Πριν από τρεις δεκαετίες, οι punk rockers, τα hardcore kids και οι metalheads της Νέας Υόρκης βασίζονταν σε μια… τηλεφωνική γραμμή βοήθειας για να μάθουν πού έπαιζαν τα αγαπημένα τους συγκροτήματα. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία του 212-OPEC-SID.
Όταν οι νέοι της εποχής καλούσαν το 212-OPEC-SID, αμέσως άκουγαν μια… ελαφρώς επιθετική ανδρική φωνή που τους ενημέρωσε για τα καθέκαστα αναφορικά με την πανκ σκηνή της Νέας Υόρκης: τις ημερομηνίες, τις ώρες εμφάνισης και τους χώρους που φιλοξενούσαν τις παραστάσεις που πλησίαζαν.
«Κυριακή 26 του μηνός! Enrage, Lament, Burn, Vision και Quicksand στο City Gardens! Uhh, ο αριθμός: 609-392-8887!» λέει ένα κομμάτι της πιθανώς μοναδικής διαθέσιμης online ηχογράφησης της τηλεφωνικής γραμμής. Ηχογραφημένη στις αρχές της δεκαετίας του 1990, συνεχίζει λέγοντας τα εξής: «Yuppicide, Go, Dog Tired, Bugout Society όλα στο Carol’s Place, εεε, Island Park, Long Island! 3 μ.μ. απογευματινή παράσταση! Ο αριθμός: 516-432-9016!»
Οι τοπικές συναυλίες τότε αναγράφονταν μόνο στο Village Voice, που ήταν διαθέσιμο για ένα δολάριο τις Τετάρτες σε όλη τη Νέα Υόρκη. Τα φυλλάδια μοιράζονταν επίσης στις συναυλίες και αναγράφονταν στα κλαμπ και στους φανοστάτες. Εκτός από αυτό, υπήρχε και η παλιά μέθοδος “από στόμα σε στόμα”. Word of mouth φάση.
Αλλά η τηλεφωνική γραμμή -που στην καθομιλουμένη ονομάζεται απλώς “OPEC SID”- βοήθησε να καλυφθούν τα κενά. Έδινε στους μουσικόφιλους που δεν μπορούσαν εύκολα να πάρουν στα χέρια τους φυλλάδια ή το Voice όλες τις πληροφορίες που ήθελαν -και ακόμη περισσότερες.
30 χρόνια OPEC SID
Οι OPEC SID ήταν το πνευματικό τέκνο μιας ομάδας αναρχικών που, για μερικά χρόνια, ξεκινώντας περίπου το 1985, συγκεντρώνονταν σε νυχτερινά κέντρα, διαμερίσματα μελών ή γωνιές του δρόμου στο μακρινό, κακόφημο κέντρο του Μανχάταν της εποχής.
Συχνά συναντιόντουσαν πριν από τις κυριακάτικες απογευματινές hardcore συναυλίες στο θρυλικό κλαμπ CBGB. Αυτοί οι αναρχικοί όμως δεν συζητούσαν νέους τρόπους για να καλλιεργήσουν το μαζικό χάος ή πώς να πραγματοποιήσουν κυβερνητικά πραξικοπήματα. Απλώς επικεντρώθηκαν στη δημοσιοποίηση και ευρύτερη διάδοση της underground punk, hardcore και metal σκηνής στη Νέα Υόρκη, το Νιου Τζέρσεϊ και το Κονέκτικατ. Αυτοαποκαλούνταν “The Alternative Press and Radio Council”, ή εν συντομία “the APRC”.
