Όταν εργάζεσαι ως σύμβουλος σεξ για τόσα χρόνια όπως η Δρ. Ρουθ, ελάχιστα πράγματα έχουν τη δύναμη να σε σοκάρουν. Έτσι, σε διάφορες συνεντεύξεις, δημοσιογράφοι συνήθιζαν να ρωτούν την Δρ Ρουθ ποια ήταν η πιο παράξενη ερώτηση που της είχαν κάνει ποτέ.
Στην ερώτηση αυτή η Δρ Ρουθ απαντούσε πάντα με την ίδια ιστορία. Ένα βράδυ, ένας νεαρός άνδρας κάλεσε στο μεταμεσονύχτιο talk show της, “Sexually Speaking”. Ο ακροατής ανησυχούσε για τη σχέση του με την αρραβωνιαστικιά του. Την λάτρευε και η σεξουαλική τους ζωή ήταν φανταστική, πέραν μιας ιδιαιτερότητας.
Της άρεσε να πετάει onion rings πάνω στο πέος του όταν αυτό ήταν σε στύση.
Με μια τσαχπινιά στο μάτι και τη χαρακτηριστική γερμανική προφορά της, η Δρ. Ρουθ επαναλάμβανε αυτή την ιστορία για έναν συγκεκριμένο λόγο. Αυτό που ήθελε δείξει λέγοντας αυτήν την ιστορία δεν ήταν το πόσο αστείο είναι το να παίζεις onion rings πάνω σε ένα πέος. Εντούτοις, αυτό που ήθελε να τονίσει ήταν ότι δεν υπάρχει τίποτα φυσιολογικό στο σεξ. Για την ακρίβεια, μισούσε τη λέξη «φυσιολογικό». Πίστευε ότι κανείς δεν μπορούσε να πει τι είναι το φυσιολογικό σεξ.
Δεδομένης της απρόβλεπτης εξέλιξης της καριέρας της, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί η Δρ Ρουθ πίστευε ότι οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε να νιώθουν ντροπή για τις επιθυμίες τους.
Η Δρ. Ρουθ γεννήθηκε ως Κάρολα Ρουθ Ζίγκελ στις 4 Ιουνίου 1928 στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας από ορθόδοξους Εβραίους γονείς. Δυστυχώς, η άνοδος του ναζιστικού καθεστώτος τάραξε την παιδική ηλικία της Ρουθ, καθώς σε ηλικία δέκα ετών, οι γονείς της την έστειλαν στην Ελβετία με το Kindertransport – την οργάνωση διάσωσης για τη μετεγκατάσταση παιδιών από περιοχές που ελέγχονταν από τους Ναζί.
Κατά τη διάρκεια των εννέα μηνών πριν από το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι προσπάθειες διάσωσης μετέφεραν χιλιάδες προσφυγόπουλα σε ορφανοτροφεία που βρίσκονταν σε ασφαλείς περιοχές.
Ωστόσο, οι γονείς της δεν ήταν τόσο τυχεροί. Αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν σε στρατόπεδα εργασίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η μητέρα και ο πατέρας της της έστελναν γράμματα. Αυτά τα λεπτά χάρτινα αποκόμματα ελπίδας ήταν η μόνη της σύνδεση με την προηγούμενη ζωή της πριν από τον πόλεμο.
Κάποια στιγμή έπαψε να λαμβάνει γράμματα. Η Ρουθ δεν είδε ποτέ ξανά την οικογένειά της. Ο πατέρας της πέθανε στο Άουσβιτς, ενώ η ημερομηνία και ο τόπος θανάτου της μητέρας της παραμένουν άγνωστα.
Στην Ελβετία, η Ρουθ αντιμετώπισε τη σκληρή πραγματικότητα του να είσαι προσφυγόπουλο. Το ορφανοτροφείο ήταν αυστηρό και αφιλόξενο. Η διευθύντρια είπε μάλιστα στη Ρουθ ότι οι γονείς της την εγκατέλειψαν και δεν την αγαπούσαν. Αργότερα θα καταλάβαινε τη θυσία που έκαναν οι γονείς της ώστε να καταφέρει να επιζήσει η ίδια. Στο ντοκιμαντέρ Ask Dr. Ruth, η Ρουθ αναφέρει: «Οι γονείς μου στην πραγματικότητα μου χάρισαν τη ζωή δύο φορές. Μια φορά, όταν γεννήθηκα. Και μία φορά όταν με έστειλαν στην Ελβετία».
Η Ρουθ προσπάθησε να βρει τρόπους να ξεφύγει από τις κακουχίες, αλλά το ορφανοτροφείο δεν επέτρεπε στα κορίτσια ούτε καν να διαβάζουν βιβλία. Φυσικά, η Ρουθ βρήκε τρόπο να παρακάμψει αυτόν τον παραλογισμό. Το αγόρι της κρυβόταν κάτω από το κρεβάτι της τη νύχτα και της έφερνε στα κρυφά τα παράνομα βιβλία. Στη συνέχεια η Ρουθ το έσκαγε από το κρεβάτι της και τα διάβαζε στο κλιμακοστάσιο -το μόνο μέρος με φως.
