Είχα μεγάλη χαρά καθώς πήγαινα να συναντήσω τον Ζήση, η οποία διατηρήθηκε και καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξης. Προσπαθούσα πάρα πολύ να μην γελάω, αλλά όση προσπάθεια και αν κατέβαλα ήταν μάταιο. Ναι, δεν θα έπρεπε να διαβάζετε αυτή τη συνέντευξη, αλλά να την ακούτε. Ωστόσο, ακόμα και γραπτώς παραμένει το ίδιο απολαυστικός!

Το “Κάψε το Σενάριο” τον έκανε ευρέως γνωστό, ωστόσο η σύνδεσή του μόνο με αυτό θα ήταν άδικη. Το “Athens Dark” είναι το καλλιτεχνικό παιδί του, το οποίο θα μεγαλώσει με άλλα δύο μέρη. Το Stand up Comedy, η υποκριτική, το σενάριο και οι κριτικές ταινιών είναι ενδεικτικά του καλλιτεχνικού του εύρους. Ο τίτλος της συνέντευξης θα μπορούσε να θεωρηθεί παραπλανητικός, όμως δεν είναι. Του αξίζει σίγουρα ένα batmobile και ο τίτλος του Batman!

• • •

– Ποιος είναι ο Ζήσης; Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου;
Είναι ανάλογα σε τι φάση θα με πετύχεις. Τώρα σε αυτή τη φάση που με έχεις πετύχει είναι ένας τύπος που έχει την τύχη να πραγματοποιεί πράγματα από το bucket list του. Ζει τον απόλυτο οδηγό ευτυχίας και από άποψης τύχης και δουλειάς, είμαι πολύ χαρούμενος.

– Είχαμε την ευκαιρία να σε συναντήσουμε πρόσφατα στο Comicdom με το “Athens Dark”, το οποίο έχει γίνει και mini σειρά στο Netwix…
Η mini σειρά προηγήθηκε, ήταν το 2018. Ήταν η πρώτη απόπειρα που, δυστυχώς, είχε πάρα πολλούς περιορισμούς. Δεν ήταν ολόκληρο το όραμα που είχα για αυτόν τον κόσμο. Το “Athens Dark” είναι ένας κόσμος που έχω στο κεφάλι μου. Μία ιστορία που θέλω να πω πολλά χρόνια και το μέσο των comic που επίσης λατρεύω, ήταν η πρώτη επαγγελματική επιλογή στη ζωή μου. Είναι το σωστό μέσο για να ειπωθεί αυτή η ιστορία. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που καταφέραμε να βγάλουμε τον πρώτο τόμο και πήγε όντως πολύ καλά.

– Θες να μας πεις περισσότερα για την ιστορία του “Athens Dark”;
Το “Athens Dark”, λοιπόν, είναι μία ιστορία για σκοτεινά πλάσματα στην Αθήνα του σήμερα. Όταν λέω σκοτεινά πλάσματα εννοώ από θρύλους, δοξασίες, βρυκόλακες, μαγεία μέχρι σκοτεινή θεματολογία, γενικά στην Αθήνα του σήμερα. Γιατί Αθήνα; Γιατί μου αρέσει πάρα πολύ αυτή η πόλη σαν setting σε διάφορα πράγματα. Θεωρώ ότι έχει πάρα πολύ ψωμί η ελληνική λαογραφία από μύθους, μυθολογία και δοξασίες για να δημιουργηθούν ιστορίες τέτοιου τύπου. Γι’ αυτό διάλεξα την Αθήνα. Ξέρω ότι πολλοί λένε ότι αυτή είναι μία άσχημη πόλη, επειδή όμως ασχολούμαι πάρα πολύ με τα games και με το στήσιμο παιχνιδιών, ειδικά τα roleplay games το βλέπεις διαφορετικά. Νομίζω ότι εξαρτάται από την γωνία που βλέπεις τα πράγματα. Αν δεις λοιπόν την Αθήνα σαν ένα setting για να στήσεις μία ταινία ή ένα παιχνίδι, νομίζω ότι ευσταθούν σε ένα πάρα πολύ ωραίο σκηνικό. Το Nerdula Creative Lab είναι ένας νεοσύστατος εκδοτικός οίκος του Γιώργου Σούλα και του Γιάννη Ρουμπούλια. Ο Γιάννης Ρουμπούλιας είναι χρόνια καταξιωμένος σχεδιαστής comic, από καλύτερους της Ελλάδας. Είναι φίλος και συνεργάτης σε διάφορα πράγματα στο παρελθόν. Με μεγάλη χαρά συναντηθήκαμε σε αυτή τη δουλειά μαζί με τον Χρήστο Μαρτίνη που γνώρισα στο project, ο οποίος είναι από τη μακρινή Αλεξανδρούπολη, εξαιρετικό παιδί και εξαιρετικός καλλιτέχνης.

