H Stella Rose Gahan μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη, όπου η οικογένειά της έχει βαθιές ρίζες. Η γιαγιά της, ελληνικής καταγωγής, μετανάστευσε στη Νέα Υόρκη σε νεαρή ηλικία και ίδρυσε τη δική της επιχείρηση. Σήμερα είναι σχεδόν 90 ετών και συνεχίζει να εργάζεται καθημερινά και κάπως έτσι η Stella Rose πιστεύει ότι η σκληρή δουλειά είναι χαρακτηριστική της πόλης και ότι η οικογένειά της αντικατοπτρίζει αυτήν την εργατική κουλτούρα της Νέας Υόρκης. Η Stella Rose, όπως μπορούμε πολύ εύκολα να καταλάβουμε, μεγάλωσε σε ένα καλλιτεχνικό και πολύ εργατικό περιβάλλον. Ο πατέρας της, Dave Gahan, είναι αυτός που είναι, η λατρεμένη φωνή των Depeche Mode και η μητέρα της, Jennifer Sklias – Gahan, είναι κινηματογραφίστρια και ιδρύτρια της εταιρείας παραγωγής 18 Bleecker Films. Μεγαλώνοντας, η μητέρα της άκουγε την Billie Holiday στο σπίτι αν και ο πατέρας της προτιμούσε το punk. Αλλά η μικρή Stella Rose βρήκε τον δρόμο της μέσα από την τζαζ. Όπως είχε δηλώσει στο W, ξεκίνησε παίζοντας σαξόφωνο στην μπάντα του λυκείου. Αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ. «Δεν θα έλεγα ότι ήμουν κακή, αλλά δεν ήμουν σπουδαία».

Η Stella Rose αντλεί έμπνευση από την καθημερινότητά της στη Νέα Υόρκη, περπατώντας στους δρόμους και παρατηρώντας τις αλληλεπιδράσεις με τον κόσμο. Αυτές οι μικρές στιγμές, αν και μπορεί να φαίνονται ασήμαντες, είναι εκείνες που πυροδοτούν τη δημιουργικότητά της. Το τραγούδι “Angel” από τον πρώτο δίσκο της “Eyes of Glass” (KRO Records) της θυμίζει τη μητρόπολη και εκείνο το συναίσθημα που νιώθει όταν δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί παραμένει σε αυτήν την πόλη, παρά τις προκλήσεις που η ζωή εκεί συνεπάγεται. Η Stella ξέρει, βέβαια, ότι η Νέα Υόρκη είναι μια δυναμική πόλη γεμάτη ζωή, όπου οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν συνεχώς. Και αυτή η ένταση μπορεί να είναι συγκλονιστική, αλλά όταν μπορεί να την αξιοποιεί δημιουργικά, γίνεται η κύρια πηγή έμπνευσης για τη μουσική της.

Στη μικρή συζήτηση που κάναμε, τονίζει τη σημασία της δημιουργίας μουσικής που προκαλεί γνήσια συναισθήματα και συνδέεται με τους ακροατές σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Σκαλίζοντας το δικό της μονοπάτι, η Gahan κυκλοφόρησε το “Eyes of Glass” μετά από δύο χρόνια δουλειάς, αφοσίωσης και προσήλωσης στην αυθεντικότητα και τους στοιχειωμένους και εύθραυστους στίχους. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο Λος Άντζελες και η παραγωγή έγινε από τον Yves Rothman ταξιδεύοντας τους ακροατές σε ένα συναρπαστικό μουσικό ταξίδι γεμάτο από την ποιητική ψυχή των στίχων της με τον φιδίσιο ήχο που έχουν αναπτύξει η ίδια και ο Rothman. Τα κομμάτια του άλμπουμ δημιουργούν ένα κράμα εσωστρεφών στίχων όπου τα φωνητικά της φέρνουν ένα μοναδικό sexy approach στην νέα μουσική, αφήνοντας όμως μια πολύ φρέσκια εντύπωση.

