Η Σίλια Κατράλη είναι μια αεικίνητη καλλιτέχνιδα που δρα μεταξύ μουσικής και υποκριτικής, παίζει, τραγουδά, σκηνοθετεί, γράφει θεατρικά έργα, μυθιστορήματα και φυσικά στίχους. Πιθανότατα την έχετε ήδη πετύχει στην επιτυχημένη σειρά «Άγριες Μέλισσες», όπου έκανε μερικές εμφανίσεις. Το καλοκαίρι του 2020 μας συστήθηκε ως τραγουδίστρια με το πρώτο της single «Κρίνα Λευκά». Λίγο αργότερα, ξεχώρησε με τη διασκευή του «Χαμογέλα» από το πρώτο της album με τίτλο «Ελεύθερο Κάμπινγκ». Τη σκηνοθεσία του videoclip ανέλαβε η Έφη Γούση, με την οποία έδεσαν απόλυτα. Στοπ! Σταμάτα ό,τι κι αν κάνεις για να ρίξεις μια ματιά σε αυτό το αισθητικά άρτιο διαμαντάκι.

Φέτος η Σίλια Κατράλη κυκλοφόρησε το δεύτερο προσωπικό της album με τίτλο «Μια Εδέμ με χαμηλό ενοίκιο». Το ομότιτλο τραγούδι την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του κατατάχθηκε στην playlist “Equal Greece” του Spotify, μια κατηγορία που αναδεικνύει τις σημαντικότερες κυκλοφορίες από γυναίκες δημιουργούς.

Πρόσφατα παρουσίασε το νέο της album στο Six Dogs με guests τον Γιώργο Χρανιώτη και την Τραϊάνα Ανανία, με τους οποίους έχει συνεργαστεί στο παρελθόν σε live εμφανίσεις. Μάλιστα, με την Τραϊάνα Ανανία θα είναι μαζί φέτος το καλοκαίρι σε μια παράσταση που έχουν ονομάσει «Παραλίγο Ποπ».

• • •

– Πώς ανακάλυψες το πάθος σου για το τραγούδι και τι σε ώθησε να το ακολουθήσεις ως καριέρα;
Νομίζω πως όλα ξεκίνησαν χωρίς να το καταλάβω κυρίως όσον αφορά το στιχουργικό κομμάτι. Έγραφα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, άλλοτε σε πεζό λόγο άλλοτε στίχο, άλλοτε διαλογικά αλλά σε κάθε περίπτωση όλα θαρρώ ξεκίνησαν από το κομμάτι αυτό. Είχα διάφορες μπάντες στο σχολείο ποτέ όμως δεν το έκανα σε επαγγελματικό επίπεδο, μέχρι που κάποια μέρα -ήταν λίγο πριν το lockdown- σχεδόν ασυναίσθητα πρόσωπα και καταστάσεις με ώθησαν στο να σημειώσω μια σειρά τραγουδιών και να γίνουν ένα άλμπουμ. Κι έτσι ξεκίνησε όλο αυτό σχεδόν παρορμητικά και όχι ακριβώς σαν απόφαση.

– Ποιες είναι οι μεγαλύτερες μουσικές σου επιρροές και πώς έχουν διαμορφώσει το καλλιτεχνικό σου στυλ;
Γενικώς η μουσική που ακούω δεν έχει άμεση σχέση με τη μουσική που κάνω. Νομίζω πως έχω επηρεαστεί περισσότερο από την αγγλική British – indie pop σκηνή στο πλαίσιο του νέου άλμπουμ τουλάχιστον και πάλι όχι στην ολότητα του, διότι τονίζω εδώ πως όλες οι προσωπικές μου δουλειές στήνονται με τέτοιο τρόπο ώστε να εξυπηρετεί η μουσική τον στίχο και όχι το αντίστροφο.

– Ποιες προκλήσεις έχεις αντιμετωπίσει ως νέα καλλιτέχνιδα στην Ελλάδα και πώς τις έχεις ξεπεράσει;
Δεν είμαι βέβαιη ότι αφορά πολύ κόσμο αυτό που κάνω. Υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που το προτιμούν και το στηρίζουν και αρχίζω να νιώθω πως υπάρχουν κι άλλοι συνεπιβάτες σ αυτό το πλοίο που βιώνουν σιγά σιγά μια παρόμοια αποδοχή κι αυτό είναι ένα θετικό σημείο της ιστορίας. Ωστόσο δεν είμαι απόλυτα βέβαιη πως είναι κατανοητό πολλές φορές αυτό το μήνυμα μες το μπουκάλι και ακόμη κι αν είναι δεν γνωρίζω εν τέλει τι μπορεί να το κάνει αυτός που θα το λάβει στην άλλη πλευρά του ποταμού.

– Αν μπορούσες να περιγράψεις το κεντρικό μήνυμα της μουσικής σου με μια πρόταση, ποια θα ήταν αυτή;
Μια κοινωνικό-προσωπική παρήχηση από μέσα προς τα έξω και το αντίστροφο.