Η APRC δημοσίευσε επίσης ένα ενημερωτικό δελτίο με τίτλο Alternative Info και διοργάνωσε μια χούφτα συναυλίες για φιλανθρωπικό σκοπό με δημοφιλή συγκροτήματα όπως οι Murphy’s Law. Το APRC είδε πολύ λίγα χρήματα από τις πωλήσεις δίσκων και εισιτηρίων και συνεχώς επανεπένδυε ό,τι κέρδιζε πίσω στην οργάνωση. Κατά πάσα πιθανότητα, οι δωρεές αυτές «πλήρωναν» τον τηλεφωνητή που χρησιμοποιούσαν για τη λειτουργία της τηλεφωνικής γραμμής OPEC SID – ένα gadget που για 10 χρόνια βρισκόταν στο διαμέρισμα του Lower East Side ενός άλλου μέλους του APRC, του 63χρονου σήμερα Glenn. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ήταν μέλος ενός πανκ ροκ συγκροτήματος, και ένας από τους συναδέλφους του πρότεινε να παρακολουθήσει μια συνάντηση του APRC.
Θυμάται ότι κατά τη διάρκεια της δεύτερης ή της τρίτης συνεδρίασης στην οποία συμμετείχε, οι τακτικοί μέλη του APRC άρχισαν να ξεστομίζουν ιδέες για το πώς θα μπορούσαν να ενισχύσουν την τοπική μουσική σκηνή. Ένας παρευρισκόμενος είπε: «Θα έπρεπε να έχουμε μια δωρεάν τηλεφωνική γραμμή για συναυλίες!»
Ο Γκλεν τότε πήρε την πρωτοβουλία: Θα κρατούσε τον τηλεφωνητή στο σπίτι του.
Και κάποια στιγμή, περίπου το 1985, ο Donny the Punk – κύριος οργανωτής της APRC – έθεσε σε λειτουργία τον τηλεφωνητή της τηλεφωνικής γραμμής συναυλιών της ομάδας.
Προγραμμάτιζε το τηλέφωνο καλώντας τον αριθμό τηλεφώνου του από οποιοδήποτε σταθερό τηλέφωνο και πληκτρολογώντας έναν κωδικό πρόσβασης για να αποκτήσει πρόσβαση στο εξερχόμενο μήνυμα. Για τη νέα τηλεφωνική γραμμή, η τηλεφωνική εταιρεία έδωσε τυχαία τον αριθμό 212-673-2743. Χρησιμοποιώντας τα γράμματα που αντιστοιχούσαν σε κάθε αριθμό στην τηλεφωνική κλήση μετά τον κωδικό περιοχής, κάποιος στο APRC δημιούργησε το ακρωνύμιο που έμεινε: OPEC SID.
«Το OPEC SID ήταν μια καταπληκτική πηγή», λέει ο Freddy Alva, 50 ετών, ο οποίος έκλεινε παραστάσεις στο κλαμπ ABC No Rio της Νέας Υόρκης και παρακολουθούσε παραστάσεις στην πόλη τέσσερις ή πέντε φορές την εβδομάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Τηλεφωνούσε στην τηλεφωνική γραμμή πολλές φορές την εβδομάδα και, ενώ εργαζόταν στο αγαπημένο αλλά πλέον κλειστό κατάστημα See Hear Fanzines, έδινε στον Glenn φυλλάδια που προωθούσαν τις συναυλίες που οργάνωνε.
Κοιτάζοντας πίσω, ο Alva εκτιμά ότι ο Glenn ανακοίνωνε συναυλίες αδιακρίτως της δημοτικότητας του καλλιτέχνη, του μεγέθους του χώρου διεξαγωγής ή του αποχρωματισμένου υποείδους.
Ο χάκερ GG Allin
Περίπου ένα ή δύο χρόνια μετά την ύπαρξη του OPEC SID, ένας χάκερ έσπασε τον κωδικό πρόσβασης του τηλεφωνητή και δημιούργησε ψεύτικες εκπομπές διάρκειας τριών λεπτών.
Ποιος ήταν ο χάκερ; Ο GG Allin, η cult μορφή του punk rock, γνωστός για τις ακραίες ζωντανές εμφανίσεις του, όπου έτρωγε τα κόπρανά του, αυτοακρωτηριαζόταν και απειλούσε να αυτοκτονήσει, εξελίχθηκε σε ένα… τρολ.
