Όταν φτάσαμε στη Μάνδρα, στο στούντιο όπου γίνονται τα γυρίσματα της εκπομπής Mitsi VAR για το κανάλι Action24, ο Σωτήρης Καλυβάτσης ήταν ήδη εκεί πριν από όλους. Έχει ενδιαφέρον να γνωρίζεις κωμικούς από κοντά. Άλλοι τους είναι πηγαία αστείοι και πλακατζήδες και άλλοι κρατάνε την ενέργειά τους για το σετ. Ο Σωτήρης Καλυβάτσης ανοίκει σίγουρα στην πρώτη συνομοταξία – δε τσιγκουνεύεται τα αστεία του. Τόσο το χιούμορ του όσο και η θετική του ενέργεια δε φαίνεται να έχουν διακόπτη “on-off”.

Το OLAFAQ είχε την ευκαιρία να είναι εκεί καθόλη τη διάρκεια του γυρίσματος και να δει πώς στήνεται μια εκπομπή βασισμένη στα σκετσάκια και τη μίμηση των προσώπων της επικαιρότητας. Έτσι, λοιπόν, καθήσαμε με τον κωμικό και συζητήσαμε για τη σάτιρα που δεν έχει όρια, ή τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει το ελληνικό κλισέ. Ντυμένος γιατρός μετά από ένα σχετικό σκετς, μας μίλησε για την κωμωδία στην Ελλάδα, την παράσταση “Άντρες με τα όλα τους“, την τέχνη της μίμησης και όλα όσα τον κάνουν να γελά.

– Αρχικά, ενικός ή πληθυντικός;
Ενικός μωρή, πας καλά κι εσύ! (γέλια)

– Φέτος παρουσιάζεις την εκπομπή μαγειρικής “Θα φας καλά”, συμμετέχεις στην εκπομπή “Mitsi VAR” παρέα με τον Γιώργο Μητσικώστα και στο θέατρο θα σε δούμε στην παράσταση “Άντρες με τα όλα τους”. Γεμάτο πρόγραμμα. Πώς καταφέρνεις να κρατάς τις ισορροπίες;
Έχω καταφέρει να τα μοιράσω μέσα στη βδομάδα μου όλα. Οι Τετάρτες και οι Πέμπτες είναι λίγο πιο δύσκολες γιατί, εκτός από τα γυρίσματα (για το Mitsi VAR) στη Μάνδρα, έχω κατευθείαν παράσταση οπότε πρέπει να τρέξω. Αλλά αντέχει ο μικρός, αντέχει!

– Στο Mitsi VAR έχεις κάποιες σωματικά απαιτητικές σκηνές. Σε αντίθεση με το εξωτερικό που υπάρχουν μέτρα ασφαλείας, κασκαντέρ, κλπ, εδώ πώς καταφέρνεις και ανταπεξέρχεσαι σε αυτό. Είναι βιώσιμο;
Στο Mitsi Var ειδικά κάνουμε και πιο δύσκολες και απαιτητικές σκηνές. Βέβαια, δεν είμαστε σε σημείο που να χρειαζόμαστε κασκαντέρ. Παλιότερα όμως, όταν ήμουν στη Θεσσαλονίκη και κάναμε ακόμα το ΑΜΑΝ, υπήρξαν κάποια ψιλο-ατυχήματα και τραυματισμοί. Σίγουρα πιο δύσκολες σκηνές από αυτές που κάνουμε τώρα. Αλλά ήμασταν και νέοι άνθρωποι τότε και είχαμε άγνοια κινδύνου. Οπότε τα ξεπερνούσαμε εύκολα. Τώρα μεγαλώνοντας βγαίνουν τα κουσούρια που είχαν μείνει από τότε. Αλλά, και πάλι, αντέχει ο μικρός, αντέχει! (γέλια)

– Συχνά λένε ότι η σάτιρα δεν έχει όρια. Το πιστεύεις αυτό ή μήπως είναι συχνά συγχωροχάρτι για προσβολές και κακίες;
Πιστεύω ότι η σάτιρα έχει όρια. Μόνο που αυτά τα όρια δεν είναι συγκεκριμένα. Τα θέτει ο εκάστοτε σατιρικός καλλιτέχνης. Όταν η σάτιρα γίνεται καλοπροαίρετα και δεν έχει στόχο να προσβάλει έναν άνθρωπο, όταν οι κωμικοί δεν έχουν εμμονές με συγκεκριμένα πρόσωπα, όταν δεν κάθονται να βαρέσουν τυφλά έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, τότε δε νομίζω ότι παρεξηγείται κανείς. Ίσα ίσα θα γελάσει κιόλας. Και το βλέπει κι ο κόσμος αυτό. Μέχρι στιγμής, στην εκπομπή δεν έχει παρεξηγηθεί κανένας με τις μιμήσεις ή τη σάτιρά μας, οπότε καλά τα πάμε με τα όρια.

