Τον Μάρτιο του 2006, η Sabrina Gonzalez Pasterski, ξεκίνησε να κατασκευάζει ένα μονοκινητήριο αεροσκάφος στο γκαράζ του σπιτιού της. Στις 21 Νοεμβρίου εκείνης της χρονιάς, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (FAA) των Η.Π.Α. την αναγνώρισε ως «Κατασκευαστή ελαφρών σπορ αεροσκαφών» και στις 26 Ιανουαρίου του 2007, η FAA της έδωσε το δίπλωμα του «Κατασκευαστή αεροπορικών κινητήρων». Ήταν μόλις 14 ετών.
Στο ΜΙΤ, ένα απ’ τα πράγματα που κάνουν τα λαμπρά μυαλά αυτού του πλανήτη – εκτός απ’ το να εξερευνούν τη δημιουργία του σύμπαντος και να προχωράνε σε κατασκευές επιστημονικής φαντασίας – είναι να επικυρώνουν την αξιοπιστία των αεροσκαφών για την FAA.
Όταν η Pasterski μπήκε στην πανεπιστημιούπολη του ΜΙΤ, ένα κρύο πρωινό του Ιανουαρίου, αναζητώντας την έγκριση της κατασκευής της, οι υπεύθυνοι της διαδικασίας θεωρούσαν πως θα ήταν «ακόμα μια τυπική μέρα στην δουλειά». Όμως, αντίκρυσαν μια 14χρονη, που είχε κατασκευάσει ένα μονοκινητήριο αεροσκάφος. «Δεν μπορούσα να το πιστέψω», θυμάται για εκείνη την ημέρα η Peggy Udden, εκτελεστική γραμματέας στο ΜΙΤ, «όχι μόνο επειδή ήταν τόσο νέα, αλλά και γιατί ήταν κορίτσι».
Βέβαια, το γυναικείο φύλο δεν είναι σπάνιο στο ΜΙΤ. Σχεδόν οι μισοί φοιτητές του είναι γυναίκες, αλλά η Pasterski είχε κάτι «ιδιαίτερο» που οδήγησε την Udden όχι μόνο στο να βοηθήσει για την έγκριση του αεροσκάφους της, αλλά και να τραβήξει την προσοχή των κορυφαίων καθηγητών του πανεπιστημίου.
Παρόλα αυτά, για την είσοδό της στο ΜΙΤ μπήκε σε λίστα αναμονής. «Ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, γιατί με ώθησε να επανεκτιμήσω το που ήθελα να βρεθώ [σ.σ. εννοώντας σε πιο πανεπιστήμιο]», είχε δηλώσει στην Chicago Tribune. «Ήταν ένα μικρό πλήγμα. Σε κάποιο επίπεδο, χαίρομαι που δεν έκανα αίτηση σε περισσότερες σχολές, γιατί αν είχα εξασφαλίσει την είσοδό μου σε κάποιο πανεπιστήμιο, δεν ξέρω αν θα μπορούσα να σπρώξω τον εαυτό μου στο να αναμένει για το ΜΙΤ».
Όσο ήταν στο MIT, το 2011, κέρδισε το βραβείο πρωτοετών της σχολής στον τομέα της «Επιχειρηματικότητας» και αποφοίτησε (20 χρονών) συγκεντρώνοντας τον μέγιστο και απόλυτο βαθμό (5). Στην συνέχεια, πήρε το διδακτορικό της απ’ το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ όταν ήταν 22 χρονών, έγινε μεταδιδακτορική υπότροφος του PCTS στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και τα τελευταία χρόνια έχει κάνει τον κόσμο της φυσικής να παραμιλάει για την ευφυία της.
Εξερευνά μερικά απ’ τα πιο δύσκολα και πολύπλοκα ζητήματα φυσικής, όπως έκαναν ο Stephen Hawking και ο Albert Einstein στην αρχή της καριέρας τους, και η έρευνά της εμβαθύνει στις μαύρες τρύπες του σύμπαντος, το φαινόμενο της βαρύτητας και τον χωροχρόνο. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στην προσπάθεια καλύτερης κατανόησης της κβαντικής, και πιο συγκεκριμένα, στην σχέση της βαρύτητας με την κβαντομηχανική. Πολλοί πιστεύουν, πως ανακαλύψεις σε αυτόν τον τομέα θα μπορούσαν να αλλάξουν δραματικά την κατανόηση της λειτουργίας του σύμπαντος.