Πριν από την κυκλοφορία του άλμπουμ, η Gahan προκάλεσε το κοινό της με δύο singles, το “Muddled Man” και το “Angel”. Και τα δύο άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις, το πρώτο (και προσωπικά, πιο αγαπημένο) με την πιο επιθέτική του αγωνία να διασπάται ξαφνικά, για να τελειώσει σε ένα πανέμορφο πιανιστικό break, και το δεύτερο με την πιο ορχηστρική του προσέγγιση, απαλό και μελωδικό και την Stella Rose να ανεβοκατεβαίνει, παίζοντας, σε μια σκάλα συναισθηματικών ξεσπασμάτων. Και τα δύο τραγούδια, ωστόσο, δείχνουν την ευελιξία και τη δημιουργικότητά της ως μια ανερχόμενη καλλιτέχνιδα, ενώ παράλληλα διευρύνουν τα όρια ενός ήχου που αντλεί από τις εμπειρίες ζωής της νεαρής σταρ.

Aν και, διακριτικά, απέφυγε, τις ερωτήσεις για τον Dave, η Stella Rose μοιράζεται τις σκέψεις της για τη ζωή και τη μουσική της στο OLAFAQ, λέγοντας: «Η μουσική είναι η γλώσσα που χρησιμοποιώ για να κατανοήσω τον κόσμο γύρω μου και να εκφράσω τις πιο βαθιές μου σκέψεις. Κάθε κομμάτι του άλμπουμ Eyes of Glass είναι ένα κομμάτι της ψυχής μου, μια αποτύπωση των συναισθημάτων και των εμπειριών που με έχουν διαμορφώσει».

– Υπήρξε κάποια συγκεκριμένη στιγμή που κατάλαβες ότι η μουσική ήταν η κλίση σου ή ήταν κάτι που εξελίχθηκε με την πάροδο του χρόνου;
Δεν είμαι σίγουρη ότι υπήρξε μια στιγμή που συνειδητοποίησα ότι η μουσική ήταν η κλίση μου. Όπως τα περισσότερα πράγματα, ήταν μια συλλογή από στιγμές που επηρέασαν την επιδίωξή μου. Η μουσική μπορεί να είναι ένα τέτοιο εργαλείο διαφυγής και θεραπείας. Αλλά, πέρα από αυτό, η φωνή μου έχει δώσει μεγάλη άνεση στη ζωή μου.

– Ποια συγκροτήματα ή καλλιτέχνες ή είδη μουσικής, είχαν τον πιο σημαντικό αντίκτυπο στη διαμόρφωση του στυλ σου;
Το στυλ μου αλλάζει συνεχώς. Θα έλεγα ότι προσαρμόζεται και αντανακλά τον χρόνο με την ελπίδα να βρει κάτι ουσιαστικό.

– Αν έπρεπε να αναφέρεις ένα βιβλίο, ένα ποίημα ή κάποιο απόσπασμα, ποιο θα ήταν αυτό που ενέπνευσε περισσότερο τη δουλειά σου;
Το “Hollywood Babylon” του Keneth Anger μου δόθηκε ως δώρο αφού είχα ολοκληρώσει την ηχογράφηση του άλμπουμ μου “Eyes of Glass”. Από τότε, δεν έχει φύγει σχεδόν καθόλου από δίπλα μου. Το έχω πάντα μαζί μου ως πηγή έμπνευσης. Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του και ανασηκώνοντας απότομα τις σελίδες που φτερουγίζουν, σημαδεύω με το δάχτυλό μου ένα τυχαίο απόσπασμα ή μια εικόνα. Μου δίνει μια αίσθηση κατεύθυνσης και αυθορμητισμού.

– Θα μπορούσες να μας μιλήσεις για τη διαδικασία της σύνθεσης των τραγουδιών σου; Προσεγγίζεις τη μουσική με κάποιον δομημένο τρόπο ή είναι πιο αυθόρμητη και διαισθητική;
Μακάρι να ήταν τόσο απλό. Τα τραγούδια έρχονται σαν μικρά δώρα, και όχι συχνά. Μερικές φορές σε φράσεις, άλλες φορές σε μερικές απλές συγχορδίες. Εκείνη η διαδικασία που είναι πιο ικανοποιητική είναι όταν βρίσκομαι στο στούντιο. Εμφανίζεσαι κάθε μέρα με την ελπίδα ότι κάτι θα συμβεί, μερικές φορές, βέβαια, δεν συμβαίνει τίποτα. Αλλά εκείνες τις μέρες που συμβαίνουν πράγματα, τότε δεν υπάρχει σταματημός.

