Η μουσική του Gizmo Varillas είναι σαν ένα όνειρο που πλέει μέσα από μια θάλασσα συναισθημάτων, όπου οι νότες του γίνονται κύματα που αγκαλιάζουν την ψυχή. Όταν ακούς τα τραγούδια του, μπορεί να μοιάζουν ανάλαφρα, ανέμελα, ταξιδιάρικα, και μπορεί ηχητικά να σε μεταφέρουν σε έναν κόσμο γεμάτο χρώματα και φως, αλλά από την άλλη οι στίχοι του μιλούν για τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας.

Με το “Εl Dorado” του 2017, ο Varillas μας προσκάλεσε να δούμε τη ζωή μέσα από μια πολύχρωμη και όμορφη προοπτική, ενώ με τραγούδια σαν το πρόσφατο τραγούδι του “Ojos Nuevos” (μέσα από το τελευταίο του EP “Crossroads”), αναδεικνύει την ομορφιά που μπορεί να προκύψει ακόμα και από τον πόνο. Οι στίχοι του, γεμάτοι τρυφερότητα και ειλικρίνεια, μας θυμίζουν ότι η ζωή μπορεί να είναι μια πολύχρωμη παλέτα, αν επιλέξουμε να την κοιτάξουμε με “νέα μάτια”. Είναι σαν να μας λέει: «Ναι, υπάρχουν φωτιές που καίνε γύρω μας, αλλά ας μην ξεχνάμε να αναζητούμε το ζωντανό φως».

Η μουσική του είναι γεμάτη επιρροές από διάφορες γωνιές του κόσμου, κάτι που την καθιστά μοναδική, εύθραυστη και μαγευτική στο χάος της σύγχρονης μουσικής. Από τη νοσταλγία των νότιων ρυθμών μέχρι τις μελωδίες που θυμίζουν παραμύθια, κάθε κομμάτι του είναι σαν μια νέα περιπέτεια. Ο Varillas δεν φοβάται να πειραματιστεί με ήχους και στυλ, δημιουργώντας ένα ηχητικό μοτίβο που σε ταξιδεύει σε κόσμους άγνωστους και μακρινούς.

Ακούγοντας την μουσική του, αναρωτιέσαι αν σε έναν ιδανικό κόσμο η ποπ θα ήταν φτιαγμένη αλλιώς, ή αν θα μπορούσε να σταθεί σαν ένα ονειρικό ταξίδι. Κάθε του νότα είναι μια πρόσκληση για ανακάλυψη, κάθε στίχος μια ευκαιρία για αυτοστοχασμό. Η μουσική του Gizmo Varillas, μπορεί να μην είναι πρωτότυπη ή παράξενα γοητευτική στα έμπειρα αυτιά, αλλά ευτυχώς δεν είναι απλώς ήχοι και εύκολα τραγούδια – είναι σαν μια εμπειρία, που, ναι, ίσως μπορεί να έχεις ξαναζήσει, αλλά εδώ τυλιγμένη με το δικό του χάρισμα, σε γοητεύει και σε καλεί να εξερευνήσεις τα βάθη της ψυχής σου και να ανακαλύψεις, μέσα από τον δικό του τρόπο, την ομορφιά που κρύβεται ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές.

Λίγο πριν ανέβει στο θέατρο του Λυκαβηττού για να παίξει μαζί με τον Jack Savoretti, την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου, το Olafaq τον συνάντησε στο κέντρο της πόλης και έκανε μια βόλτα μαζί του μιλώντας για μουσική, τις επιρροές του και για την φύση που πάντα τον εμπνέει και του χαρίζει μια θετική προοπτική στη ζωή.