Ο Glenn κράτησε το OPEC SID σε λειτουργία, ενημερώνοντας τον τηλεφωνητή δύο φορές την εβδομάδα, λέει, μέχρι το 1995. Μερικές φορές, συναντούσε ανθρώπους από τη σκηνή στο δρόμο που τον προσφωνούσαν ως OPEC SID. “Μου έλεγαν, ‘Ει! OPEC SID, τι κάνεις;'”. διηγείται ο Γκλεν. Αλλά μόλις ξεκίνησε τη δική του επιχείρηση, ο Glenn αποσύρθηκε.
«Σε εκείνο το σημείο, το ενδιαφέρον είχε μειωθεί και η σκηνή άλλαζε ούτως ή άλλως», λέει ο Glenn.
Ένα τέταρτο του αιώνα μετά τη διάλυσή του, ο Glenn μπορεί ακόμα να απαγγείλει τις λέξεις που είπε για να ανοίξει τις ανακοινώσεις του OPEC SID πάνω από χίλιες φορές – και τόσο γρήγορα όσο το έκανε και τότε.
“Γεια σας, εδώ OPEC SID, η υπηρεσία εκπομπών του Συμβουλίου Εναλλακτικού Τύπου και Ραδιοφώνου. Η ταχυδρομική μας διεύθυνση είναι 151 First Avenue, Box A όπως λέμε “αναρχία”, Νέα Υόρκη. Αν έχετε προσθήκες ή διορθώσεις, αφήστε τις στο τέλος του μηνύματος- συμπεριλάβετε τον κωδικό περιοχής και τον αριθμό τηλεφώνου της λέσχης- φροντίστε να συμπεριλάβετε την ημερομηνία, την ώρα και την τιμή της εκπομπής και βεβαιωθείτε ότι οι πληροφορίες σας είναι ενημερωμένες και ακριβείς”.
Και όντως ήταν ενημερωμένες και ακριβείς, όσο αναρχική ή αναρχοαυτόνομη και να ήταν η όλη φάση.
Πριν από τρεις δεκαετίες, οι punk rockers, τα hardcore kids και οι metalheads της Νέας Υόρκης βασίζονταν σε μια… τηλεφωνική γραμμή βοήθειας για να μάθουν πού έπαιζαν τα αγαπημένα τους συγκροτήματα. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία του 212-OPEC-SID.
Όταν οι νέοι της εποχής καλούσαν το 212-OPEC-SID, αμέσως άκουγαν μια… ελαφρώς επιθετική ανδρική φωνή που τους ενημέρωσε για τα καθέκαστα αναφορικά με την πανκ σκηνή της Νέας Υόρκης: τις ημερομηνίες, τις ώρες εμφάνισης και τους χώρους που φιλοξενούσαν τις παραστάσεις που πλησίαζαν.
«Κυριακή 26 του μηνός! Enrage, Lament, Burn, Vision και Quicksand στο City Gardens! Uhh, ο αριθμός: 609-392-8887!» λέει ένα κομμάτι της πιθανώς μοναδικής διαθέσιμης online ηχογράφησης της τηλεφωνικής γραμμής. Ηχογραφημένη στις αρχές της δεκαετίας του 1990, συνεχίζει λέγοντας τα εξής: «Yuppicide, Go, Dog Tired, Bugout Society όλα στο Carol’s Place, εεε, Island Park, Long Island! 3 μ.μ. απογευματινή παράσταση! Ο αριθμός: 516-432-9016!»
Οι τοπικές συναυλίες τότε αναγράφονταν μόνο στο Village Voice, που ήταν διαθέσιμο για ένα δολάριο τις Τετάρτες σε όλη τη Νέα Υόρκη. Τα φυλλάδια μοιράζονταν επίσης στις συναυλίες και αναγράφονταν στα κλαμπ και στους φανοστάτες. Εκτός από αυτό, υπήρχε και η παλιά μέθοδος “από στόμα σε στόμα”. Word of mouth φάση.
