Αν η λιακάδα και η ανεμελιά των καλοκαιρινών διακοπών είχε πρόσωπο, θα ήταν το δικό της. Η ηθοποιός Κλέλια Ανδριολάτου είναι ένα ολόφρεσκο κορίτσι με μία χαμαιλεοντική (sic) ομορφιά, ταλέντο και έξυπνο βλέμμα που δεν του ξεφεύγει τίποτα. Μόλις αποφοίτησε από το Ωδείο Αθηνών και πήρε φόρα για να τα ζήσει όλα. Πάνω στις σκηνές, μέσα στα τηλεοπτικά πλατό και μπροστά από τους φωτογραφικούς φακούς, οι οποίοι την έχουν αγαπήσει ήδη, όπως θα διαπιστώσεις αν την ακολουθήσεις στα social media.  

Παρατηρώντας τη χαρά της όταν μιλάει για τις ομάδες των συνεργατών της και με τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει όλα τα μεγάλα πρότζεκτ της, έχουμε ήδη βάλει το όνομα της στους σύγχρονους καλλιτέχνες μιας γενιάς, η οποία δεν φοβάται  να εκφράζεται με όλους τους τρόπους. Αυτή την περίοδο, τη βρίσκεις στην πρώτη της παράσταση «Μοτέλ» στο θέατρο Τέχνης, τελείωσε τα γυρίσματα της σειράς του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, «Ο Δάσκαλος», που έρχεται προσεχώς στο Mega και είναι στο τηλεοπτικό market του 75ου Φεστιβάλ των Καννών, Mipcom. 

Ένα μεσημέρι, κυνηγήσαμε τον ήλιο στα στενά γύρω από τη σκηνή της Φρυνίχου και στα πεζοδρόμια της Αμαλίας κρατώντας ατάκες και κλικ.

Ποιες ήταν οι πρώτες σου σκέψεις όταν διάβασες το κείμενο του «Μοτέλ» και σε τι φάση της ζωής σου σε πέτυχε;
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής το μήνυμα της ακρόασης με βρήκε σε μια περίοδο, όπου μόλις τελείωσα τα γυρίσματα και κάθε μέρα έλεγα στον εαυτό μου « θέλω να κάνω θέατρο » . Το έλεγα κάθε μέρα μέσα μου και έξω μου και ξαφνικά έρχεται αυτή η ακρόαση από έναν σκηνοθέτη που εκτιμώ και ήθελα πολύ να συναντηθώ καλλιτεχνικά. Ο Βασίλης μας κράτησε μέχρι πραγματικά  τελευταία στιγμή σε αγωνία σε σχέση με το τέλος του έργου . Όταν διάβασα το « Μοτέλ» σκέφτηκα να ένα κείμενο προσιτό, με χιούμορ, με βάθος, με στόχο. Ένα έργο που βασίζεται στο τώρα , που έχει προοπτική. Με συγκινεί πολύ γιατί αγγίζει πολύ τα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Εντοπίζει το φόβο και προσπαθεί να τον λυτρώσει.

Ποια είναι η αγαπημένη σου backstage ιστορία από τις πρόβες;
Ο υπέροχος Πάρης Μαντόπουλος που επιμελείται την κίνηση της παράστασης αποφάσισε ένα πρωί να κάνουμε κάποιες σωματικές ασκήσεις. Ήταν η πρώτη φορά και μιας και οι συνεργάτες μου έχουν απίθανο χιούμορ, όλο αυτό κατέληξε σε ένα υπέροχο παιδικό πάρτυ με πολύ γέλιο και χαρά. Μετά μας μάλωσε λιγάκι και συνεχίσαμε.

Τι σου άρεσε και τι σε δυσκόλεψε περισσότερο στην ηρωίδα που υποδύεσαι;
Η « Άννα » είναι ένα πλάσμα που ακροβατεί στα όρια της ζωής και του θανάτου.Ζει έντονα. με θράσος και θάρρος. Παλεύει για να αντέχει την κάθε στιγμή, έχει ένα μοναδικό χιούμορ και το χάρισμα να μετουσιώνει την αδυναμία σε δύναμη. Το πιο απαιτητικό κομμάτι αυτού του ρόλου έγκειται στην πορεία που πρέπει να καλύψει ομαλά αγκαλιάζοντας το θεατή, παρασέρνοντας τον χέρι χέρι προς την κάθαρση.

Είναι η πρώτη θεατρική παράσταση μετά τη σχολή. Τώρα που έφτασε η στιγμή να ανέβει στη σκηνή, ποια θεωρείς ότι είναι τα πιο σημαντικά απ’ όσα έμαθες;
Είναι τεράστια η ευγνωμοσύνη μου να συνεργάζομαι με αυτούς τους ανθρώπους και σε ένα τόσο σπουδαίο θέατρο . Το πιο σημαντικό για εμένα είναι και θα είναι η επικοινωνία. Η επικοινωνία εντός και εκτός σκηνής είναι η δύναμη που ενώνει την ομάδα , δημιουργεί στιγμές και τις κατάλληλες συνθήκες για να αφηγηθούμε μια ιστορία με παρονομαστή την αλήθεια.