– Η ευρωπαϊκή σου περιοδεία είχε απίστευτη επιτυχία, με sold-out συναυλίες σε όλη την ήπειρο. Πώς αισθάνεσαι που συνδέθηκες με τόσους πολλούς ανθρώπους μέσω της μουσικής σου σε τόσο διαφορετικά μέρη, από την Πορτογαλία μέχρι τη Γερμανία και την Πολωνία;
Είναι ένα καταπληκτικό συναίσθημα, ομολογουμένως, γιατί μου αρέσει να ταξιδεύω και να γνωρίζω διαφορετικούς πολιτισμούς, ανθρώπους, το φαγητό της κάθε χώρας, την ιστορία και την αρχιτεκτονική τους. Αλλά πάνω απ’ όλα είναι μια τρομερή πηγή έμπνευσης. Όταν ξεκίνησα να κάνω μουσική δεν είχα εκτιμήσει πλήρως ότι η μουσική μου θα μπορούσε να φτάσει σε τόσες πολλές και διαφορετικές χώρες και τι θα μπορούσε να φέρει μαζί του όλο αυτό. Ναι, το ξαναλέω, είναι ένα συναρπαστικό συναίσθημα και απλά ακολουθώ τη ροή αυτή τη στιγμή και δέχομαι αυτά που φέρνει μαζί του.

– Πρόσφατα κυκλοφόρησες το EP “Follow the Sun”, το οποίο περιλαμβάνει δύο συνεργασίες με τον Alfredo Pino και την Amanda Whiting. Θα μπορούσες να μας πεις περισσότερα για το πώς επέλεξες αυτές οι συνεργασίες και τι διαφορετικό έφεραν στη δημιουργική σου διαδικασία;
Ένας φίλος μού έπαιξε μια μέρα κομμάτια της Amanda Whiting περιγράφοντάς την ως μια απίστευτη άρπα με έμπνευση από την φλαμένκο τζαζ, και εμπνευσμένη από την Dorothy Ashby. Έτσι μου τράβηξε αμέσως την προσοχή, και ερωτεύτηκα, αμέσως μόλις άκουσα, τη μουσική της. Είχα ένα πολύ καλό προαίσθημα ότι θα ήταν τέλεια για το τραγούδι μου “Ojos Nuevos” που έχει αυτή τη φλαμένκο ατμόσφαιρα αλλά και για μερικά άλλα κομμάτια στο άλμπουμ. Ο Alfredo Pino είναι ένας καταξιωμένος τρομπετίστας με έδρα το Μεξικό και παίζει για μερικούς καταπληκτικούς λάτιν καλλιτέχνες όπως η Natalia Lafourcade και η Silvana Estrada. Ο μάνατζέρ μου γνώριζε κάποιον που δούλευε μαζί του και μας έφερε σε επαφή. Χαίρομαι πολύ που συνεργαστήκαμε, καθώς είναι ένας πολύ προσεκτικός και μελετημένος παίκτης, δεν παίζει υπερβολικά και παίζει ακριβώς τη σωστή ποσότητα όταν το τραγούδι το χρειάζεται.

– Το σόλο της τρομπέτας στο ‘Follow the Sun’ είναι τόσο υπέροχα στοιχειωμένο, πραγματικά ξεχωρίζει. Εσύ πώς ήθελες να αποτυπώσεις τον συγκεκριμένο ήχο του;
Πριν συνεργαστώ με τον Alfredo είχα ήδη γράψει και ενορχηστρώσει το τραγούδι χωρίς το εισαγωγικό τμήμα με την τρομπέτα. Ωστόσο, μόλις ο Alfredo συμφώνησε να παίξει στο άλμπουμ, είχα ξαφνικά μια πολύ ξεκάθαρη ιδέα για το τι ήθελα να πετύχω. Έστειλα στον Alfredo το κομμάτι με τη synth συγχορδία να κρέμεται ως drone πάνω από το εκτεταμένο instrumental, ο στόχος ήταν να βάλω την τρομπέτα να παίζει μελωδίες πάνω στο drone, για να δημιουργήσω ένα πιο μυστήριο αποτέλεσμα. Παρόμοια με το πώς το κάνει η φολκ ή η ινδική διαλογιστική μουσική όταν υπάρχει μια ενιαία drone νότα για να δημιουργήσει ένταση και στη συνέχεια οι άλλες νότες επιπλέουν από πάνω. Δημιουργεί αυτό το μαγικό αποτέλεσμα.