Αλλά αν φαντάζεστε απλώς μια ρομαντική βιβλιοφάγο, μάλλον φαντάζεστε τη λάθος Δρ. Ρουθ. Ως έφηβη, εκπαιδεύτηκε ως sniper στη Haganah – τον προκάτοχο των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων. Με ύψος μόλις 1,40, υπήρξε μια ατρόμητη και μαχητική πολεμίστρια. Η Ρουθ μάλιστα διέθετε και ένα κρυφό ταλέντο στη ρίψη χειροβομβίδων. Σε μια συνέντευξή της, ανέφερε πως ακόμα μπορούσε «να γεμίσει ένα αυτόματο Sten σε ένα μόνο λεπτό, με δεμένα τα μάτια». Ήταν σίγουρα σκληρό καρύδι.
Φυσικά, είναι δύσκολο να μην το παίξουμε ψυχολόγοι της πολυθρόνας με το τραγικό ξεκίνημα της Δρ. Ρουθ. Ένα παιδί που ξεριζώθηκε από την οικογένειά του εξαιτίας του μίσους θα περίμενε κανείς ότι θα κινούνταν με καχυποψία απέναντι στους άλλους. Ωστόσο, η Δρ. Ρουθ Γουεστχάιμερ δεν επέλεξε αυτό το μονοπάτι στη ζωή τους.
Καθώς έγινε διάσημη ως σεξολόγος, η Δρ. Ρουθ απέκτησε μεγάλη αναγνωρισιμότητα σε μια εποχή που οι ανοιχτές συζητήσεις για το σεξ αποτελούσαν ταμπού. Στο συντηρητικό κλίμα της δεκαετίας του 1980 που έτρεμε το AIDS, ο ειλικρινής, προσιτός τρόπος της θεωρήθηκε ριζοσπαστικός. Η ραδιοφωνική εκπομπή της, “Sexually Speaking”, που μεταδόθηκε για πρώτη φορά το 1980, αποτέλεσε ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα που έφερε τις συζητήσεις για το σεξ στα σαλόνια όλων των Αμερικανών.
Οι ακροατές καλούσαν στην εκπομπή της, συνήθως με τον εξής αμήχανο πρόλογο: «Έχω μια ερώτηση αλλά ντρέπομαι να την κάνω». Η Δρ. Ρουθ απαντούσε: «Πάρτε μια βαθιά ανάσα» ενθαρρύνοντας τον ακροατή να συνεχίσει.
Ωστόσο, η Δρ Ρουθ συχνά αντιμετώπιζε επικρίσεις όταν οι συζητήσεις φλέρταραν με τα αυστηρά πολιτιστικά πρότυπα της εποχής της.
Παρόλα αυτά, παρέμεινε απτόητη, δίνοντας πάντα προτεραιότητα στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση έναντι του εντυπωσιασμού. Οι μέθοδοί της ήταν ανορθόδοξες, αλλά λειτουργούσαν. Κατάφερε να εξαλείψει ολομόναχη τη ντροπή γύρω από τον αυνανισμό, συμβουλεύοντας μάλιστα μια γυναίκα που τηλεφώνησε να χρησιμοποιήσει ένα αγγούρι. (Αυτό συνέβη όταν δεν υπήρχαν ασφαλέστερες επιλογές sex toys).
Αν οι συμβουλές της φαντάζουν πρωτοποριακές ακόμα και σήμερα, τότε μάλλον πέτυχε τον στόχο της. Η Ρουθ ορκίστηκε επανειλημμένα να σώσει την Αμερική από τη «σκοτεινή εποχή της σεξουαλικότητας».
Κάθισα κι άκουσα αρκετές ραδιοφωνικές εκπομπές της, ώστε να καταγράψω τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που έκαναν οι ακροατές στη Δρ Ρουθ και τις ευφυέστατες απαντήσεις της.
1. Πώς μπορώ να φτιάξω τη διάθεση του συντρόφου μου;
Οι άνδρες ρωτούσαν συχνά τη Δρ. Ρουθ τι τεχνικές να εφαρμόσουν στο προκαταρκτικό στάδιο. Από τεχνικής πλευράς, συμβούλευε τους άνδρες να συγκεντρωθούν στη διέγερση της κλειτορίδας, ενώ άλλες συμβουλές εστίαζαν στις ψυχολογικές πτυχές των προκαταρκτικών. Υπενθύμιζε πάντα στους ανθρώπους ότι ο εγκέφαλος αποτελεί το σημαντικότερο όργανο του σεξ.
