επιβάλει βίαιη καταστολή στα σώματα των τρανς ατόμων. Ο προτελευταίος στίχος που αναφέρει ” doctor removes his blade cagily slow from the brain” υποδηλώνει μάλιστα ότι λαμβάνει χώρα μια λοβοτομή του μετωπιαίου λοβού.
Εν τω μεταξύ, μια δεκαετία αργότερα, το τραγούδι “Don’t Stop Me Now” των Queen κάνει επίσης μια φευγαλέα αναφορά στην ίδια τη Lady Godiva που αναφέρεται και στο κομμάτι των Velvet Underground. Στον ύμνο του στον ηδονισμό, ο frontman των Queen, Freddie Mercury, τραγουδά: ” I’m a racing car passing by, like Lady Godiva / I’m gonna go, go, go“. Εκτός από την αναφορά σε αυτή την μυστηριώδη κυρία, τα δύο τραγούδια δεν φαίνεται να έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.
Η Lady Godiva στην ποπ κουλτούρα
Πέρα όμως από τους Velvet και τους Queen, κατά τη διάρκεια των αιώνων, η ιστορία της έχει εμπνεύσει ζωγράφους, λογοτέχνες, σκηνοθέτες και την ευρύτερη ποπ κουλτούρα με ποικίλους τρόπους. Από τον γνωστό πίνακα του John Collier του 1897, μέχρι ταινίες όπως η “Lady Godiva of Coventry” του 1955 του Arthur Lumbin προσπάθησαν να αποτυπώσουν τη δραματικότητα και την ένταση της θρυλικής της βόλτας, ενώ στο μυθιστόρημα του D.H. Lawrence «Ερωτευμένες γυναίκες» υπάρχει ένα άγαλμα εμπνευσμένο από τη Lady Godiva, ενώ το 1972 ο Salvador Dalí είχε αποτυπώσει τη δική του εκδοχή της Λαίδης, σε μια από τις 18 λιθογραφίες από το θρυλικό λεύκωμα “Τα Άλογα του Νταλί”. Σε αυτές τις λιθογραφίες παρουσιάζονται διαφορετικά άλογα μυθικών χαρακτήρων ή ηρώων της λαογραφίας και της λογοτεχνίας και σε ένα από αυτά, ανάμεσα στον περίφημο Πήγασο, τον Δούρειο Ίππο και τον Ροσινάντε του Δον Κιχώτη βρίσκουμε και την Lady Godiva πάνω στο άλογό της.
«Να η Godiva, αλλα φορώντας τις πιτζάμες της», είπε ο θρυλικός Groucho Marx στο “Lydia the Tattooed Lady”, ενώ στην ταινία “The Mask”, η Cameron Diaz είπε στον Jim Carrey ότι η γραβάτα του έμοιαζε με «μια νεαρή γυναίκα που ιππεύει χωρίς σέλα σαν τη Lady Godiva». Με τη σειρά της, η Sylvia Plath αναφέρεται στη Lady Godiva στο ποίημά της “Ariel“. Οι Aerosmith τραγουδούν «το κορίτσι μου είναι μια Lady Godiva» σε ένα τραγούδι που βρίσκεται στο άλμπουμ “Pump”. Στην ταινία “Blackadder Goes Forth”, ο Captain Blackadder αναφέρθηκε στο Βασιλικό Ιπτάμενο Σώμα ως τους «μεγαλύτερους επιδειξίες από την εποχή της Lady Godiva». Υπάρχει μια φωτογραφία της Bianca Jagger πάνω σε άλογο στο θρυλικό Studio 54, ενώ η Beyoncé φωτογραφίστηκε γυμνή πάνω σε ένα ασημένιο ομοίωμα αλόγου για το εξώφυλλο του άλμπουμ της “Renaissance” του 2022, παρέπεμπε επίσης στην ιστορία της Lady Godiva.
Ποια είναι η γυναίκα για την οποία μιλάνε όλοι αυτοί;
Η Lady Godiva υπήρξε ευγενής της μεσαιωνικής Αγγλίας με αγγλοσαξονική καταγωγή, η οποία κατάφερε να κρατήσει τη γη της παρά τη νορμανδική εισβολή του 1066. Ήταν παντρεμένη με τον Αγγλοσάξονα κόμη Leofric της Μερκίας (σημερινή κεντρική Αγγλία), του οποίου το αρχοντικό βρισκόταν στην πόλη Κόβεντρι των Μίντλαντς.
