Ο Λούτσιο Ντάλα γεννήθηκε στην Μπόλονια το 1943. Το 1964 ντεμπουτάρισε στο τραγούδι και το διάστημα 1965-70 ολοκλήρωσε τις πρώτες πειραματικές συνθέσεις του μελοποιώντας πολιτικούς στίχους. Το 1970 σημείωσε την πρώτη επιτυχία του ως συνθέτης: Ο Τζιάνι Μοράντι ερμηνεύσε σε δίσκο το τραγούδι του «Occhi di ragazza». Μετά το 1977 ο Ντάλα άρχισε να γράφει και στίχους. Από τότε, με δίσκους όπως οι «Banana republic» (1979), «Viaggi organizzati»(1984) και «DallameriCaruso»(1986), η επιτυχία του απογειώθηκε – στο τελευταίο άλμπουμ περιέχεται το πασίγνωστο κομμάτι Caruso», το οποίο διασκευάστηκε σε κάθε γωνιά της Γης, τραγουδήθηκε από τον τενόρο Λουτσιάνο Παβαρότι και διατέθηκε σε περισσότερα από 9 εκατ. αντίτυπα. Το 1990 το τραγούδι του Ντάλα «Attenti al lupo» πούλησε 1,4 εκατ. αντίτυπα στην Ιταλία, ενώ το 1996 το «Canzoni» έγινε ο εμπορικότερος δίσκος της δεκαετίας για τη χώρα.
Η ενέργεια είναι χαρακτηριστικό του κόσμου. Η φαντασία των καλλιτεχνών και η δημιουργικότητα χαρακτηρίζει τόσο τους απλούς ανθρώπους, όσο και τους καλλιτέχνες.
Πάντα θεωρούσα την εξουσία ένα είδος χημικού συστατικού. Συστατικού ικανού να επηρεάσει τα άτομα που είναι πιο ευάλωτα από άποψη ηθικής και να καθορίσει την προσωπική τους πορεία.
Εμπειρίες που φέρνουν αλλαγή. Κυρίως με ενδιαφέρει να ζω εμπειρίες που να μου επιτρέπουν να παρακολουθώ αυτό που για μένα είναι το σημαντικότερο στην εποχή μας: την συνεχή αλλαγή της κοινωνίας.
Τι είναι τέχνη; Για μένα η τέχνη κατοικεί εξίσου σε δύο μεγάλα μαύρα μάτια στην Καπέλα Σιξτίνα και σε ένα σόλο κάποιου μαύρου μουσικού από το Μπρονξ.
Προσπαθώ να διατηρώ την παθολογία μέσα από την οποία μπορώ και λειτουργώ ως καλλιτέχνης. Προσπαθώ να υπερασπίζομαι τη δυνατότητα η κατάσταση μου να μην είναι τελείως ομαλή.
Η ανθρώπινη ελευθερία φυλακίζεται. Φυλακίζεται από συστήματα ελέγχου που έχουν ψυχολογικό χαρακτήρα, είναι τεχνικά και λειτουργούν τόσο στο πλαίσιο της εκπαίδευσης, όσο και μέσα στην οικογένεια.
Είχα την τύχη να ζήσω ως μοναχογιός μιας χήρας. Κάποια στιγμή διάβασα σε δοκίμιο του Σαρτρ ότι ο ιδανικός άντρας της τρίτης χιλιετίας θα είναι ο μοναχογιός μιας χήρας.
Στην ουσία δε χάνεις ποτέ. Αν αντισταθείς, δε χάνεις ποτέ. Αυτό είναι βέβαια μια στάση ζωής, το αντίθετο του έπους.
Δε μιλάω ποτέ για μένα στα τραγούδια μου. Δεν έχω γράψει ούτε ένα αυτοβιογραφικό τραγούδι. Αυτό που κάνω είναι απλώς να διηγούμαι ιστορίες στον κόσμο.
Θεωρώ την ποίηση μία παθολογία. Μια παθολογία της γλώσσας. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για την ποίηση, αλλά κρίνω ότι δεν είναι απαραίτητη για τη μουσική.
Ο θεός βρίσκεται μέσα στον καθένα μας συνεχώς. Έχουμε την εντύπωση ότι εξελισσόμαστε, αλλά αυτό μπορεί να είναι μια εντύπωση μεταφυσική. Στην πραγματικότητα, ενσαρκωνόμαστε ώστε ο καθένας μας να λύσει το μυστήριο που κρύβει μέσα του.
Δεν πιστεύω στο τέλος. Πιστεύω ότι υπάρχει συνέχεια των πραγμάτων. Ο θάνατος είναι ένα άλλο ζευγάρι παπούτσια ή μια άλλη πόρτα.
Θα ήθελα να γυρίζαμε πίσω στην Αναγέννηση. Στην εποχή κατά την οποία ζούσαν ταυτόχρονα στην ίδια πόλη ο Μιχαήλ Άγγελος, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Τσελίνι, ο Μασάτζιο.