Όσον αφορά τη γυναικεία πλευρά, επέπληττε τις γυναίκες που δεν μιλούσαν για το γεγονός ότι δεν τους έκαναν αρκετά προκαταρκτικά. Υπήρξε μία από τις πρώτες θεραπεύτριες που συμβούλεψε τις γυναίκες να πιάνουν το χέρι του συντρόφου τους και να του δείχνουν πού και πώς τους αρέσει να τις αγγίζουν.
Πολλά ζευγάρια πιστεύουν ότι τα προκαταρκτικά αρχίζουν από τη στιγμή που γδύνονται, αλλά η Δρ. Ρουθ το θεωρούσε αυτό ανόητο. Συνήθιζε να λέει: «Αρχίστε να ασχολείστε με τον σύντροφό σας με το που τον βλέπετε, όχι μόνο προτού βρεθείτε στο κρεβάτι».
Συμβούλευε επίσης τους άνδρες που βρίσκονται σε σχέση να στέλνουν λουλούδια από πριν, αντί να εμφανίζονται στην πόρτα της με μια ανθοδέσμη στο χέρι. Η σκέψη της είναι πολύ σωστή. Ένα μπουκέτο που στέλνεται πριν από ένα ραντεβού δημιουργεί προσμονή.
2. Η σεξουαλική μου διάθεση έχει μειωθεί. Τι μπορώ να κάνω για να την επαναφέρω;
Πολλές γυναίκες μπορεί να ανησυχούν για τη μείωση της σεξουαλικής τους επιθυμίας. Η Δρ. Ρουθ είχε μια απλή λύση για να κρατήσει τη σπίθα ζωντανή: Tις φαντασιώσεις. Αστειευόταν ότι δεν έχει σημασία αν χρειαστεί να καλέσετε μια ολόκληρη «ομάδα ποδοσφαίρου» στην κρεβατοκάμαρά σας.
Είχε μόνο μια επιφύλαξη – μην μοιράζεστε τις αθέμιτες φαντασιώσεις σας με τον σύντροφό σας. Με άλλα λόγια, αν κάποιες σκέψεις πρόκειται να πληγώσουν τον σύντροφό σας, είναι προτιμότερο να τις κρατήσετε για τον εαυτό σας.
3. Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να κάνω σεξ;
Οι νεαρότεροι θαυμαστές της έκαναν συχνά αυτή την ερώτηση. Σήμερα, οι περισσότεροι Gen Zers θα σας πουν ότι η κουλτούρα του hookup έχει πεθάνει, αλλά υπάρχουν ακόμα μερικοί συντηρητικοί οι οποίοι δεν φαίνεται να έχουν πιάσει ακόμα το νόημα.
Αν και ποτέ δεν καταδίκασε τα one night stands, η Δρ. Ρουθ δεν ήταν οπαδός του περιστασιακού σεξ. Συχνά περιέγραφε τον εαυτό της ως «παλιομοδίτικο» και πρέσβευε ότι τα ζευγάρια πρέπει να κάνουν σεξ μόνο σε σταθερές σχέσεις. Το σκεπτικό της ήταν ότι είναι ασφαλέστερο τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά. Το σεξ σε πολύ μικρή ηλικία όχι μόνο θα μπορούσε να οδηγήσει σε σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα αλλά και σε συναισθηματική εξάρτηση από ένα ακατάλληλο άτομο.
Για τα ζευγάρια μεγαλύτερης ηλικίας, τους συμβούλευε να κάνουν σεξ το πρωί για βιολογικούς λόγους. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες έχουν υψηλότερη τεστοστερόνη το πρωί και η υψηλότερη τεστοστερόνη προκαλεί αυξημένη επιθυμία, διέγερση και ανταπόκριση.
4. Μήπως πρέπει να χωρίσω από τη σχέση μου;
Αναμφισβήτητα δέχτηκε τις περισσότερες επικρίσεις σχετικά με το θέμα του τερματισμού των σχέσεων. Έλεγε: «Μην περιμένετε πάντα να προκύψει κάτι καλύτερο. Βεβαιωθείτε ότι φροντίζετε τη σχέση σας». Με άλλα λόγια, η απιστία δεν είναι η απάντηση.
Όταν επρόκειτο για τον τερματισμό των σχέσεων, η Δρ. Ρουθ μπορεί να ακουγόταν κάπως επιπόλαιη, πιθανότατα επειδή ο τρίτος της γάμος ήταν ο έρωτας της ζωής της. Έλεγε στους ανθρώπους που αμφιταλαντεύονταν να χωρίσουν: «Γιατί να σπαταλήσετε έστω και ένα δευτερόλεπτο από την επόμενη περιπέτεια της ζωής σας;».
5. Είναι λάθος το να αυνανίζεσαι;
Μπορεί να φαίνεται περίεργο σήμερα, αλλά κάποτε ο αυνανισμός θεωρούνταν αποκλίνουσα συμπεριφορά. Οι περισσότεροι τηλεοπτικοί σταθμοί δεν επέτρεπαν καν στους γιατρούς να χρησιμοποιούν τη λέξη. Με το συνηθισμένο σαρδόνιο πνεύμα της, η Δρ. Ρουθ αφαίρεσε τη ντροπή γύρω από το ζήτημα της «αυτοϊκανοποίησης».