– Το “Athens Dark” πώς θα το εξελίξετε; Θα βγάλετε και δεύτερο μέρος; Θα το πάτε στο εξωτερικό;
Το “Athens Dark – Genesis”, είναι το πρώτο κομμάτι μιας τριλογίας. Στόχος είναι να ολοκληρωθεί αυτό το κομμάτι της ιστορίας που θέλω να πω. Με κεντρικούς ήρωες τον Μάξιμο που είναι ένας βρυκόλακας και τον Ορφέα που σκοντάφτει πάνω σε αυτό το σκοτεινό κόσμο. Από εκεί και πέρα ο κόσμος που έχω μέσα στο κεφάλι μου είναι τεράστιος, με πάρα πολλές ιστορίες να ειπωθούν. Το “Athens Dark” έχει μεταφραστεί στα αγγλικά και ήδη πωλείται στο εξωτερικό. Υπάρχει ενδιαφέρον από τη Γαλλία και από διάφορα σημεία της Ευρώπης για να μεταφραστεί και να κυκλοφορήσει και εκεί. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος για αυτό. Εννοείται ότι όταν βλέπεις το παιδί σου να ταξιδεύει και να μεγαλώνει, χαίρεσαι. Και γιατί όχι, να δωθεί η ευκαιρία για να πάει αυτή η ιδέα και σε άλλα format…

– Έχω μάθει ότι όπου σταθείς και όπου βρεθείς σκιτσάρεις και ζωγραφίζεις παντού. Τι σου αρέσει να σχεδιάζεις περισσότερο; Από πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με αυτό;
Ξεκίνησε από την παιδική μου ηλικία και δεν σταμάτησε ποτέ. Μου αρέσει να σχεδιάζω και να ζωγραφίζω ακόμα, παρόλο που ο χρόνος μου είναι περιορισμένος. Γενικά επειδή είμαι horror kid και μεγάλωσα με thriller και με όλα αυτά τα δρακουλιάρικα, μου άρεσε να ζωγραφίζω τέτοια πράγματα. Κυρίως, σκοτεινές τερατοθεματολογίες, είναι και τα comic που αγαπάω, αλλά και τα παιχνίδια που παίζω.

– Τι παιχνίδια παίζεις;
Είμαι gamer, στριμάρω κιόλας, παρόλο που μπορεί να μην το ξέρει πολύς κόσμος. Μπορώ να παίξω όλα τα παιχνίδια, εκτός από τα αθλητικά. Όλα τα άλλα τα έχω περάσει. Δεν έχω σταματήσει ποτέ να παίζω games και επιτραπέζια. Και ναι, έχω μία προτίμηση στα horror fantasy παιχνίδια.

– Ποια είναι η αγαπημένη σου τριάδα παιχνιδιών;
Τώρα με δυσκόλεψες. Θα πω “God of War” εννοείται, το “Last of Us” και το “Red Dead Redemption”, δαγκωτό!

– Δουλεύεις κάποιο άλλο comic αυτό το διάστημα;
Είμαι στη συγγραφή του δεύτερου τόμου του “Athens Dark”. Παράλληλα έχω ιδέες για κάποια άλλα, σε τελείως διαφορετικό ύφος.

