Το πρωί της 29ης Μαΐου στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος, τρεις εργάτες, ξεκίνησαν για το μεροκάματο και δυστυχώς ο ένας δεν θα ξαναγυρίσει πίσω στην οικογένειά του, ενώ οι άλλοι δύο δεν θα είναι ποτέ ξανά οι ίδιοι.

Την ώρα που εκτελούσαν εργασίες αποκατάστασης της προπέλας ενός πλοίου ανεβασμένοι πάνω στη σκαλωσιά, ως αποτέλεσμα της έλλειψης μέτρων ασφαλείας και του απαιτούμενου εξοπλισμού, ο ένας έλικας της προπέλας θα αποκολληθεί, με αποτέλεσμα να πέσει και να καταπλακώσει τους 3 εργαζόμενους, οδηγώντας τον έναν σε ακαριαίο θάνατο και τους άλλους δύο σε πολύ σοβαρούς τραυματισμούς.

Ουκ ολίγες εδώ οι ομοιότητες με τα Τέμπη καθώς οι εργαζόμενοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη έχουν κάνει 4 απεργίες το τελευταίο διάστημα, με πρώτο στα αιτήματά τους – να μην είναι ούτε η αύξηση μισθού, ούτε τα δώρα που δεν παίρνουν – αλλά η ασφάλεια, η τήρηση των κανόνων ασφαλείας.

Το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Αττικής είχε προειδοποιήσει για τις ανύπαρκτες δικλείδες ασφαλείας και είχε κάνει λόγο για επικείμενο εργατικό ατύχημα. Δεν βρήκε ανταπόκριση, πρωτίστως εκεί όπου θα έπρεπε: στους αρμόδιους. Τώρα, που το δυστύχημα συνέβη κι ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του, είναι αργά για δάκρυα. Κι επειδή η ασφάλεια των εργαζομένων σε κάθε κλάδο δεν μπορεί να αφήνεται στην «ευγενική ευχέρεια» των εργοδοτών, το συνδικάτο απαιτεί από το κράτος να επιληφθεί επιτέλους το ζήτημα, ώστε να μην θρηνήσει καμία άλλη οικογένεια τον σύντροφο, τον πατέρα, τον αδερφό, τον γιο της.

Χάθηκε ένας άνθρωπος και άλλοι δύο τραυματίστηκαν, γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε τεχνικός ασφαλείας. Όπως αναφέρει μέλος του Συνδικάτου Εργαζομένων Μετάλλου Αττικής, «Για ένα εξάρτημα το οποίο κοστίζει 10-20 ευρώ, μια ασφάλεια δηλαδή στο γάντζο του γερανού το οποίο έβγαζε το πτερύγιο της προπέλας στο πλοίο Asterion, έφυγε όλο το πτερύγιο και καταπλάκωσε 3 συναδέλφους. Ο ένας δυστυχώς σκοτώθηκε ακαριαία». Αυτό ήταν το κόστος, ένας κρίκος 20 ευρώ κι ένας ειδικός ασφαλείας. Τόσο φαίνεται να κοστίζει η ζωή του εργάτη.

Η εργοδοτική ασυδοσία, η έλλειψη μέτρων ασφάλειας, η εγκατάλειψη των υποδομών, η εντατικοποίηση της δουλειάς, νομιμοποιούνται από τις κυβερνητικές πολιτικές που έχουν διαλύσει τα εργασιακά δικαιώματα. Νομιμοποιούνται από την πλήρη έλλειψη ελέγχων από τις αρμόδιες υπηρεσίες, από την εγκληματική διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών.