Υποστήριξε ότι ο αυνανισμός ήταν «σίγουρα καλύτερος από το να κυκλοφορείς με κατεβασμένα μούτρα και νεύρα». Η μόνη φορά που τάχθηκε κατά του αυνανισμού ήταν όταν εμπόδιζε κάποιον ακροατή από το να εκτελέσει οποιαδήποτε δουλειά.
6. Παίζει ρόλο το μέγεθος;
Οι άνδρες συχνά τηλεφωνούσαν στην εκπομπή της και ρωτούσαν για το μέγεθος του πέους. Κάποιοι φοβόντουσαν ότι είχαν υπερβολικά μεγάλο πέος, αλλά οι περισσότεροι φοβόντουσαν ότι ήταν πολύ μικρό. Η Δρ. Ρουθ επαναλάμβανε πάντα ότι το μέγεθος δεν σχετίζεται με τη σεξουαλική ικανοποίηση.
Ακόμα δεν έχετε πειστεί; Η Δρ. Ρουθ είχε μερικές εκκεντρικές συμβουλές για τους άνδρες που ήταν ανασφαλείς για το μέγεθος των αγαθών τους. Τους συμβούλευε να αποκτήσουν στύση και να σταθούν μπροστά σε έναν ολόσωμο καθρέφτη. Το σκεπτικό της ήταν ότι ένα πέος «φαίνεται πολύ μεγαλύτερο από μπροστά, από όταν το κοιτάς από πάνω προς τα κάτω».
7. Δεν είμαι ικανοποιημένος με τη σεξουαλική μου ζωή. Πώς μπορώ να τη βελτιώσω;
Πολλοί ακροατές παραπονούνταν ότι είτε δεν έκαναν αρκετό σεξ, είτε ότι το σεξ που έκαναν με τους συντρόφους τους δεν ήταν ικανοποιητικό. Η Δρ. Ρουθ νουθετούσε αυτούς τους ανθρώπους. «Μην κάθεστε εκεί και να υποφέρετε. Μην υποκρίνεστε. Μην παραμένετε δυστυχισμένοι και απογοητευμένοι. Αλλά κάντε κάτι γι’ αυτό».
Και αυτό το κάτι συνήθως συνεπαγόταν μια δύσκολη κουβέντα εκτός κρεβατοκάμαρας.
Η Δρ Ρουθ συμβούλευε πάντα τα ζευγάρια να μετριάζουν την κριτική με ευχές – π.χ.: Εύχομαι να έκανα περισσότερο [εισάγετε τη σεξουαλική πράξη που σας αρέσει] Η Δρ Ρουθ ήξερε ότι η εγωπάθεια αποτελεί ένα ευαίσθητο ζήτημα.
Για παράδειγμα, όταν ένα μέλος του ακροατηρίου ρώτησε τι πρέπει να γίνει αν μια γυναίκα είναι «ψυχρή», η Δρ. Ρουθ διέκοψε τη συγκεκριμένη συζήτηση. «Αυτή τη λέξη δεν μπορούμε να την αναφέρουμε στην εκπομπή μου», προειδοποίησε. «Δεν υπάρχουν πλέον ψυχρές γυναίκες. Υπάρχουν μόνο γυναίκες που πρέπει να μάθουν πώς να διεγείρονται».
Θα το πήγαινα λίγο παραπέρα για να προσθέσω ότι και οι σύντροφοί τους πρέπει να προσπαθήσουν να καταλάβουν τι είναι αυτό που τις διεγείρει.
Όταν ένα διάσημο πρόσωπο πεθαίνει έχοντας συμπληρώσει τόσα χρόνια ζωής όσο η Δρ Ρουθ Γουεστχάιμερ (96) και έχοντας ζήσει τόσο έντονα, δεν καταγράφεις απλά την ιστορία μιας ζωής- αλλά επίσης και την πολιτισμική ιστορία.
Και η Δρ. Ρουθ άλλαξε για πάντα την πολιτισμική συζήτηση γύρω από το σεξ.
Συχνά υπενθύμιζε στους ακροατές ότι η εβραϊκή λέξη για τη γνώση, «lada’at», είναι επίσης η εβραϊκή λέξη για τη σεξουαλική επαφή με κάποιον. Αυτή είναι η καλύτερη συμβουλή που μας άφησε η Δρ. Ρουθ. Το σπουδαίο σεξ προέρχεται μέσω της βαθιάς γνωριμίας με τον άλλον.
Αντίο Δρ. Ρουθ, κι ευχαριστούμε για τα tips.
