Γνωρίζω τα κορίτσια αρκετό καιρό, τη Χριστίνα λίγο περισσότερο αφού δουλεύουμε μαζί στο ίδιο μπαρ στο κέντρο της Αθήνας. Όλο λέγαμε να κάνουμε αυτήν τη συνέντευξη, να βγάλουμε επιτέλους και μερικές φωτογραφίες, αλλά ψάχναμε μία αφορμή. Ένας καλός λόγος στάθηκε λοιπόν η παρουσίαση του τελευταίου τους δίσκου με όνομα The Only Road I’ll Know που θα γίνει αυτή την Κυριακή 22 Ιουνίου στο Bad Tooth. Συναντηθήκαμε λοιπόν οι τρεις μας, πήγαμε μια βόλτα στη θάλασσα και αρχίσαμε να τα λέμε, με σκοπό να τις γνωρίσουμε καλύτερα!

Οι Hiraeth είναι η Γεωργία και η Χριστίνα, ένα ακουστικό ντουέτο από τη Λάρισα. Η μία με την κιθάρα της ή άλλη με τη βιόλα, και οι δύο με τις φωνές τους παίζουν indie folk και κάθε φορά που συνυπάρχουν στη σκηνή γυρίζουν το χρόνο πίσω, εκεί που οι παιδικές και εφηβικές μας αναμνήσεις είναι κρυμμένες καλά και μας ταξιδεύουν στον μοναδικό δρόμο που γνωρίζουμε απ’ έξω και ανακατωτά, στο δρόμο προς το σπίτι…

– Τι σημαίνει το “Hiraeth” για εσάς, τόσο εννοιολογικά όσο και στην καθημερινότητά σας;
Γεωργία: Σαν έννοια ταυτίζεται με την νοσταλγία για το σπίτι. Σπίτι, σκεπτόμενες ένα μέρος, έναν άνθρωπο, μια μυρωδιά, μια μουσική. Μάλλον έτσι είναι και στην καθημερινότητά μας το Ηiraeth. Είναι σαν σπίτι για εμάς. Είναι ότι έχουμε η μία την άλλη.

Xριστίνα: Ένα “sigh of relief” με δίφωνα δηλαδή.

– Πώς αποφασίσατε να κάνετε ένα girl band; Ποιο ήταν στην αρχή το όραμα των Hiraeth; Είναι ίδιο με το σημερινό όραμα ή άλλαξε στην πορεία;
X: Αν είχαμε όραμα, ίσως αυτό ήταν να νοσταλγούμε καθημερινά.

Γ: Για να δείξουμε στις ευατές μας ότι μπορούμε. Και επειδή γουστάραμε.

– Ζείτε από τη μουσική ή κάνετε διπλή ζωή και προσπαθείτε να τα ισορροπήσετε; Τι κάνετε; Για να σας γνωρίσουμε λίγο καλύτερα;
X: Πολλές φορές και τριπλή ζωή θα έλεγα. Είναι μεγάλη πολυτέλεια να ζεις από τη μουσική, ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Εγώ είμαι κοινωνική ανθρωπολόγος και μεταπτυχιακή φοιτήτρια Εγκληματολογίας. Για να βιοποριστώ χρειάζεται να “κρύβομαι” πίσω από bar. Οι ιδιότητές μας είναι διαφορετικές και πολλαπλές, θέλοντας και μη.

Γ: Διπλή ζωή με πολλούς ρόλους για πάντα! Δεν ζούμε από τη μουσική. Μπορεί να κρύβεται ένα παράπονο σε αυτό αλλά παράλληλα εγώ το προτιμώ κιόλας. Μου αρέσει που ό,τι κάνουμε το κάνουμε με αγάπη, ξεγνοιασιά (περίπου) και ανάγκη για δημιουργικότητα και όχι βιοπορισμό. Εγώ είμαι εκπαιδευτικός σε δημοτικό σχολείο και γενικότερα προσπαθώ να ασχολούμαι με τις παραστατικές τέχνες συμμετέχοντας σε παραστάσεις και projects.