– Περιγράφεις το “Desde el Otro Lado” ως βαθιά προσωπικό. Μπορείς να μοιραστείς την ιστορία πίσω από το κομμάτι ή πώς οι εμπειρίες της ζωής σου επηρέασαν τη δημιουργία του;
Αφού πέθανε ο πατέρας μου, βρέθηκα να περνάω πολλά βράδια δίπλα στη θάλασσα. Έβρισκα παρηγοριά στο απέραντο σκοτάδι που απλωνόταν στον ορίζοντα και στον ήχο των κυμάτων. Μεγαλώνοντας, η θάλασσα ήταν πάντα μέρος της ιστορίας μου, ένα συμβολικό χάσμα μεταξύ της ζωής μου στο Ηνωμένο Βασίλειο και της ζωής του πατέρα μου στην Ισπανία. Ωστόσο, κατά την απουσία του, απέκτησε ένα βαθύτερο νόημα, μια μεταφορά για την απόσταση μεταξύ μας που δεν μπορούσε πλέον να γεφυρωθεί. Το τραγούδι “Desde El Otro Lado” που μεταφράζεται ως «Από την άλλη πλευρά», γεννήθηκε από αυτές τις στιγμές προβληματισμού και έγινε ο τρόπος μου να περάσω αυτό το χάσμα. Έγινε ένας τρόπος να πω στον πατέρα μου ότι παραμένει κοντά στην καρδιά μου. Αυτό το τραγούδι αντιπροσωπεύει τη νοσταλγία και την έλλειψη ενός αγαπημένου προσώπου, ανεξάρτητα από το αν βρίσκεται στην άλλη άκρη της χώρας, του κόσμου ή αν δεν είναι πλέον μαζί μας.

– Η απώλεια του πατέρα πρέπει να ήταν μια απίστευτα δύσκολη εμπειρία. Πώς αυτό το προσωπικό ταξίδι επηρέασε τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεις πλέον τη μουσική, τόσο συναισθηματικά όσο και καλλιτεχνικά;
Συναισθηματικά είχα πολλά στο μυαλό μου που έπρεπε να αποτυπώσω στο χαρτί. Το να γράφω τραγούδια ήταν ένας τρόπος να εκφράσω τη θλίψη, ήταν ένας τρόπος να αφεθώ. Κατάφερα να επεξεργαστώ πολλά από αυτά που ένιωθα γράφοντας τα “Desde el otro Lado” και “Ojos Nuevos”. Ήταν σαν να μιλούσα απευθείας στον πατέρα μου, οπότε κατά κάποιο τρόπο μπόρεσα να πω τα πράγματα που ήθελα, τώρα που δεν είναι πια εδώ. Με έκανε να νιώσω πολύ πιο ήρεμος με τον θάνατό του. Καλλιτεχνικά αισθάνομαι ότι έχω μεγαλώσει πολύ από τότε που πέθανε ο πατέρας μου, οπότε είμαι πολύ πιο σίγουρος για το ποιος είμαι και νιώθω πολύ πιο αποφασισμένος να συνεχίσω την πορεία μου ως καλλιτέχνης. Ο θάνατός του σε ηλικία 60 ετών ήταν μια υπενθύμιση ότι η ζωή είναι μικρότερη από ό,τι νομίζουμε και μπορεί να μας την πάρει ανά πάσα στιγμή. Έτσι αξιοποιώ στο έπακρο όλες τις εμπειρίες μου και είμαι πολύ ευγνώμων που μπορώ να κάνω τη μουσική το ταξίδι της ζωής μου.