➸ Διαβάστε επίσης: Οι σεξιστικές προκαταλήψεις της αντισύλληψης
Όταν εργάζεσαι ως σύμβουλος σεξ για τόσα χρόνια όπως η Δρ. Ρουθ, ελάχιστα πράγματα έχουν τη δύναμη να σε σοκάρουν. Έτσι, σε διάφορες συνεντεύξεις, δημοσιογράφοι συνήθιζαν να ρωτούν την Δρ Ρουθ ποια ήταν η πιο παράξενη ερώτηση που της είχαν κάνει ποτέ.
Στην ερώτηση αυτή η Δρ Ρουθ απαντούσε πάντα με την ίδια ιστορία. Ένα βράδυ, ένας νεαρός άνδρας κάλεσε στο μεταμεσονύχτιο talk show της, “Sexually Speaking”. Ο ακροατής ανησυχούσε για τη σχέση του με την αρραβωνιαστικιά του. Την λάτρευε και η σεξουαλική τους ζωή ήταν φανταστική, πέραν μιας ιδιαιτερότητας.
Της άρεσε να πετάει onion rings πάνω στο πέος του όταν αυτό ήταν σε στύση.
Με μια τσαχπινιά στο μάτι και τη χαρακτηριστική γερμανική προφορά της, η Δρ. Ρουθ επαναλάμβανε αυτή την ιστορία για έναν συγκεκριμένο λόγο. Αυτό που ήθελε δείξει λέγοντας αυτήν την ιστορία δεν ήταν το πόσο αστείο είναι το να παίζεις onion rings πάνω σε ένα πέος. Εντούτοις, αυτό που ήθελε να τονίσει ήταν ότι δεν υπάρχει τίποτα φυσιολογικό στο σεξ. Για την ακρίβεια, μισούσε τη λέξη «φυσιολογικό». Πίστευε ότι κανείς δεν μπορούσε να πει τι είναι το φυσιολογικό σεξ.
Δεδομένης της απρόβλεπτης εξέλιξης της καριέρας της, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί η Δρ Ρουθ πίστευε ότι οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε να νιώθουν ντροπή για τις επιθυμίες τους.
Η Δρ. Ρουθ γεννήθηκε ως Κάρολα Ρουθ Ζίγκελ στις 4 Ιουνίου 1928 στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας από ορθόδοξους Εβραίους γονείς. Δυστυχώς, η άνοδος του ναζιστικού καθεστώτος τάραξε την παιδική ηλικία της Ρουθ, καθώς σε ηλικία δέκα ετών, οι γονείς της την έστειλαν στην Ελβετία με το Kindertransport – την οργάνωση διάσωσης για τη μετεγκατάσταση παιδιών από περιοχές που ελέγχονταν από τους Ναζί.
Κατά τη διάρκεια των εννέα μηνών πριν από το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι προσπάθειες διάσωσης μετέφεραν χιλιάδες προσφυγόπουλα σε ορφανοτροφεία που βρίσκονταν σε ασφαλείς περιοχές.
Ωστόσο, οι γονείς της δεν ήταν τόσο τυχεροί. Αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν σε στρατόπεδα εργασίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η μητέρα και ο πατέρας της της έστελναν γράμματα. Αυτά τα λεπτά χάρτινα αποκόμματα ελπίδας ήταν η μόνη της σύνδεση με την προηγούμενη ζωή της πριν από τον πόλεμο.
Κάποια στιγμή έπαψε να λαμβάνει γράμματα. Η Ρουθ δεν είδε ποτέ ξανά την οικογένειά της. Ο πατέρας της πέθανε στο Άουσβιτς, ενώ η ημερομηνία και ο τόπος θανάτου της μητέρας της παραμένουν άγνωστα.
Στην Ελβετία, η Ρουθ αντιμετώπισε τη σκληρή πραγματικότητα του να είσαι προσφυγόπουλο. Το ορφανοτροφείο ήταν αυστηρό και αφιλόξενο. Η διευθύντρια είπε μάλιστα στη Ρουθ ότι οι γονείς της την εγκατέλειψαν και δεν την αγαπούσαν. Αργότερα θα καταλάβαινε τη θυσία που έκαναν οι γονείς της ώστε να καταφέρει να επιζήσει η ίδια. Στο ντοκιμαντέρ Ask Dr. Ruth, η Ρουθ αναφέρει: «Οι γονείς μου στην πραγματικότητα μου χάρισαν τη ζωή δύο φορές. Μια φορά, όταν γεννήθηκα. Και μία φορά όταν με έστειλαν στην Ελβετία».
Η Ρουθ προσπάθησε να βρει τρόπους να ξεφύγει από τις κακουχίες, αλλά το ορφανοτροφείο δεν επέτρεπε στα κορίτσια ούτε καν να διαβάζουν βιβλία. Φυσικά, η Ρουθ βρήκε τρόπο να παρακάμψει αυτόν τον παραλογισμό. Το αγόρι της κρυβόταν κάτω από το κρεβάτι της τη νύχτα και της έφερνε στα κρυφά τα παράνομα βιβλία. Στη συνέχεια η Ρουθ το έσκαγε από το κρεβάτι της και τα διάβαζε στο κλιμακοστάσιο -το μόνο μέρος με φως.
