“Μπισκότα” και “ακτιβισμός”είναι δύο λέξεις που σπάνια, ίσως και ποτέ δε θα τις δεις μαζί. Αλλά η αυτοδίδακτη αρτοποιός/ ζαχαροπλάστρια Jasmine Cho κατάφερε να τις ταιριάξει, μετατρέποντας τα μπισκότα της σε καμβάδες για να αφηγηθεί γευστικά συναρπαστικές αληθινές ιστορίες για Ασιάτες-Αμερικανούς.

Η Jasmine Cho γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια, σε μια οικογένεια μεταναστών από τη Νότια Κορέα. Οι γονείς της, της ενστάλαξαν μια έντονη αίσθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και τη σημασία της σκληρής δουλειάς. Μεγαλώνοντας, η Cho ένιωθε συχνά την πίεση να εξισορροπήσει τις κορεατικές ρίζες της με την αμερικανική κουλτούρα που την περιβάλλει. Αυτή η πολιτιστική δυαδικότητα θα γίνει αργότερα ένα σημαντικό θέμα στη δουλειά της.

Από νεαρή ηλικία, έδειξε πάθος για τις τέχνες. Της άρεσε να σχεδιάζει, να ζωγραφίζει και να δημιουργεί. Η οικογένειά της στήριξε τις καλλιτεχνικές της προσπάθειες, αλλά όπως συμβαίνει με πολλές οικογένειες μεταναστών, δόθηκε επίσης μεγάλη έμφαση στην επιδίωξη σταθερών και συμβατικών σταδιοδρομιών. Παράλληλα, μεγάλωσε με την αίσθηση ότι αποτελεί μέρος μιας πληθυσμιακής ομάδας, που ήταν «αόρατη και κανείς δεν καταλάβαινε» ενώ συχνά βίωνε το ρατσισμό και την επιθετικότητα των παιδιών που της έλεγαν “να γυρίσει πίσω στη χώρα της”.

Καθώς η Cho μπήκε στην ενηλικίωση, αντιμετώπισε πολλές προκλήσεις που θα διαμόρφωναν το μέλλον της. Ένα από τα πιο σημαντικά ήταν η πάλη της με την ψυχική υγεία. Πάλεψε με το άγχος και την κατάθλιψη, καταστάσεις που επιδεινώθηκαν από την πίεση για επιτυχία και τις στερεοτυπικές συμπεριφορές που βίωσε ως Ασιάτισσα Αμερικανίδα. «Υπήρχε αυτό το επίμονο αίσθημα ότι δεν ανήκω πουθενά», έχει πει σε συνέντευξή της στο TODAY.com.

Αυτό το συναίσθημα ενισχύθηκε όταν παρακολούθησε ένα μάθημα στο κολλέγιο σχετικά με την ασιατική-αμερικανική ιστορία και συνειδητοποίησε ότι δεν είχε ακούσει ποτέ για ούτε μια ιστορική προσωπικότητα που ανέφερε ο καθηγητής της. «Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια από τις πιο πολυπολιτισμικές πόλεις σε ολόκληρο τον κόσμο… αλλά τότε [συνειδητοποίησα] πόσο με πονούσε που με έκαναν αόρατη στη μοναδική χώρα που αποκαλώ πατρίδα», λέει η Cho.

Η Cho βρήκε παρηγοριά στην ζαχαροπλαστική, μια δραστηριότητα που ξεκίνησε αρχικά ως χόμπι. Η διαδικασία της δημιουργίας και του ψησίματος της παρείχε μια θεραπευτική διέξοδο, επιτρέποντάς της να διοχετεύσει τη δημιουργικότητα και τα συναισθήματά της στις γαστρονομικές της δημιουργίες. Κάποια στιγμή μια φίλη τη ρώτησε αν μπορούσε να δημιουργήσει μπισκότα με το πρόσωπό της. Η Cho συμφώνησε και όταν παρατήρησε πόσο περιζήτητα έγιναν αυτά τα μπισκότα, αναρωτήθηκε αν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το ταλέντο της και για άλλο σκοπό. «Αν οι άνθρωποι δίνουν τόση προσοχή σε αυτά τα μπισκότα που απεικονίζουν ένα πρόσωπο, ποιανού τα πρόσωπα τα θέλω πραγματικά να προωθήσω;» Ήταν η κομβική στιγμή που άλλαξε την καριέρα και τη ζωή της.