– Αρκετός κόσμος δεν γνωρίζει ότι έχεις γράψει και σενάρια για διάφορες σειρές. Πώς προέκυψε η συγγραφή και για ποιες σειρές έχεις γράψει;
Το γράψιμο μου άρεσε πάρα πολύ από μικρή ηλικία. Στο κασετόφωνο που είχαμε στο σπίτι έβαζα κασέτες και έγραφα τις ιστορίες που έλεγα μόνος μου. Κυρίως τρομακτικές ιστορίες. Μου άρεσε πάρα πολύ το γράψιμο. Διάβαζα πάρα πολλά βιβλία, κυρίως φαντασίας και τρόμου. Το σενάριο προέκυψε, γιατί ο κινηματογράφος είναι κάτι που λατρεύω και ήθελα να ασχοληθώ με αυτό. Άρχισα να δοκιμάζω τον εαυτό μου συγγραφή σεναρίων και θεατρικών κειμένων, γιατί έχω γράψει και θεατρικά. Είναι κάτι που μου αρέσει. Γενικά μου αρέσει να λέω ιστορίες σε οποιοδήποτε μέσο, είτε είναι τηλεόραση κινηματογράφος, λογοτεχνία, comics και stand up comedy. Φυσικά η πρώτη απόπειρα έγινε με τους “Άσφαιρους”, που ήταν μία δική μας ιδέα και την πήγαμε στο κανάλι, όπου την ενέκριναν. Έτσι, έγινε η αρχή για την τηλεόραση. Από τότε έχω γράψει διάφορες ιδέες και τις έχω προτείνει σε διάφορες παραγωγές. Η επόμενη σειρά που έγραψα ήταν “Η Φαμίλια” στον Ant1, έχω γράψει δύο επεισόδια από “Τα Νούμερα” του Φοίβου Δεληβοριά, έχω υπάρξει διαλογογράφος και σκαλετογράφος διάφορων σειρών. Έχω περάσει από αυτά τα στάδια που είναι πολύ χρήσιμα. Γενικά είναι μεγάλο σχολείο η συγγραφή σεναρίου για την τηλεόραση, γιατί πρέπει να παράγεις γρήγορα και σε τεράστιες ποσότητες. Το σενάριο είναι κάτι που αγαπάω και μου αρέσει πολύ.

– Τι σενάριο θα ήθελες να γράψεις για την τηλεόραση;
Αν μου έκανες αυτή την ερώτηση πριν τους “Άσφαιρους”, θα σου απαντούσα διαφορετικά. Γενικά εμένα η λατρεία μου είναι το fantasy, όχι απαραίτητα το high fantasy όπως είναι το Game of Thrones. Ωστόσο, μου αρέσει να υπάρχει πάντα ένα twist, όπως το “Lost” και μία πρόσφατη σειρά τρόμου που βλέπω, το “From” και την προτείνω κιόλας. Θα μου άρεσε κάτι fantasy – horror, κάτι σε αυτά τα μοτίβα έχω στα συρτάρια μου. Αν με ρωτάς για ελληνική τηλεόραση, θα μου άρεσε να γράψω κάτι κοινωνικοδραματικό, αλλά στα πρότυπα του ρεαλισμού που μου αρέσει πολύ, όταν καταπιάνομαι με τέτοιου είδους θέματα. Μου αρέσει ο ρεαλισμός, οι καθημερινοί άνθρωποι και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Μου αρέσουν όλα. Η πόλη, η παρακμή, η μιζέρια και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στις σχέσεις. Θα ήθελα να γράψω ένα μεγάλο story σε μία μεγάλη πόλη όπως είναι η Αθήνα, με δύο νέους ανθρώπους.

– Πιστεύω ότι λείπει μία τέτοια θεματική από τη τηλεόραση, γιατί υπάρχει μία επιστροφή στο παρελθόν στις τηλεοπτικές σειρές… 
Αν με ρωτάς, Θα ήθελα να κάνω κάτι στα πρότυπα μίας από τις καλύτερες σειρές που έχουν γραφτεί για την τηλεόραση, το “Six Feet Under”, το οποίο είναι νατουραλισμός μαζί με μαγικό ρεαλισμό. Θα εξηγηθώ για να μην το παίζω έξυπνος (γέλια!), πέταξα, απλά, τσιτάτά τώρα. Ανθρώπινοι άνθρωποι που ερωτεύονται, νοσούν, πάσχουν με τα ανθρώπινα προβλήματά τους, μαζί με μία νότα μαγικού ρεαλισμού. Δηλαδή, θα δεις και όνειρο, θα δεις και κάτι που θα είναι αμφιλεγόμενο, αλλά μέχρι εκεί. Αυτό, το λατρεύω, μου αρέσει πάρα πολύ. “Six Feet Under”, λοιπόν. Θα ήθελα να κάνω κάτι αντίστοιχο. Έχω γράψει μία ιδέα, πάνω σε αυτά τα μοτίβα, την έχω προτείνει, έχει πάει πάρα πολύ καλά σαν αποδοχή, αλλά δυστυχώς είναι πολύ ακριβή. Κάποια στιγμή μπορεί να τα καταφέρουμε, θα δούμε.