Αλλά αν φαντάζεστε απλώς μια ρομαντική βιβλιοφάγο, μάλλον φαντάζεστε τη λάθος Δρ. Ρουθ. Ως έφηβη, εκπαιδεύτηκε ως sniper στη Haganah – τον προκάτοχο των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων. Με ύψος μόλις 1,40, υπήρξε μια ατρόμητη και μαχητική πολεμίστρια. Η Ρουθ μάλιστα διέθετε και ένα κρυφό ταλέντο στη ρίψη χειροβομβίδων. Σε μια συνέντευξή της, ανέφερε πως ακόμα μπορούσε «να γεμίσει ένα αυτόματο Sten σε ένα μόνο λεπτό, με δεμένα τα μάτια». Ήταν σίγουρα σκληρό καρύδι.
Φυσικά, είναι δύσκολο να μην το παίξουμε ψυχολόγοι της πολυθρόνας με το τραγικό ξεκίνημα της Δρ. Ρουθ. Ένα παιδί που ξεριζώθηκε από την οικογένειά του εξαιτίας του μίσους θα περίμενε κανείς ότι θα κινούνταν με καχυποψία απέναντι στους άλλους. Ωστόσο, η Δρ. Ρουθ Γουεστχάιμερ δεν επέλεξε αυτό το μονοπάτι στη ζωή τους.
Καθώς έγινε διάσημη ως σεξολόγος, η Δρ. Ρουθ απέκτησε μεγάλη αναγνωρισιμότητα σε μια εποχή που οι ανοιχτές συζητήσεις για το σεξ αποτελούσαν ταμπού. Στο συντηρητικό κλίμα της δεκαετίας του 1980 που έτρεμε το AIDS, ο ειλικρινής, προσιτός τρόπος της θεωρήθηκε ριζοσπαστικός. Η ραδιοφωνική εκπομπή της, “Sexually Speaking”, που μεταδόθηκε για πρώτη φορά το 1980, αποτέλεσε ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα που έφερε τις συζητήσεις για το σεξ στα σαλόνια όλων των Αμερικανών.
Οι ακροατές καλούσαν στην εκπομπή της, συνήθως με τον εξής αμήχανο πρόλογο: «Έχω μια ερώτηση αλλά ντρέπομαι να την κάνω». Η Δρ. Ρουθ απαντούσε: «Πάρτε μια βαθιά ανάσα» ενθαρρύνοντας τον ακροατή να συνεχίσει.
Ωστόσο, η Δρ Ρουθ συχνά αντιμετώπιζε επικρίσεις όταν οι συζητήσεις φλέρταραν με τα αυστηρά πολιτιστικά πρότυπα της εποχής της.
Παρόλα αυτά, παρέμεινε απτόητη, δίνοντας πάντα προτεραιότητα στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση έναντι του εντυπωσιασμού. Οι μέθοδοί της ήταν ανορθόδοξες, αλλά λειτουργούσαν. Κατάφερε να εξαλείψει ολομόναχη τη ντροπή γύρω από τον αυνανισμό, συμβουλεύοντας μάλιστα μια γυναίκα που τηλεφώνησε να χρησιμοποιήσει ένα αγγούρι. (Αυτό συνέβη όταν δεν υπήρχαν ασφαλέστερες επιλογές sex toys).
Αν οι συμβουλές της φαντάζουν πρωτοποριακές ακόμα και σήμερα, τότε μάλλον πέτυχε τον στόχο της. Η Ρουθ ορκίστηκε επανειλημμένα να σώσει την Αμερική από τη «σκοτεινή εποχή της σεξουαλικότητας».
Κάθισα κι άκουσα αρκετές ραδιοφωνικές εκπομπές της, ώστε να καταγράψω τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που έκαναν οι ακροατές στη Δρ Ρουθ και τις ευφυέστατες απαντήσεις της.
1. Πώς μπορώ να φτιάξω τη διάθεση του συντρόφου μου;
Οι άνδρες ρωτούσαν συχνά τη Δρ. Ρουθ τι τεχνικές να εφαρμόσουν στο προκαταρκτικό στάδιο. Από τεχνικής πλευράς, συμβούλευε τους άνδρες να συγκεντρωθούν στη διέγερση της κλειτορίδας, ενώ άλλες συμβουλές εστίαζαν στις ψυχολογικές πτυχές των προκαταρκτικών. Υπενθύμιζε πάντα στους ανθρώπους ότι ο εγκέφαλος αποτελεί το σημαντικότερο όργανο του σεξ.