– «Πόσο κοστίζει άραγε αυτό το θερμοκήπιο; Ψάχνω μια Εδέμ με χαμηλό ενοίκιο», γράφεις. Πώς είναι η δική σου Εδέμ; Τι γεύση έχει; Πώς μυρίζει;
Η δίκη μου Εδέμ δεν είναι μια κατάσταση μονιμότητας. Έρχεται και φεύγει, εμφανίζεται κι εξαφανίζεται, έτσι που ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος πως την ξέρεις πραγματικά. Έχει χρώμα θαλασσί, μυρίζει γιασεμί και μέσα της κρύβονται τα πιο αρχαία μυστικά του σύμπαντος. Ζουν μέσα της τα πιο αγαπημένα μου πλάσματα και όλες οι γάτες του κόσμου.

– Πώς διαφέρει και πώς συνδέεται ο νέος σου δίσκος με τον προηγούμενο («Ελεύθερο Κάμπινγκ»); Τι έχει αλλάξει από τότε και τι παραμένει απαράλαχτα ίδιο;
Νομίζω είναι μια παράλληλη συνέχεια. Το «Κάμπινγκ» ήταν ένας αναγνωριστικούς δίσκος και η «Εδέμ» μια μετάβαση περισσότερο κατασταλαγμένη και περισσότερο αφηγηματική. Και τα δυο άλμπουμ στηρίζονται στο κομμάτι του στίχου που λέγαμε πιο πάνω. Εδώ στην «Εδέμ» έχουμε μια νέα εισαγωγή αυτού του ηλεκτρονικού στοιχείου που χρωματίζει τα πράγματα και υπογραμμίζει τις πληγές τους. Είναι μια λογική εξέλιξη όταν αναζητάς τον ήχο σου – αυτό το δικό σου προσωπικό πράγμα και τον τρόπο με τον οποίο θα το κουμαντάρεις και θα το αγκαλιάσεις στο τέλος.

– Έχεις συναντήσει αξιόλογους μέντορες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην καριέρα σου, την τέχνη σου και τη διαμόρφωση της αισθητικής σου;
Ναι. Και είμαι ευγνώμων και θα είμαι πάντα για όλους εκείνους τους μικρούς και μεγάλους αφανείς ήρωες που βρέθηκαν στον δρόμο μου και ζωγράφισαν ένα μικρό μονοπάτι στην άμμο που οδηγούσε τελικά… κανείς δε ξέρει που αλλά έχει ενδιαφέρον.

– Έχεις συνεργαστεί στο παρελθόν με την σκηνοθέτιδα Έφη Γούση. Πώς είναι να δημιουργείτε μαζί;
Η Εφη είναι από τα πιο ταλαντούχα πλάσματα που έχω γνωρίσει. Η εμπειρία μου με το «Χαμογέλα» και με την «Εδέμ» ήταν πραγματικά από τις πιο όμορφες φάσεις που έχω ζήσει σε αυτή την μικρή μου πορεία. Νομίζω πως ήρθε και κούμπωσε όλο το σύμπαν της Έφης μέσα σε αυτήν την Εδέμ και την ανέδειξε με αυτόν το μοναδικό τροπο που δε θα μπορούσα να φανταστώ κάτι διαφορετικό.

– Τι διαβάζεις αυτόν τον καιρό;
Επανεξετάζω το «A brave new world» του Χάξλευ. Είναι η δεύτερη μου μάτια πάνω σε αυτό το αριστούργημα και αυτή τη φορά το παρατηρώ από ένα πόρισμα περισσότερο θεατρικό. Έχω στο νου μου να ασχοληθώ πειραματικά με το κείμενο στην πορεία.

– Πώς προετοιμάζεσαι πριν από μια συναυλία / ηχογράφιση / βίντεο κλιπ; Έχεις κάποια συγκεκριμένη τελετουργία ή ρουτίνα;
Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη ρουτίνα που ακολουθώ. Προσπαθώ σίγουρα να διώξω όλο αυτό το άγχος που πότε δεν πεθαίνει. Ούτε στο θέατρο ούτε σε μια μουσική σκηνή έχω καταφέρει ακόμη να αποβάλλω αυτό το άγχος το τελευταίο μισάωρο πριν βγω στη σκηνή.

– Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας μελλοντικά σχέδια και projects; Τι ετοιμάζεις;
Έχουμε κάποιες συναυλίες μέσα στο καλοκαίρι. Οι πιο κοντινές μας ημερομηνίες είναι 28.6 στην Αρχιτεκτονικη, 1 Ιουλίου στο Φεστιβάλ του Αμαρουσίου και 3 Ιουλίου στο Teras Athens παρέα με την Τραιάνα Ανανία. Θεατρικά συζητάω να πειραματιστώ με κάτι παράξενο το δεύτερο μισό της επόμενης σεζόν. Και μουσικά επίσης ετοιμάζουμε ένα δυο πραγματάκια στον απόηχο της «Εδέμ».