– Τα προηγούμενα χρόνια αν δεν κάνω λάθος ζούσατε χωριστά σε διαφορετικές πόλεις ή καθεμία. Τώρα πλέον είστε και οι δύο Αθήνα. Πώς είναι να βρίσκεστε ξανά μαζί; Βοηθούν οι ρυθμοί της πόλης στην ανάπτυξή σας;
X: Η αλήθεια είναι πως είχαμε πάντα σχέση “εξ αποστάσεως”. Πρώτη φορά είμαστε στην ίδια πόλη και είμαστε σοκαρισμένες. Αν και μόνο 2, είναι δύσκολο να συνδυαστούν τα προγράμματά μας στην Αθήνα, μια τελείως διαφορετική πόλη από τη Λάρισα στην οποία μεγαλώσαμε. Ανησυχούμε αν θα προλάβουμε να είμαστε φίλες, να είμαστε συνεργάτες και να γεμίζουμε η μια την ψυχούλα της άλλης.

Γ: Είναι πολύ ωραίο που είμαστε στην ίδια πόλη. Αλλά όπως λέει η Χριστίνα θέλει τη προσαρμογή του ειδικά για ανθρώπους με διπλές-τριπλές ζωές. Η Αθήνα πάντως μας έχει καλωσορίσει όμορφα με διάφορες ευκαιρίες για live.

– Είναι η Αθήνα μια πόλη φιλόξενη προς τους νέους καλλιτέχνες; Πώς το βιώνετε εσείς;
Γ: Είναι, πιστεύω. Γνωρίζεις κι άλλους/άλλες μουσικούς, έχεις ερεθίσματα με πολλά live και παραστάσεις,μουσική στο δρόμο. Αλλά θέλει και το τρέξιμο της. Αν και εμείς δεν το βιώσαμε ακριβώς έτσι. Γιατί ξεκινήσαμε από μια μικρότερη πόλη που ο κόσμος της μας στήριξε πολύ και σιγά-σιγά μας ταξίδεψε προς τα εδώ. Δεν ξέρουμε πως είναι να ξεκινάς εξ αρχής από την Αθήνα.

X: Και ναι και όχι. Προσφέρει πολλές δυνατότητες, ωστόσο με πολλές προϋποθέσεις.

– Πώς γράφετε μουσική; Τι είναι αυτό που σας εμπνέει και τι θέλετε να «πείτε» στο κοινό που σας παρακολουθεί;
X: Η καθημερινότητα είναι γεμάτη πηγές έμπνευσης. Το να μην βρίσκεις χρόνο να είσαι δημιουργικός, σε κάνει δημιουργικό.

Γ: Η φύση, οι άνθρωποι γύρω μας, αυτά που βιώνουμε μας εμπνέουν και μας κάνουν να θέλουμε να βγάλουμε από μέσα μας ότι μας προβληματίζει, μας βασανίζει, μας χαροποιεί ή μας κάνει να ελπίζουμε. Αυτό θέλουμε να πούμε στο κοινό πρώτα απ’ όλα, γιατί αυτό έχουμε να μοιραστούμε.

– Τι ρόλο έχει η καθεμία σας στην μπάντα;
X: Μουσική και στίχους γράφουμε μαζί. Εγώ τραγουδάω και παίζω βιόλα.

Γ: Και εγώ τραγουδάω και παίζω κιθάρα.

– Παίζει ρόλο το γεγονός ότι γνωρίζεστε από μικρές; Τόσο δημιουργικά όσο και στο πώς λειτουργείτε σαν ομάδα;
Γ: Εννοείται. Κυρίως στο πώς λειτουργούμε σαν ομάδα. Γιατί δημιουργικά μπορεί και να διαφέρουμε πολλές φορές ειδικά όσο μεγαλώνουμε αλλά συνδέουμε τις ανάγκες μας και το τι θέλουμε να πούμε η κάθε μία.

X:. Πλέον ξέρουμε σε μεγάλο βαθμό η μια την άλλη τόσο στις προτιμήσεις των τραγουδιών, όσο και στην καθημερινή επαφή.

– Ποιος είναι δηλαδή ο μόνος δρόμος που ξέρετε;
X: Ο δρόμος για το σπίτι.

Γ: Ο δρόμος που μοιράζεσαι και όχι που περπατάς μόνη.