– Στο Facebook κάνεις πολύ συχνά review σε ταινίες, το οποίο έχεις μεταφέρει και λίγο στο Tik Tok. Θα ήθελες να μας πεις μία ταινία που σε έχει επηρεάσει πολύ, ποια ταινία έχεις δει πολλές φορές, ποια ταινία αγαπάς να μισείς και ποια ταινία θα ήθελες να δει ο γιος σου όταν μεγαλώσει;
Την ταινία που με έχει επηρέασει, την έχω ανεβάσει και στο Facebook. Γενικά, αυτά τα διαμαντάκια τα κρατάω για να τα σκορπίζω σε βάθος χρόνου, δεν τα σκορπάω όλα μαζί, γιατί μετά δεν θα έχω τι να πω (γέλια!). Αυτό το έχω ανεβάσει όμως, μπορείς να το βρεις και στο “No Spoiler Reviews”, το blog που έχω φτιάξει και έχω συγκεντρώσει όλες τις κριτικές από το Facebook, για μεγαλύτερη ευκολία. Είναι μία ταινία που έχει χαραχθεί στη μνήμη μου. Το είδα μικρός μαζί με τη μητέρα μου και είναι “Η Αυτοκρατορία του Ήλιου” του Spielberg. Το είδα σε μαγικές συνθήκες. Ένα βράδυ που απλά βρήκε τζάμπα εισιτήρια η μητέρα μου και με πήρε μαζί της, xωρίς να ξέρει τι είναι η ταινία. Είδε Spielberg και θεώρησε ότι θα είναι κάτι στα πρότυπα του “E.T.” ή κάτι τέτοιο. O Spielberg στο μυαλό μας, ήταν αυτό. Καμία σχέση, όμως. Η ταινία είναι αριστούργημα. Δείχνει την Ιαπωνική κατοχή από τους Γιαπωνέζους στην Κίνα, αυτόν τον πόλεμο που είχε γίνει τότε. Ο γιος του πρέσβη της Αγγλίας, χάνεται μέσα στα γεγονότα του πολέμου και προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε ένα πόλεμο. Μία άγρια ταινία, δεν είναι για παιδικά μάτια. Κι όμως, εγώ την είδα όλη και με σημάδεψε. Είναι αριστούργημα, γιατί δείχνει ένα παιδάκι που ουσιαστικά ήταν πολύ κοντά στην ηλικία που ήμουν εγώ τότε. Με έχει στιγματίσει και η εμπειρία ότι το είδα με τη μητέρα μου και μετά το συζητήσαμε. Την αναπολώ με νοσταλγία τη συγκεκριμένη ταινία, είναι αριστούργημα! Δεν υπάρχει έκπληξη όσον αφορά την ταινία ή μάλλον, τις ταινίες που έχω δει πολλές φορές για όσους με ξέρουν. Έχω ντελικιάσει πάνω από 20 φορές τον “Δράκουλα” του Coppola, τη “Συνέντευξη με έναν Βρικόλακα” του Neil Jordan και το “Κοράκι”. Αυτές οι ταινίες μετράνε πάνω από 25 θεάσεις. Τώρα από εκεί και πέρα ψιλοκατεβαίνουμε. Υπάρχουν και κάποιες που ανά δύο χρόνια θα τις ξαναδώ, αλλά αυτές είναι οι top 3. Το “Κουρδιστό Πορτοκάλι” είναι η ταινία που αγαπάω να μισώ (γέλια!). Σαν καλλιτέχνης, μπορώ να εκτιμάω την καλλιτεχνική βαρύτητα ενός έργου, ακόμα κι αν δεν μου αρέσει. Αυτό σημαίνει ότι κατανοώ τι έκανε για την εποχή του το “Κουρδιστό Πορτοκάλι”, αλλά είναι φλόμπα! (γέλια!) Συγγνώμη στους αναγνώστες που το διαβάζουν αυτό, αλλά μεταξύ μας τώρα… Δεν το λέω με σκοπό να προκαλέσω, γιατί δεν είμαι τέτοιος τύπος. Δεν προκαλώ απλά για να προκαλέσω. Όμως, είναι λίγο φλομπίτσα η ταινία. Ίσως να μην την κατάλαβα εγώ. Δεν είναι για όλους είναι η αλήθεια, αυτό είναι ένα τσιτάτο που μισώ. Αγαπάω να μισώ το “Κουρδιστό Πορτοκάλι”. Μου ακουμπάς μία ευαίσθητη χορδή όσον αφορά τις ταινίες που θα ήθελα να δει ο γιος μου όταν μεγαλώσει. Έχω μερικές στην αναμονή. Θα πω το “Lord of the Rings”, την τριλογία. Περιμένω να αρχίσει να διαβάζει υπότιτλους και μετά θα πάμε extended στο “Lord of the Rings”, μαραθώνιο δηλαδή. Ήδη βρέχει τα ποδαράκια του στο fantasy, λόγω εμού.