Το ταξίδι της Jasmine Cho πήρε πλέον μια μεταμορφωτική τροπή καθώς άρχισε να συνδυάζει την αγάπη της για το ψήσιμο με την επιθυμία της να λέει ιστορίες και να υποστηρίζει την κοινωνική δικαιοσύνη. Επινόησε τον όρο «cookie activism» για να περιγράψει τη μοναδική προσέγγισή της στην ευαισθητοποίηση σχετικά με σημαντικά ζητήματα μέσω των μπισκότων.

«Ήθελα να εστιάσω σε κάτι που με έκανε να νιώθω πιο ζωντανή, που έκανε την καρδιά μου να χτυπά πιο γρήγορα, συμπεριλαμβανομένων των πραγμάτων που με έκαναν να θυμώσω και να απογοητεύομαι», λέει.

Η δημιουργία του Cookie Activism

H Cho είχε την ιδέα να αφηγηθεί ιστορίες μέσω του ψησίματος — ασιατικές-αμερικανικές ιστορίες δημιουργώντας μπισκότα με φιγούρες Ασιατών Αμερικάνων που είχαν προσφέρει στην κοινότητα και κανείς δε γνώριζε.

«Ξεκίνησα τη διαδικτυακή μου επιχείρηση αρτοποιίας το φθινόπωρο του 2015 και ήταν το επόμενο καλοκαίρι του 2016 όταν άρχισα για πρώτη φορά τα σκόπιμα πορτρέτα μου που απεικονίζουν φιγούρες Ασιατών Αμερικάνων. Ξεκίνησα τοπικά πρώτα απεικονίζοντας τους άτομα του Πίτσμπουργκ που ένιωθα ότι δεν τραβούσαν τόσο μεγάλη προσοχή στα μέσα ενημέρωσης εκείνη την εποχή για τη δουλειά τους όπως η CEO Leah Lizarondo που ασχολείται με το Food Waste, αλλά και εκείνοι που ήταν ήδη πιο διάσημοι με μια σύνδεση στο Πίτσμπουργκ όπως η ηθοποιός Ming-Na Wen.» ανέφερε στη διαδικτυακή συζήτηση που είχαμε.

Κάθε μπισκότο δημιουργήθηκε σχολαστικά και συνοδεύτηκε από μια σύντομη ιστορία για το άτομο που απεικόνιζε. Όπως το σχέδιο της ακτιβίστριας για τα πολιτικά δικαιώματα Yuri Kochiyama και της κοινωνικής ακτιβίστριας και φεμινίστριας Grace Lee Boggs.

Αυτό το έργο όχι μόνο ανέδειξε το καλλιτεχνικό ταλέντο της Cho, αλλά λειτούργησε και ως εκπαιδευτικό εργαλείο, αναδεικνύοντας τη συνεισφορά των Ασιατοαμερικανών στην κοινωνία.

Οι φιγούρες που εκπροσωπούνται στη ζάχαρη και το γλάσο περιλαμβάνουν άτομα που την εμπνέουν αλλά και άτομα που έχουν περιθωριοποιηθεί λόγω της φυλετικής τους ταυτότητας. Όπως ο Takao Ozawa, ένας Ιαπωνέζος Αμερικανός του οποίου η αίτηση για την αμερικανική υπηκοότητα απορρίφθηκε λόγω φυλής σε μια σημαντική υπόθεση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και ο Yuji Ichioka, ένας πρωτοπόρος ιστορικός της ιαπωνικής και αμερικανικής κουλτούρας που επινόησε τον όρο “Asian American” (Ασιάτης Αμερικάνος).

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Butter and Joy (@butterandjoybakery)

Άλλοι που εμφανίζονται στις ψημένες δημιουργίες της είναι ο χρυσός Ολυμπιονίκης Sammy Lee. Η Afong Moy, που συχνά αναφέρεται ως η πρώτη Κινέζα που πάτησε το πόδι της στις Ηνωμένες Πολιτείες, που στη δεκαετία του 1830 την έβαλαν σε έκθεση σαν freak show για τα πλήθη. Αλλά και η Betty Ong Κινεζοαμερικανίδα αεροσυνοδός της οποίας η κλήση δυνητικά έσωσε εκατοντάδες ζωές στις 11 Σεπτεμβρίου 2001.

Πολλές από αυτές τις προσωπικότητες δεν είναι ευρέως γνωστές στην κοινωνία και η Cho ήθελε με τον τρόπο της, μέσω του “cookie activism” να ενημερώσει το κοινό και να ευαισθητοποιήσει σχετικά με θέματα ρατσισμού, ισότητας και διαφορετικότητας.