– Εντωμεταξύ το πρώτο πράγμα που παρατήρησα όταν είδα την εκπομπή και ελπίζω να το δω και σήμερα στο γύρισμα από κοντά, ήταν η άνεσή σου με τα τακούνια. Πώς το κάνεις αυτό;
Το καταφέρνω από την πολύ τριβή. Πολύ τακούνι, πάρα πολύ! Μόνο για επαγγελματικούς λόγους, μόνο για τα γυρίσματα, αλλά και πάλι έχω φορέσει πολύ τακούνι στη ζωή μου. Έχω μάθει πλέον να τρέχω με αυτά, να ανεβαίνω σκαλιά, να σκαρφαλώνω, να οδηγώ αυτοκίνητο, να κάνω πολλά πράγματα. Δυστυχώς πλέον το κότσι με δυσκολεύει καμιά φορά με τα τακούνια. Προς το παρόν, δε χρειάζεται να φοράω τακούνια κάθε μέρα στα γυρίσματα οπότε, ακόμη δεν έχω πρόβλημα. Όταν φοράω τακούνια μπαίνω τόσο πολύ στο ρόλο, που δε σκέφτομαι εκείνη τη στιγμή τον πόνο ή την ενόχληση.

– Πες μας για την παράσταση “Άντρες με τα όλα τους”. Τι διαφορά έχει με το έργο “Άντρες έτοιμοι για όλα”;
Ναι, θέλω να τονίσω ότι είναι δύο διαφορετικά έργα. Η παράστασή μας είναι μια σύγχρονη διασκευή της Θέμιδας Μαρσέλλου και δεν έχει καμία σχέση με το “Άντρες έτοιμοι για όλα”. Το story είναι μεν το ίδιο, αλλά φερμένο στην ελληνική πραγματικότητα του σήμερα. Το έργο λαμβάνει χώρα μετά την πανδημία του κορονοϊού και την επαγγελματική και οικονομική κατάσταση της Ελλάδας τώρα. Έτσι, λοιπόν, μια παρέα φίλων συναντιούνται. Ο καθένας έχει διαφορετικό επάγγελμα αλλά όλοι τους έχουν επηρεαστεί από τις καταστάσεις που βιώσαμε όλοι πριν περίπου 2 χρόνια. Όλοι τους, λοιπόν, βρέθηκαν χωρίς δουλειά. Έτσι καταλήγουν να γίνουν στρίπερς για να ανταπεξέλθουν οικονομικά. Είναι ένα εντελώς σύγχρονο κείμενο και για αυτό πάμε τόσο καλά. Ο κόσμος εύκολα ταυτίζεται με αυτήν την πραγματικότητα του έργου. Ρήτορας ο μικρός! (γέλια)

– Στην παράσταση εμφανίζεσαι σχεδόν γυμνός. Έχουν προηγηθεί κάποιες θυσίες για αυτό; Προσέχεις την εικόνα σου;
Εννοείς αν κάνω δίαιτα για να είμαι κομψός; Όχι, εξάλλου ένα από τα θέματα που πραγματεύεται η παράσταση είναι και το body-shaming. Είμαστε φυσιολογικοί, κανονικοί άνθρωποι, λαϊκοί που έχασαν τη δουλειά τους. Υποτίθεται ότι δεν είχαμε καμία σχέση με την έκθεση στον κόσμο, πόσο μάλλον με το γυμνό μας κορμί. Δεν είμαστε μοντέλα. Άλλος έχει περισσότερα κιλά, άλλος λιγότερα. Κάποιος είναι πιο γυμνασμένος, άλλος λιγότερο. Ακόμα και τα νεότερα και όμορφα αγόρια μας, όπως ο Θανάσης Πατριαρχέας και ο Ντάνιελ Νούρκα, είναι γυμνασμένοι αλλά στα πλαίσια του φυσιολογικού. Δεν έχουμε την εικόνα των στρίπερς.

– Είχες ξεκάθαρο στο μυαλό σου από παιδί ότι ήθελες να γίνεις ηθοποιός;
Ακόμη και πριν έρθω στην Αθήνα ασχολούμουν με την υποκριτική, αλλά δεν έλεγα ποτέ ότι θα γίνω ηθοποιός. Οι υπόλοιποι γύρω μου, όμως, το έλεγαν. Κάτι συνέβαινε, λοιπόν, το οποίο οι δικοί μου άνθρωποι το έβλεπαν κι εμένα με ικανοποιούσε πολύ. Έτσι, ήταν μια φυσική εξέλιξη.