Τα ΜΜΕ δεν στοχεύουν στην ενημέρωση αλλά στον έλεγχο. Οι ιθύνοντες τους έχουν την φιλοδοξία να αλλάξουν ακόμη και το DNA μας, τις κινήσεις μας, την συμπεριφορά μας, τον τρόπο ομιλίας μας, τις επιλογές μας.
Στη μάχη εξουσίας – τέχνης η δύναμη βρίσκεται πάντα στην πλευρά της τέχνης. Σ’ αυτήν προσφεύγει ο άνθρωπος για να λάβει εξηγήσεις, να ανακουφιστεί, να διασκεδάσει ή να τρομάξει.
Στους φοιτητές μου διδάσκω βιβλία του επικοινωνιολόγο Μακ Λούαν. Η πραγματικότητα έχει ξεπεράσει όχι μόνο όσα εκείνος έλεγε, αλλά ακόμη και όσα μπορεί να είχε φανταστεί.
Νιώθω απολύτως ίσος με όσους επικοινωνώ. Ταυτόχρονα πιστεύω ότι είμαι μοναδικός. Όχι λόγω της καλλιτεχνικής αξίας μου, αλλά λόγω του τρόπου με τον οποίο σχετίζομαι με τα πράγματα που κάνω.
Τι είναι Αριστερά; Αριστερά σήμερα σημαίνει περιέργεια, παρακολούθηση των κοινωνικών αλλαγών, συμπαράταξη με τους αδύναμους.
Ελεύθερη ψυχή. Όταν η ψυχή ενός καλλιτέχνη είναι ελεύθερη και μπορεί να συνδεθεί με τις κοινωνικές αλλαγές, τότε προκύπτει ομορφιά χωρίς όρια.
Ο Ρομπέρτο Έσι είναι αυτός που με επηρέασε περισσότερο. Είναι ίσως ο σημαντικότερος ιταλός ποιητής, συνεργάτης του Πιέρ Πάολο Παζολίνι. Δουλεύοντας μαζί του έμαθα πάρα πολλά. Έμαθα, για παράδειγμα, την δύναμη των λέξεων, πόσο σημαντικό είναι να κατανοούμε την ιστορική μορφή μιας λέξης, προτού ακόμα τη χρησιμοποιήσουμε στο επίπεδο της επικοινωνίας.
Ο Λούτσιο Ντάλα γεννήθηκε στην Μπόλονια το 1943. Το 1964 ντεμπουτάρισε στο τραγούδι και το διάστημα 1965-70 ολοκλήρωσε τις πρώτες πειραματικές συνθέσεις του μελοποιώντας πολιτικούς στίχους. Το 1970 σημείωσε την πρώτη επιτυχία του ως συνθέτης: Ο Τζιάνι Μοράντι ερμηνεύσε σε δίσκο το τραγούδι του «Occhi di ragazza». Μετά το 1977 ο Ντάλα άρχισε να γράφει και στίχους. Από τότε, με δίσκους όπως οι «Banana republic» (1979), «Viaggi organizzati»(1984) και «DallameriCaruso»(1986), η επιτυχία του απογειώθηκε – στο τελευταίο άλμπουμ περιέχεται το πασίγνωστο κομμάτι Caruso», το οποίο διασκευάστηκε σε κάθε γωνιά της Γης, τραγουδήθηκε από τον τενόρο Λουτσιάνο Παβαρότι και διατέθηκε σε περισσότερα από 9 εκατ. αντίτυπα. Το 1990 το τραγούδι του Ντάλα «Attenti al lupo» πούλησε 1,4 εκατ. αντίτυπα στην Ιταλία, ενώ το 1996 το «Canzoni» έγινε ο εμπορικότερος δίσκος της δεκαετίας για τη χώρα.
Η ενέργεια είναι χαρακτηριστικό του κόσμου. Η φαντασία των καλλιτεχνών και η δημιουργικότητα χαρακτηρίζει τόσο τους απλούς ανθρώπους, όσο και τους καλλιτέχνες.
Πάντα θεωρούσα την εξουσία ένα είδος χημικού συστατικού. Συστατικού ικανού να επηρεάσει τα άτομα που είναι πιο ευάλωτα από άποψη ηθικής και να καθορίσει την προσωπική τους πορεία.
Εμπειρίες που φέρνουν αλλαγή. Κυρίως με ενδιαφέρει να ζω εμπειρίες που να μου επιτρέπουν να παρακολουθώ αυτό που για μένα είναι το σημαντικότερο στην εποχή μας: την συνεχή αλλαγή της κοινωνίας.
Τι είναι τέχνη; Για μένα η τέχνη κατοικεί εξίσου σε δύο μεγάλα μαύρα μάτια στην Καπέλα Σιξτίνα και σε ένα σόλο κάποιου μαύρου μουσικού από το Μπρονξ.