Αλλά η τηλεφωνική γραμμή -που στην καθομιλουμένη ονομάζεται απλώς “OPEC SID”- βοήθησε να καλυφθούν τα κενά. Έδινε στους μουσικόφιλους που δεν μπορούσαν εύκολα να πάρουν στα χέρια τους φυλλάδια ή το Voice όλες τις πληροφορίες που ήθελαν -και ακόμη περισσότερες.
30 χρόνια OPEC SID
Οι OPEC SID ήταν το πνευματικό τέκνο μιας ομάδας αναρχικών που, για μερικά χρόνια, ξεκινώντας περίπου το 1985, συγκεντρώνονταν σε νυχτερινά κέντρα, διαμερίσματα μελών ή γωνιές του δρόμου στο μακρινό, κακόφημο κέντρο του Μανχάταν της εποχής.
Συχνά συναντιόντουσαν πριν από τις κυριακάτικες απογευματινές hardcore συναυλίες στο θρυλικό κλαμπ CBGB. Αυτοί οι αναρχικοί όμως δεν συζητούσαν νέους τρόπους για να καλλιεργήσουν το μαζικό χάος ή πώς να πραγματοποιήσουν κυβερνητικά πραξικοπήματα. Απλώς επικεντρώθηκαν στη δημοσιοποίηση και ευρύτερη διάδοση της underground punk, hardcore και metal σκηνής στη Νέα Υόρκη, το Νιου Τζέρσεϊ και το Κονέκτικατ. Αυτοαποκαλούνταν “The Alternative Press and Radio Council”, ή εν συντομία “the APRC”.
Η APRC δημοσίευσε επίσης ένα ενημερωτικό δελτίο με τίτλο Alternative Info και διοργάνωσε μια χούφτα συναυλίες για φιλανθρωπικό σκοπό με δημοφιλή συγκροτήματα όπως οι Murphy’s Law. Το APRC είδε πολύ λίγα χρήματα από τις πωλήσεις δίσκων και εισιτηρίων και συνεχώς επανεπένδυε ό,τι κέρδιζε πίσω στην οργάνωση. Κατά πάσα πιθανότητα, οι δωρεές αυτές «πλήρωναν» τον τηλεφωνητή που χρησιμοποιούσαν για τη λειτουργία της τηλεφωνικής γραμμής OPEC SID – ένα gadget που για 10 χρόνια βρισκόταν στο διαμέρισμα του Lower East Side ενός άλλου μέλους του APRC, του 63χρονου σήμερα Glenn. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ήταν μέλος ενός πανκ ροκ συγκροτήματος, και ένας από τους συναδέλφους του πρότεινε να παρακολουθήσει μια συνάντηση του APRC.
Θυμάται ότι κατά τη διάρκεια της δεύτερης ή της τρίτης συνεδρίασης στην οποία συμμετείχε, οι τακτικοί μέλη του APRC άρχισαν να ξεστομίζουν ιδέες για το πώς θα μπορούσαν να ενισχύσουν την τοπική μουσική σκηνή. Ένας παρευρισκόμενος είπε: «Θα έπρεπε να έχουμε μια δωρεάν τηλεφωνική γραμμή για συναυλίες!»
Ο Γκλεν τότε πήρε την πρωτοβουλία: Θα κρατούσε τον τηλεφωνητή στο σπίτι του.
Και κάποια στιγμή, περίπου το 1985, ο Donny the Punk – κύριος οργανωτής της APRC – έθεσε σε λειτουργία τον τηλεφωνητή της τηλεφωνικής γραμμής συναυλιών της ομάδας.
Προγραμμάτιζε το τηλέφωνο καλώντας τον αριθμό τηλεφώνου του από οποιοδήποτε σταθερό τηλέφωνο και πληκτρολογώντας έναν κωδικό πρόσβασης για να αποκτήσει πρόσβαση στο εξερχόμενο μήνυμα. Για τη νέα τηλεφωνική γραμμή, η τηλεφωνική εταιρεία έδωσε τυχαία τον αριθμό 212-673-2743. Χρησιμοποιώντας τα γράμματα που αντιστοιχούσαν σε κάθε αριθμό στην τηλεφωνική κλήση μετά τον κωδικό περιοχής, κάποιος στο APRC δημιούργησε το ακρωνύμιο που έμεινε: OPEC SID.