– Με τον γιο σου ποιες ταινίες έχετε δει;
Με τον γιο μου έχουμε δει οτιδήποτε σε animation. Έχουμε δει πάρα πολλές ταινίες μαζί, Disney και Pixar, αλλά και κάποιες που δεν βλέπονται. Όμως αρέσουν σε αυτόν, οπότε τις βλέπουμε μαζί. Κατά τη διάρκεια της ταινίας παρακολουθεί, συζητάμε την πλοκή και του αρέσει να αντιδράμε μαζί στην ταινία. Εγώ πεθαίνω να τον παρατηρώ όταν βλέπει κάτι για πρώτη φορά. Νομίζω ότι θα μας μείνει αξέχαστη αυτή η εμπειρία με τη γυναίκα μου. Την πρώτη φορά που είδαμε μαζί του το “Lion King”, ήταν πολύ συγκινητικό γιατί το “έφαγε” όλο. Δεν το περίμενε αυτό με τον Scar, τον οποίο μίσησε.

– Ποια δικά σου στοιχεία βλέπεις σε αυτόν;
Πάρα πολλά. Ήδη κάνει γκριμάτσες, μας πειράζει, μας τρομάζει, μας κρύβεται. Παίζουμε πάρα πολλά επιτραπέζια μαζί. Η φαντασία του είναι ανεπτυγμένη σε υπέροχα τεράστιο βαθμό. Ζωγραφίζουμε μαζί και του αρέσει πάρα πολύ η ζωγραφική. Χαίρομαι πολύ, γιατί νομίζω ότι έχει δανειστεί τα καλύτερα και από τους δυο μας. Εκτιμώ πάρα πολύ ότι από εμένα έχει πάρει το χιούμορ. Μου αρέσει να αντιμετωπίζω τη ζωή με χιούμορ και είμαι πολύ χαρούμενος πού το έχει πάρει αυτό το στοιχείο.

– Έχω ακούσει ότι έχεις κάνει πολύ όμορφη πρόταση γάμου στη γυναίκα σου. Μήπως θα ήθελες να την μοιραστείς;
Η πρόταση γάμου που έκανα τη γυναίκα μου δεν ήταν καθόλου οργανωμένη και προγραμματισμένη. Ήμασταν για διακοπές στην Κρήτη από όπου κατάγεται και η γυναίκα μου. Ήταν οι καλύτερες διακοπές της ζωής μας! Μου βγήκε αυθόρμητα, όπως αυθόρμητο και ζωντανό είναι το νησί. Έψαξα και βρήκα τους κατάλληλους ανθρώπους και πήγαμε πάνω στη Φορτέτζα του Ρεθύμνου με λυράρη να παίζει τον “Ερωτόκριτο”. Όλη η Φορτέτζα ήταν στη διάθεσή μας λόγω των εξαιρετικών ανθρώπων που πήγα, έψαξα, βρήκα και συνεννοήθηκα μαζί τους. Αυτοί από τη μεριά τους απλόχερα προσφέρθηκαν και με βοήθησαν.

– Γιατί φοβάσαι τόσο τις κατσαρίδες και τις αράχνες;
Αλήθεια τώρα με ρωτάς γιατί; Γιατί όχι; Εσύ ας πούμε δεν τις φοβάσαι;

