O Cornel Hrisca-Munn γεννήθηκε μαχητής στη ζωή. Γιατί παρ’ όλο που δεν έχει χέρια (και ένα πόδι λιγότερο) και βρίσκεται σε μειονεκτική θέση σε σχέση με όλους εμάς τους αρτιμελείς ανθρώπους, κάνει πράγματα που δεν φαντάζεται ο ανθρώπινος νους.
Ο 33χρονος κατάφερε να σπουδάσει φιλοσοφία και θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, να έχει τελειοποιήσει το παίξιμό του στα ντραμς, στην ηλεκτρική κιθάρα και στο μπάσο και να κολυμπάει σαν δελφίνι.
Μετέτρεψε, με το «σπαθί» του, την αρχική ανθρώπινη συμπόνια σε άδολη ζήλια για όσα μπορεί να καταφέρει ένας «ανάπηρος ντράμερ», όπως ο ίδιος θέλει να αποκαλείται στο δημοφιλές, δικό του κανάλι στο YouTube.
Ο 33χρονος Ρουμάνος γεννήθηκε το 1991 χωρίς βραχίονες και με παραμορφωμένο το δεξί του πόδι. Οι γονείς του τον παράτησαν σε ένα ορφανοτροφείο και το μωρό εισήχθη σε ένα ίδρυμα για παραπληγικά παιδιά στη Ρουμανία προκειμένου να περάσει εκεί τις πρώτες και –όπως θεωρούσαν οι γιατροί, λόγω της κατάστασής του –ίσως και τελευταίες ημέρες της ζωής του. Γι’ αυτό οι Αρχές δεν του έβγαλαν καν πιστοποιητικό γέννησης.
Τότε ήταν που μπήκε στην εξίσωση η οικογένεια Μunn από τη Βρετανία. Η Ντορίν Μαν το 1991 εργαζόταν εθελοντικά για μια βρετανική φιλανθρωπική εκκλησιαστική οργάνωση που βοηθάει ορφανά παιδιά, μεταφέροντας ρούχα, τρόφιμα και κάθε είδους βοήθεια σε ορφανοτροφεία στη Ρουμανία. Και σε ένα από τα ταξίδια της εκεί, και συγκεκριμένα στο ίδρυμα της επαρχίας του Ρανταούτι, αντίκρισε για πρώτη φορά τον μικρό Κορνέλ.
«Ο γιατρός μού έδειξε αυτό το μωρό. Είχε ένα αγγελικό προσωπάκι και ήταν αδύνατο να μη θέλεις να το βοηθήσεις με κάθε τρόπο. Ο γιατρός μού ζήτησε να κάνω ό,τι μπορώ προκειμένου να λάβει κάποιου είδους θεραπεία εκτός Ρουμανίας, γιατί αν έμενε εκεί θα πέθαινε» έλεγε προ ετών η Βρετανίδα, η οποία όταν γύρισε σπίτι της, στην κομητεία του Γουόρσεστερσιρ, μίλησε στον σύζυγό της, Κεν, για την περίπτωση του Κορνέλ.
Προς μεγάλη τους έκπληξη, το τοπικό νοσοκομείο Μπούπα δέχθηκε να καλύψει αμισθί την ιατρική φροντίδα του μωρού, οπότε τώρα το μοναδικό εμπόδιο για τη μεταφορά του Κορνέλ στη Βρετανία θα ήταν γραφειοκρατικής φύσεως, καθώς θα έπρεπε να εντοπιστούν και να συναινέσουν οι βιολογικοί του γονείς. Μετά κόπων και βασάνων, εντοπίστηκε αρχικά η μητέρα του, η οποία τελούσε ακόμη σε κατάσταση έντονου ψυχολογικού σοκ, λόγω της κατάστασης που είχε φέρει στον κόσμο το παιδί της.
Κατόπιν βρέθηκε ο πατέρας, υπεγράφησαν τα απαραίτητα έγγραφα και σε ηλικία 16 μηνών το μωρό ταξίδεψε στη Βρετανία και εισήχθη στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί αναγκάστηκαν να ακρωτηριάσουν το παραμορφωμένο του πόδι, με τον φόβο πως στο μέλλον θα του προκαλούσε μεγάλα προβλήματα. Το 1994, σε ηλικία τριών ετών, ο μικρός Κορνέλ Χρίσκα απέκτησε και ένα δεύτερο επώνυμο, το Munn, αυτό της οικογένειας Βρετανών που τον υιοθέτησαν.
«Κάναμε ένα οικογενειακό συμβούλιο με τα υπόλοιπα τέσσερα παιδιά μας και αποφασίσαμε να το υιοθετήσουμε» σημείωνε προ ετών ο θετός του πατέρας.
O πανέξυπνος Cornel Hrisca-Munn
«Από μικρός φαινόταν πανέξυπνος. Του έβαζα τραγούδια να ακούει και αμέσως θυμόταν τον κάθε στίχο» θυμόταν η μητέρα του. Πράγματι στα έξι του χρόνια ο Κορνέλ κολυμπούσε και έκανε ποδήλατο κανονικά, ενώ μεγαλώνοντας έμαθε να παίζει άψογα ντραμς, κιθάρα και μπάσο.
Μάλιστα στα 14 του συμμετείχε σε πανβρετανικούς αγώνες ντραμς και βγήκε δεύτερος, αφήνοντας πίσω του άλλους 400 ντράμερ. Λίγο μετά έφτιαξε και τη δική του μουσική μπάντα, τους The City Walls, ενώ στην εφηβεία του ίδρυσε με δική του πρωτοβουλία το ίδρυμα Cornel Romanian Rehabilitation Centre Trust για παιδιά με κινητικά προβλήματα από την πατρίδα του, τη Ρουμανία.
Πλέον, ο απόφοιτος Φιλοσοφίας και Θεολογίας από το Πανεπιστήμιο Κεμπλ της Οξφόρδης έχει φτιάξει το δικό του κανάλι στο YouΤube και ανεβάζει βίντεο με τις εκτελέσεις του σε δημοφιλή ροκ τραγούδια, όπως στο «Everlong» του συγκροτήματος των Foo Fighters, ένα ιδιαίτερα απαιτητικό, όσον αφορά τα ντραμς, κομμάτι. Η εντυπωσιακή επίδοσή του απέσπασε τα κολακευτικά σχόλια του ίδιου του συγκροτήματος, το οποίο έγραψε ότι «ο Κορνέλ «τα σπάει»».
Με τα βίντεό του να είναι πολύ δημοφιλή στο YouTube και στο Twitter ο Κορνέλ δηλώνει ότι «δεν αφήνω την αναπηρία μου να μου φράζει κανέναν απολύτως δρόμο». Και έχει γίνει σύμβολο θέλησης, δημιουργικότητας και αξιοπρέπειας.