Προσπαθώ να διατηρώ την παθολογία μέσα από την οποία μπορώ και λειτουργώ ως καλλιτέχνης. Προσπαθώ να υπερασπίζομαι τη δυνατότητα η κατάσταση μου να μην είναι τελείως ομαλή.
Η ανθρώπινη ελευθερία φυλακίζεται. Φυλακίζεται από συστήματα ελέγχου που έχουν ψυχολογικό χαρακτήρα, είναι τεχνικά και λειτουργούν τόσο στο πλαίσιο της εκπαίδευσης, όσο και μέσα στην οικογένεια.
Είχα την τύχη να ζήσω ως μοναχογιός μιας χήρας. Κάποια στιγμή διάβασα σε δοκίμιο του Σαρτρ ότι ο ιδανικός άντρας της τρίτης χιλιετίας θα είναι ο μοναχογιός μιας χήρας.
Στην ουσία δε χάνεις ποτέ. Αν αντισταθείς, δε χάνεις ποτέ. Αυτό είναι βέβαια μια στάση ζωής, το αντίθετο του έπους.
Δε μιλάω ποτέ για μένα στα τραγούδια μου. Δεν έχω γράψει ούτε ένα αυτοβιογραφικό τραγούδι. Αυτό που κάνω είναι απλώς να διηγούμαι ιστορίες στον κόσμο.
Θεωρώ την ποίηση μία παθολογία. Μια παθολογία της γλώσσας. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για την ποίηση, αλλά κρίνω ότι δεν είναι απαραίτητη για τη μουσική.
Ο θεός βρίσκεται μέσα στον καθένα μας συνεχώς. Έχουμε την εντύπωση ότι εξελισσόμαστε, αλλά αυτό μπορεί να είναι μια εντύπωση μεταφυσική. Στην πραγματικότητα, ενσαρκωνόμαστε ώστε ο καθένας μας να λύσει το μυστήριο που κρύβει μέσα του.
Δεν πιστεύω στο τέλος. Πιστεύω ότι υπάρχει συνέχεια των πραγμάτων. Ο θάνατος είναι ένα άλλο ζευγάρι παπούτσια ή μια άλλη πόρτα.
Θα ήθελα να γυρίζαμε πίσω στην Αναγέννηση. Στην εποχή κατά την οποία ζούσαν ταυτόχρονα στην ίδια πόλη ο Μιχαήλ Άγγελος, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Τσελίνι, ο Μασάτζιο.
Τα ΜΜΕ δεν στοχεύουν στην ενημέρωση αλλά στον έλεγχο. Οι ιθύνοντες τους έχουν την φιλοδοξία να αλλάξουν ακόμη και το DNA μας, τις κινήσεις μας, την συμπεριφορά μας, τον τρόπο ομιλίας μας, τις επιλογές μας.
Στη μάχη εξουσίας – τέχνης η δύναμη βρίσκεται πάντα στην πλευρά της τέχνης. Σ’ αυτήν προσφεύγει ο άνθρωπος για να λάβει εξηγήσεις, να ανακουφιστεί, να διασκεδάσει ή να τρομάξει.
Στους φοιτητές μου διδάσκω βιβλία του επικοινωνιολόγο Μακ Λούαν. Η πραγματικότητα έχει ξεπεράσει όχι μόνο όσα εκείνος έλεγε, αλλά ακόμη και όσα μπορεί να είχε φανταστεί.
Νιώθω απολύτως ίσος με όσους επικοινωνώ. Ταυτόχρονα πιστεύω ότι είμαι μοναδικός. Όχι λόγω της καλλιτεχνικής αξίας μου, αλλά λόγω του τρόπου με τον οποίο σχετίζομαι με τα πράγματα που κάνω.
Τι είναι Αριστερά; Αριστερά σήμερα σημαίνει περιέργεια, παρακολούθηση των κοινωνικών αλλαγών, συμπαράταξη με τους αδύναμους.
Ελεύθερη ψυχή. Όταν η ψυχή ενός καλλιτέχνη είναι ελεύθερη και μπορεί να συνδεθεί με τις κοινωνικές αλλαγές, τότε προκύπτει ομορφιά χωρίς όρια.
Ο Ρομπέρτο Έσι είναι αυτός που με επηρέασε περισσότερο. Είναι ίσως ο σημαντικότερος ιταλός ποιητής, συνεργάτης του Πιέρ Πάολο Παζολίνι. Δουλεύοντας μαζί του έμαθα πάρα πολλά. Έμαθα, για παράδειγμα, την δύναμη των λέξεων, πόσο σημαντικό είναι να κατανοούμε την ιστορική μορφή μιας λέξης, προτού ακόμα τη χρησιμοποιήσουμε στο επίπεδο της επικοινωνίας.