– Τις κατσαρίδες όχι, τις αράχνες ναι.
Γιατί φοβάσαι αράχνες; Δεν υπάρχει γιατί. Κάποια πράγματα είναι αρχέγονα και κοινή λογική. Όπως έχω πει και στο stand up μου, υπάρχουν πάρα πολλοί υποστηρικτές των κατσαρίδων. Σε ένα post μου, μπήκε ένας τύπος και σχολίασε την ευεργετική φύση των κατσαρίδων, αλλά και ότι τρώνε νεκρά πράγματα. Πρέπει να πούμε ότι παρόλο που δεν έχει αποδειχθεί ότι οι κατσαρίδες είναι από κάποιο άλλο σύμπαν, από κάποιον άλλον πλανήτη, είναι ξεκάθαρο ότι αποζητούν την αποίκηση του πλανήτη. Όποιος πιστεύει οτιδήποτε αντίθετο, απλά κάνει λάθος. Τις φοβάμαι, γιατί είναι πράγματα του σατανά, εξωγήινα πράγματα που δεν πεθαίνουν. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι αν κόψεις το κεφάλι μιας κατσαρίδας πεθαίνει από δίψα. Δεν πεθαίνει, επειδή της έκοψε το κεφάλι. Πεθαίνει από τη δίψα. Μόνο αυτή η πληροφορία νομίζω ότι μπορεί να τελειώσει τη κουβέντα μας, συν ο τρόπος που κινούνται, η μορφή τους, αλλά και ότι είναι ό,τι πιο αρχέγονο και τρομακτικό έχει δημιουργηθεί, περισσότερο και από τις αράχνες. Την καταλαβαίνω την αραχνοφοβία, αλλά εγώ δεν φοβάμαι τις αράχνες. Ωστόσο, δεν θα τις πιάσω αγκαλίτσα! Γιατί πάντα μου λένε “Α δεν φοβάσαι, άρα τις πιάνεις”. Όχι, παιδιά. Το “δεν φοβάμαι“, δεν σημαίνει πιάνω, σημαίνει ότι άμα δω μία αράχνη δεν θα φρικάρω. Άμα δω κατσαρίδα θα φύγω από το δωμάτιο! Τις φοβάμαι, γιατί έχω λογική και είμαι ένα ανθρώπινο ον στον πλανήτη Γη που καταλαβαίνει ότι έχουν έρθει για τον κυριεύσουν. Γι’ αυτό τις φοβάμαι. Επίσης, αυτή ήταν μία πολύ ήρεμη και ενήλικη απάντηση.

– Υπάρχει κάτι με το οποίο δεν έχεις καταπιαστεί και θα ήθελες να κάνεις μελλοντικά;
Λοιπόν, υπάρχει ένα bucket list. Όσο περνάνε τα χρόνια, κάποια φεύγουν από τη λίστα. Η σκηνοθεσία μίας ταινίας στον κινηματογράφο μου αρέσει πάρα πολύ και θα ήθελα να το κάνα. Ένα άλλο είναι η έκθεση ζωγραφικής στο bucket list. Mετά θα ήθελα να κάνω ένα επόμενο δικό μου comic με δικό μου σχέδιο, να παίξω έναν full δραματικό ρόλο σε μία ταινία, να παίξω έναν serial killer σε μία ταινία και εννοείται top of the list, να παίξω τον Batman σε ταινία. Ξέρεις, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μου γίνεται πρόταση, αφού το σώμα το έχω.

– Γιατί είσαι στην Ελλάδα!
Δεν το είχα σκεφτεί (γέλια!). If you are hearing this or reading this, i put myself out there to play the Batman, Bruce Wayne, thank you.

– Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Περισσότερος χρόνος με την οικογένειά μου, είναι το πρώτο κατευθείαν. Φρίκαρα πάρα πολύ πρόσφατα με ένα βιντεάκι που είδα στο Tik tok, που έλεγε ότι τα καλοκαίρια που έχεις με το παιδί σου, είναι 12. Φρίκαρα και εγώ και η γυναίκα μου. Ο γιος μου είναι ήδη 6,5 χρονών. Θέλω χρόνο με την οικογένειά μου, γιατί ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Σίγουρα θέλω τη συνέχεια του “Athens Dark”. Μετά είναι το επόμενο μου σόλο στο stand up, μετά το “Πόζα 0”. Εύχομαι τηλεοπτικά να προχωρήσουν κάποια πράγματα που συζητάω και σεναριακά/ συγγραφικά και ίσως μπροστά από την κάμερα. Six pack και κοιλιακούς θέλω. Μελλοντικό σχέδιο, επίσης.

– Αλήθεια;
Ναι δεν κατάλαβα, θέλω six pack! (Γέλια!) Το έβαλα τελευταίο, αλλά το έβαλα. Δικαίωμά μου! Θέλω και εγώ να μπορώ να διαφημίζω energy drinks, γιατί όχι; Ξέρεις τι αγορά είναι αυτή; Προς το παρόν βολεύομαι με το one pack μου, αλλά το οδεύω για six pack. Πλάκα κάνω. Ή και όχι…

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News