Έχει επίσης τραβήξει την προσοχή των ανθρώπων στη NASA, ενώ ο Jeff Bezos, ιδρυτής της Amazon και της αεροδιαστημικής εταιρείας Blue Origin, της υποσχέθηκε μια θέση εργασίας «όποτε είναι έτοιμη». Για τις εργασίες της, λαμβάνει επιχορηγήσεις από διάφορους οργανισμούς και ιδρύματα, όπως το Ίδρυμα Hertz (250 χιλιάδες δολάρια), το Ίδρυμα Smith (50 χιλιάδες δολάρια) και το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των Η.Π.Α (150 χιλιάδες δολάρια).
Η Sabrina Gonzalez Pasterski, είναι Κουβανοαμερικανή, γεννήθηκε το 1993 και μεγάλωσε στα προάστια του Σικάγο, και απέχει απ’ τα social media (τουλάχιστον σε επίσημο επίπεδο). Επίσης, δεν έχει smartphone, αλλά διαχειρίζεται την σελίδα της PhysicsGirl, αναρτώντας διατριβές της, έρευνες-μελέτες και γενικότερα νέα που αφορούν την επιστημονική της δράση και παρουσία. Αποφεύγει να μιλήσει για το μέλλον την στη φυσική, επειδή «ένας θεωρητικός που λέει ότι θα ανακαλύψει κάτι συγκεκριμένο σε κάποιο χρονικό διάστημα, σχεδόν εγγυάται ότι δεν θα το κάνει», όπως είχε δηλώσει στη Yahoo News.
Όσο αναζητούσα στοιχεία για την Pasterski, τον «νέο Αϊνστάιν», τόσο περισσότερο θαύμαζα το επίπεδο νοημοσύνης και ευφυίας της, αλλά ταυτόχρονα αναρωτιόμουν, πώς είναι να ζει ένας άνθρωπος μέσα σε ένα τέτοιο μυαλό. Ok, μπορεί έχει την ικανότητα να αντιληφθεί πράγματα που εμείς δεν είμαστε ικανοί, μπορεί να βλέπει μια συμπαντική αλήθεια που εμείς αγνοούμε ή δεν μπορούμε να κατανοήσουμε όσα χρόνια και να κάτσουμε στο ΜΙΤ, αλλά τι γίνεται με το συναισθηματικό κομμάτι της ύπαρξης; Εκείνο για το οποίο έχουν γραφτεί εκατομμύρια βιβλία και τραγούδια. Άραγε, η Γη γυρίζει γύρω απ’ την αγάπη ή απ’ τον ήλιο; Ίσως, η αναζήτηση της δημιουργίας του κόσμου, να είναι μια μοναχική διαδικασία, να απαιτεί μοναξιά.
H Pasterski είχε δηλώσει στη Yahoo, πως δεν είχε ποτέ κάποιο αγόρι, δεν κάπνισε ποτέ τσιγάρο και δεν κατανάλωσε ποτέ αλκοόλ. Δηλαδή, πολύ μακριά από απόψεις σαν αυτές του Buwoski: «Το ποτό είναι ένα συναισθηματικό πράγμα. Σε βγάζει από την τυπολατρία της καθημερινότητας, απ’ το ότι όλα είναι ίδια και απαράλλαχτα». Τι κάνει λοιπόν η, 29χρονη πλέον, επιστήμονας, για να «ξεφύγει»; Υποθετικά, τίποτα απ’ αυτά που κάνουμε εμείς, οι απλοί θνητοί, τα τυπικά μυαλά αυτού του πλανήτη. Δεν αναλώνεται σε συναισθηματικά μπλεξίματα και φαίνεται να είναι πλήρως αφοσιωμένη στην επιστήμη της.
«Αισθάνομαι ότι έχω πολλά περισσότερα να κάνω στην πορεία. Είναι υπέροχο να λαμβάνω αναγνώριση, αλλά ελπίζω να φτάσω σε κάτι μεγάλο», είχε δηλώσει κάποια στιγμή στην Tribune. Και μέχρι τότε, θα αναζητά και θα εντοπίζει την κομψότητα μέσα στο συμπαντικό χάος.