– Και με τέτοια κομμάτια ο αριθμός των streaming plays σου έχει εκτοξευθεί στα ύψη, διπλασιάζοντας τες σε πάνω από 10 εκατομμύρια τον μήνα. Τι πιστεύεις ότι έχει συντονιστεί τόσο βαθιά με τους ακροατές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και πώς αυτή η αυξανόμενη υποστήριξη επηρεάζει το δημιουργικό σου ταξίδι;
Μιλάω με πολλούς θαυμαστές στις συναυλίες μου και παίρνω μια αίσθηση του γιατί αγαπούν τη μουσική μου. Πολλοί μου λένε ότι την απολαμβάνουν ενώ ταξιδεύουν και γίνεται μέρος της καθημερινότητάς τους. Νομίζω ότι μετά την πανδημία, ο κόσμος έχει αλλάξει τόσο πολύ. Πολλοί άνθρωποι αξιολογούν εκ νέου τι είναι σημαντικό γι’ αυτούς. Προσωπικά, από τότε επανασυνδέθηκα με τη φύση, η οποία έγινε ξανά σημαντικό μέρος της ταυτότητάς μου, κάτι που είχα χάσει όσο ζούσα στο Λονδίνο. Έδωσα επίσης περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου, αφήνοντας χώρο για να κάνω μουσική και να εκφραστώ. Απλά ζω τη ζωή μου και κάνω αυτό που μου αρέσει, και ελπίζω ότι αυτό εμπνέει και άλλους να κάνουν το ίδιο. Αυτό επηρεάζει το δημιουργικό μου ταξίδι, γιατί μου δίνει την ευκαιρία να κάνω αυτό που αγαπώ, χάρη σε αυτή τη σύνδεση με τους θαυμαστές μου.

– Πέρασαν τέσσερα χρόνια από την κυκλοφορία του “Out of the Darkness”. Πώς θεωρείς ότι έχει εξελιχθεί ο ήχος σου; Από τότε, υπάρχουν νέες κατευθύνσεις ψάχνεις με τη μουσική σου, ενόψει και του επερχόμενου τέταρτου άλμπουμ σου που έρχεται στο 2025;
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας αφιέρωσα χρόνο για να μάθω τα τεχνικά, πώς να βελτιώνω τις ηχογραφήσεις, την ακουστική, τη μίξη κ.λπ. Έτσι, τα αυτιά μου είναι καλύτερα εξοπλισμένα και κάνω καλύτερες επιλογές ηχογραφήσεων έχοντας αυτή την εμπειρία. Νομίζω ότι τόσα πολλά συμβαίνουν στο πρώτο μέρος της ηχογράφησης, και παλιότερα δεν σκεφτόμουν τίποτα από αυτά. Οπότε από πολλές απόψεις ό,τι κάνω είναι πολύ πιο μελετημένο και σκόπιμο, και η παραγωγή γίνεται πιο συνοπτική, στοχευμένη στο θέμα. Μου αρέσει αυτό γιατί αφαιρεί πολλά αχρείαστα στοιχεία και επιστρέφει στα ουσιώδη. Το λιγότερο είναι περισσότερο, αν τα μέρη δουλεύουν μαζί απλά θα ακούγεται πολύ καλύτερα στο τέλος. Τα τραγούδια είναι το πιο σημαντικό πράγμα και στη συνέχεια οι ενορχηστρώσεις απλά το συμπληρώνουν, κάτι που νομίζω ότι είναι ο καλύτερος τρόπος παραγωγής. Μερικές φορές οι παραγωγές μπορεί να καλύπτουν τα τραγούδια και δεν μου αρέσει αυτός ο τρόπος δουλειάς. Όλα μπαίνουν στη θέση τους αν το τραγούδι λειτουργεί, αρχικά, απογυμνωμένο. Τα υπόλοιπα όργανα πρέπει μόνο να ενισχύουν αυτό που υπάρχει ήδη. Προσπάθησα να κάνω αυτό το άλμπουμ σαν μια κινηματογραφική εμπειρία, το είδος της μουσικής που θα ήθελες να βάλεις σε ένα roadtrip. Αυτός ήταν ο κύριος στόχος και το συναίσθημά μου για το επερχόμενο άλμπουμ. Αυτό είναι το αγαπημένο μου είδος μουσικής, αυτό που σε εμπνέει και σε κάνει να ονειρεύεσαι. Προσπάθησα επίσης να το κρατήσω πολύ ωμό και φυσικό ήχο.