«Το OPEC SID ήταν μια καταπληκτική πηγή», λέει ο Freddy Alva, 50 ετών, ο οποίος έκλεινε παραστάσεις στο κλαμπ ABC No Rio της Νέας Υόρκης και παρακολουθούσε παραστάσεις στην πόλη τέσσερις ή πέντε φορές την εβδομάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Τηλεφωνούσε στην τηλεφωνική γραμμή πολλές φορές την εβδομάδα και, ενώ εργαζόταν στο αγαπημένο αλλά πλέον κλειστό κατάστημα See Hear Fanzines, έδινε στον Glenn φυλλάδια που προωθούσαν τις συναυλίες που οργάνωνε.
Κοιτάζοντας πίσω, ο Alva εκτιμά ότι ο Glenn ανακοίνωνε συναυλίες αδιακρίτως της δημοτικότητας του καλλιτέχνη, του μεγέθους του χώρου διεξαγωγής ή του αποχρωματισμένου υποείδους.
Ο χάκερ GG Allin
Περίπου ένα ή δύο χρόνια μετά την ύπαρξη του OPEC SID, ένας χάκερ έσπασε τον κωδικό πρόσβασης του τηλεφωνητή και δημιούργησε ψεύτικες εκπομπές διάρκειας τριών λεπτών.
Ποιος ήταν ο χάκερ; Ο GG Allin, η cult μορφή του punk rock, γνωστός για τις ακραίες ζωντανές εμφανίσεις του, όπου έτρωγε τα κόπρανά του, αυτοακρωτηριαζόταν και απειλούσε να αυτοκτονήσει, εξελίχθηκε σε ένα… τρολ.
Ο Glenn κράτησε το OPEC SID σε λειτουργία, ενημερώνοντας τον τηλεφωνητή δύο φορές την εβδομάδα, λέει, μέχρι το 1995. Μερικές φορές, συναντούσε ανθρώπους από τη σκηνή στο δρόμο που τον προσφωνούσαν ως OPEC SID. “Μου έλεγαν, ‘Ει! OPEC SID, τι κάνεις;'”. διηγείται ο Γκλεν. Αλλά μόλις ξεκίνησε τη δική του επιχείρηση, ο Glenn αποσύρθηκε.
«Σε εκείνο το σημείο, το ενδιαφέρον είχε μειωθεί και η σκηνή άλλαζε ούτως ή άλλως», λέει ο Glenn.
Ένα τέταρτο του αιώνα μετά τη διάλυσή του, ο Glenn μπορεί ακόμα να απαγγείλει τις λέξεις που είπε για να ανοίξει τις ανακοινώσεις του OPEC SID πάνω από χίλιες φορές – και τόσο γρήγορα όσο το έκανε και τότε.
“Γεια σας, εδώ OPEC SID, η υπηρεσία εκπομπών του Συμβουλίου Εναλλακτικού Τύπου και Ραδιοφώνου. Η ταχυδρομική μας διεύθυνση είναι 151 First Avenue, Box A όπως λέμε “αναρχία”, Νέα Υόρκη. Αν έχετε προσθήκες ή διορθώσεις, αφήστε τις στο τέλος του μηνύματος- συμπεριλάβετε τον κωδικό περιοχής και τον αριθμό τηλεφώνου της λέσχης- φροντίστε να συμπεριλάβετε την ημερομηνία, την ώρα και την τιμή της εκπομπής και βεβαιωθείτε ότι οι πληροφορίες σας είναι ενημερωμένες και ακριβείς”.
Και όντως ήταν ενημερωμένες και ακριβείς, όσο αναρχική ή αναρχοαυτόνομη και να ήταν η όλη φάση.
