Ο Γιώργος Λάγιος κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο ψυχολογίας –πιο συγκεκριμένα πάνω στη γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία και διδακτορικό στην ψυχοσεξολογία. Είναι καθηγητής Ψυχοσεξουαλικής Θεραπείας και συγγραφέας των “Eσύ θα σε επέλεγες για γονιό σου;” (2018) και “Μέσα στο μυαλό σου” (2021). Είναι επίσης κλινικός σύμβουλος ψυχικής υγείας, ομιλητής και δημιουργός των καινοτόμων διαδραστικών θεατρικών παραστάσεων ψυχολογίας. Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου του “Ντροπή σου Ολίβια” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα τον συναντήσαμε και μιλήσαμε για τη διαδρομή του, το θέατρο, το βιβλίο και την κοσμοθεωρία του.  

– Καλημέρα, μιλήστε μας για τη διαδρομή και τα ερεθίσματά σας που σας οδήγησαν να ακολουθήσετε τον συγκεκριμένο δρόμο; 
Είναι η πρώτη φορά που γράφω μυθιστόρημα και ο λόγος είναι ότι συνήθως το περιεχόμενο των γραφών μου βασίζεται σε βιβλιογραφία και επιστημονική μελέτη. Τα περισσότερα από αυτά έχουν σκοπό να μεταφέρουν μηνύματα που θα βοηθήσουν τον κόσμο να εξελιχθεί και να απαλλαγεί από στερεότυπα. Αυτή τη φορά σκέφτηκα ότι θα ήταν ωφέλιμο να μεταφέρω μία αληθινή ιστορία από κλινικό περιστατικό μου το οποίο θα σταθεί παράδειγμα και θα δώσει δύναμη σε όλες τις γυναίκες και ίσως και σε άντρες. Η εγκεφαλική απελευθέρωση της Ολίβιας έχει κάποια στάδια τα οποία τα ζούμε βήμα βήμα μέσα από το βιβλίο και έτσι ταυτιζόμαστε ανάλογα την χρονική στιγμή που βρισκόμαστε κι εμείς στη δική μας ζωή. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου μυθιστοριογράφο όμως σίγουρα από αποτύπωσα το ταξίδι της Ολίβιας με τέτοιο τρόπο ώστε να μεταφερθεί βιωματικά η πληροφορία. 

– Τι κρύβεται πίσω από το «ντροπή σου», μια φράση που ακούν τα παιδιά από νεαρή ηλικία όταν κάνουν ένα λάθος και τους δημιουργείται η αίσθηση της ενοχής μέσω του ασυνείδητου; 
Πολύ σωστά. Τα παιδιά είναι εύπλαστα όσο πιο μικρά είναι ειδικά ο εγκέφαλος λειτουργεί σαν πλαστελίνη. Δυστυχώς μέσα στο ασυνείδητο γράφουν οι εμπειρίες μας και τα τραύματα μας και όταν αντιδρούμε στην ενήλικη ζωή πολλές φορές τον έλεγχο δεν τον έχουμε εμείς αλλά το ασυνείδητο μας. Η θρησκεία και τα στερεότυπα δημιουργούν πυρηνικές πεποιθήσεις στα παιδιά τα οποία βασανίζονται για μία ολόκληρη ζωή με τους αυτοπεριορισμούς. Η ντροπή λοιπόν είναι ίσως το πιο κοινό συναίσθημα που μπορεί να νιώσει κάποιος γι’ αυτό που είναι. Αυτό το συναίσθημα δεν δημιουργείται μονό του αν κάποιος άλλος να μας κάνει να αισθανόμαστε έτσι και συνήθως αυτοί οι άνθρωποι είναι οι γονείς. Οι ενοχές μας ακολουθούν και μας κάνουν να αισθανόμαστε άσχημα για πράγματα που κάνουμε και ντροπή γι’ αυτό που είμαστε. 

– Υπάρχει ένα συγκεκριμένο που άλλαξε τη ζωή και τη διαδρομή σας; 
Πολλοί πιστεύουν ότι έχω κακοποιηθεί και γι’ αυτό ασχολούμαι τόσο πολύ με τα παιδιά και με τις θεωρίες μου γύρω από την εκπαίδευση και την εποπτεία των γονέων. Είχα πολύ όμορφα παιδικά χρόνια και πολύ φροντιστή κους γονείς. Προσπαθώ να εξηγήσω ότι η ενσυναίσθηση δεν έρχεται μόνο αν έχουμε περάσει κι εμείς κάτι ώστε να ταυτιστούμε αλλά καλλιεργείται και από την αντιληπτική νοημοσύνη και την ηθική νοημοσύνη. Δε χρειάζεται να κακοποιηθούν για να καταλάβω πόσο σημαντικό είναι να προστατέψουμε όλα τα παιδιά. Τα περισσότερα παιδιά όμως που τώρα είναι ενήλικα υποφέρουν επειδή δεν προστατεύτηκαν ποτέ. 