– Έζησες σημαντικές αλλαγές στη ζωή σου πρόσφατα – παντρεύτηκες, μετακόμισες στο Μπράιτον και μάλιστα καλωσορίσατε δύο δίδυμα σκυλάκια στην οικογένειά σας. Αυτά τα προσωπικά ορόσημα διαμόρφωσαν κάπως τη μουσική σου ή τα θέματα που ψάχνεις στη σύνθεση των τραγουδιών;
Συνήθως οι στίχοι που γράφω είναι πολύ συνδεδεμένοι με το υποσυνείδητό μου και τα πράγματα που βιώνω στη ζωή. Έτσι, αναπόφευκτα τα θέματα για τα οποία επέλεξα να γράψω συνδέονται με τις δικές μου εμπειρίες αλλαγής, απώλειας, ανανεωμένης αίσθησης θαυμασμού για τον κόσμο, επιμονής, των ταξιδιών και της φύσης. Πρέπει να νιώθω μια σύνδεση με τους στίχους που γράφω, καθώς πρέπει να έχουν κάποιο βάρος και νόημα, πρωτίστως για εμένα. Πρέπει να έχουν απήχηση σε μένα, αλλιώς δεν θα έχω πάθος να τους τραγουδήσω. Νομίζω ότι για να συντονίζονται και οι άλλοι άνθρωποι με τα τραγούδια πρέπει επίσης να σχετίζονται με αυτά, οπότε είναι σημαντικό για μένα να πιστεύω σε αυτό που τραγουδάω.

– Το βίντεο για το “Where is the Love” αποτυπώνει λίγη από τη μαγεία της πρόσφατης περιοδείας σου. Πώς συγκρίνεται για εσένα η ζωντανή εμφάνιση με την εμπειρία στο στούντιο και τι ελπίζεις να λαμβάνει το κοινό από τις ζωντανές σου εμφανίσεις;
Η ζωντανή μουσική είναι μια μαγική εμπειρία, είναι η μουσική αλλά είναι και κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. Είναι η σύνδεση με το κοινό. Στις ζωντανές μου εμφανίσεις, ελπίζω ότι ο κόσμος θα χορέψει, θα περάσει καλά και θα φύγει νιώθοντας αναζωογονημένος και φτιαγμένος από τη ζωή. Ελπίζω να αισθάνονται εμπνευσμένοι και να συνδέονται με τη μουσική και με εμένα ως άτομο λίγο περισσότερο από ό,τι όταν μπήκαν.

– Πάντα αναρωτιέμαι για την πτυχή των συναυλιών σε σχέση με τη διαδικασία της ηχογράφησης. Η παράσταση με τον τρόπο της είναι ένα είδος δημιουργίας. Φτιάχνεις τα κομμάτια από την αρχή κάθε βράδυ όταν βγαίνεις στη σκηνή. Εσύ από πού αντλείς μεγάλη ικανοποίηση;
Παίρνω μεγάλη ικανοποίηση όταν παίζω με άλλους μουσικούς, συμβαίνει εκείνη τη στιγμή και αυτό είναι επίσης μέρος της μαγείας της ζωντανής μουσικής. Ειδικά όταν έχεις παίξει πολύ μαζί τους, μπορείς να πειραματιστείς πολύ περισσότερο και αυτό το απολαμβάνω. Κάθε βράδυ είναι μια μοναδική και φρέσκια ευκαιρία όπου όλα μπορούν να συμβούν. Ακόμα κι αν παίζεις τα ίδια τραγούδια, τα παίζεις πάντα ελαφρώς διαφορετικά. Μου αρέσει επίσης το γεγονός ότι είναι μια ρευστή εμπειρία και δεν υπάρχει διακοπή όπως σε μια κατάσταση ηχογράφησης. Όλα απλά προχωρούν μπροστά, υπάρχει κάτι αρκετά χαλαρωτικό σε αυτό και για μένα. Μου αρέσει το ταξίδι στο οποίο μπορεί να σε πάει. Η ηχογράφηση, από την άλλη, είναι σπουδαία γιατί έχεις χρόνο να ονειρευτείς και να πειραματιστείς, αλλά η ζωντανή εμφάνιση είναι εκεί που η μουσική γίνεται πραγματικότητα. Τα τραγούδια σου δοκιμάζονται σε ένα ζωντανό περιβάλλον, τότε είναι που ξέρεις ποια από αυτά συνδέονται πραγματικά με τον κόσμο.