Μέχρι στιγμής στο 2023 το Σωματείο μετρά 71 νεκρούς εργαζόμενους και 8 την τελευταία εβδομάδα, σε συνέχεια του 2022 που χάθηκαν 104 εργαζόμενοι στον τομέα. Κάποιοι θα μιλήσουν για την κακιά στιγμή, άλλοι με κροκοδείλια δάκρυα θα μιλάνε για το νεκρό και θα ζητάνε δήθεν ευθύνες. Μόνο που ξέρουμε πια πολύ καλά ότι όλες οι κινήσεις αβρότητας και κατανόησης από την πλευρά τους είναι εντελώς υποκριτικές και ψεύτικες καθώς λίγες μέρες πριν, στην μεγαλειώδη απεργιακή συγκέντρωση που έγινε μπροστά στην πύλη των ναυπηγείων Ελευσίνας με σκοπό την διεκδίκηση ΣΣΕ και εντατικότερο έλεγχο σε ζητήματα υγιεινής και ασφαλείας, όλοι αυτοί ήταν εκκωφαντικά απόντες στην καλύτερη περίπτωση, γιατί υπήρχαν και εκείνοι που έπαιξαν το παιχνίδι της εργοδοσίας που μίλησαν για συνδικαλιστές που «χαλάνε το κλίμα συνεργασίας στα ναυπηγεία και ότι θέτουν εμπόδια στην υλοποίηση της μεγάλης αυτής επένδυσης».

Όπου ακούτε την έκφραση «εργατικό δυστύχημα», παραμονεύει πάντα ένα εργοδοτικό έγκλημα. Η υγεία και η ασφάλεια των εργαζόμενων στους χώρους δουλειάς λογίζεται ως «κόστος». Και η κερδοσκοπία θα στοιχίζει όλο και πιο συχνά ανθρώπινες ζωές.

Στο σημείο αυτό αξίζει να θυμηθούμε της πρόσφατες δηλώσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο MEGA που αναφέρουν σχετικά με το Πέραμα: «Όταν πήγα στο Πέραμα, είδα ανθρώπους χαμογελαστούς που ψήφισαν για τις δουλειές τους και τις οικογένειές τους, δεν κοίταξαν με κομματικές παρωπίδες, δεν επηρεάστηκαν από ιδεολογικά στερεότυπα μιας άλλης εποχής».

Ωστόσο, ο Σταύρος Τουμανίδης, πρόεδρος του Σωματείου Ναυπηγοξυλουργών απάντησε: «Ας έρθει ο κύριος Μητσοτάκης εδώ στην ναυπηγοεπισκευαστική, ας έρθει να μας πει εδώ πέρα για χαμόγελα. Και τον περιμένουμε να έρθει να κάνει επίσκεψη και τώρα. Που με αίμα δικό μας χτίζονται αυτά τα καράβια για να πλουτίσουνε μερικοί… Πού διαπίστωσε τον χαμογελαστό κόσμο; Τον καλούμε άμα έχει τα κότσια και τα άντερα να έρθει εδώ πέρα να μας δει. Και όχι εμάς. Ας πάει στο 10χρονο παιδάκι του συναδέλφου και να του πει ότι “ξέρεις κάτι, ο πατέρας σου, επειδή δεν τηρηθήκανε τα μέτρα ασφαλείας, γιατί εμείς έχουμε υποβαθμίσει τις επιτροπές υγιεινής και ασφάλειας και όλα τα υπόλοιπα μέτρα, σκοτώθηκε ο πατέρας σου για αυτό το πράγμα” … Είναι πραγματικά και Εργοδοτικό και Κρατικό έγκλημα. Για μια ακόμη φορά ένας συνάδελφος μας θα πάει σπίτι του σε ένα κουτί».

Εξάλλου, το Πέραμα, όπως και κάθε άλλη περιοχή, δεν θα έπρεπε να είναι ούτε αριθμοί, ούτε ποσοστά, ούτε έδρες. Είναι οι άνθρωποι, οι εργάτες, οι βιοπαλαιστές που αν η Πολιτεία δεν μεριμνήσει επιτέλους ουσιαστικά για την ασφάλεια και την προστασία των εργαζομένων, με συνεχείς ελέγχους στους χώρους εργασίας, θα συνεχίζουν να χάνουν συναδέλφους, φίλους και συντρόφους.