Όπως είπε στο κοινό κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας στο TEDx στο Πίτσμπουργκ, «Προνόμιο είναι όταν η κουλτούρα σου διδάσκεται ως βασικό πρόγραμμα σπουδών και η δική μου ως μάθημα επιλογής». Η δήλωση έγινε δεκτή με ξέσπασμα υποστηρικτικών χειροκροτημάτων.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Jasmine M. Cho (@jasminemcho)

Ο στόχος της Cho είναι να «επιστήσει περισσότερη προσοχή στους Ασιάτες-Αμερικανούς και τους κατοίκους των νησιών του Ειρηνικού που απλά δεν εμφανίζονται στα μέσα ενημέρωσης», μου εξηγεί. «Ήθελα να τραβήξω την προσοχή των ανθρώπων με τα μπισκότα μου, ώστε να μπορούν να μάθουν περισσότερα για την κουλτούρα και τους ανθρώπους της»

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Jasmine M. Cho (@jasminemcho)

Ο ακτιβισμός της Cho μέσω των μπισκότων κέρδισε ευρεία προσοχή, οδηγώντας σε διάφορα μέσα ενημέρωσης και προσκλήσεις για ομιλία σε εκδηλώσεις. Το έργο της είχε απήχηση σε πολλούς ανθρώπους, ιδιαίτερα σε αυτούς που, όπως εκείνη, ένιωθαν περιθωριοποιημένοι ή υποεκπροσωπούμενοι. Μέσω των μπισκότων της, η Cho μπόρεσε να καλλιεργήσει μια αίσθηση κοινότητας και υπερηφάνειας στους Ασιάτες Αμερικανούς, εκπαιδεύοντας επίσης ένα ευρύτερο κοινό για την πλούσια ιστορία και την πολιτιστική συνεισφορά αυτής της ομάδας.

Αναρωτήθηκα πόοσ δύσκολο ήταν να ξεκινήσει κάτι τόσο ιδιαίτερο και αν αντιμετώπισε προκλήσεις: «Οι προκλήσεις  ήταν πιο προσωπικές, γιατί η δημιουργία κάθε πορτρέτου απαιτεί ώρες αφοσίωσης. Το να κάθομαι με ορισμένες ιστορίες ήταν συναισθηματικά απαιτητικό αλλά και ένας τρόπος για να επεξεργαστώ τη σημασία τους. Είμαι πραγματικά ευγνώμων που η πλειοψηφία της ανταπόκρισης στη δουλειά μου, αν όχι στο σύνολό της, ήταν συντριπτικά θετική. Όχι μόνο από τους Ασιάτες Αμερικανούς και τους κατοίκους των νησιών του Ειρηνικού που εκπροσωπήθηκαν άμεσα, αλλά από οποιονδήποτε αισθανόταν περιθωριοποιημένος.» 

Σήμερα, η Jasmine Cho δεν είναι απλώς αρτοποιός, αλλά ισχυρός υποστηρικτής της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ευαισθητοποίησης για την ψυχική υγεία. Μελέτησε διεξοδικά τα οφέλη της ζαχαροπλαστικής σαν μία μορφή θεραπείας και χρησιμοποιεί την πλατφόρμα της για να αντιμετωπίσει ζητήματα όπως ο ρατσισμός, το στίγμα της ψυχικής υγείας και τη σημασία της εκπροσώπησης. Η δουλειά της έχει εμπνεύσει πολλούς να βρουν τους δικούς τους μοναδικούς τρόπους να υποστηρίξουν την αλλαγή και να πουν τις ιστορίες τους.

Η Cho συνεχίζει να δημιουργεί μπισκότα που λένε ιστορίες, καθένα από αυτά μια απόδειξη της πεποίθησής της ότι ακόμη και οι πιο μικρές ενέργειες μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο. Το ταξίδι της από ένα νεαρό κορίτσι που παλεύει με την ταυτότητα και την ψυχική υγεία σε μια διάσημη καλλιτέχνιδα και ακτιβίστρια λειτουργεί ως ισχυρή υπενθύμιση της μεταμορφωτικής δύναμης της δημιουργικότητας και της ανθεκτικότητας.

Μέσω του “Cookie Activism” όχι μόνο έχει βρει τη δική της φωνή, αλλά έχει επίσης ενισχύσει τις φωνές πολλών άλλων. Το έργο της συνεχίζει να εμπνέει και να εκπαιδεύει, αποδεικνύοντας ότι μερικές φορές, οι προκλήσεις της ζωής συχνά έχουν γλυκές λύσεις και έρχονται με τη μορφή ενός μπισκότου, αρκεί να μην το βάζεις κάτω.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Jasmine M. Cho (@jasminemcho)

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News