– Συνδέεται η “Ολίβια” με το “Μέσα στο Μυαλό σου”, η λογοτεχνία και το θέατρο οι Τέχνες μεταξύ τους; Βλέπουμε πως τα κεφάλαια της Ολίβιας μεταφέρονται ως “πράξεις”. 
Η Ολίβια είναι πρωταγωνίστρια και στο βιβλίο και στο θέατρο. Στο θέατρο βλέπουμε την αρχή μίας γνωριμίας. Το ζευγάρι να ανυποψίαστο και η Ολίβια αγνοεί όλα τα κόκκινα σημάδια και μετά ξεκινούν τα προβλήματα αλλά είναι πολύ αργά. Η συνέχεια βρίσκεται μέσα στο βιβλίο και κάπως έτσι στην επόμενη σεζόν θα δούμε τη συνέχεια της γνωριμίας όπως ακριβώς αποτυπώνεται και μέσα στο βιβλίο. Το θέατρο και το βιβλίο αλληλοσυμπληρώνονται. Είναι μαγικό να διαβάζεις μία ιστορία και μετά να μπορείς να την βλέπεις μπροστά σου να διαδραματίζεται. Οι πράξεις λοιπόν στο βιβλίο είναι και σκηνές στο θέατρο. 

– Ποια η άποψή σας για τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και την επίδρασής τους στους ανθρώπους σήμερα; Σας έχουν βοηθήσει προκειμένου να επικοινωνήσετε καλύτερα το κοινωνικό σας έργο; 
Όσο και να δαιμονοποιούμε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσωπικά με έχουν βοηθήσει πολύ στο να μεταφέρω κοινωνικά μηνύματα και πολλές από τις ιδέες μου. Αρκετός κόσμος πλέον δε βλέπει τηλεόραση και έχει την επιλογή να επιτρέπει οπότε θέλει και από όποιον θέλει πληροφορία. Το αρνητικό σενάριο δυστυχώς εμπεριέχει το ότι δεν υπάρχουν σωστά φίλτρα στους ανθρώπους ώστε να ξεχωρίζουν ποιες από αυτές τις πληροφορίες συνδράμουν στην βελτίωση τους και στην εγκεφαλική τους εξέλιξη. Προσπαθώ να μεταφέρω όλα αυτά που έχω μέσα στο μυαλό μου με τον πιο απλό τρόπο και χωρίς να φαίνεται ότι διδάσκω και συμβουλεύω. Οι άνθρωποι ανταποκρίνονται περισσότερο όταν νιώθω ότι κάποιος μοιράζεται μαζί τους την δική τους σκέψη και αν τυχόν αυτή βγάζει νόημα τότε αυτό είναι ευεργετικό για όλους. 

– Αυτό είναι το τρίτο σας βιβλίο, συνδέεται με κάποιον εσωτερικό τρόπο ή διαδρομή με τα προηγούμενα; 
Όλα τα βιβλία μου έχουν έναν κοινό παρονομαστή. Την εγκεφαλική απελευθέρωση. Να μάθουμε να σκεφτόμαστε με το δικό μας μυαλό. Και όταν εμπιστευτούμε τον εαυτό μας και νιώσουμε έτοιμοι, τότε δεν υπάρχει κανένας περιορισμός και καμιά ντροπή σε κανένα επίπεδο. Δεν μπορεί να μας επηρεάσει κανένας με αρνητικό τρόπο διότι έχουμε τη μεγαλύτερη δύναμη που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Την εσωτερική αυτό ρύθμιση του συναισθήματος. Το συναίσθημα μας καθορίζει την ποιότητα της ζωής μας και με αυτό τον τρόπο μπορούμε να έχουμε εμείς τον έλεγχο της δικής μας ζωής. 