Μετά τον θάνατο του συζύγου της κληρονόμησε την αποκλειστική ιδιοκτησία της περιουσίας του. Στην απογραφή του Domesday Book του έτους 1086 μ.Χ. αναφέρεται ως η μόνη γυναίκα γαιοκτήμονας που επέζησε της Νορμανδικής κατάκτησης με την ιδιοκτησία της αλώβητη. Ωστόσο, είναι μάλλον ο θρύλος της Lady Godiva παρά η πραγματική της ιστορία που τράβηξε την προσοχή της ποπ κουλτούρας.
Από τον 13ο αιώνα και μετά, στα μεσαιωνικά βιβλία ιστορίας διαδόθηκε ένας μύθος που αναφέρει ότι ο Leofric, απηυδισμένος από τις ικεσίες της, με τις οποίες η Godiva του ζητούσε να μειώσει τους βαρείς φόρους που είχε επιβάλλει στους πολίτες του Κόβεντρι, της δήλωσε ότι θα ικανοποιούσε την επιθυμία της, αν ολόγυμνη πάνω στο άλογό της περνούσε από την πολυσύχναστη αγορά της πόλης.
Η Godiva αποδέχτηκε την πρόταση του άντρα της και, με τα μαλλιά της μόνο να καλύπτουν το γυμνό κορμί της, περιδιάβηκε τους δρόμους του Κόβεντρι με τον όρο ότι όλοι οι κάτοικοι της πόλης θα έμεναν μέσα και θα έκλειναν τα παράθυρα. Η γυμνή εμφάνιση της Godiva είχε ως αποτέλεσμα να απαλλάξει ο Leofric την πόλη από όλους τους φόρους. Από ευγνωμοσύνη για την πράξη της αυτή, όλοι οι κάτοικοι κλειδώθηκαν στα σπίτια τους την καθορισμένη ώρα και μόνο ένας ράφτης, ο Τομ, την παρακολουθούσε κρυφά από το παράθυρό του. Ο Peeping Tom έγινε από τότε συνώνυμο του ηδονοβλεψία. Η ιστορία του ράφτη έγινε μέρος του θρύλου κατά το 17ο αιώνα, όπου σύμφωνα με τις περισσότερες περιγραφές, για τιμωρία, τυφλώνεται επιτόπου.
Και έτσι, η ποπ κουλτούρα αναφέρεται στη Lady Godiva ως σύμβολο του γυμνού γυναικείου σώματος, αν και ο καθένας καθαρά για τους δικούς του λόγους. Για τον Arthur Lubin τα πράγματα ήταν πιο ξεκάθαρα, αφού επιχείρησε να αποτυπώσει στη μεγάλη οθόνη την ιστορία της Λαίδης, μέσα από μια ιστορική δραματική ταινία αμερικανικού Technicolor του 1955. Αντίθετα, για τον Lou Reed τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά. Ο συμβολισμός αποτυπώνεται σε μια σκηνή γοτθικού τρόμου, στην οποία η απροστάτευτη γυναικεία μορφή βρίσκεται ανυπεράσπιστη πάνω σε ένα χειρουργικό τραπέζι, για να την αρπάξει και να την κατασπαράξει μια σαδιστική φιγούρα ενός γιατρού. Ο Mercury, από την άλλη, επικαλείται απλώς τη διασκεδαστική εικόνα του να ιππεύεις γυμνός σε έναν άδειο δρόμο χωρίς να σε νοιάζει τίποτα, μόνο και μόνο για την πλάκα σου.
Είτε ο θρύλος της Lady Godiva είναι αληθινός είτε όχι, αυτή η κόμισσα της Σαξονίας δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι το όνομά της θα αναφερόταν ξανά και ξανά. Από την ζωγραφική και τη λογοτεχνία, μέχρι τον κινηματογράφο και τη μουσική, η θρυλική της βόλτα αποτελεί ένα διαχρονικό σύμβολο που εξερευνά τις έννοιες του θάρρους, της αρετής και της πολιτικής διαμαρτυρίας. Μέσα από την ιστορία της, η Lady Godiva, επάξια διατηρεί τη θέση της ως μια εμβληματική φιγούρα που συνεχίζει να εμπνέει και να προκαλεί τον θαυμασμό.
➪ Διαβάστε επίσης: Cat Piano: Το διεστραμμένο μουσικό όργανο του 18ου αιώνα που θα θεράπευε ψυχικές ασθένειες