Όσον αφορά τη γυναικεία πλευρά, επέπληττε τις γυναίκες που δεν μιλούσαν για το γεγονός ότι δεν τους έκαναν αρκετά προκαταρκτικά. Υπήρξε μία από τις πρώτες θεραπεύτριες που συμβούλεψε τις γυναίκες να πιάνουν το χέρι του συντρόφου τους και να του δείχνουν πού και πώς τους αρέσει να τις αγγίζουν.
Πολλά ζευγάρια πιστεύουν ότι τα προκαταρκτικά αρχίζουν από τη στιγμή που γδύνονται, αλλά η Δρ. Ρουθ το θεωρούσε αυτό ανόητο. Συνήθιζε να λέει: «Αρχίστε να ασχολείστε με τον σύντροφό σας με το που τον βλέπετε, όχι μόνο προτού βρεθείτε στο κρεβάτι».
Συμβούλευε επίσης τους άνδρες που βρίσκονται σε σχέση να στέλνουν λουλούδια από πριν, αντί να εμφανίζονται στην πόρτα της με μια ανθοδέσμη στο χέρι. Η σκέψη της είναι πολύ σωστή. Ένα μπουκέτο που στέλνεται πριν από ένα ραντεβού δημιουργεί προσμονή.
2. Η σεξουαλική μου διάθεση έχει μειωθεί. Τι μπορώ να κάνω για να την επαναφέρω;
Πολλές γυναίκες μπορεί να ανησυχούν για τη μείωση της σεξουαλικής τους επιθυμίας. Η Δρ. Ρουθ είχε μια απλή λύση για να κρατήσει τη σπίθα ζωντανή: Tις φαντασιώσεις. Αστειευόταν ότι δεν έχει σημασία αν χρειαστεί να καλέσετε μια ολόκληρη «ομάδα ποδοσφαίρου» στην κρεβατοκάμαρά σας.
Είχε μόνο μια επιφύλαξη – μην μοιράζεστε τις αθέμιτες φαντασιώσεις σας με τον σύντροφό σας. Με άλλα λόγια, αν κάποιες σκέψεις πρόκειται να πληγώσουν τον σύντροφό σας, είναι προτιμότερο να τις κρατήσετε για τον εαυτό σας.
3. Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να κάνω σεξ;
Οι νεαρότεροι θαυμαστές της έκαναν συχνά αυτή την ερώτηση. Σήμερα, οι περισσότεροι Gen Zers θα σας πουν ότι η κουλτούρα του hookup έχει πεθάνει, αλλά υπάρχουν ακόμα μερικοί συντηρητικοί οι οποίοι δεν φαίνεται να έχουν πιάσει ακόμα το νόημα.
Αν και ποτέ δεν καταδίκασε τα one night stands, η Δρ. Ρουθ δεν ήταν οπαδός του περιστασιακού σεξ. Συχνά περιέγραφε τον εαυτό της ως «παλιομοδίτικο» και πρέσβευε ότι τα ζευγάρια πρέπει να κάνουν σεξ μόνο σε σταθερές σχέσεις. Το σκεπτικό της ήταν ότι είναι ασφαλέστερο τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά. Το σεξ σε πολύ μικρή ηλικία όχι μόνο θα μπορούσε να οδηγήσει σε σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα αλλά και σε συναισθηματική εξάρτηση από ένα ακατάλληλο άτομο.
Για τα ζευγάρια μεγαλύτερης ηλικίας, τους συμβούλευε να κάνουν σεξ το πρωί για βιολογικούς λόγους. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες έχουν υψηλότερη τεστοστερόνη το πρωί και η υψηλότερη τεστοστερόνη προκαλεί αυξημένη επιθυμία, διέγερση και ανταπόκριση.
4. Μήπως πρέπει να χωρίσω από τη σχέση μου;
Αναμφισβήτητα δέχτηκε τις περισσότερες επικρίσεις σχετικά με το θέμα του τερματισμού των σχέσεων. Έλεγε: «Μην περιμένετε πάντα να προκύψει κάτι καλύτερο. Βεβαιωθείτε ότι φροντίζετε τη σχέση σας». Με άλλα λόγια, η απιστία δεν είναι η απάντηση.
Όταν επρόκειτο για τον τερματισμό των σχέσεων, η Δρ. Ρουθ μπορεί να ακουγόταν κάπως επιπόλαιη, πιθανότατα επειδή ο τρίτος της γάμος ήταν ο έρωτας της ζωής της. Έλεγε στους ανθρώπους που αμφιταλαντεύονταν να χωρίσουν: «Γιατί να σπαταλήσετε έστω και ένα δευτερόλεπτο από την επόμενη περιπέτεια της ζωής σας;».
5. Είναι λάθος το να αυνανίζεσαι;
Μπορεί να φαίνεται περίεργο σήμερα, αλλά κάποτε ο αυνανισμός θεωρούνταν αποκλίνουσα συμπεριφορά. Οι περισσότεροι τηλεοπτικοί σταθμοί δεν επέτρεπαν καν στους γιατρούς να χρησιμοποιούν τη λέξη. Με το συνηθισμένο σαρδόνιο πνεύμα της, η Δρ. Ρουθ αφαίρεσε τη ντροπή γύρω από το ζήτημα της «αυτοϊκανοποίησης».