Τι θα ήθελες να ρωτήσεις το κοινό που θα έρθει να δει την παράσταση;
Αν η αφήγηση μας τον ταξίδεψε σε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης και αν τον επηρέασαν  όλα όσα ακούγονται στην παράσταση.

Τι σε απασχολεί το τελευταίο διάστημα που δεν σου είχε περάσει από το μυαλό παλαιότερα;
Με αφορμή το «Μοτέλ», η σκέψη μου τα τελευταία δύο χρόνια βυθίζεται στο φόβο γύρω από τις γυναικοκτονίες. Ο φόβος ασυνείδητα λίγο λίγο, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, εισχωρεί και επηρεάζει την καθημερινότητα μας. Προσπαθώ να αντιμετωπίσω αυτές τις σκέψεις, να τις αγκαλιάσω και να τις ξεψαχνίσω ανασύροντας τις στην συνείδηση.

Ως θεατής, τι παραστάσεις επιλέγεις συνήθως να δεις και ποια σε έχει «στιγματίσει»;
Συνήθως επιλέγω με βάση τον σκηνοθέτη. Έχω κάποιες αδυναμίες στις ομάδες. Προσπαθώ όμως να βλέπω όσο περισσότερο μπορώ, γιατί η αλήθεια είναι πως με εμπνέουν πάρα πολύ οι άνθρωποι και ο τρόπος που υπάρχουν στη σκηνή. Οι «Παίκτες» νομίζω ήταν η παράσταση που ξεχώρισα φέτος. Ένα νέο κύμα με χαρά και ταλέντο πλημμύρισε τη σκηνή.

Τι εικόνες έχεις κρατήσει από τα γυρίσματα του «Maestro» και τι σ’ εντυπωσίασε από τη συνεργασία με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη που δεν το περίμενες;
Εικόνες, αρώματα και γεύσεις Παξών. Ο «Maestro» είναι το καλοκαίρι μας. Υπήρξε μια παραμυθένια περίοδος, σαν να είμαστε όλοι παιδιά σε μια κατασκήνωση, σε ένα πανέμορφο νησί κάνοντας αυτό που αγαπάμε με μεράκι. Ο Χριστοφορος είναι ένας υπέροχος συνεργάτης και άνθρωπος πάνω από όλα, που μας φρόντισε και μας καλωσόρισε στη δουλειά του με πολλή αγάπη. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι το πόσο προσιτός και γειωμένος άνθρωπος είναι σε σχέση με τις επιτυχίες του.

Τι εκτιμάς πιο πολύ στους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφεσαι;
Την ταπεινότητα.

Ποια είναι τα άλμπουμ που πάντα θα σε εμπνέουν;
Με τους φίλους μου δημιουργούμε λίστες κομματιών. Είναι προσωπικά άλμπουμ και βασίζονται στη σχέση που έχω με τον καθένα ξεχωριστά.

Ποια ατάκα από ταινία ή σειρά θα μπορούσε να είναι το προσωπικό σου σλόγκαν;
Θα κλέψω μια ατάκα της Άννας από την παράσταση που παίζω τώρα: «Πιστεύεις ότι ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή για να μας αγαπήσει κάποιος;»

Τα πιο «προσωπικά» σου μέρη στην Αθήνα που δεν θα βαρεθείς ποτέ.
Ε άμα σου τα αποκαλύψω μετά δεν θα είναι μυστικό.

Με τι/ποιον γελάς περισσότερο;
Με τους φίλους- ομάδα μου από την δραματική σχολή. Νομίζω πως η ίδια η σχέση μας έχει απίθανο χιούμορ. Γελάω γιατί είμαι απόλυτα ελεύθερη και ήρεμη πλάι τους.

INFO ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΝΑΚΙ ΣΟΥ
 «Μοτέλ»

Παίζουν: Νίκος Αλεξίου, Κλέλια Ανδριολάτου, Κατερίνα Λυπηρίδου, Ιωάννα Μαυρέα, Ελευθερία Παγκάλου, Χρήστος Σαπουντζής
Σκηνοθεσία/κείμενο: Βασίλης Μαυρογεωργίου
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Θέατρο Τέχνης, Φρυνίχου 14
Τετάρτη 7μμ, Πέμπτη 9μμ, Παρασκευή-Σάββατο 8.30μμ., Κυριακή 6μμ.
Τιμές εισιτηρίων: 18 ευρώ/ 14 ευρώ μειωμένο/ 12 ευρώ ομαδικές κρατήσεις/ 3 ευρώ ατέλεια

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News