– Πόσο μεγάλη σημασία έχει η μνήμη σήμερα, σε μία εποχή λήθη και συνεχών εναλλαγών μηνυμάτων κι εικόνων; 
Η μνήμη διαστρεβλώνεται συνέχεια αναλόγως με το πως θέλει ο εγκέφαλος να προστατευτεί. Η ντοπαμίνη όμως αυτός ο πολύτιμος νευροδιαβιβαστής της επιβράβευσης έχει ξεκινήσει και λειτουργεί με ρυθμούς που μας έχουν αποσυντονίσει. Χρειαζόμαστε όλο και πιο έντονες εικόνες όλο και πιο ζωντανά βίντεο γιατί αλλιώς παραμονεύει η ανηδονια. Ο άνθρωπος θυμάται οτιδήποτε επιλέγει να θυμάται και το θυμάται όπως επιθυμεί να το θυμάται. Το μοναδικό πράγμα που μπορούμε να στηριχτούμε δυστυχώς δεν είναι η μνήμη μας αλλά η λογική μας. Και αυτή δυστυχώς έχει χαθεί. 

– Είναι εύκολη υπόθεση αυτή η πολυπόθητη αλλαγή; 
Η αλλαγή είναι τρομακτικη πάντα. Φοβόμαστε τι μπορεί να φέρει το αύριο κι αυτή η αβεβαιότητα μας σταματάει. Ή αλλαγή όμως είναι πάντα εξέλιξη αν εμείς κοιτάμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Αν φοβόμαστε αυτό μας δείχνει προς τα που πρέπει να κοιμηθούμε. Το μόνο που μένει είναι να πάμε προς τα εκεί γιατί προς τα εκεί είναι η αλλαγή, προς τα εκεί βρίσκεται ένας καλύτερος εαυτός. Ο φόβος είναι πάντα μέσα στο μυαλό μας και μας περιορίζει. Δε σχετίζεται με κάτι που συμβαίνει τώρα αλλά με κάτι που έχει συμβεί στο παρελθόν είναι κάτι που θα συμβεί στο μέλλον. Στο τώρα δεν υπάρχει κανένα σενάριο που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε αν εμπιστευόμαστε το μυαλό μας. Το πιο δύσκολο πράγμα του κόσμου δηλαδή. Η εμπιστοσύνη σε μας. 

– Θεωρήστε από μία μερίδα ανθρώπων αιρετικός, τι θα απαντούσατε σε αυτό; 
Όταν το ευρύ κοινό είναι βυθισμένο στα στερεότυπα βλέπει κάτι διαφορετικό ως αιρετικό. Με αυτή την έννοια ναι είμαι όμως πιστεύω πως υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που θέλουν να εκφραστούν και ανησυχούν για το κόστος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κόστος από το να πνιγείς τα συναισθήματά σου και τις σκέψεις σου. Εγώ δεν θα το πάρω ποτέ αυτό το κόστος. Προτιμώ να μην ικανοποιήσω κάποιους που ίσως σε άλλη περίπτωση να μου έδινα μία τηλεοπτική εκπομπή να με προωθούσαν περισσότερο για να πουλάω βιβλία και ίσως ακόμα και πολιτικά όμως το να θυσιάσω τον αληθινό μου εαυτό και περισσότερα χρήματα η δόξα δεν αξίζει. Πάντα θα κοιμάμαι ήσυχα το βράδυ και θα ξέρω ότι έκανα το καλύτερο που μπορώ για να μεταφέρω αλήθεια και να προστατέψω όσους δεν είχαν τις ίδιες ευκαιρίες με μένα.  

– Τι σχεδιάζετε για το μέλλον, ένα νέο βιβλίο, μία νέα διαδραστική παράσταση, μία άλλη καινοτόμο μορφή επικοινωνίας; 
Στο μυαλό μου υπάρχουν άπειρες ιδέες όμως πρέπει όλα να γίνουν βήμα βήμα και μεθοδικά. Προς το παρόν θα αφήσω να ταξιδέψει η Ολίβια μέσα από το βιβλίο και μέσα από το θέατρο. Όταν ο κόσμος μου δείξει λίγη περισσότερη εμπιστοσύνη τότε θα αποκαλύψω κι άλλους τρόπους για να συνέλθει αυτή η κοινωνία. Αυτή η κοινωνία που ενώ έχει τη δυνατότητα να ζει μέσα στην ευημερία και στην ομόνοια ζει μέσα στα ψυχοσωματικά και στα εγκλήματα. Οι δυνατότητες βρίσκονται μέσα μας αλλά δυστυχώς δεν τις αξιοποιούμε. Ντροπή μας. 

✑ Το βιβλίο “Ντροπή σου Ολίβια”, του Γιώργου Λάγιου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.

 

 

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News