Υποστήριξε ότι ο αυνανισμός ήταν «σίγουρα καλύτερος από το να κυκλοφορείς με κατεβασμένα μούτρα και νεύρα». Η μόνη φορά που τάχθηκε κατά του αυνανισμού ήταν όταν εμπόδιζε κάποιον ακροατή από το να εκτελέσει οποιαδήποτε δουλειά.
6. Παίζει ρόλο το μέγεθος;
Οι άνδρες συχνά τηλεφωνούσαν στην εκπομπή της και ρωτούσαν για το μέγεθος του πέους. Κάποιοι φοβόντουσαν ότι είχαν υπερβολικά μεγάλο πέος, αλλά οι περισσότεροι φοβόντουσαν ότι ήταν πολύ μικρό. Η Δρ. Ρουθ επαναλάμβανε πάντα ότι το μέγεθος δεν σχετίζεται με τη σεξουαλική ικανοποίηση.
Ακόμα δεν έχετε πειστεί; Η Δρ. Ρουθ είχε μερικές εκκεντρικές συμβουλές για τους άνδρες που ήταν ανασφαλείς για το μέγεθος των αγαθών τους. Τους συμβούλευε να αποκτήσουν στύση και να σταθούν μπροστά σε έναν ολόσωμο καθρέφτη. Το σκεπτικό της ήταν ότι ένα πέος «φαίνεται πολύ μεγαλύτερο από μπροστά, από όταν το κοιτάς από πάνω προς τα κάτω».
7. Δεν είμαι ικανοποιημένος με τη σεξουαλική μου ζωή. Πώς μπορώ να τη βελτιώσω;
Πολλοί ακροατές παραπονούνταν ότι είτε δεν έκαναν αρκετό σεξ, είτε ότι το σεξ που έκαναν με τους συντρόφους τους δεν ήταν ικανοποιητικό. Η Δρ. Ρουθ νουθετούσε αυτούς τους ανθρώπους. «Μην κάθεστε εκεί και να υποφέρετε. Μην υποκρίνεστε. Μην παραμένετε δυστυχισμένοι και απογοητευμένοι. Αλλά κάντε κάτι γι’ αυτό».
Και αυτό το κάτι συνήθως συνεπαγόταν μια δύσκολη κουβέντα εκτός κρεβατοκάμαρας.
Η Δρ Ρουθ συμβούλευε πάντα τα ζευγάρια να μετριάζουν την κριτική με ευχές – π.χ.: Εύχομαι να έκανα περισσότερο [εισάγετε τη σεξουαλική πράξη που σας αρέσει] Η Δρ Ρουθ ήξερε ότι η εγωπάθεια αποτελεί ένα ευαίσθητο ζήτημα.
Για παράδειγμα, όταν ένα μέλος του ακροατηρίου ρώτησε τι πρέπει να γίνει αν μια γυναίκα είναι «ψυχρή», η Δρ. Ρουθ διέκοψε τη συγκεκριμένη συζήτηση. «Αυτή τη λέξη δεν μπορούμε να την αναφέρουμε στην εκπομπή μου», προειδοποίησε. «Δεν υπάρχουν πλέον ψυχρές γυναίκες. Υπάρχουν μόνο γυναίκες που πρέπει να μάθουν πώς να διεγείρονται».
Θα το πήγαινα λίγο παραπέρα για να προσθέσω ότι και οι σύντροφοί τους πρέπει να προσπαθήσουν να καταλάβουν τι είναι αυτό που τις διεγείρει.
Όταν ένα διάσημο πρόσωπο πεθαίνει έχοντας συμπληρώσει τόσα χρόνια ζωής όσο η Δρ Ρουθ Γουεστχάιμερ (96) και έχοντας ζήσει τόσο έντονα, δεν καταγράφεις απλά την ιστορία μιας ζωής- αλλά επίσης και την πολιτισμική ιστορία.
Και η Δρ. Ρουθ άλλαξε για πάντα την πολιτισμική συζήτηση γύρω από το σεξ.
Συχνά υπενθύμιζε στους ακροατές ότι η εβραϊκή λέξη για τη γνώση, «lada’at», είναι επίσης η εβραϊκή λέξη για τη σεξουαλική επαφή με κάποιον. Αυτή είναι η καλύτερη συμβουλή που μας άφησε η Δρ. Ρουθ. Το σπουδαίο σεξ προέρχεται μέσω της βαθιάς γνωριμίας με τον άλλον.
Αντίο Δρ. Ρουθ, κι ευχαριστούμε για τα tips.
➸ Διαβάστε επίσης: Οι σεξιστικές προκαταλήψεις της αντισύλληψης