– Ποιες είναι μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε στην καριέρα σας και πώς τις ξεπεράσατε;
Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να βγάλω αρκετά χρήματα ώστε να μην χρειάζεται πλέον να κάνω άλλες περιστασιακές δουλειές για να πληρώνω το νοίκι και να συνεχίσω να κάνω μουσική. Αυτό ήταν το πιο αγχωτικό οικονομικά, και κατάφερα να ξεπεράσω αυτό το εμπόδιο απλά συνεχίζοντας και επιμένοντας. Ποτέ δεν είχα σχέδιο Β, οπότε για μένα ήταν να ασχοληθώ με τη μουσική, ανεξάρτητα από το αν μπορούσα να το αντέξω οικονομικά ή όχι. Πάντα θα έβρισκα έναν τρόπο, στο μυαλό μου. Είχα απλά μια ισχυρή επιθυμία να γράφω τραγούδια και πίστευα ότι μια μέρα θα αποδώσει. Δεν υπήρχαν σύντομες διαδρομές, μόνο σκληρή δουλειά, χρόνος και επιμονή.

– Από που αντλείς έμπνευση, ειδικά σε τόσο δύσκολες περιόδους;
Το να βρίσκομαι κοντά στη φύση με κρατάει προσγειωμένο και μου χαρίζει μια θετική προοπτική για τη ζωή. Στρέφομαι προς τη θάλασσα και το δάσος, για να επανασυνδεθώ με τον εαυτό μου. Στρέφομαι επίσης στη συγγραφή τραγουδιών σε δύσκολες στιγμές, είναι ένας τρόπος έκφρασης και βοηθάει στη θεραπεία και την αντιμετώπιση καταστάσεων. Είναι θεραπευτικό.  Δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να με κρατήσουν ενεργό, μου αρέσει να ακούω μουσική, να μαθαίνω για την παραγωγή, την ηχογράφηση, τα όργανα ή τα τραγούδια. Υπάρχει πολλή μουσική εκεί έξω που με εμπνέει. Είναι ένα γνήσιο πάθος μου, οπότε αυτό συνήθως είναι αρκετό για να με κινητοποιήσει.

– Κατά τη γνώμη σου, ποιος είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη όσον αφορά την πολιτική;
Οι καλλιτέχνες μπορούν να έχουν ισχυρή επιρροή αν το επιλέξουν, ειδικά αν έχουν μεγάλο κοινό. Αν και δεν νομίζω ότι ο καλλιτέχνης χρειάζεται απαραίτητα να έχει ρόλο στην πολιτική, καθώς η μουσική για μένα είναι περισσότερο κάτι που θεραπεύει. Σίγουρα, κάποια τραγούδια μπορούν να μεταφέρουν πολιτικά μηνύματα, αλλά τελικά η μουσική δεν μπορεί να είναι αρκετή, θα πρέπει να είσαι αρκετά πολιτικά ενεργός αν θέλεις να έχεις επιρροή.

– Σε ποιο βαθμό πιστεύεις ότι η μουσική και η τέχνη μπορούν να γίνουν ανατρεπτικές σήμερα, μέχρι το σημείο που θα καταφέρουν να αλλάξουν εντελώς την αντίληψή μας για τον σημερινό κόσμο;
Η μουσική είναι μια ισχυρή δύναμη που ενώνει πολιτισμούς και ανθρώπους, έχει τη δυνατότητα να εμπνεύσει ακόμα και μια παγκόσμια αλλαγή. Ωστόσο, για να επιτευχθεί αυτό θα χρειαστεί μια τεράστια συλλογική προσπάθεια και πολλή υποστήριξη. Κανένας μεμονωμένος καλλιτέχνης δεν θα μπορούσε να το κάνει μόνος του, θα χρειαζόταν ένα συλλογικό κίνημα καλλιτεχνών και ατόμων από όλο τον κόσμο, που θα συνεργάζονταν με στόχο ένα ενιαίο όραμα για τη δημιουργία μιας ισχυρής πολιτικής αλλαγής.

➸ ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου: Jack Savoretti + GIzmo Varillas | Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού | 19 Σεπτεμβρίου 2024 | 21:00

 

➸ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, X/Twitter και Instagram.

 

 

 

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News