– Στις 22 Ιουνίου έχετε παρουσίαση του νέου σας άλμπουμ στο Βad Tooth. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτό το άλμπουμ και τι να περιμένουμε αυτή τη βραδιά;
X: Είμαστε πολύ χαρούμενες γι’ αυτή την πρώτη μας παρουσίαση. Σηματοδοτεί για εμάς πιο πολύ μια γιορτή, ίσως και την έναρξη της κοινής ζωή μας στην ίδια πόλη. Θα γιορτάσουμε μαζί με φίλους πάνω και κάτω από τη σκηνή. Ανυπομονούμε η βραδιά να ξεκινήσει με Μάκα και 23rd Drive.

Γ: Το άλμπουμ αυτό ήταν πολύ σημαντική κίνηση για εμάς. Είχαν μαζευτεί κομμάτια μας που αγαπάμε πολύ και είχαμε τεράστια ανάγκη να τα μοιραστούμε. Πόσο μάλλον να τα μοιραστούμε live με φίλους και το κοινό. Είμαστε ακόμα πιο ενθουσιασμένες που θα παίξουμε κάποια κομμάτια μας full band! Είναι άλλο πράγμα να έχεις μπάσο και τύμπανα στη μουσική σου!

– Πείτε μας μια θετικά απρόσμενη στιγμή στην μουσική σας πορεία, ένα highlight ίσως.
Γ: Πριν χρόνια κάναμε ένα live στη κατάληψη στη Θήβα. Εκεί οι άνθρωποι της πόλης είχαν οργανώσει ένα φεστιβάλ με διάφορες τέχνες και πριν παίξουμε έπιασε μια καταιγίδα. Έφυγε πολύς κόσμος, νομίζαμε δεν θα κάνουμε live. Μείναμε μέσα στη κατάληψη με 10-15 άτομα. Παίξαμε όμως στο “σαλόνι”, αράξαμε όλοι μαζί, γνωριστήκαμε, συζητούσαμε για τη μουσική μας με μπουμπουνητά και ασταμάτητη βροχή έξω. Τελικά ήταν το πιο όμορφο live μας.

X: Αχ, τα highlights είναι πολλά και διαφορετικά. Όπως και η περσινή μας συνεργασία με την Laura Jane Grace. Οι μικροί εαυτοί μας ούρλιαζαν από μέσα τους όταν μοιραζόμασταν την σκηνή μαζί της.

– Βιόλα η φωνή; Κιθάρα ή τραγούδι;
X: ΦΩΝΗ, period.

Γ: Ειλικρινά, φωνή και διφωνίες. Όμως σημαίνει πολλά που έχω στην παρέα μου την κιθάρα. Και χωρίς αυτή δεν θα έβρισκα τη φωνή μου νομίζω.

– Πώς ορίζετε την επιτυχία ενός καλλιτέχνη;
X: Επιτυχία είναι η επικοινωνία. Με μουσικούς, κοινό και τον εαυτό του. Οι στιγμές χωρίς soundtrack δεν θα ήταν στιγμές.

Γ: Αν αυτό που κάνει του δίνει και δίνει σε άλλους ανθρώπους μια μικρή ευτυχία, τότε μάλλον είναι επιτυχία.

– Με ποιον καλλιτέχνη θα θέλατε να συνεργαστείτε;
X-Γ: Με τον Παναγιωτάκη.

– Shout οut σε νέους καλλιτέχνες που πρέπει να ακούσουμε;
X: Lola Young, Kyriakos Sol Vasileiadis, Doechii

Γ: Cat Clyde, Bipolia , Alice Phoebe Lou

– Πάμε για ένα what’s in my bag; (Μερικά αγαπημένα άλμπουμ η καθεμία…)
X: Αχ… Portishead – Dummy, Amy Winehouse – Back to Black, Frank Carter & The Rattlesnakes – Blossom

Γ: Fleetwood Mac – Rumours, Joni Mitchell – Clouds, Alice Phoebe Lou – Paper Castles , Bob Dylan – Highway 61 Revisited.

– Θα σας δούμε κάπου αυτό καλοκαίρι;
X – Γ: Μετά την παρουσίασή μας, θα είμαστε στο Woonzaa Music Festival στην Αμυγδαλέα Λάρισας.

☞︎ ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου: Bandcamp • YouTube • Instagram

 

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.

 

 

 

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News