– Ξέρω ότι αγαπάς πολύ τη θάλασσα κι έχεις και ένα δικό σου σκάφος. Έχεις σκεφτεί ποτέ να τα παρατήσεις όλα και να ταξιδεύεις στη θάλασσα για την υπόλοιπη ζωή σου;
Έχει περάσει από το μυαλό μου αλλά κάπως πρέπει να επιβιώνω. Στη χώρα μας το να έχεις σκάφος δεν είναι απλή υπόθεση. Τα τεκμήρια, το ένα, το άλλο, είναι πολλά. Είναι που στην Ελλάδα δεν έχουμε και πολλή θάλασσα, οπότε γιατί ένας Έλληνας να έχει σκάφος! Μια απορία που μας ταλανίζει χρόνια. (γέλια) Μεγαλώνοντας πάντως σίγουρα έχει περάσει από το μυαλό μου να φύγω από τις δράσεις της πόλης. Όχι απαραίτητα για να συνταξιοδοτηθώ και να κρεμάσω τα παπούτσια. Απλά ως ένας διαφορετικός τρόπος ζωής, πιο κοντά στη φύση και μακριά από τις πόλεις. Η ζωή μας στις πόλεις είναι παραφύση.

– Αγαπημένος χαρακτήρας που έχεις υποδιθεί/μιμηθεί;
Δεν έχω. Όποιον χαρακτήρα καλούμαι να υπηρετήσω, με παθιάζει. “Μπαίνω” μέσα του και γίνομαι αυτός. Είναι όλοι τους παιδιά μου!

– Εμπνέεσαι από άλλους κωμικούς;
Από μικρά παιδιά έχουμε “βομβαρδιστεί” με τον ελληνικό κινηματογράφο. Όλοι μας τον γουστάρουμε κι έχουμε πάρει πράγματα από αυτόν. Στην πορεία έχουμε πάρει πράγματα και από Αμερικάνους, Γάλλους κι όχι μόνο. Από σύγχρονους ηθοποιούς έχουμε επίσης εμπνευστεί. Πάντα αντλείς πράγματα, αν και όχι συνειδητά. Δε λες «θα δω αυτόν τον καλλιτέχνη για να τον αντιγράψω». Όταν παρακολουθείς αυτά τα ταλέντα, είναι σαν να μπαίνουν μέσα σου. Μπορεί κάποια πράγματα να τα υιοθετείς κι άθελά σου.

– Με τι γελάς;
Θα γελάσω με κάτι που είναι αυθόρμητο κι όχι επιτηδευμένο ή χυδαίο. Γελάω δύσκολα και λόγω της φύσης μου και της δουλειάς μου. Ωστόσο, είμαι καλοπροαίρετος κι ανοιχτός και σε διαφορετικά είδη χιούμορ και κωμωδίας.

– Για επαγγελματικά βήματα μετανιώνεις; Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω θα έκανες κάτι διαφορετικά;
Όχι, εξάλλου ό,τι συμβαίνει στη ζωή μου το βλέπω σαν εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Για κάποιο λόγο μου συμβαίνουν όλα, για κάποιο λόγο γίνεται ό,τι γίνεται. Βλέπω πού “μπάζει” το σύστημα και πάω παρακάτω. Όλα μάς μαθαίνουν κάτι και δε μετανιώνω. Μπορώ να πω ότι έχω κάνει όλα όσα θα ήθελα και είμαι χορτάτος από ζωή.

– Υπάρχει κάτι που δεν έχεις δοκιμάσει και θα ήθελες;
Ο θάνατος! (γέλια) Ο θάνατος που είναι κάτι το αναπόφευκτο και αργά ή γρήγορα θα μας αγκαλιάσει όλους σε αυτή τη ζωή. Φτου, φτου, φτου! (γέλια) Είμαι γεμάτος από εμπειρίες. Τώρα όσον αφορά την υποκριτική, θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μένα αλλά και για τους υπόλοιπους να με δούμε σε κάτι λιγότερο κωμικό και περισσότερο δραματικό.

– Ή σε θρίλερ!
Καλά, στο τρομακτικό θα γελάσει κι ο κάθε πικραμένος. Με φαντάζεσαι σε θρίλερ; Να με δείτε σε ταινία τρόμου να δούμε ποιος θα κρατηθεί.

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News