– Πώς είναι να παίζεις ζωντανά; Πώς επικοινωνείτε με το κοινό και πώς μεταφέρετε τα συναισθήματά σας επί σκηνής;
Λατρεύω τη θεατρική διάσταση στις ζωντανές εμφανίσεις. Υπάρχει μια αληθινή αμετροέπεια επί σκηνής. Τα τραγούδια βρίσκουν το νόημά τους με έναν νέο τρόπο. Το να τραγουδάς τα λόγια, και να τα εννοείς, στο πρόσωπο ενός αγνώστου είναι μια μοναδική εμπειρία.

– Ποιες είναι μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχεις αντιμετωπίσει ως καλλιτέχνης μέχρι στιγμής και πώς τις ξεπέρασες;
Ακόμα ανακαλύπτω ποια είμαι και τι μου αρέσει, πράγμα που αποτελεί μια πραγματική πρόκληση, αλλά χωρίς πρόκληση δεν θα ήταν τόσο ενδιαφέρον.

– Μπορείτε να μοιραστείς κάτι για τα νέα projects ή την νέα μουσική που ετοιμάζεις; Υπάρχει κάποιο θέμα ή έμπνευση που να καθοδηγεί το επόμενο άλμπουμ ή single;
Πρόσφατα κυκλοφόρησα το single “MS.45” και ανακοίνωσα ένα επερχόμενο EP που θα έχει τίτλο “Hollybaby”, και το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 13 Δεκεμβρίου.

– Με όλα όσα έχεις μάθει, τι συμβουλές θα έδινες σε νέους μουσικούς που προσπαθούν να μπουν στη βιομηχανία σήμερα;
Να εμπιστεύονται τον εαυτό τους. Θα τους έλεγα απλά «αυτό που σας κάνει μοναδικούς είναι αυτό που προέρχεται από εσάς. Η πίεση της εκπλήρωσης μιας εξωτερικής προσδοκίας δεν είναι αυτό που πρέπει να οδηγεί τη δουλειά σας. Οι άνθρωποι που θα σας προσελκύσουν θα έρθουν πάντα με τον καιρό, αρκεί να συνεχίσετε να κυνηγάτε τη δουλειά σας».

– Ποια είναι η άποψή σου για την τρέχουσα κατάσταση της ποπ και της εναλλακτικής μουσικής; Υπάρχουν συγκεκριμένες τάσεις ή κινήματα που σε ενθουσιάζουν ή σε εμπνέουν;
Είναι βαρετή. Όλα ακούγονται ίδια στο ραδιόφωνο. Ωστόσο, είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη από τη μουσική που βγαίνει από το Δουβλίνο. Συγκροτήματα όπως οι, πλέον έμπειροι, Fountains DC και Just Mustard. Ζω στο Λονδίνο και αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι υπάρχει μια όμορφη μουσική σκηνή που δραστηριοποιείται εκεί. Υπάρχουν μερικά πραγματικά σπουδαία συγκροτήματα και μουσικοί που ανοίγουν το δρόμο για τους νέους καλλιτέχνες.

– Τι είναι αυτό που βρίσκεις απολύτως όμορφο και δυνατό σε αυτόν τον κόσμο -τόσο όμορφο και ισχυρό που δεν χρειάζεται κανενός είδους διαφήμιση προκειμένου να υιοθετηθεί και να αγαπηθεί βαθιά;
Ταξίδευα σε όλη την Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο σε περιοδεία, οπότε το σπίτι μου το ένιωσα ασαφές. Πέταξα πίσω στη Νέα Υόρκη για λίγες μέρες, πριν από την εμφάνισή μου στο Λονδίνο στο The Shacklewell Arms στις 8 Νοεμβρίου, και έχω ερωτευτεί βαθιά τη Νέα Υόρκη ξανά. Έτσι, υποθέτω ότι το «σπίτι» είναι ένα όμορφο και ισχυρό πράγμα σε αυτόν τον κόσμο που δεν χρειάζεται κανενός είδους εξήγηση για να γίνει κατανοητό.

☞︎  INFO: Stella Rose ✥ Παρασκευή 22 Νοεμβρίου

Death Disco (Ωγύγου 16 και Λεπενιώτου 24, Ψυρρή)
Πόρτες στις 21:00
Τιμή Εισιτηρίου: 17
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.more.com/music/stella-rose/
Fb Εvent: https://www.facebook.com/events/1425227171524537